Vraag aan jullie, omdat hier alle soorten en maten vrouwen zijn. Is een dunne (lees: slanke) vrouw gelukkiger dan een stevigere? ik ben zelf stevig en groot (1.82m en maat 48), na wat gewichtschommelingen (ook in mn jeugd) en mn zwangerschap heb ik een hangbuikje overgehouden. Ik eet gezond, wandel, fiets, zwem en rijdt paard. toch blijf ik al jaren op dit gewicht hangen. ik voel me rot als ik kleding moet kopen, omdat ik dan extra geconfronteerd word met mn spiegelbeeld, ook in zwempak lopen vind ik vreselijk, maar zwem graag en dochterlief is een echt waterratje. het ergst vind ik nog dat dit een ontzettende invloed heeft op onze relatie (lees sexleven) ik geneer me als hij de badkamer in komt terwijl ik douche, en weet niet hoe snel ik mn kleren aan moet doen als hij de slaapkamer binnen komt. hij zegt dat ie me aantrekkelijk vind zoals ik ben, maar zegt bv nooit tijdens het vrijen 'ik vind je mooi'. en dan zie ik slanke vrouwen lopen en denk; zij is vast gelukkiger, heeft een fijner sexleven, leukere vrienden.
Ik weet niet of ik gelukkiger ben maar ik zit wel beter in mijn vel als ik in zeg maatje 38/40 pas, gewoon meer zelfvertrouwen. Ik heb een paar jaar maat 36/38 gehad en toen was ik echt erg happy met mezelf en dat straalt toch ook door in andere dingen, voor mij dan.
Misschien kan ik je een hart onder de riem steken. Ik ben 1.63 m en weeg 51 kilo. Klinkt ideaal zou je zeggen. Toch ben ik ook super onzeker. Heb bv cup maat 75A en zelfs na maar enkele weken borstvoeding te hebben gegeven zijn ze volledig ingezakt (lees: Theezakjes) Vaak heb ik maat 34 in kleding, maar ook dat is geen makkie. Daar is ontzettend weinig in te koop, en maat 36 aan doen is ook niet mooi omdat het te groot is. Vaak valt maat 34 ontzettend vlak waardoor er weinig overblijft van een figuurtje. Ik zou juist graag wat meer rondingen willen. Dingen die je vast kunt houden Ook hier zegt vriendlief dat hij me mooi vind zoals ik ben, maar heeft het verder weinig invloed op mijn libido. Die is nog steeds laag
Ik weet niet of dunne mensen gelukkiger zijn. Ik denk dat ook zij met een minderwaardigheidscomplex of iets anders kunnen rondlopen. Zelf ben ik ook veel te zwaar, maar kan (gelukkig) niet zeggen dat mijn relatie er onder lijdt. Mijn man vindt me mooi zoals ik ben en ik ben er inmiddels aan gewend dat hij graag naar me kijkt als ik naakt in de badkamer ben. Wel is het zo dat ik minder dingen onderneem doordat ik dik ben, bv zwemmen.
Begrijp je gevoel wel... Maar bedenk dat ook dunne slanke vrouwen deze gevoelens kunnen hebben. Ik ben zelf 1.73, 55 kg. Lang en slank dus. Maar ik ervaar precies dezelfde dingen als jou vaak, omdat ik me niet fijn voel in mijn lichaam. Ondanks dat mijn man mij prachtig vind, blijf ik erg onzeker over mijn lichaam. Zwemmen doe ik praktisch niet, in de slaapkamer gaat t licht echt uit, omkleden vermijd ik waar hij bij is. Soms zou ik wel eens dikker willen zijn, zolang ik me maar zeker voel over mijn lichaam. Klinkt misschien vreemd voor vrouwen die dik zijn, maar ik vind dat zoveel meer waarde hebben dan slank zijn en je niet prettig voelen in je lichaam...
Nee, dat denk ik niet. Dunne/slanke vrouwen hebben hun eigen onzekerheden en dingen waarmee ze niet gelukkig zijn. Ik voel mij ook beter in mijn vel als ik wat slanker ben, maar echt ongelukkiger wordt ik er niet van als ik wat dikker ben. Heb nu maatje 42, was afgevallen tot 40 vorig jaar (van 44 naar 40) en dat voelde wel goed, maar ik was per saldo niet gelukkig. Mijn van vind mij hoe dan ook mooi als ik naakt in de badkamer sta en dat geldt vast ook voor jouw man, hij is niet voor niets bij je.
Hier iemand met een modellenmaatje. Maar ik zal niet gelukkiger zijn dan iemand met een maatje meer. Ook ik heb mn onzekerheden. En ook mijn man zegt tijdens de sex niet dat ie me mooi vindt hoor Het ligt niet aan je gewicht, het ligt aan of jij gelukkig bent met jezelf.
Ja wat moet ik zeggen. Ik ben jaren heel dun geweest zeg maar 34?36. Ik ben blij dat ik dikker ben geworden nu heb ik 38 is niet veel meer maar voel me wel beter. IK denk dat geluk in jezelf zit en niet in je kleding maat. Voel jij je goed bij jou gewicht? Of trek je je aan wat mensen er van vinden. Ik heb 38 en mijn man zit ook niet vol van complimenten IK denk dat het niet met geluk te maken heeft maar met zelfvertrouwen. Ga is denken wat je goed vind aan jezelf inplaats van wat je slecht vind. Meid je bent meer dan je kledingmaat Veel liefs Draga En ik ben vast niet gelukkiger dan jou. Zelfs dunne mensen hebben onzekerheden en sleur.
Ik denk dat dit per vrouw heel verschillend is. Iemand die slank is, kan zich toch heel onzeker of ongelukkig voelen. Maar iemand die dik is, kan zich toch heel zeker en gelukkig voelen. Maar ik ben dik en hier echt niet gelukkig mee. Baal van mezelf en voel me mega-onzeker. Maar ik snap wel wat je bedoeld hoor ts. Ik denk ook altijd dat slanke mensen vast ook gelukkig zijn als dikke mensen, maar dat hoeft dus lang niet altijd. Ik lees het al in de reacties hierboven.
Ikzelf ben ook behoorlijk aan de grote kant (lees mijn banner). Mijn toch zegt mijn vriend regelmatig dat ik er mooi uit zie. Ook dat hij tevreden is met hoe ik eruit zie, maar dat ik toen ik slanker was, wel beter in mijn velletje zat. Hij vondt dat ik toen meer straalde - simpelweg- omdat ik meer zelfvertrouwen had. Maar toch, ik ga zwemmen, kleed me om waar hij bij is, ga douchen, noem maar op. Het is mijn eigen vent, daar ga ik me niet voor schamen hoor. Hij weet heus wel hoe ik eruit zie Voelde me alleen een stuk prettiger in mijn 'oude' lichaam, maar gelukkiger? Nee, absoluut niet. Mijn lichaam toont zich nu zo, omdat er een prachtig kind uit is gekomen!! Voor nu heb ik mezelf voorgenomen om niet meer te klagen over mezelf. Of ik draag mijn gewicht mee en zeur niet meer dat ik me te dik voel of ben of ik ga afvallen. En voor dat laatste heb ik nu gekozen...
Ik denk inderdaad niet dat slankere mensen per definitie gelukkiger zijn. Misschien wel gezonder..? en daarom beter in hun vel? Natuurlijk zijn niet alle slanke mensen gezond.. maar ik denk dat als je veel overgewicht hebt.. en als je af zou vallen zou je je waarschijnlijk fitter voelen . tuurlijk iedereen heeft zijn onzekerheden.. die gaan niet weg door een paar kilo af te vallen dat zit soms gewoon in je hoofd. ps.. dan heb ik het niet over dat mensen met maat 38 of 40 minder gezond zijn dan mensen met maat 34.. maar dan heb ik het over overgewicht
Gezonder hoeft niet persee. Ik heb een conditie van een pond worst, ik sport niet, fiets niet en zit meestal in de auto. Bij mij is het genetisch bepaald maar ben niet slank omdat ik zo gezond ben.
Ik denk het zeker niet, ik ben een slanke mama maat 36. Maar ik heb ook mijn onzekerheden. Gelukkig zijn heeft niks met gewicht te maken. Het feit dat je lekker in je vel zit wel. Ik ken zat mensen die voller dan ik zijn, maar in mijn ogen mondiger, leuker, gezelliger enz zijn dan ik. En dan denk ik ook, waarom kan ik dat niet zijn.
Ik geloof niet dat geluk afhankelijk is van je kledingmaat. Ik ben ook te dik maar ben wel gelukkig. Ik heb een schat van een man, een prachtdochter, de leukste baan die ik me kan wensen, lieve ouders/schoonouders/broers/schoonzussen, veel vrienden, hebben het financieel heel goed. Dat maakt mij gelukkig. Natuurlijk baal ik ook wel eens van mijn lichaam maar het maakt me niet ongelukkig. Ik straal nog steeds heel veel zelfvertrouwen uit, en dat is wat een mens mooi maakt.
Scheelt misschien ook nog of iemand altijd een bepaald figuur gehad heeft, of dat kilootjes er later bij zijn gekomen. Ik heb sinds de miskramen last van enorme gewichtsschommelingen en als ik dan op m'n zwaarst ben (een kilo of 8 zwaarder dan sinds de zwangerschap van Thirza en daarvoor), dan voel ik me daar niet echt lekker bij. Deels omdat m'n lijf me dan in de weg gaat zitten, maar meer eigenlijk omdat ik dan niet vrolijk word van m'n eigen spiegelbeeld en bepaalde kleren niet meer passen. Ik word er niet ongelukkig van, trouwens. Maar ik baal er dan wel regelmatig van en zwemmen is op die momenten ook niet echt m'n hobby meer In jouw geval, als afvallen blijkbaar niet lukt: heb je je eetpatroon al eens doorgenomen met een dietist (om blinde vlekken bij jezelf in eetpatroon etc te tackelen) en je schildklier laten checken?
Ik denk ook niet dat slankere mensen per definitie gelukkiger zijn. Ik denk dat dikkere mensen wel een probleem met zelfvertrouwen kunnen hebben. Want dat is wat ik lees uit de openingspost. Heeft niets met "gelukkig" te maken, maar alles met zelfvertrouwen. Overigens heb ik ook overgewicht, maar zo gezond als een vis. Wordt met regelmaat doorgemeten (ook ivm MMM), maar ik doe niet onder voor de gemiddelde slanke den hoor
ik denk dat je dat niet per definitie kunt zeggen, dat is per persoon verschillend. Ook slanke mensen kunnen issues hebben. Maar ik geloof wel dat je op sommige gebieden (kleding e.d.)blijer kunt zijn als je maat 36 hebt. Ik heb geen moeite om leuke kleding te vinden en als ik zou willen kan ik alles wel aan met dit figuur. Ik kan mij voorstellen dat wanneer je een maatje meer hebt, het soms balen is dat sommige dingen je echt niet staan. Dat zal ook weer de manier zijn waarop je ermee omgaat misschien, want een vriendin van mij met heel wat maatjes meer die ziet er vaak leuker uit dan ik vind ik zelf. Maar kleding shoppen is voor haar ook een hobby en doet dat heel zorgvuldig. Die ziet er echt altijd tip top uit!!
Ik ben eerder jaloers op vrouwen met zelfvertrouwen dan op vrouwen met een modelenmaat. Want ik zie vrouwen met een maatje die mooiere bouw hebben dan vrouwen die maat 36 hebben. Een mooi figuur ligt niet alleen aan je kledingmaat maar ook aan je bouw.
Vroeger was er geen kleding te vinden in een maatje meer en liep je in een lange bloemetjes jurk/kleed. Tegenwoordig kan je echt wel hele leuke kleding vinden, je moet alleen weten waar je zoeken moet en zaken als Miss etam en MS mode vermijden.
Bij mij hangt er blubbert er veel maar er is één ding wat stevig is en dat is mijn ego Dus hier geen problemen.