Sinds een weekje zijn de nachten hier ineens erg onrustig. Mijn zoontje van 8 maanden huilt in zijn slaap, het klinkt ook ander dan het "gewone" huilen overdag. Hij is behoorlijk verkouden maar overdag heeft hij geen moeite met het slapen. Als ik of mijn vriend bij hem kijkt ligt hij echt te slapen. Herkent iemand van jullie dit?
Jup, is echt super zielig als ze liggen te jammeren in hun slaap. Gaat ook weer over. Die van ons is 10 maanden nu en heeft ook de eerste droomfases gehad (liggen ze ineens zachtjes te piepen maar wel hardstikke diep te slapen) die ga je binnenkort denk ik ook krijgen als je kleine datzelfde interval aanhoudt ongeveer als die van ons. Vaak was die van ons rond 8 mnd dr speentje kwijt, ookal kan ze slapen zonder ze is toch behoorlijk er op gesteld, dus stopten we die stilletjes terug (autopiloot dl deed dr mond al open als je in de buurt kwam) en dan gaf ze een genoegzaam soort van gemopper en was t goed. Met t dromen miepte, kreunde, gilde, babbelde en kraaide ze in dr slaap. Fijn nog zo'n slaapkwebbelaar! De eerste keren schrokken we ons rot, vooral met t gillen daarna leerden we onszelf aan eerst te luisteren en dan hoorde je een diepe zucht of t mopperen met omdraaien/ verliggen en zachtjes gesnurk. Ze is daar nu weer overheen, nu horen we dat niet meer (nu moppert,kwebbelt en kraait ze gemiddeld 20-45 minuten voordat ze in slaap valt).
Hier ook. Meestal stopt het na een paar minuten. Soms moet ik naar binnen omdat het lijkt alsof ze er zelf niet uit komt.
Ja, hier ook! Soms paar x per nacht. Huilen duurt dan een minuutje en dan houdt het weer vanzelf op. Sneu inderdaad, maar weinig aan te doen.
Oh ja, dat hadden mijn dochters ook. Verwerken van prikkels van de dag. Hier hebben ze het ook heel lang gehouden (ze zijn best prikkelgevoelig) en in de peutertijd werd het ook echte nachtangst (night terror). Zo ergens na 3-4 jaar zijn ze er overheen gegroeid.
Ja hier ook helaas, ene nacht is het maar een keer andere macht een paar keer. Vannacht om half 11, 12 uur en 5 uur. Meestal dacht ik het even af en slaapt hij verder soms moeten we even op zijn rug wrijven. Een enkele keer wordt het steeds erger en moeten we hem echt even wakker maken.
Ohja dat hebben we inderdaad ook nog 1x gehad, was ik alweer vergeten, toen lag ze echt angstig te piepen voor wat langere tijd. Heel even ala, maar dat ging me te lang duren en klonk echt bang dan breekt mn hart. Ze moeten alles leren en meemaken maar bang zijn (al of niet in slaap) doe je niet in je uppie, dan ben ik bij dr ongeacht of dat later blijkt dat dat handig is of niet. Maar dat was bij ons meer richting de periode dat ze begon met dromen, rugje wrijven, net even een wat lichtere slaap in krijgen en toen was t goed.
Gek is dat he. Soms moet ik haar ook echt wakker maken, dan stopt ze pas. Alsof ze in een droom is waar ze niet uit kan. En als ze dan wakker is kijkt ze me aan zo van 'wat doe jij hier nou?' En gaat weer verder slapen...