Mijn zoon van 7,5 kwam nadat hij al ruim een uur in bed lag beneden. Keek wat verward en verwilderd om zich heen en wist niet te vertellen waarom hij naar beneden kwam. Hij was duidelijk in paniek. Was bezweet en zijn hart ging tekeer. Kreeg niet goed contact, maar ik kon m wel op schoot nemen. Ik heb hem op schoot genomen en uiteindelijk weer in bed gelegd. Vrij snel daarna kwam hij weer met zijn hand op zijn voorhoofd en dat alles in zijn hoofd draaide. Weer gekalmeerd en weer in bed. De twee keren daarna leek hij pas weer zichzelf. Doodeng vind ik t. Mijn broertje heeft t ook gehad. Moest enge dingen doen vertelde hij dan. Terwijl ik dit typ, komt mijn zoon weer bij me. Vraag hem wat er is. T ging helemaal verkeerd zei hij. Wanneer ik m vroeg wat er verkeerd ging, kon hij geen antwoord geven. Wilde t wel en raakte licht gefrustreerd omdat hij t niet uit kon leggen. Herkenbaar? Wil t even kwijt Edit: dit heeft hij nog nooit eerder gehad en na googlen kan ik geen andere conclusie trekken dan dat t night terror/Nachtangsten moet zijn
Geen herkenning maar pfff wat zal jij geschrokken zijn! Hopelijk valt hij zo in een rustige slaap want dit zal hem ook wel energie kosten. Heel veel sterkte!
Daar raak je niet per definitie van in paniek. Haalde hier veel herkenning vandaan: http://http://www.inslaap.nl/slaapstoornissen/nachtangst/
Herken je ook de paniek en angst? Hij was echt bang. Hij spreekt duidelijk, maar is wel in de war. Wat hebben jullie gedaan als jullie zoon dit deed?
Dit had onze zoon toen hij ziek was en koorts had... Hij zag een film en ik moest hem uitzetten...en hij wees naar het plafond...helemaal in paniek schreeuwen dat ik hem nu toch echt uit moest zetten...de film ging veel te snel...echt dikke paniek... Hij zag ook een draaiende vuurbol die veel te snel ging... Maar omdat hij dus koorts had dacht ik dat het daarmee te maken had.
Grappig dat je dat zegt. Omdat hij klam van t zweet was, heb ik m getemperatuurd en hij was 36.5. Vroeg hem de eerste keer of hij ook wist watvoor dag het was. Eerst keek hijmoelijk maar toen ik m de hint gaf dat hij dan altijd voetbaltraining heeft, gaf hij antwoord
Ja. Ook huilerig en angstig. Niet echt duidelijk praten volgens mij. Ik heb hem toen bij me genomen op schoot en hem even goed wakker laten worden. Tien kalmeerde hij en is weer naar bed gegaan.
Ik had een soort droom als kind, dan was ik ook compleet in paniek en haalde heel mijn kamer overhoop. Ik kan de droom ook niet na vertellen, alles ging dan heel snel. Vaak was het in combinatie met koorts en was ik aan het ijlen. Maar kon dan echt spoken
Ik herken het van mezelf als kind. Verschrikkelijke nachtmerries, naar mijn weten altijd over een koppel (bassie & adriaan, jip & janneke, enz) en die deden iets niet synchroon nou ik raakte helemaal in paniek. Ging altijd in paniek naar mn moeder. Zij moest alle batterijen uit (tikkende) klokken halen en ook haar ritmische ademhaling was mij te veel. Raar dat ik het nu nog zo goed weet. Ik was de dag erna altijd ziek, koorts.
Onze dochter heeft ook een periode nachtangsten gehad. Afschuwelijk vond ik het . Wat hier helpt is om haar 's avonds als wij naar bed gaan wakker te maken om bijv. te laten plassen. Hiermee verstoor je de slaapcyclus en gaat de overgang van de een na de andere slaapfase wel goed.
Als je zoekt op pavor nocturnes vind je veel informatie. Het is trouwens wel wat anders dan slaapwandelen, maar dat had je zelf ook al door
Hai TS, wat naar voor je zoontje en voor jou! Mijn zoontje heeft dit een periode bijna elke nacht gehad, night terrors. Het was heel naar om aan te zien, mijn zoon stond dan huilend in zijn bed, totaal in paniek, bijvoorbeeld wijzend op iets en iets onverstaanbaars uitslaand. Bij night terrors mag je je kind niet wakker maken en het liefst ook niet aanraken. Ze zijn uit contact en in contact brengen kan nog meer verwarring veroorzaken. Dat moest ik leren want in het begin begon ik zijn naam te roepen en hem 'wakker' te maken. Later ging ik naast hem liggen en hem heeeel voorzichtig tegen me aan laten leunen. Dan volgde er altijd een diepe geeuw en dan viel hij in een diepe slaap. De volgende ochtend kon hij zich niets herinneren. Het gebeurde meestal 2 uur nadat hij naar bed was gegaan, inderdaad tijdens een overgang van de ene slaapfase naar de andere. Op een gegeven moment kon ik er de klok op gelijk zetten, ging ik bij zijn kamer staan, begon het en liep ik onmiddellijk zijn kamer in. Dan duwde ik heel zachtjes zijn hoofd weer tegen het kussen, geeuw, klaar. (het klinkt gek maar zo ging het precies) Was jouw zoontje ook zo uit contact? En kan hij het zich in de ochtend nog herinneren?
Hier ervaring met night terror (mijn dochter heeft het heel erg gehad), maar wij konden helemaal geen contact kan maken met haar. En aanraken al helemaal niet, daar werd ze zelfs agressief van. Het was zo eng, je eigen, poeslief kind dat in een keer zo raar reageert. Ik ben weleens huilend naast haar gaan zitten, wist niet wat te doen. Laten uitrazen, was het advies, hoe erg het ook is. en volgende dag kon ze zich niets van herinneren. Wat jij beschrijft, zou ik eerder denken aan een soort nachtmerrie of slaapwandelen, maar klinkt niet als night terror.
Onze dochter heeft ruim 1.5 jaar nachtangsten gehad. Zij ging hierbij heel erg gillen en schreeuwen, slaan en schoppen en werd echt woest en agressief. Op een bepaald moment kroop ze tegen me aan dan en was het klaar. Soms 10 minuten, soms een uur. Vreselijk maar het enigste wat wij konden doen was in de buurt blijven om te voorkomen dat ze zichzelf op eoa manier zeer zou doen. Tip van de arts was om ze nooit wakker te maken en een schrale troost, van echte nachtterrors weten ze de dag erna niets meer. Belangrijk kenmerk van nachtterrors is trouwens dat ze iedere dag (of iedere keer in dezelfde fase van slaap komen) Bij onze dochter bv standaard 3 uur nadat ze was gaan slapen. Nachtterrors is er trouwens in vele vormen en gradaties. maar het feit dat jouw zoon uit bed komt en aan de wandel gaat past volgens mij niet echt bij nachtterrors