Vandaag voor het eerst echt de zwangerschapshormonen aan het werk gezien. Ik was met de honden aan het lopen en mijn oudste kreeg het op dr heupen. Ze weigerde terug te komen en rende steeds weg als ik bijna bij haar was. Na 5 minuten liefkozend haar naam roepen sloegen ze toe. Ik raakte in paniek, begon te huilen en zelfs een behoorlijk uhmm.. te schreeuwen. Met behulp van een "geschrokken" mede hondenveld gebruiker heb ik haar toch aan kunnen lijnen en ben al snikkend en snuivend naar huis gestampt. Nu (afgekoeld en tot rust gekomen) voel ik me zo'n ongelooflijke sul. En durf me eigenlijk niet meer zo goed op dat veld te vertonen haha.
Haha, over een poosje kun je er om lachen. moet eerlijk bekennen dat Ik er nog geen last van heb (gehad).
ik denk je hebt je oudste kind aangelijnd, dies niet goed hahaha maar het ging dus over de oudste hond haha
Ik dacht het ook even haha, maar germ zou mij ook kunnen overkomen hoor. Ik had laatst autopech en sta ook een potje te grienen terwijl ik mijn baas aan de telefoon heb hihi ook heel handig.
Haha het wordt alleen nog maar erger hoor... Ik kan om alles wel janken. Als ik een cadeau krijg of kaartje... Als ik op mijn werk zit zomaar uit het niets.... Lekker weer het veld op gaan en je er niets van aantrekken...
Ahhh fijne vooruitzichten dus haha. En lol, nee het ging inderdaad om mijn oudste hond. Staat ook wel beetje onhandig. haha
haha, joh, lekker niets van aan trekken wat andere eventeel zouden kunnen denken.... Jij bent lekker zwanger!
Ik had dat ook heel erg.... Ik ging vanderweek snoep halen bij de kruidvat, maar toen bleek dat ik mijn pinpas niet bij me had.... Ben huilend teruggegaan. vervolgens kon ik geld lenen van een collega en toen was ik opeens weer dolblij