Mijn dochter sliep totdat ze 6 maanden was heel goed. Ze sliep van 19:30 tot 7:30. Daarna begon ze snachts af en toe wakker te worden en huilde ze bij het in bed leggen. Soms ging het weer 2 weken goed en daarna was het weer raak en kon ik weer opnieuw beginnen. Ze is nu 10 maanden en ze wilt alleen maar bij mij op de arm slapen. Als ze dan snachts wakker wordt raakt ze weer in de paniek. Ik heb van alles geprobeerd maar ik weet het meer. Laten huilen heb ik geprobeerd, maar ik ben daar eigenlijk op tegen. Help! Wat moet ik doen?
Ik weet niet zeker of ik het goed lees, maar leg je haar slapend weg? In dat geval zou het kunnen helpen om haar weg te leggen vlak voordat ze in slaap valt. Misschien is ze dan slaperig genoeg om zelf in slaap te vallen en raakt ze niet zo in paniek bij het wakker worden. Speelt het trouwens ook overdag of alleen 's nachts? Een vast slaapritueel voor de nacht zou ook nog kunnen helpen, zodat ze gaat herkennen dat het nacht is en iedereen dan gaat slapen. Maar waarschijnlijk doen jullie dat al. De leeftijd van 10 maanden is trwns een beruchte voor verlatingsangst, dus ik denk dat het dat is. Laten huilen lijkt me dan ook niet zo passend, maar wel duidelijk en consequent zijn in wat je doet- dat biedt ook veiligheid. Is trwns medisch alles in orde? Geen oorontsteking oid? Tandjes? Je zou een zetpil kunnen geven om pijn uit te sluiten?
Oefenen met wakker wegleggen kan helpen, het klinkt inderdaad wel als verlatingsangst. Als ze bij jou in slaap is gevallen en dan ineens alleen is als ze wakker wordt is het dikke paniek natuurlijk. Je zou eventueel als dat mogelijk is een bedje bij jou op de kamer kunnen zetten, dan kun je haar makkelijk sussen als ze wakker schrikt omdat je dan vlakbij bent. Zo kan ze langzaam aan leren om zelf in haar bed te slapen.
Bedankt voor jullie tips. Het speelt in de middag en in de avond. Ze valt inderdaad eerst in slaap en dan leg ik haar in bed. Als ik haar in bed leg als ze bijna slaapt dan wordt ze meteen in paniek wakker. Dus dat heb ik ook geprobeerd. Haar tandjes komen nu trouwens wel door, maar ik denk dan toch dat het verladingsangst is. Ze is trouwens een heel eenkennig persoon (het begon al met 4 maanden) en is heel erg aan mij en mijn man gehecht. Misschien dat al die factoren een rol spelen. Ik vraag me alleen af wanneer het voorbij gaat. Dit is al een week aan de gang.. 😔
Wat hier super goed heeft gewerkt bij beide kids was het volgende : je kindje in bed leggen zodra je merkt dat ze moe word Als hij/zij gaat huilen er om de 5 minuten heen lopen. Niet aankijken, aai over de bol geven, iets tegen je kindje zeggen als 'ga maar lekker slapen, weltrusten lieverd' en weer weglopen. Als je kindje zo overstuur is dat ze daardoor niet rustig word mag je hem/haar er wel uit halen totdat ze weer rustig is. Weer terug in bed leggen en weer om de 5 minuten heen lopen en net zolang volhouden totdat je kindje slaapt. De eerste paar dagen zijn het zwaarst maar de aanhouder wint! Ze weten op die manier dat je er toch bent maar leren ze wel om zelf weer in slaap te vallen. Bij mijn oudste kwam ik daar pas na 2,5 jaar achter (elke nacht naast zijn bed gezeten). Na slechts 2 dagen was het over. Bij mijn jongste, nu 6 maanden heeft het ook super gewerkt. Die was wat koppiger en duurde het wat langer maar ook zij slaapt nu heerlijk. Het is even doorbijten en soms wil je niets liever dan je kindje weer vertrouwd op je arm in slaap laten vallen maar het is absoluut de moeite waard!