Ik zou hem dan qua spelen en uitdagen inderdaad dan behandelen als een kindje van 1,5 (als artsen hebben vastgesteld dat ie een half jaar vóórloopt). Ik lees niet uit je verhaal of hij nu losloopt, maar dan kun je hem lekker buiten laten uitrazen, rond laten rennen in het speeltuin, op de glijbaan laten klimmen, verder een grote duplodoos voor hem kopen zodat ie zijn creativiteit kwijt kan, muziekinstrumenten, houten puzzels met meerdere vakken (bijv 12) enz. Zodat hij zijn 'ei' kwijt kan, en dan wellicht minder gefrustreerd raakt? Mbt verwerken van indrukken 's nachts: mij is verteld dat fysieke inspanning een gezonde impact heeft op slaapgedrag (eigenlijk logisch), maar bijv. ravotten in het speeltuin zorgt niet voor enorme prikkels, maar maakt het kind goed fysiek moe en zorgt goed voor het kwijtraken van overtollige energie.
Ik geef je gelijk. Het lijkt me erg moeilijk. Mijn broertje heeft het en het is pas later duidelijk geworden. Dus pas rond zijn 17e. Houd het goed in de gaten en probeer nu al bij alle instanties te informeren hoe jullie het beste hiermee om kunnen gaan. Julian is ook erg snel met van alles. Staat ook al langs de bank met 7 maanden. Ging al rechtop proberen te zitten met 6 weken ( erg he!) Ik houd het in de gaten en verder doe ik er nog niet zoveel mee. Kan je verder geen tips geven. Succes met je kleine slimmerd in elk geval. Komt vast helemaal goed. Jullie zitten er bovenop en dat is al erg goed.
Ik herken dingen... Kijk vooral niet na leeftijdsindicaties op speelgoed. Onze zoon is inmddels bijna 3 en begint te lezen. Typen op een qwerty toetsenbord kan hij ook. Slapen deed hij ook erg weinig. Wat hielp was een ritueel...en dan ook echt elke dag hetzelfde..tot het verhaaltje aan toe Speelgoed van zijn leeftijd vindt hij ook niet leuk...waar hij wel zoet mee is is speelgoed waar je zijn fantasie mee stimuleert. Praten loopt hij erg veel voor..ik vind het zelf erg moeilijk...het blijft mijn ventje van 2 en niet een kleuter van 5. Zelf heb ik vergelijk maar de gastouder "waarschuwde" ons dat hij toch wel erg slim is voor zijn leeftijd. Waar je vooral moet voor uitkijken is dat hij sociaal en emotioneel niet achterstand krijgt want dat is vaak het probleem met dit soort kindjes. Onze zoon zit op de psz maar echt intressant vindt hij leeftijdsgenoten niet. Succes!!
Als ik het goed begrijp is het 'voorlopen' ook niet zozeer het probleem, als wel de onmogelijkheid voor je zoontje om alle prikkels goed te verwerken. Er is natuurlijk ook niets mis mee als een kind van 10 mnd met speelgoed speelt dat zgn. voor 1,5 jarigen is. Dat zou ik hem rustig laten doen als hij dat leuk vindt. Mijn dochter speelt ook graag met speelgoed van haar broer, ook al doet ze daar soms dingen mee die niet de bedoeling zijn... (ze speelt gewoon als 1jarige, met speelgoed dat voor een andere leeftijd is) Maar wat te doen om hem te helpen prikkels te verwerken? Ik zou ook proberen veel buiten te komen, en daar (samen) te bewegen. Dat biedt een prima uitlaatklep zonder psychisch belastend te zijn. Als hij zelf loopt, is dat wat makkelijker dan wanneer hij dat zelf nog niet doet, maar ook voor kruipende of zich-vasthoudende kindjes is het wel mogelijk. en er is helemaal niets mis mee om hulp te zoeken, sterker nog: ik denk dat je er goed aan doet om gedegen advies in te winnen. altijd fijn als mensen met verstand van zaken meekijken naar je kind.
meis je kunt zulk soort reackties verwachten op een forum mensen voelen altijd bij het woordje hoogbegaafd of extreem ervoor een soort strijd denk ik je moet daar maar doorheen lezen denk ik het is hetzelfde als je toppic zou openen over mijn kind is extreem mooi dan heeft ook iedereen ineens een heel mooi kind
Nou nee, dat is het niet. Je kunt hooguit vast stellen dat hij op dit moment voor loopt, maar hoogbegaafdheid is met die leeftijd nog niet te meten. Wellicht is het gewoon een kind wat de eerste maanden extreem snel is, maar daarna toch een normale intelligentie blijkt te hebben. Wel goed dat er met jullie wordt gekeken hoe jullie je mannetje het beste kunnen helpen met zijn frustraties. Hopelijk trekt het met de jaren bij en is hij over een tijdje wel gewoon tevreden! Het kan namelijk nog prima bijtrekken. Ik ken een jongetje die dit het eerste jaar ook heel erg had. Hij begon al met 6 maanden met praten en leek altijd gefrustreerd. Inmiddels is hij de 2 voorbij en loopt hij niet meer opvallend voor en is hij veel meer tevreden.
Het voorlopen is dus niet zozeer het probleem, maar de prikkels verwerken wel. Zou het helpen als hij een uurtje (of zolang als je denkt dat nodig is) voordat hij naar bed gaat zo weinig mogelijk prikkels krijgt? Door bijvoorbeeld met hem in een lekkere rustige donkere kamer te gaan zitten/liggen en dan een beetje liedjes zingen samen, een boekje voorlezen, naar de lichtjes van een projector kijken of zoiets? Mijn zoontje is heel druk en om hem wat rustiger te krijgen, geef ik altijd in onze slaapkamer met een nachtlampje aan de fles voordat hij naar bed gaat. Dan knuffelen we nog een beetje en dan merk ik dat hij rustiger wordt. Overdag zou ik hem net als hierboven al werd gezegd lekker laten uitrazen. Lekker rondrennen/kruipen, veel naar buiten en lekker bezig laten zijn. Misschien een schommel o.i.d. dan is hij buiten en dat vindt hij misschien leuk, maar is niet iets waar hij van overprikkeld raakt waarschijnlijk.
Naar ik weet wordt de term hoogbegaafd niet gebruikt op deze leeftijd. Wel spreekt men dan van een ontwikkelingsvoorsprong. Mijn dochter van 3 staat in het leven als een kind van 5 of 6. Heb er dus alle ervaring mee. Ook met de frustraties waar zo'n kindje mee te kampen heeft... Wil je in ieder geval sterkte wensen want het is moeilijk, zowel voor je kind als voor jezelf.
Ik snap een klein beetje hoe je je kunt voelen, Quincy is niet heel erg snel ofzo, maar een paar voorbeeldjes: als ze met andere kindjes is maakt ze heel duidelijk contact, speelgoed voor ze neerleggen en er echt naar toe gaan enzo, veel kindjes van haar leeftijd snappen dan niet wat ze wil en reageren hier niet op. Ook laatst, we waren bij haar neefje van 6 weken, ging zijn sokje uit, gaf ze dat sokje aan mijn zusje en keek echt naar zijn voetje. Dus meer op het sociale vlak dat ze anders doet als kindjes van haar leeftijd denk ik en dat is voor haar ook best frustrerend merk ik. Veel sterkte in elk geval!
@Frummel: er is een forum voor hoogbegaafde mensen, (weet de site niet, maar als je ff googelt vind je hem vast wel), kijk anders eens of je daar herkenning kunt vinden, daar ga je vast meer verwante zielen vinden Die ws ook veel meer dan hier je goede tips kunnen geven... Het lijkt mij wel heel duidelijk dat je zoontje extreem voorloopt idd. Of dat zal blijven of niet, is idd de vraag en daarom wordt op deze leeftijd ook idd niet over hoogbegaafdheid gesproken als in een 'diagnose'. Kan me wel voorstellen dat hulpverleners de term gebruiken om helder uit te drukken wat er aan de hand zou kunnen zijn... Hopelijk trekt het bij en kan hij zijn rust gaan vinden!
Misschien heb je een paar weken geleden mijn topic gezien, maar dat resulteerde in dezelfde stroom van reacties en vragen. Wat ik bij jouw zoontje vooral zie is dat hij lekker vlot is, maar vooral moeite heeft met het verwerken van "normale" prikkels. Ik vind de kinderboerderij voor een kind van 10 mnd niet een abnormaal intensieve prikkel, maar zijn reactie vind ik wel bijzonder. Julia is ook snel. We noemen het ontwikkelingsvoorsprong en ik wil ook echt geen stempel op haar duwen de komende jaren. Ik vind het vooral zelf moeilijk om haar te stimuleren en uit te dagen op haar niveau en ze loopt mij vaak voorbij. Ze leert nu tellen en kleuren en maakt 3-4 woord zinnen (woordenschat ligt tussen 200 en 300 woorden). Tot nu toe is het niet extreem, maar wel een pienter meisje wat veel dingen begrijpt en onthoudt. Ik word hier vaak op aangesproken, 'Wat een slim ding!', 'Wat knap!'. Dat is soms leuk, maar soms wil je ook gewoon dat ze iets zeggen over haar lieve oogjes of haar nieuwe jas ipv altijd over haar geklets en slimme dingen. Maar goed, al met al is jullie probleem niet eens zo zeer de ontwikkelingsvoorsprong van je zoontje, maar het feit dat hij zo snel zo extreem overprikkeld raakt. Dit lijkt me ook zeker iets wat je beter met een psycholoog kunt bespreken. Wie weet heeft hij/zij goede tips voor je! Succes!!
zo heel wat reacties gelezen!!! wij zelf zitten met onze oudste bij het vto team van het consultatiebureau v.b puzzelde houten puzzels voor zijn eerste jaar, ook die blokjes in de gaten ver voor zijn eerste jaar. hij werd helaas dwangmatig en bonkte snachts heel erg om alles te verwerken, gauw over prikkelt (nog steeds) zo zijn er nog vele reden waarom we hulp hebben in geroepen. conclusie is dat jelle idd verder is dan zijn leeftijds genoten ze geven hem absoluut nog geen "stempel" omdat hij nog te jong is!!!! we moetenm in ons achterhoofd houden hooggevoeligheid/ hoogbegaafdheid en add dwangmatigheid en vies zijn voor vieze handen is gelukkig doorbroken mede door de hulp van vto team verder mag ik hem wel uitdagen (natuurlijk) met spelletjes , doet al een hele tijd spelletjes voor 4 jaar en ouder maar in mate (v.b logic lectron (twee electrice draadjes en dan juiste plaatje in drukken dan brand er lampje goed of fout) er zitten vele blaadjes in die je dan kunt spelen maar je haalt alle blaadjes eruit en doet er 2a3 in zodat de keuze blijft beperkt hierdoor frustratie uitblijft) het allerbelangrijkster wat wij hebben geleerd is om voor de nacht de hele ddag na te gaan van opstaan tot het op bed brengen/slapen stap voor stap en zo haal je zijn kopie leeg en zo werden de nachten bij ons rustiger, omdat hij heel erg bonkte hebben wij besloten om hem vast te leggen in een safetsleep dit ging daarna ook een stuk beter nu hebben we mail contact zo dat als er wat is er direct naar gekeken kan worden en vooral hoe ga ik/wij er mee om!!!! en natuurlijk voor jelle zelf!!!!
Is het een idee om savonds voor dat hij naar bed gaat de dag met hem door te spreken? Ik heb zelf een zoontje van 4 en die is ook erg gevoelig voor prikkels. Al vanaf baby af aan.. Ik kreeg ooit die tip en ben dat gaan doen toen hij rond de 1 jaar was en het helpt nog steeds.. Even gewoon gezellig met hem kletsen over wat we die dag allemaal gedaan hebben. Hoort gewoon bij het naar bed gaat ritueel..
Ik geloof niet dat Frummel zegt dat haar kind extreem hoogbegaafd is, maar dat er een vermoeden is dat haar zoontje extreem hoogbegaafd is en dat ze dat willen onderzoeken. En dan kan ik alleen maar denken: goed zo! Net als met een ontwikkelingsachterstand zijn kinderen met een grote voorsprong vaak ook extra begeleiding nodig. Vaak alleen al omdat hun sociaal emotionele vermogen niet zo snel mee ontwikkeld en als ze groter zijn hun leeftijdsgenootjes ver vooruit zijn, maar bij de oudere kinderen geen aansluiting vinden vanwege hun jonge leeftijd. Ik kan me heel goed indenken dat je hulp zoekt en naar ervaringen vraagt hoe hier mee om te gaan. Ik heb hier zelf geen ervaring mee. Maar zou inderdaad ook gewoon het speelgoed geven waar hij behoefte aan heeft, of waar zijn interesses liggen. En als je kijkt hoe boos en gefrustreerd een kind kan zijn vlak voor dat het kan lopen omdat hij het wel graag wil, maar het nog niet voor elkaar kan krijgen denk ik dat die frustratie van Frummel haar zoontje niet alleen maar prikkelverwerking is. Misschien ook wel een stuk frustratie omdat hij in zijn hoofd al heel wat kan, maar er lichamelijk nog niet aan toe is. Hopelijk krijg je snel wat antwoorden en duidelijkheid.
Bedankt Storm Dat is het inderdaad. Je zoekt hulp omdat je ziet dat hij zich heel anders gedraagd als leeftijdsgenootjes. Ik vind dat je als ouder zijnde de plicht hebt om je kind zo goed mogelijk in zijn ontwikkeling te begeleiden. Daar hoort ook hulp zoeken bij. Dit was hun conclussie, niet de onze. Tv gaat hier pas aan als zoonlief om bed ligt. vanaf etenstijd is het rust in huis. Dus ook geen radio, uitdagende spelletjes enz. Na het eten is het altijd met papa en mama een rustig muziekje luisteren, knuffelen en boekje kijken. De dag doorspreken doen we op die manier, spelenderwijs. Fokje: Vooral jou reactie klinkt heel bekend. Hier had hij echt een afkeer voor eten ontwikkeld. Hij heeft/had een reflux en had al heel snel door dat hij meer last kreeg na de borstvoeding of de fles. Met als resultaat dat meneer anderhalve maand oud was en al geen fles meer had. Meerdere ziekenhuis opnames en niemand kreeg het doorbroken. Zelfs het eetteam is erbij geweest maar nee hoor. We zijn gestopt met die behandelingen en hebben het op onze/zijn manier gedaan. Lepelen, cupfeeding, later bekertjes enz. Gaat prima(is wel een lijdensweg geweest) inmiddels hij eet als een grote vent. Ik heb dit niet geopend met het idee 'o kijk mijn kind is slim zijn'. Integenstelling juist! Ik wil hem op de juiste manier kunnen begeleiden en helpen hier in en niet zelf gaan lopen aantobben. Zoals Storm zegt; bij een kind met een achterstand trek je ook aan de bel. Hij heeft trouwens ook een heel bedritueel waar best wat tijd in gaat zitten zodat hij zich echt kan voorbereiden op het slapen gaan.
Mag ik vragen door wie je bent doorverwezen? Hier namelijk hetzelfde alleen is er nooit iets mee gedaan. Men vond dat het niet te testen was of een kind hoogbegaafd is. Nu is onze dochter bijna 4 en is de ontwikkeling ongeveer in dezelfde fase als psz genootjes. Wel praat ze veel beter nog steeds. Maar geen ervaring dus met een doorverwijzing..... Hier ook van die dingen, met 1 jaar memorie spelen en dan altijd van mama winnen (misschien zegt dat meer over mama). Spelletjes en speelgoed altijd voor een veel ouder kind wat hier aansloeg. Slecht eten, geen tijd voor. Veel praten, de waarom vragen begonnen ook al rond 1 jaar. Maar er is dus niemand die ooit iets heeft gezegd over een doorverwijzing. Ik heb het regelmatig aangekaart bij cb. maar ze was gewoon iets sneller dan de rest. Punt. Succes, een extreem hoogbegaafd kind zal niet makkelijk zijn mocht dat uit de onderzoeken komen.
Na Declan zijn eetproblemen zijn wij via de logopediste in contact gekomen met het opvoedkundig team van caryen. Staat hier gekoppeld aan het CB. Na hun observaties en overleg met de huisarts e.d. is de doorverwjzing gekomen. Ik heb maandag een afspraak bij Clessindra praktijk voor psychologie en pedagogie. Dit is in Schiedam. Ik zit er ook niet op te wachten dat ze hem nu al hoogbegaafd gaan noemen/bestempelen. Ik heb hier enkel beschreven wat ons verteld is.. We zullen het maandag wel zien.
Frummel, maak je niet te veel zorgen. De kans dat je kindje (extreem) hoogbegaafd is is nagenoeg verwaarloosbaar, tenzij het bij jullie in de familie voorkomt. Waarschijnlijk is je kindje "gewoon" overgevoelig voor te veel prikkels. Maar goed dat je het verder laat onderzoeken natuurlijk, kan geen kwaad mits het kundige specialisten zijn op dit gebied. Succes! Hoogbegaafdheid is vaak eerder een vloek dan een zegen.
Het zit hier in de familie ja, vandaar dat er ook nu al goed naar word gekeken. Door ervaring in de familie weet ik dat het inderdaad eerder een vloek als een zegen is. Vandaar dat de goede begeleiding ook zo belangrijk is.
Ja, ik ken het probleem. Dan heeft jullie Frummeltje statistisch gezien idd een hogere kans ook hoogbegaafd te zijn. Maar voor hetzelfde geldt, wat Yukl ook al zegt, dat hij nu weliswaar een ontwikkelingsvoorsprong heeft maar dat dat mettertijd weer helemaal bijgetrokken is en je zoontje gewoon normaal begaafd blijkt te zijn. Succes in elk geval, hoop dat je ventje snel goed in zijn velletje zit!