het verschil met autisme ligt in de reacties op de prikkels. niet in niet willen spelen met anderen of andere sociale skills zippie. maak je je geen zorgen. muziekles kan vervelend zijn, maar vind hij muziek ook vervelend bijvoorbeeld? als metafoor, als een voorbeeld autistisch kind ziet en hoort anders, zo iets van alles via vergrootglass moeten kijken of geluid met luispeakers aanhoren. omdat het zo overweldigend werkt met prikkels valt het begrijpen weg, of achter.hoogbegaafd kind, of intelligent kind begrijpt ook veel.
Amen! Nu echt echt echt onder de douche.Boos kijkende Suusman die de deur uit wil en normaal gesproken is hij de treuzel van ons 2en.
Ik heb op mijn 3e leren zwemmen met privéles.. niet omdat ik uitgedaagd hoefde te worden maar omdat ik overal in sprong (en als je dan aan het water woont, is het handig wanneer je al heel jong kunt zwemmen). Waar een wil is, is een weg. @Zippie Mag ik vragen waar je woont.. het buitenland is nogal groot.
DAnk je wel, door alles wat de laatste tijd gaande is met hem is mij dit dus even helemaal ontgaan. Buiten het feit dus dat we te horen kegen dat hij uitblinkt in sommige dingen en achter loopt op anderen is hij dus al ruim 2 maanden ziek. Gelukkig gaat het nu ( na eindelijk de goede diagnose) een stuk beter met hem. Ik moet er gewoon nog even aan wennen dat mijn kind anders is dan anders ( nou ja dat gedeelte wisten we wel) maar dat hij zoveel moeite heeft op sociaal gebied.
pluk;ik vind het zo erg zielig wanneer de kleintjes ziek zijn. hoop hij snel weer herstelt.beterschap.
Zogelukkig: Echt, school is niet de enige plek waar je kind met andere kinderen kan omgaan. Dat kan thuis ook. Hier waar ik woon is thuisonderwijs heel normaal en zijn er hele groepen opgezet om elkaar vaker te zien en dingen samen te ondernemen. Dus ontrekken is hier geen sprake van. Wat een vooroordelen zeg. Ook wel weer grappig dat men denkt dat school HET social-skills paradijs is. Op school leer je dat niet, dat leer je door met allerlei verschillende leeftijden om te gaan, niet alleen maar leeftijdsgenootjes. Nergens anders in de maatschappij vind je zo'n 'abnormale' omgeving als op school. Dat terzijde, want daar gaat het hier helemaal niet om. Denk je werkelijk dat een kind dat binnenkort begint aan breuken en vermenigvuldigen de kleuterklas leuk gaat vinden? Dat boeken leest zonder plaatjes en alles wat geschikt is voor zijn leeftijd super saai vind?Alleen zodat hij de hele dag met leeftijdsgenootjes kan zijn ipv een paar keer per week?
Nou, ik merk dat zelf momenteel heel erg met mijn zoontje. We hebben 21 maanden ellende gehad en sinds een paar weken gaat het langzaamaan beter en de laatste week echt supergoed! Hij maakt nu niet alleen een lichamelijke ontwikkeling door, maar ook mentaal; hij is veel rustiger, zelfverzekerder en is vrolijk, nu was het al een goedlachs kind, maar hij is tevreden en zelfbewuster, ook niet meer zo hangerig aan mij. "'t Wordt een grote jongen", zei mijn man gisteren, snap je een beetje wat ik bedoel? Als ze ziek zijn en niet lekker in hun vel zitten, staan ze echt stil.
Wat jammer is dit zeg. Fantasiespel en samen bewegen, creëren is zo ongelofelijk leuk en waardevol. Jammer dat jouw kindje dit niet zo ervaart. Het lijkt me een enorme uitdaging om een kind wat zoveel wil ook te kunnen bieden wat het aankan. Iets 'kunnen' is tenslotte heel wat anders dan iets ook 'aan kunnen'... Waarom met een 3 jarige al aan de breuken beginnen? Er zijn zo veel andere dingen te doen die een hyperintelligente peuter kunnen uitdagen. En ik ben benieuwd hoe je je kind uitdaagt op het sociale vlak. Ik blijf erg nieuwsgierig waar je woont. @Zogelukkig.. KIJK dat zijn mooie berichten! Fijn hoor!
Belize bedankt, ja zieke kindjes zijn heel zielig, vooral als de huisarts er maar niet achter kan komen wat er nu aan scheelt. Maar goed een longonsteking hoef je dus niet altijd te horen in de longen hebben wij weer geleerd Wat betreft zijn ontwikkeling, we kijken het met de school nog een half jaar aan en dan hebben we weer een gesprek. Op school gaan ze hem niet stimuleren in de dingen die hij al goed kan maar gaan hem ook niet tegenhouden, hij moet dan gewoon dingen zelf aangeven-pakken Ze gaan hem juist stimuleren in de dingen die hij niet goed kan om hem zo een beetje recht te gaan trekken Ik zelf denk dat hij zich pas lekker in zijn vel zal voelen als hij in groep 3 zit en ze echt gaan leren.
Cygnet: Ga ik niet zeggen (wil toch wel zoveel mogelijk ano op het net zijn). Hij houdt heel erg van wiskunde, en dat wil hij graag doen. Dus nee hij 'moet' niets. Ik heb echt zoveel geprobeerd hoor het is echt niet dat ik niet heb geprobeerd om hem zoveel mogelijk 'normale' dingen te laten doen. Zo is hij en daar moeten hij en ik mee leren omgaan. we gaan vaak met andere kinderen spelen, hij is veel onder andere mensen. Ik zet hem tijdens etentjes altijd ver van mij weg, bij anderen. Zodat hij toch een beetje soms met anderen praat. Al gaat dat niet fantastisch. Verder probeer ik wel hem zoveel mogelijk echt te laten spelen met anderen, maar dit wordt toch algauw moeilijk, en dwingen wil ik echt niet. Met z'n broertje kan hij goed opschieten, hijis qua intelligentie bijna net zo, alleen dan wel sociaal.
zippie; 30pieces puzzel maken met 1,5 jaar schreef je toch? als mijn kind dat zou doen zou ik hem ook thuis opleiden.maar wel met begeleiding voor jezelf, goed leren wat je doet en wat je moet doen. dat is met basisschool ook vind ik, als hij zo door gaat. hij kan later op school zitten. en socialiteit leert hij elders.
google voor de gein eens op homeschool! Er zijn miljoenen mensen die thuisonderwijs geven. Er zijn tientallen bedrijven die schoolboeken enzo aanbieden speciaal voor thuisonderwijzers. Het is niet zomaar wat doen.
Omdat hij als het ware scheef loopt. Hij zou cognitief groep 3 ( dat zijn dan 6 en 7 jarigen) best aan kunnen alleen moet je niet vergeten dat hij op andere vlakken (motorisch en emotioneel) wel gewoon 4 is. Juist omdat hij scheef loopt ( om het zo maar eens te noemen) is er nog geen sprake van het eventueel overslaan van een klas. Al heeft hij afgelopen week al wel een ochtend meegedraaid met groep 2 en dat vond hij geweldig. Maar ik wil alles stap voor stap doen dus ik kijk even hoe het de komende maand gaat en anders ga ik gewoon vragen aan de juf of hij b.v 1 keer per week mee mag draaien in groep 2 en of ze willen kijken of hij daar beter kan functioneren.
Dingen als plakken, knippen, tekenen enzo zou je thuis ook kunnen aanpakken zodat hij misschien eerder naar groep 2 kan??
Mijn neefje deed ook met 1,5 dat soort puzzels en hij was in begin van groep 4 al klaar met lezen (hele Avi systeem) en toch zit hij gewoon nu in groep 5. De Cito laat zien dat hij het allemaal gemakkelijk aan kan en hij zit in het zgn zongroepje. Hij zou met gemak een klas kunnen overslaan als hij niet maar 22 kilo zou wegen en 120 lang zou zijn (9 jaar) en gewoon een kind is. Een kind moet vooral ook mentaal is staat zijn alle ontwikkelingen aan te kunnen. We zijn weken bezig geweest toen neeflief op z'n 5e Kruistocht in Spijkbroek had gelezen... veel te zwaar onderwerp voor die leeftijd. Ik ben blij dat mijn neefje sociaal sterk gestimuleerd wordt en hierdoor kan meekomen. Dat hij van sporten houdt (natuurlijk ook sterk vanuit huis meegegeven) en dat hij van nature lief is. Maar oh, wat een werk is dat zeg. Ik (en zijn ouders natuurlijk helemaal) zullen blij zijn als hij straks met 12 jaar gewoon naar het gymnasium zal gaan. Hopelijk valt hij dan wat beter 'in de groep'... Zippie.. Nederland is vrij uniek in zijn systeem van 'niet met je kop boven het maaiveld uitkomen'... in andere Westerse landen kunnen kinderen die naar boven afwijken van het gemiddelde spectrum vaak veel betere begeleiding krijgen. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik wil helemaal niet zeggen dat je het niet goed zou doen. Ik heb het gewoon een beetje te doen met je kindje. Het is moeilijk om zover af te wijken van 'normaal' en dat wordt alleen maar erger naarmate we ouder worden.
Dat scheef lopen krijg je ook wel snel op school waar iedereen gelijk moet zijn. Ik geloof daar zelf niet zo in. Elk kind heeft andere talenten en als ouder (als je TO zou geven) kun je daarop inspringen, zonder dat je kind hoeft te wachten op de andere kinderen. En de dingen waar ze minder goed in zijn, daar kun je dan lekker de tijd vor nemen.
Dat proberen we ook alleen het intresseert Kylian geen hol al dat knutselen. Ik kan hem net overhalen om een half uurtje te kleien maar dan moet ik wel letters van de klei voor hem maken (met van die soort van stempeltjes) en woordjes voor hem maken zodat hij het kan lezen. Maar goed voor de fijne motoriek heeft hij dus fysio en het gaat al een heel stuk beter. Buiten alles om is ontdekt dat hij dus hypermobiel is en daardoor ook moeite heeft met zijn motoriek omdat hij als hij teveel kracht zet gewoon door zijn gewrichten heen drukt. Maar gisteren heeft hij geholpen met de bonen door de kontjes eraf te knippen (ach zie het als creatief met een schaar)
Jij zegt dat je kind niet kan en wil en hoeft samen te spelen, want hij vindt andere kinderen dom en vervelend omdat hij verder is. Ik zeg dat er in de huidige maatschappij tal van clubjes en activiteiten zijn voor peuters, maar ik had het gevoel dat je het allemaal wegwuift. Ik heb geen vooroordelen, ik vraag me alleen af waarom je je kind dat volgens jou niet sociaal is thuis wilt houden van school. Kan je me eens vertellen waar je woont en wat voor clubjes het zijn waar kinderen elkaar zien en dingen ondernemen? Zijn die kinderen verbonden met elkaar omdat de moeders dat zijn dmv kerk, clubs e.d of zijn het kinderen uit verschillende sociale, culturele en etnische lagen van de bevolking zoals je die op een school hebt? Ik speelde vroeger anders met mijn buurmeisje (beste vriendin), zussen en nichten en neven. Op school leer je samenwerken ook met diegenen die geen familie of vriendjes zijn. Omgang met leeftijdsgenoten is heel belangrijk. Ik vind het best eng hoe jij school een "abnormale" omgeving durft te noemen! Later op je werk zal je ook mensen tegenkomen waarmee het niet klikt, maar waarmee je toch zult moeten samenwerken. Goed functioneren in de maatschappij dus en dat leer je voor een heel groot gedeelte op school, dat is gewoon een feit! Wat ga je doen na het basisonderwijs, denk je dat je kind school dan wel aankan, heb jij zijn "social skills" dan zo opgevoerd dat hij dan wel naar school mag en kan of ga je hem tot zijn 18e thuis les geven? En daarna? Jij hebt vooroordelen hoor, ik niet! Je moet je maar eens goed gaan verdiepen in de verschillende vormen van onderwijs. Volgens mij ben jij nog niet bekend met eigen-tempo onderwijs of onderwijs waar oudere/slimmere kinderen de jongere leerlingen/leerlingen die minder ver zijn helpen en er geen klassikale structuur is? Ga eens wat scholen bezoeken zou ik willen adviseren, er is er vast eentje die bij je kind past. Succes!