Vanmorgen heeft mijn mannetje ontdekt dat hij zelf kan gaan staan in de box. Helemaal leuk natuurlijk, uitgebreid foto`s gemaakt etc. Maar na een uurtje en 5 behoorlijke valpartijen vond ik het een stuk minder grappig! Hij knalt me toch steeds tegen die spijlen aan! Dat kan toch niet gezond zijn? Hoe lang duurt dat? Of wat doe je er aan? Mijn hart heeft vandaag al heel wat keren stil gestaan! Pfff!
pfff eindelijk iemand die hetzelfde meemaakt als ik nu. This me wat he. Ik hou ook mijn hart vast steeds. Mijn zoontje is 10 maanden en loopt nu langs de banken en de salontafel en alles wat hij ziet wil hij zich aan optrekken. Hij is al een paar keer hard gevallen. Ik kan daar echt niet meer tegen. Weet me af en toe ook geen raad meer wat ik nou moet doen. Laten gaan of ??????
Precies! Ik laat hem nu liever ook niet op de speelmat spelen. Als hij het door heeft trket hij zich natuurlijk ook op aan de bank etc. En ik heb dus overal tegels in huis. Maar je kan er ook niet achter blijven staan! Hopelijk leert hij snel dat hij zich moet blijven vast houden ipv enthousiast zwaaien als ik naar hem kijk......
Hier ook hoor... Ik vind het maar niets. Ik kan haar niet meer gewoon op de grond zetten, trekt zich meteen op aan de tafel, bank of stoel. Alleen lukt het haar nog niet goed om te gaan staan. Ze zit op haar knieën en 1 been staat. Dan gaat ze natuurlijk lekker met een arm in het rond lopen zwaaien en plettert zo opzij of naar achteren. Ook al een keer met haar kin op de tafel . Ik houd haar maar nog steeds een beetje vast. Ik vind het allemaal doodeng. Ze heeft al een aantal flinke smakkerds gemaakt.... Sterkte!
hihihi hier echt precies hetzelfde. Erg enthousiast en dan wild met die handjes of ineens heel ver omdraaien en lachen en dan boem. Gelukkig heb ik laminaat en dan een vloerkleed onder mijn salontafel bij de bank liggen. Ik zat eerst te denken om een helmpje aan te schaffen. Gewoon voor de veiligheid maar hij gaat het beetje bij beetje leren. Ik sta er dan wel bij als ik zie dat het bijna misgaat en dan laat ik hem ook vallen maar let wel op dat hij niet raar valt dus ondersteun hem wel en zijn hoofd natuurlijk. en dan zeg ik boem daar ging je weer he. Wel opletten jongen.Dan lacht hij even en doet vervolgens weer hetzelfde maar dan net iets voorzichtiger.
Was hier ook in het begin hoor en waar ik gevaar zag ging ik er wel bij staan. Maar ja, soms lukt dat niet of zie je het te laat. Nog even meiden en dan staan jullie kindjes stevig! Hier valt ze nu nog zelden zomaar om en anders valt ze netjes op haar kont of vangt ze zich op met de handjes.
Oh wat herkenbaar. Ons zoontje staat ook sinds een week en trekt zich overal aan op waar aan dat kan. Vandaag viel hij ook keihard op zijn hoofd op de harde grond zo zielig. Ik blijf er nu gewoon telkens bij tis niet anders. Ik heb wel antislip slofjes aangeschafd en dat is al een hele verbetering. Denk aan de ene kant dat ze er ook van moeten leren en vertrouwen moeten krijgen, maar hou het gewoon in de gaten.
hier staat hij ook al een tijdje.. hij is al een paar keer flink met zijn achterhoofd op het laminaat gevallen.. klonk echt akelig toen het gebeurde.. hij huilt 2 minuten en dan is het weer over. ook al een paar keer vol op zijn neus gevallen.. AUW!! zo zielig.. maar het zal vaker gebeuren en je kan niet alles voorkomen! gewoon in de buurt blijven zolang ze nog niet stevig genoeg staan! en vooral want dat merk ik hier.. als de moeheid toeslaat want dan gebeuren die dingen juist!
ze leren het met vallen en opstaan dochterlief heeft hier meerdere blauwen plekken gehad maar ik kon moeilijk continu haar vast houden en zo gaan ze ook lekker op ontdekkingsreis en dat is ook wel belangrijk vind ik dan hier is dochterlief ook meerdere keren van opstapjes gevallen ze klimt overal op ze klimt zelf in haar kinderstoel die op hoogste stand staat hier is dochterlief erg ondernemend al vrij vroeg ze is nu anderhalf en valt zelden nog maar en anders zegt ze boem en staat op en loopt weer verder
Hier staat onze meid ook al een paar weken, en probeert ze rond te lopen en overal aan op te trekken. Maar ik ga echt niet als een vangnet achter haar staan. Valt ze, tja dan valt ze. Ze hebben het snel door hoor als ze weten dat je ze niet opvangt, of naast hun zit om op te letten. Hier heeft ze wel een paar smakkerts gemaakt, maar de eerste 2 keer was het huilen en daarna ook niet meer. Ze trekt zich op, beweegt iets te enthousiast, valt ongelukkig, en ze begint weer van voor af aan. Goed, soms valt ze super ongelukkig en wil dan wel ff getroost worden, maar dan is het kusje erop en het is over. Ik ben overigens wel altijd in de buurt als ze op de grond speelt.