Yep.... volgens mij heeft zij het al helemaal door! Als ze niet wilt slapen, krijst ze de hele boel bij elkaar... zodra ik de kamer binnen stap, gaat ze hard lachen en zodra ik weer een stap naar achter doe (als ik uit het zicht ben) gaat het mondje naar beneden en begint het huilen weer... Ze is pas 2,5 maand...
hahaha ik moet wel lachen om je berichtje. Het staat er zo grappig Maar eerlijk gezegd denk ik nog niet dat ze je op deze leeftijd uit kunnen testen hoor. Het zou natuurlijk wel een sprongetje kunnen zijn en dat ze al een beetje verlatingsangst voelt?
Ik denk ook niet dat je kleine meid je al uittest, maar ze heeft wel door of jij er wel/niet bent en ze wil blijkbaar erg graag bij jou zijn op zo'n moment
Haha.... zo lijkt het hier ook! Een pedagogisch medewerkster heeft me pas verteld dat rond de 3 maanden de verlatingsangst periode kan beginnen? Kweet niet hoor... maarja, dat merk je dan vanzelf? Maar soms is het wel moeilijk in te schatten. Hier ook krijsen en zodra je hem oppakt dan kijkt ie zooooooo tevreden! Wat wij dan doen.... uhmmmm.... tja.... iig luier nakijken, evt een boertje maken en dan hup... naar bed in de hoop dat hij nog eventjes slaapt. En anders.... na nog langer huilen dan neem ik hem mee naar beneden en valt hij vaak in mijn armen in slaap. Maar dit probeer ik niet te vaak te doen, want voor ik het weet heeft ie het écht door
testen een een bewuste keuze, dat komt echt pas later Ga jij weg, voelt ze zich niet lekker (alleen) en gaat ze huilen dan kom je... Dan ga je weer weg en dan voelt ze zich weer alleen... dat is geen bewuste keuze maar gewoon een effect. Het is dus geen manipulatie. Dat bewustzijn ontwikkeld zich pas na 6 maanden
Ik krijg ook altijd een stralende lach als ik mijn zoon uit bed til, en hij huilt als ik weer wegloop. En hij is 6 weken haha Al moest ik me vandaag toch zelf blijven vertellen dat het echt nog niet kon, toen hij het spelletje "ik spuug mijn speen uit, ga kraaien, dan komt mama he er weer in doen en kan ik mooi lachen dan vindt ze me toch wel lief" uitvond. Na 3 rondes maar uit de box gehaald en even gespeeld dus haha Maar even OT (zucht sorry hoor je eigen kind is gewoon zo leuk) ik heb ook gelezen dat de verlatingsangst wat bij de leeftijd van je dochter hoort, zou dat het niet kunnen zijn?
Ik had hier het idee dat ze met 6 maanden bewuster van alles werd en steeds meer. Nu is het echt een boefje!
Ik denk dat ze je nog niet uittest. Ik herken het wel hoor! Maar dat ze gaat huilen als je weg gaat en lachen als je er weer bent, heeft naar mijn idee meer te maken met dat ze graag bij je wil zijn en reageert op wat ze op dat moment ervaart. Ben je weg dan is en voelt ze zich alleen en ben je er wel, dan is ze blij. Wij hebben er op een gegeven moment wel voor gekozen hem zo nu en dan toch even te laten liggen/jammeren/huilen (maar alleen voor een paar minuutjes, vooral als hij moet slapen). We doen dat, omdat hij straks op het kdv ook niet continu in de pcture kan staan. Hoe moeilijk ik het ook vind.... Maar ga ermee om zoals jullie prettig vinden!!
Mijn zoon heeft tot zijn eerste verjaardag ons niet echt uitgetest. Nu pas (hij is 16 mnd) begint hij dat te doen, merken we sinds een paar weken. Wij hebben dus altijd getroost als hij dat nodig had en zijn er altijd van uit gegaan dat er gewoon iets aan de hand was, ook als we zelf niets zagen qua luier of honger ofzo. Ik ben zelf nog steeds blij dat we het zo hebben gedaan, want we hebben er een heel makkelijk en knuffelig kind mee