Ik lees hier veel over sprongetjes. Nu heb ik het gevoel dat mijn zoontje hier helemaal geen last van heeft (afkloppen). Kan dit? Zijn er meer die er geen last van hebben? Is wel heerlijk haha
Ja hoor, dat kan. Wij hebben hier ook nooit iets gemerkt. Het zegt natuurlijk niet dat het niet bestaan, alleen hebben sommige kindjes geen last van bijverschijnselen van zo'n sprong. Fijn toch!
hallo hier ook geen last van sprongetjes ik heb het boek gehad van oma en de dingen die erin beschreven staan die ze kunnen na een sprongentje kloppen wel maar last hebben van sprongtjes slaat ze over gelukkig
Hoi! Ik heb wel eens wat gemerkt bij Elian maar dan had dat ook heel goed iets anders kunnen zijn (tandje, slechte dag ofzo, hebben we allemaal wel eens, ziekjes) dus ik kan niet echt zeggen: ja dát sprongetje was echt heel duidelijk. Echt die verhalen die je hier hoort van weken ellende met een sprongetje.. Nee, dat herken ik ook niet hoor. Gelukkig.
Hier merk ik er ook weinig tot niets van... behalve die van 11 mnd, die was hier met 10,5 mnd, toen dacht ik wel een paar dagen: waar is mijn gezellige, vrolijke, goedetende en lekkerslapende meisje nou?
Die van 7 weken heb ik gemerkt, daarna eigenlijk niet meer. Ja ze is weleens een dagje uit haar hum, maar wie niet.... Merk wel dat ze soms opeens dingen weer kan, dus het resultaat van een sprong zien we wel. Maar verder tot nu toe nog niet echt heftige sprongen meegemaakt.
Hier ook een kindje waaraan je de sprongetjes niet kan merken. Vaak is het pas achteraf dat ik zeg.. misschien was het toch een sprongetje? Dan is hij net een beetje anders dan anders... maar meestal denk ik.. "Hé, nu kan hij dit weer!" Lekker hoor
Wat een bofkonten zijn jullie (kids)! Hier al een week ineens ellende met het slapen kan niet anders zeggen dat dit echt het sprongetje moet zijn...dan houd ik me er ook maar aan vast dat het tijdelijk is
ooohhh wat herkenbaar! Ik merk ook niets van een 'sprongetje' dacht al dat het aan mij lag en ik het gewoon niet herken!
Bij ons ook niet of nauwelijks last van sprongetjes. Ik lees zelf het boek en elke keer zit ik er met m'n neus bovenop, omdat ik het graag wil merken, maar niets hoor. Soms heeftie wel es een jengeluurtje en dan zeg ik tegen m'n man: nu zal hij wel een sprongetje krijgen. Maar het duurt (gelukkig) nooit lang genoeg om een sprongetje te zijn.