Hoofdpijn met sonja Bakker, wie nog meer?

Mag ik jullie EGA aanraden?
Stuk gezonder... Genoeg eten, dus zonder hoofdpijn, duizeligheid en tegen de vlakte gaan!
x

 

Aanvallend? Ik val je helemaal niet aan en mijn reactie is normaal.

Dat die ambulancebroeder aan de collega van Lieselot vraagt of ze soms het SB dieet volgt zegt mij genoeg .
Ik heb op meerdere fora`s verhalen gelezen van mensen die tijdens het volgen van dat dieet zijn flauwgevallen , vind je dat normaal?

 

Ode aan Sonja! (Infobesitas 4 2007)

Door: drs. Susanne Kruizinga

"Univé Zorg introduceert ‘Sonja Bakker polis'
Alkmaar. Univé Zorg introduceert per 1 januari 2008 twee vernieuwende aanvullende verzekeringen waarin afvallen en sporten 100% worden vergoed. Univé heeft hiervoor samenwerking gezocht met Sonja Bakker - de meest populaire specialist op het gebied van afvallen - omdat heel veel mensen geloven in haar methodiek en er baat bij hebben."

Aldus het persbericht eind oktober. Sonja Bakker, wie kent de goedlachse, blonde gewichtsgoeroe niet? De media worden gevuld met succesvolle ‘sonjabakkerende' mensen en dit werkt aanstekelijk voor al die mensen die dik zijn of zichzelf dik vinden en graag willen afvallen. Ruim 1,3 miljoen mensen kochten haar boeken en naar schatting volgen 1,7 miljoen mensen in Nederland haar dieet. De eierkoeken zijn niet meer aan te slepen in de supermarkten, de afslankinstituten van Lady-Line sluiten voorgoed de deuren en haar nieuwe SBS6 real-life soap, ‘De Wereld van Sonja Bakker', maakt de hype compleet. Haar recente promotie naar de Quote 500 toont aan dat het zelfs een uiterst lucratieve business is; de illusie van het maakbare lichaam in stand houden. Bovendien is mevrouw Bakker nog lang niet klaar met haar missie! Na haar Duitse lessen wordt het de hoogste tijd om ook deze markt te veroveren. Met meer dan 50 miljoen zieltjes waarvan de helft te zwaar is, betekent dit maar een ding: kassa! Ze biedt dan wel dé uitkomst in de strijd tegen de kilo's, zelfs Univé wil toekomstige premiebetalers laten geloven dat ook zij baat zullen hebben bij haar aanpak. Dat deze aanvullende polis zo duur is dat mensen evengoed zelf een abonnement op de sportschool aan kunnen schaffen vertellen ze er niet bij. Maar is dit wel de uitkomst? Jojoën we verder naar de volgende hype of kiezen we voor een methode met blijvend resultaat? Hoogste tijd om aandacht te besteden aan de zin en onzin van diëten. Tijd om kritisch stil te staan bij de methode van Sonja Bakker met achter de hand: vakliteratuur, gezond verstand en een aantal echte deskundigen!

We beginnen de overdenkingen met de volgende vragen. Als dit dieet de uitkomst zou zijn en miljoenen mensen in Nederland deze methode aangrijpen om de overtollige kilo's succesvol kwijt te raken, waarom blijft het aantal mensen met overgewicht dan toch grensverleggend verder stijgen? Bovendien is dit dieet niet het eerste ‘revolutionaire' dieet waarmee we kennis maken. We hebben wereldwijd een behoorlijke dieetgeschiedenis opgebouwd met het Brooddieet, Atkins, Southbeach, Montignac en ga zo maar door. Het is niet de eerste keer dat Nederland in de greep van een dieetrage lijkt te zijn. De Nederlander, dik of niet, wil gewoon graag afvallen! Toch moeten we de pijnlijke conclusie trekken dat het aantal mensen met overgewicht de laatste decennia niet afneemt. Hoe kan het toch, dat we nog steeds massaal diëten? Willen we graag geloven dat diëten werken? Weten we niet beter? Hebben we geen oog voor de gevolgen op de lange termijn? Of zijn we zo ijdel om te denken dat we een complex probleem als overgewicht de baas kunnen met zoiets eenvoudigs als een dieet? Als dit niet werkt, waarom dan niet en wat werkt dan wel? Is de Sonja Bakker methode helemaal slecht, of kunnen we toch iets opsteken van deze girl nextdoor?

Dieetkuur maakt zwaarder?!

We gaan om te beginnen op zoek in de wetenschappelijke literatuur naar de zin en onzin van diëten. In mei dit jaar is een grootschalig onderzoek gepubliceerd in Amerika. Hoogleraar psychologie, Traci Mann, verbonden aan de universiteit van California, heeft 31 lange termijn dieetstudies naast elkaar gelegd om verbanden op te sporen. Haar bevindingen waren verbluffend. ‘Op de korte termijn lijken diëten uitkomst te bieden. Nagenoeg iedereen zal afvallen, maar wanneer je gaat kijken wat er met het gewichtsverlies gebeurt op de lange termijn is het verhaal minder rooskleurig.' Traci Mann concludeerde met haar team van onderzoekers, dat ten minste 30 tot 60% van de diëters beter af geweest zou zijn als ze helemaal niet op dieet gegaan waren. ‘Het dieet heeft bij deze diëters alleen maar gezorgd voor een verdere verhoging van het lichaamsgewicht, het lukt slechts 10% van de diëters om het lagere gewicht te handhaven.' Ruim 90% van de diëters komt dus weer terug op het oude gewicht, of wordt zelfs zwaarder. De NOV heeft de Rijksuniversiteit Groningen onderzoek laten doen naar het jojo-plus effect onder de leden. Uit dit onderzoek kwam naar voren dat ruim driekwart van de deelnemers ervaring hebben opgedaan met het jojo-plus effect. Het dieet op zich dat resulteert in de zuinige stand van het lichaam wordt in dit onderzoek als primaire veroorzaker van het jojo-plus effect benoemd. Hierin wordt tevens aangetoond dat er geen afslankmethode bestaat dat dit jojo-plus effect kan doorbreken.

Waarom diëten niet werken

Hoe kan dat nou weer? Minder eten, afvallen en uiteindelijk toch zwaarder worden? Een verklaring is terug te vinden in de evolutie van de mens, de natuurlijk aanwezige drang om te overleven en de werking van het lichaam. Het lichaam is altijd in beweging en op zoek naar evenwicht. Je lichaamstemperatuur wordt nagenoeg constant gehouden, je ademhaling blijft doorgaan en stemt zich af aan de zuurstofbehoefte van het lichaam. De hartslag vindt het evenwicht dat past bij de hoeveelheid bloed die de spieren en de rest van het lichaam nodig hebben op dat moment. En je energiehuishouding stemt de energieopname en het energieverbruik af op de hoeveelheid beschikbaar voedsel en het activiteitenpatroon. Het lichaam zal nooit energie verbrassen en zal nooit harder werken dan nodig, dat zou het verlies van kostbare kilo's brandstof veel te gemakkelijk maken en de overlevingskans kleiner. Het is zelfs zo dat wanneer er minder energie beschikbaar is, het lichaam zich zal aanpassen door nog zuiniger om te gaan met het beetje beschikbare energie. Dit in tegenstelling tot een teveel aan energie, dat zal niet extra verbruikt worden, maar opgeslagen worden voor wanneer er weer minder energie beschikbaar is. Dit heeft ervoor gezorgd dat we de tijden van hongersnood, pestepidemieën en oorlogen overleefd hebben. Het verschil tussen een dergelijke periode van voedseltekort en een dieet kan het lichaam niet onderscheiden. De bewust opgelegde periode van voedseltekort in de vorm van een dieet zal uiteindelijk resulteren in extra zuinigheid van het lichaam en de drang om de verloren reserves aan te vullen, plus extra's! Er bestaat geen dieet dat ons lichaam wijs kan maken dat het verstandig is om kostbare energie lekker over balk te smijten. Naar mate je vaker dieet, of op jonge leeftijd al op dieet gezet bent, zul je zien en wellicht ook ervaren hebben, dat het lichaam het afvallen steeds efficiënter zal dwarsbomen en het aankomen alleen maar eenvoudiger zal maken. Psychologe Tatjana van Strien zegt hierover: ‘Mensen vertragen en verpesten hun stofwisseling door steeds een zelfopgelegde hongersnood in te lassen, na verloop van tijd kunnen dikke mensen niet meer afvallen.' Prof. dr. Matthus-Vliegen onderstreept dit fenomeen tijdens een van de richtlijnbijeenkomsten: ‘Een gemiddelde vrouw heeft een dagelijkse energiebehoefte van 2000kcal. Ik zie in mijn praktijk de uitwerkingen van de aanpassingen van het lichaam op diëten. Dikke mensen met een uitgebreide dieetgeschiedenis vallen niet vanzelfsprekend af bij een dieet van 1500kcal. Terwijl dat toch behoorlijk energiebeperkend is.' Dat geeft duidelijk weer hoe goed het lichaam zich aan kan passen om te overleven.

Inhoudelijke kritiek op Sonja Bakker

Op de langere termijn lukt het 90% van de diëters niet om het lagere gewicht na een dieetkuur te handhaven, maar dat wisten onze trouwe lezers al lang! Dat het volgen van een dieet ook nog eens gevaarlijk voor de gezondheid kan zijn, wordt onderstreept door zowel de strategie als de inhoud van het ‘sonjabakkeren'. Mevrouw Ellen Govers, diëtist verbonden aan het Kenniscentrum Overgewicht, zegt het volgende over de inhoud: ‘De aanpak van Sonja Bakker is strijdig met de richtlijnen goede voeding, omdat mensen te weinig mogen eten, verkeerde voedingsproducten krijgen voorgeschreven en daardoor onvoldoende voedingsstoffen binnen krijgen. Het Sonja Bakker dieet is deficiënt aan essentiële vitamines zoals B1, B2, B3, A en D. Ook bevatten de dagmenu's te weinig voedingsvezel, dat kan resulteren in obstipatie, soms zo erg dat ziekenhuisopname nodig is. Daarnaast bevat het dieet te weinig jodium en is de calciuminname net onvoldoende. Vooral de voedingsadviezen voor overdag zijn onvoldoende en ze schrijft mensen inferieure voedingsproducten voor. Wat is er bijvoorbeeld mis met een snee brood boven een eierkoek of een plak ontbijtkoek?' Ellen rekent voor dat het dieet dermate weinig calorieën bevat, ongeveer 900kcal voor een vrouw, dat je wel af moet vallen met dit dieet. ‘Het rantsoen op voedselbonnen in de tweede wereldoorlog bestond voor een volwassene uit 600kcal en daar ging men van dood. Dit is niet alleen ongezond maar werkt ook enorme terugval, in de vorm van het jojo en jojo-plus effect, in de hand en vergroot het risico op het ontwikkelen van eetstoornissen, omdat mensen bewust moeten hongeren.'

Tegeltjeswijsheid versus Deskundigheid

Diëtist en mede opsteller van de Nederlandse Diabetes Federatie voedingsrichtlijnen, mevrouw Barents, omschrijft de Sonja Bakker methode als ‘een mengeling van bakerpraatjes, tegeltjeswijsheden, klinkklare nonsens en wat algemene afslanktips'. Ze noemt een aantal voorbeelden van deze klinkklare nonsens in een artikel dat van haar hand verscheen in DiabeteSpecialist afgelopen juni: ‘Witte wijn liefhebbers opgepast! Volgens Sonja Bakker werkt deze drank cellulitis in de hand. Heeft een patiënt een vergiftigde lever? Adviseer hem dan meloen, dat ontgift de lever. Drink een glas ananassap, voordat u vlees of ei gaat eten. Het enzym in ananassap breekt dierlijke zuren af. Heeft u een zwak hart? Eet dan sinaasappels. Moet de hartslag versterkt worden? Eet dan druiven. U ziet, een cardioloog kan nog veel leren. Maar deze cardioloog kijkt dan ook niet in ‘het Medisch Register Handboek', wat helemaal niet bestaat!'

Mevrouw Barents voegt aan de inhoudelijke kritiek punten toe dat de dagelijkse aanbevolen porties van 2 stuks fruit en 2 ons groenten niet consequent doorgevoerd worden en dat je met een keer in de week magere vis niet aan de aanbevolen hoeveelheid omega-3 vetzuren komt. In haar betoog constateert ze tevens dat het calorieën tellen niet het sterkste punt is van de niet al te consequente Sonja Bakker, maar belangrijker in dit artikel is de heldere uitleg over waarom dit dieet zo gevaarlijk is voor mensen met suikerziekte.

Sonja Bakker en Diabetes

Diabetes patiënten die insuline slikken of spuiten moeten erg oppassen met dit dieet volgens mevrouw Barents. ‘De hoeveelheid koolhydraten in de verschillende ontbijten, lunches en warme maaltijden is erg wisselend. De ene dag kan het ontbijt bestaan uit een schaaltje kwark of sinaasappelsap (maximaal 9 gram koolhydraten), de andere dag uit een krentenbol met peer (maximaal 44 gram koolhydraten). Een warme maaltijd bestaat de ene dag uit onder meer 225 gram ovenfrites (totaal maaltijd 110 gram koolhydraten) en een andere dag uit een stukje vlees met wat roerbakgroenten (totaal maaltijd 15 gram koolhydraten). Dit maakt het lastig voor een diabetespatiënt om een nauwkeurige balans te vinden tussen de voeding en de glucoseverlagende medicatie.' Ellen Govers deelt deze kritiek en zegt hierover: ‘In relatie tot co-morbiditeit, oftewel andere aandoening naast het overgewicht, is het dieet zelfs gevaarlijk. Mensen moeten oppassen wanneer ze medicijnen gebruiken voor bijvoorbeeld hoge bloeddruk of diabetes. Ze wekt de indruk van deskundigheid, maar slaat er voedingsinhoudelijk maar een slag naar, dit zeggen haar eigen collega's zelf.'

Sonja's Strategie

Verdere bestudering van Sonja's aanpak roept nog meer vraagtekens op met betrekking tot Sonja's gehanteerde strategie. Ellen Govers vervolgt haar verhaal: ‘De cliënt leert niet hoe hij/ zij gezonder kan leven; er is geen aandacht voor het proces van gedragsverandering en mensen worden dus niet serieus genomen. De basis van een goede behandeling ligt in het leren maken van keuzes en het leren herkennen van voedingsstoffen in voedingsproducten. Kennis die je de rest van je leven kunt gebruiken om gezond te blijven leven. Door merknamen te noemen wekt ze bovendien de indruk dat er commerciële doeleinden nagestreefd worden. Daarnaast is er in de behandelrichtlijn Obesitas opgenomen dat een dieet in combinatie met leefstijladviezen voor voldoende lichaamsbeweging voorgeschreven moet worden. Ook aan de behoefte van veel cliënten voor psychologische ondersteuning wordt voorbij gegaan.'

Bewegen en afvallen

Er wordt in Sonja's aanpak nagenoeg geen aandacht besteed aan de rol van lichaamsbeweging. Dat lichaamsbeweging zo belangrijk is in de strijd tegen de kilo's onderstreept gerenommeerd obesitas onderzoeker James Hill. Hij stelt dat vaak de fout wordt gemaakt gewichtsverlies en gewichtshandhaving niet als twee aparte processen te zien. Hij concludeert dat het handhaven van gewicht veelal mislukt doordat mensen zich niet bewust zijn van het energiegat dat ontstaat door gewichtsverlies, ongeveer 8kcal per dag per halve kilo verloren gewicht. Hij legt uit dat dieet de sleutel is tot succesvol gewichtsverlies en dat lichamelijke activiteit, niet alleen erg goed is voor je conditie, maar ook de sleutel is tot succesvolle gewichtshandhaving. De toegevoegde waarde van lichamelijke activiteit bestaat dan ook uit het kunnen versnellen van gewichtsverlies en het verhogen van de kans op gewichtshandhaving. Wanneer je bijvoorbeeld 160 kilo weegt, dan draag je dat gewicht de hele dag met je mee bij alles wat je doet. Wanneer je af gaat vallen, zul je minder gewicht meeslepen en dus minder energie verbruiken bij hetzelfde activiteitenpatroon. Als je dus met het slankere lichaam niet meer gaat bewegen, zul je weer aankomen. Wie slank wil blijven na een dieet, zal dus meer moeten gaan bewegen. Hoeveel? De Behandelrichtlijn Obesitas stelt dat een half uur waarschijnlijk onvoldoende is voor obesitas patiënten die reeds afgevallen zijn, maar dat een uurtje per dag matig intensief genoeg is. Wat matig intensief is kun je zelf voelen. Je hartslag en ademhaling versnellen dan iets, maar je kunt nog net praten tijdens de inspanning. Dat komt bijvoorbeeld neer op een tandje harder fietsen en iets sneller wandelen dan normaal.

Zoektocht naar de Oorzaak

Dieet in combinatie met meer bewegen lijkt effectiever in de zoektocht naar een permanente oplossing in de strijd tegen de kilo's. Maar er is meer. Psychologe Tatjana van Strien, verbonden aan de Radboud Universiteit publiceerde onlangs haar nieuwe boek ‘Afvallen op maat'. Haar advies is: ‘Mensen die definitief korte metten willen maken met de overtollige kilo's zullen op de eerste plaats moeten weten wat er aan het overgewicht ten grondslag ligt.' Op grond van meer dan 25 jaar wetenschappelijk onderzoek biedt Tatjana van Strien een zelftestmethode, waarmee de lezers kunnen nagaan waar bij hen persoonlijk de oorzaak ligt van het eetprobleem en wat er aan kan worden gedaan. En dat zonder in het beruchte jojoën te vervallen. Uit haar onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat op dieet gaan voor emotionele eters geen goed idee is. ‘Emotionele eters eten bijvoorbeeld bij stress, somberheid en negatieve gevoelens. Dat is tegennatuurlijk, omdat normale mensen in dit soort situaties minder of niet zouden eten. Deze mensen hebben vaak slecht zicht op hun gevoelens, hun gevoel van honger en verzadiging bijvoorbeeld. Ze gaan teveel eten, vervolgens weer op dieet, ze falen weer, krijgen negatieve gevoelens en gaan weer overeten. Deze mensen hebben gedragstherapie nodig. Deze groep mensen zou eerst naar een psycholoog moeten om aan de oorzaak te werken.' Als je geen emotionele eter bent, kun je volgens Tatjana van Strien prima op dieet, liefst onder begeleiding van een diëtist. ‘Die zorgt ervoor dat je op een verantwoorde manier afvalt, dus niet meer dan een kilo per week. Als je meer afvalt is je dieet mogelijk te streng.' Tatjana van Strien heeft niet de illusie dat ze veel mensen van de eet- en afslankgewoonten kan afhelpen, maar haar advies is helder: ‘Begin nooit aan een dieet zonder goede begeleiding. Beter in je vel zitten zou veel mensen met overgewicht al kunnen helpen. Dan zouden mensen niet meer proberen om zo snel mogelijk 20, 30 kilo af te vallen, maar redelijke doelen stellen.' Afvallen blijft maatwerk volgens Tatjana van Strien en voor permanent succes kun je het klusje niet alleen klaren met behulp van een boekje. ‘Hol niet elke keer achter de Sonja Bakkers aan, maar erken dat je een psychologisch probleem hebt en laat je voorlichten en helpen door echte deskundigen.'

Bakerpraatjes versus Behandelrichtlijn

De strategie die Sonja hanteert bevat dus veel onjuistheden, is weinig consequent en is bovenal in strijd met wat bewezen effectief is. Het dieet is veel te streng waardoor eetstoornissen en het jojoën in de hand gewerkt worden. Mensen verliezen te snel gewicht, krijgen te weinig voedingsstoffen binnen en er is onvoldoende aandacht voor het belang van lichaamsbeweging. Verder is het lastig voor suikerpatiënten om de glucoseverlagende medicatie af te stemmen op de erg wisselende maaltijden en wordt er geen onderscheid gemaakt tussen gewichtsverlies en gewichtshandhaving. Bovendien wordt er geen aandacht besteed aan wat er aan het voedingspatroon ten grondslag ligt. De oorzaak van het overgewicht blijft onbehandeld en daardoor continu aanwezig, waardoor de strijd nooit zal ophouden. Toch is de methode enorm succesvol, dus de laatste vraag is: Wat kunnen we leren van Sonja Bakker?

Ode aan Sonja!

De eerste conclusie die we kunnen trekken is de zichtbare kloof tussen wat de wetenschap weet en wat maatschappij wil en weet. Als het zo anders moet, waarom weten de mensen op straat dat dan niet? Wordt het niet eens tijd dat al die wetenschappers en professionals die gegronde kritiek hebben op deze methode en weten hoe het beter kan de krachten bundelen en harder gaan praten? Misschien zit de kracht van Sonja Bakker in het gegeven dat zij wél de taal van de mensen in de maatschappij spreekt. Zouden professionals hier eens wat meer aandacht aan moeten besteden, de taal van de ‘gewone mensen' leren spreken? Sonja Bakker houdt in die context de professional zeker een spiegel voor met een toegankelijke methode die voor iedereen te volgen is. Zo'n toegankelijke methode zou toch ook te bedenken moeten zijn voor een gezond dieet dat wel voldoet aan alle voorschriften en de laatste stand der wetenschap.

Op de tweede plaats moeten we eens nagaan waar mensen behoefte aan hebben en hoe mensen daarin gaan geloven. Mensen willen graag snel zo veel mogelijk gewicht verliezen en willen graag geloven dat dit kan. De media houden van simplistische succesverhalen die het ‘eigen schuld, dikke bult' principe hoog houden en weten dat aardig uit te buiten. Zo ongeveer iedereen wil afvallen, dus het promoten van de nieuwste methode met een aantal korte termijn succesverhalen is kijkers scoren. Misschien zouden de media de verantwoordelijkheid moeten nemen door vooral aan waarheidsvinding te doen?

Het Sonja Bakker dieet is weliswaar erg streng, maar wat mensen leren uit haar methode is: regelmaat, kleine porties en caloriearme producten. Bovenal vinden mensen het prettig om met een methode als die van Sonja Bakker duidelijkheid te krijgen. Hoe ziet mijn ontbijt, mijn lunch en avondeten eruit? Wat kan ik tussendoor eten en hoe ziet mijn boodschappenlijstje eruit? Sonja Bakker noemt producten bij naam waardoor ze precies weten welke producten ze moeten aanschaffen als ze met de talloze keuzes van het uitgebreide voedselaanbod in de supermarkt geconfronteerd worden. Dat maakt het leven een stuk eenvoudiger. Mensen lijken niet geïnteresseerd in de richtlijn goede voeding en eventuele tekorten die ze oplopen met het volgen van weer een dieet. Mensen zijn alleen maar geïnteresseerd in wat de weegschaal aangeeft. Ze zijn niet op zoek naar de beste methode, ze willen alleen maar zien, geloven en ervaren dat het werkt! Een methode als die van Sonja Bakker maakt het simpelweg eenvoudig voor mensen om af te vallen. Dat het bij 90% van de diëters ook met deze methode niet zal lukken het lagere gewicht te handhaven op de lange termijn is daarmee al snel een zorg voor: ‘wie dan leeft, ..................'.

Wie dan leeft zal zien dat de maatschappij nog meer mensen met nog meer overgewicht zal tellen en zal merken dat dat een uitstekende voedingsbodem is voor weer een nieuwe dieetrage!

http://www.obesitasvereniging.nl/index. ... Itemid=362[/b]

 

Sonja is een goed crashdieet voor wie eventjes snel af wil vallen. Dus voor je bruiloft ofzo, of de vakantie om je badpak weer aan te durven.
En als de kilo's er op lange termijn af moeten blijven, tsja, daar willen we niet aan denken, maar dat is toch gewoon blijvend gezond eten, weinig vet en suiker, veel bewegen.

 

Hoofdpijn hoort en bij.
Zijn de afval stoffen die je kwijt raakt!

Ik loop nu bij een dietiste en die waarschuwde mij ook dat als je gat afvallen dat je de eerste paar dagen hoofdpijn kan krijgen

Veel blijven drinken, lekker op tijd naar bed en dan gaat het vanzelf over. Is even door zetten!

 

Sonja heeft ook een boek op je gewicht blijven, weet niet of het zo heet.
Moet je even op haar site kijken daat staan geloof ik ook de boeken die ze heeft uitgebracht

 

Ja inderdaad, ieder zijn of haar eigen mening.

Mijn mening is:

Liever gezond dan uitgemergeld.

Cognitief moet er iets veranderen, daarna de houding en daarna het gedrag.

En dan "gewoon" gaan eten.