Goede avond, Ik ben 12 dagen geleden bevallen van een prachtige dochter. En de eerste 3 dagen was ik helemaal in de wolken. Maar na 3 dagen sloeg dat ineens om in depressiviteit. Ik mis mijn buik ontzettend. Terwijl ik heel graag eerder wilde bevallen toen ik nog zwanger was. En op de een of andere manier kan ik gewoon niet wennen aan mijn nieuwe leven. Ik mis het oude leven zo erg. Of meer mijn zwangere tijd. Ik voelde me die 9 maanden zo speciaal en nu is mijn nieuwe leven als moeder begonnen. Het leven waar ik zo naar heb verlangt valt me zo zwaar dat ik een paar keer per dag in huilen uit barst. En het feit dat haar vader zoveel werken is en er eigenlijk nooit is pas na elf uur savonds en sochtends om half 7 weer de deur uit is. Maar hoe kom ik uit deze depressie? Ik voel je schuldig tegenover m'n dochter en familie. En voor mijn vriend want zodra hij thuis komt barst ik in tranen uit. Wat moet ik doen? Dit is meer dan kraamtranen.
Hoi hoi, Wat vervelend voor je dat je je zo voelt. Ik zou de verloskundige en de huisarts beiden op de hoogte stellen. Ben er open over zodat je geholpen kunt worden. Het heeft te maken met je hormonen zoals je al zei. Blijf er niet mee rondlopen, het is niets om je over te schamen. Ga met je man in overleg of hij minder zou kunnen werken. Heb je mantelzorg in de buurt? Je ouders en schoonouders? Die zouden je dan kunnen steunen en ff binnen lopen iedere dag. Zorg dat je hulp krijgt!! Was het ook al tijdens de eerste week? Weet je, het is een hele verandering ook natuurlijk. Bevallen en de zorg voor een kindje. Doet ze het goed je dochter? GroetjesAdrienne
Zou je na je bevalling nog steeds terecht kunnen bij de verloskundige met zulke problemen? Mijn vriend gaat sowieso niet minder werken. Al zou ik dat heel graag willen. Ik krijg van mensen steeds het verwijt dat het niet normaal is dat ik zo chagrijnig en verdrietig ben terwijl ik net een dochter heb gekregen. de zorg alleen voor mijn dochter valt me ook gewoon een stuk zwaarder dan ik gedacht had. Ik zorg 24uur per dag voor haar waardoor ik nog meer ga verlangen naar mijn oude leven. En ik wil die gedachten niet hebben. ik hou van haar. En ze doet t opzich wel goed maar ze heeft ook vaak huilbuien waarbij ze helemaal hysterisch word. En de enige manier om haar stil te krijgen is als ik ze vasthoud. Dus dat doen we dan maar uren aan een stuk. Zou ik hier echt uit kunnen komen!
Hoi hoi, Natuurlijk kom je hieruit! Het heeft tijd nodig! Het is belangrijk dat je jezelf die tijd geeft. Je kunt behoorlijk van de roze wolk donderen. Je kunt tot zes weken na de bevalling terecht bij je verloskundige. Maar ook bij de huisarts is goed. Ik raad je wel aan om in ieder geval iemand te raadplegen. Groetjes Adrienne