Bij ons gaat dat ook zo, is mn zoon ziek dan ligt de hond bij hem in de buurt en heeft mn hond weer eens angsten dan zoekt hij mn zoon op of gaat op zijn kamertjes liggen, daar wordt ze rustig van. Gelukkig is dat laatste 1 of 2 keer per jaar een paar dagen.
Ik vond het niveau van een opleiding diergeneeskunde en het schrijf/taal niveau ook niet echt stroken.
Ik heb ook met heel mn dierentuin op straat gestaan...en niemand die er echt op zat te wachten mij met mn beestenboel in huis te nemen! de makkelijkste keuze was op dat moment inderdaad geweest, andere baasjes te zoeken...maar dit zou ik never nooit over mn hart hebben kunnen verkrijgen..tijdens die periode heb ik ook een hele tijd niet lekker in mn vel gezeten, en gaf de dieren inderdaad wat minder aandacht, waren ze me ook wel eens tot last, en kon ik het niet altijd opbrengen 4 x per dag te wandelen...waar ze ook niet gelukkig van werden...maar ik wist ook dat die periode over zou gaan...en ik er weer 100% voor ze kon zijn Uiteindelijk zijn ook zij het voor een groot deel geweest die me weer uit mn negatieve spiraal hebben gehaald, want ik MOEST wel uit bed en naar buiten! Nu heb ik weer een huis, het gaat heerlijk met me en ik ben maar al te blij dat mn trouwe vriendjes er nog zijn Ik kan me dus ook niet voorstellen dat ik ze weg zou doen als het straks te druk is als er een kleine is....
Aangezien de ts zelf de vraag heeft gesteld hoe dit topic gesloten kan worden, doe ik hem dicht (dit kan je melden via het verkeersbordje rechts boven elk bericht). Elmo