Is volwassen wel zo leuk?! Daar staan jullie te springen Met jullie laarsjes voorzien van print met fantasie Van haaientanden, want dat is gaaf En Cars, maar dat kwam later Zo groot en eventjes zo klein Want als je zes bent stel je al heel wat voor En als je drie bent krijg je het allemaal langzamerhand wel door Plassen stampen eerst voorzichtig, Milan eerst Kan dat nog als je zes bent? Voorzichtig laat je je gaan Tot je helemaal los komt en als een wilde staat te stampen Modderspetters in je haar en op je kleren Het water komt je broertje tot in zijn laarzen Dan opeens een auto Mama gaat aan de kant, jullie erachteraan Verkeerde kant, niet snel genoeg, vlug weer de andere kant op Bam, op je neus, want te wild en het water te diep De vrouw in de auto draait haar raampje open In elk geval toch lekker plassen kunnen stampen Inderdaad De vrouw rijd weer verder en het plassen stampen gaat weer door Totdat mama, na veel waarschuwen, ook vies word En bijna in de plassen word geduwd. Modderspatten op haar frisgewassen jas En ze had nog zo gewaarschuwd Ik zei toch nee en dat je t zou laten! Mama kwaad, naar huis, in bad en 'niet meer over praten' Herkenbaar?
Moest even goed lezen wat je bedoelde. Eigenlijk zou je titel anders moeten zijn( zo leuk is het om gewoon kind te kunnen zijn).. Ja en als mama net gewassen schone jassen heeft aan gedaan en mama woord vies is het even slikken maar ja in bad en morgen weer een fijne plassen stamp dans toch?
Nee, totaal niet herkenbaar! Ik trek ook mijn regenlaarzen aan als we naar het bos gaan en spring lekker mee. Waarom zou je de lol van je kinderen verpesten door bij voorbaat al te waarschuwen en achteraf boos te gaan worden om vieze kleren?!? Die laatste zin vooral: best raar...
Ik snap het wel hoor. Er is een tijd van spelen en lekker vies worden, maar dat kan gewoon niet altijd en overal... en dat moet een kind ook leren. Ik zou ook niet zo amused zijn als mn versgewassen jas meteen de volgende dag weer vies zou zijn, zeker als ik heb gevraagd of ze even voorzichtig willen doen. Meestal heeft mijn kind (en ikzelf) gras en moddervlekken tot in dr oren hoor, maar ze heeft me ook maar te respecteren als ik vraag of ze mij en zichzelf een keer netjes wil houden.
Ik was dit bericht alweer een beetje vergeten, hihi. Achteraf dacht ik al dat het verkeerd over kon komen. Was eigenlijk even zo'n momentje dat het niet uitkwam. We hadden afgesproken naar het bos te wandelen en daar materialen te gaan zoeken om mee te gaan knutselen en door deze onverwachte plenspartij ging dat hele feest niet door. Ik zet mezelf nu een beetje neer als een harteloze zuurpruim en zo zien mijn jongens me iig niet, maar juist daarom baal ik weleens op de momenten dat ik even niet zo flexibel reageer en mopper terwijl het achteraf niet nodig was geweest... Menselijk gedrag, dus, maar toch... Die dag geen 10
Ik vind juist die laatste drie regels er een mooie wending aan geven. Iedereen verwacht dat mama uiteindelijk lekker meedoet, maar door die laatste regels krijgt het een beetje een scherp randje. Juist daardoor zet het aan tot nadenken, en wordt het meer dan de beschrijving van een cliché. (halverwege was ik even bang dat een van de kinderen onder die auto zou verdwijnen, gelukkig niet.)
Maar je zat natuurlijk niet te wachten op een literaire kritiek Ik vind het soms herkenbaar. Dan zijn de kinderen lekker aan het kledderen en kliederen, en op sommige momenten wil ik dat gewoon niet. (alleen dat 'niet meer over praten', daar doen wij niet aan. Dat zinnetje 'steekt' het meest. Hoe zit dat?)
Bri,dankje dat 'niet meer over praten' is niet bedoeld als: we hebben het er niet meer over, maar eerder voor mij als 'niet meer over nadenken', of 'niet méér over praten dan nodig is'. Omdat ik me soms schuldig kan voelen als ik niet op de gezellige manier heb gereageerd als ik achteraf had gewild, kan ik daar over na gaan denken en doordat ik er over nadenk of het er over wil gaan hebben (terwijl de jongens het allang 'vergeten' zijn en weer lol aan het maken zijn in bad) zou ik dan wéér een mooi moment missen. Kortgezegd komt het erop neer dat ik soms wat losser wil zijn, of zoals de titel van een psychologisch boek mooi omschrijft: 'uít je hoofd en ìn je leven'. 'Er zijn zoveel nú-momenten...en je hebt ze zomaar gemist'.