helemaal niet gefrustereerd hoor, ik ben gewoon niet gewend dat iemand zo praat als jij. eerst iemand dom noemen, dan maar eisen dat die je iets uitlegt en daarna zeggen dat je dan pas met mij in discussie zou gaan. maar dan om mij tegen te spreken en dan zeggen dat ik misschien een potje ruzzie zoek tja, jaa, wat maakt je denken dat ik dan met jou in discussie zou willen. ik vind je gewoon veel te scherp voor mij.
Oke even geknipt en geplakt van de site die eerder genoemt werd Opvallende kenmerken 0-4 jaar Snel begrip van woorden, nuances check Grote woordenschat voor de leeftijd (200 woorden met 1,5 jr) check Al vroeg een inhoudelijk gesprek kunnen voeren check Als baby veel aandacht voor de omgeving, rondkijken en hoofd draaien check (beide smurfen al met 3 dagen het hoofd goed omhoog kunnen houden en rond kijken) Snel reageren op de omgeving, taakgericht bezig zijn (herhaaldelijk slaan van speeltje boven de wieg, kijken naar het effect) check Kennis combineren check Snel kleuren en letters kennen, ook andere begrippen check Veel praten, contact maken met vreemden check (dankzij Kylian kennen nu we heel veel mensen uit de buurt van gezicht) Groot rechtvaardigheidsgevoel, de buurt "terroriseren" met goed gedrag. Iedereen groeten en erg boos worden als er niet terug gegroet wordt check Weinig slapen, het middagslaapje is al snel verleden tijd check Kylian voor zijn 2de verjaardag en Kinley slaapt nu hooguit een uurtje Vroeg zelf gaan drinken, vroeg staan en langs voorwerpen lopen check voor het vroeg staan en langs voorwerpen lopen maar niet voor het zelf drinken Altijd op zoek naar de uitzondering. Als je iets uitlegt dan volgt na een korte pauze "maar als...dan is het niet zo" check Beter contact met ouderen dan met leeftijdsgenoten, zien er vaak verloren uit tussen leeftijdsgenootjes check Heel goed onthouden van namen en (eenmalige) gebeurtenissen, en ze later combineren met nieuwe gegevens check Stelselmatig voorlopen op de boekjes van het consultatiebureau viel wel mee vond ik Al jong beginnen met tellen check Opmerkingen van andere ouders dat ze "al zo goed praten" terwijl jij misschien denkt 'wat is hij/zij stil vandaag' check Heel veel aandacht voor de omgeving, veel wijzen en vragen en doorvragen. Maakt autorijden erg druk.. pff je wilt er nu niet bij zijn want zijn nieuwe hobby zijn de verkeersborden en hij kent ze nu bijna allemaal Snel herkennen van automerken check Een eigen spel met eigen regels spelen, bijv. met autootjes en blokken een hele stad met allemaal dingen en mensen die bepaalde dingen gaan doen nee Kylian computert liever Herkenbare tekeningen of niet zo herkenbare tekeningen maar altijd met een heel uitgebreid verhaal erbij Kylian houdt niet van knutselen want daar krijg je vieze handen van. Nu krijgt hij fysio voor de fijne motoriek en wat opvalt is dat hij nu poppetjes tekend met hoofd, nek, buik, benen en armen Op PSZ niet speelgoed terugpakken maar zeggen dat afpakken "niet mag" "Doet hij nog steeds we proberen hem hierin wat weerbaarder te maken. Veel observeren en niet veel begrijpen van vertoond gedrag, veel bij de juf zitten en met haar een 'gesprek op niveau" voeren check Heel hoge eisen aan zichzelf stellen, faalangst zelfs zo erg dat hij het dan niet eens wil proberen omdat hij bang is het verkeerd te doen en KYlian wil niets verkeerd doen. Lang modderen met steunwieltjes en ineens kunnen fietsen zijn druk op zoek naar een grotere fiets met zijwielen Kortom ik vond het fijn dit lijstje te zien en er heel veel in te herkennen
2% van de bevolking is niet echt 1 kind hier op het forum maar gemiddeld 2% van de kinderen hier. In theorie kan het er dan ook maar 1 zijn natuurlijk Overigens vind ik de rest van de discussie alles behalve passend bij een onderwerp over hoogbegaafdheid
Als je uitgaat van een gemiddeld publiek op een forum als deze dan heb je natuurlijk helemaal gelijk.. ik ging daar niet vanuit (niet mijn ervaring namelijk)
Persoonlijk vind ik het leuk dat je het wil delen en het is je goed recht om te zien of er meerdere mama's zijn die dit meemaken met de kinderen. Wat ik me wel afvroeg je legt uit dat jij dat allemaal ziet bij je ind (en hoort) maar wat zegt de omgeving? Opvang, arts en wat dan nog meer. Ik zou persoonlijk als je meer wil weten daar eens raad vragen hoe er mee om te gaan misschien kun je betere begeleiding krijgen zodat ze wel aansluiting bij leeftijdsgenootjes blijft houden.
Ik heb ook even naar het lijstje zitten kijken en verbaas me over een paar punten. Waarom staat automerken herkennen erop? Lijkt me dat dat ligt aan de interesse van het kind. De meeste andere dingen lijken me wel logisch. Lastige is denk ik vooral dat je ze niet altijd kan meten op deze leeftijd. Ons zoontje bijvoorbeeld zegt echt geen woord als hij aan het eind van de dag naar de BSO moet en daar zijn veel grote en vooral drukke kinderen. Zeker niet gecombineerd met een juf die hij niet leuk vind. Ook merken we dat hij heel veel dingen die we 'm vragen niet durft te zeggen. Hij kan bijvoorbeeld prima kleuren herkennen. Als we het rechtstreeks aan 'm vragen geeft ie standaard het antwoord: dat weet ik nog niet. Op de opvang vroegen ze ons ook of ie misschien kleurenblind was (met de achterliggende gedachte: ja, want hij heeft een bril). Wat ik trouwens wel jammer vind is dat er onder aan het lijstje nog de tekst staat dat als ze gaan versnellen ze dit het beste jong kunnen doen. Voor mijn gevoel is versnellen helemaal niet handig om te doen. Hoogbegaafde kids zijn dan misschien wel bovenmatig slim en hebben extra lesstof nodig, dat wil niet zeggen dat ze sociaal ook een stuk verder zijn (daarom is Leonardo onderwijs ook opgezet).
Ik herken trouwens wel veel dingen van m'n zoontje erin. Ik durf alleen niet te zeggen dat dat komt doordat ie hoogbegaafd is. Ik herken ook veel dingen van mezelf erin (als kind en ook zeker als volwassene). Weet dus niet hoeveel van die punten te maken hebben met je genen pakketje en hoeveel met hoogbegaafdheid.
Ik heb niet 13 pagina's doorgeworsteld, dus ik reageer even op de beginpost. Bij mijn dochtertje heb ik ook het gevoel dat ze ver voorloopt, en daar ondervindt ze hinder van omdat haar lichaam niet altijd doet wat ze in haar hoofd al wil. Dat heb ik even moeten ontdekken aan haar, daarom vond ik haar het eerste jaar erg lastig. Nu pas heb ik sinds een aantal maanden het vermoeden dat ze net als ik bovengemiddeld intelligent is. Zo zei ze toen ze ruim acht maanden was 'nat' bij alles wat nat was. Dat is het leggen van een verband wat ongeveer pas een half jaar later ontwikkeld zou moeten zijn als je naar het gemiddelde kijkt. Nu ze wat beter kan praten (4-5-woordzinnen komen hier de laatste weken ook veel vaker voor terwijl mijn zoontje op deze leeftijd vooral tweewoordzinnen sprak) is ze ook minder gefrustreerd omdat ze nu echt kenbaar kan maken wat ze wil en bedoelt. Ze doet ook al echt aan fantasiespel (koffie zetten en koffie drinken in haar keukentje) en dat is ook nog niet echt passend bij haar leeftijd. Zo heeft ze een heel lijstje. Ik heb het het eerste jaar dus erg als lastig ervaren omdat ik niet zo goed begreep waarom ze zo snel gefrustreerd was. Nu begrijp ik het beter. het cb bevestigd trouwens dat ze veel sneller is op cognitief gebied dan het gemiddelde. Ze komt trouwens met puzzelen even ver als haar broer van 14 maanden ouder...
@ nikita: Nu ik jouw post lees, bedenk ik me ineens dat wij bij de oudste ook een hele zware 18 maanden hebben gehad. Hij was alleen maar gefrustreerd, om alles en toen kwam daar de peuterpubertijd bovenop. Nu met onze dochter is het een stuk gemakkelijker geweest en herkende we veel. Zij is nog vlotter dan d'r broer en nog gefrustreerder. Deze keer was dat veel gemakkelijker op te vangen. Onze oudste werd voor ons pas handelbaar toen hij duidelijk kon maken wat hij wilde. Onze dochter begrijpen we veel beter door de ervaring met onze zoon.
Het grappige is dat mijn zoontje helemaal niet voorloopt. Hij loopt wel lekker mee met de rest, maar zeker niet voor. Hij is dan ook nooit gefrustreerd geweest. Hij is een gezellige doener, net als mijn man trouwens. Mijn man is gewoon gemiddeld intelligent, misschien iets lager, heeft met de hakken over de sloot zijn mbo gehaald. Bij hem in de familie komen lagere en gemiddelde iq's veel voor. Bij mij in de familie komen juist veel bovengemiddelde intelligenties voor. Als je kijkt naar mijn nichtjes en neefjes is er geen één die onder havo/vwo/universiteit en hbo niveau presteert. Van al mijn neefjes en nichtjes (8 stuks) is er dus geen één die zelfs maar mavo heeft. Ik denk dat het grotendeels erfelijk bepaald is en dat mijn zoontje toevallig het uiterlijk van mij en het intellect van zijn vader geerfd heeft en mijn dochtertje andersom. Maar ik ben wel blij dat ze niet meer zo gefrustreerd is.
oke, zeer interessant om te lezen. Ik vind dat er ook wel heftig op belize gereageerd wordt, ze heeft het voor haar doen netjes weggezet Maar ergens begrijp ik het ook wel. Gentle, ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven en ben mij er ook van bewust dat dit misschien verkeerd overkomt, sorry dan alvast. Maar ik hoop dat je de goede bedoeling ook leest: ik denk dat je je drukker maakt dan nodig is, ik hoor in je verhaal nog geen schokkende dingen. Ik lees ook dat je al veel goede tips hebt gekregen met het stimuleren enz. Maar Belize heeft gelijk dat dit hierover niet je eerste topic is of eerste reactie erover. Hetzelfde als het klein zijn van je dochtertje, (wat ik overigens ook herken) maar ik zie het niet zo als probleem. Ik ben bang dat je je snel zorgen maakt terwijl het misschien niet nodig is en ik zou het zonde vinden als je daardoor minder van julia kunt genieten. Natuurlijk ben je ongelooflijk trots op haar en dat is super. Ze is nu pas 1 1/5, van al die dingen kun je nu nog weinig zeggen, ik zou haar gewoon volgen en het verder even lekker laten rusten. *duikt weg voor boze reacties*
Eens, ik word juist vaak onzeker van Gentles posts omdat mijn dochtertje ong even groot/zwaar is en dan denk ik stiekem toch : "oei, misschien moet ik me daar ook zorgen over maken..." En hier een mama die al trots is als haar dochter heel hard Kaaaaaadie (K3 ) zegt in plaats van meerkoet... Zou gewoon heerlijk van je dochter genieten en haar niet teveel spiegelen aan leeftijdgenoten. Julia is haar eigen unieke zelf
Tsja, waardoor kom ik dan zo over dat ik heel onzeker ben? Weet je, ik ben een jonge moeder (23), geen ervaring hiermee, weinig moeders van mijn leeftijd om mee te klankborden en doordat Julia niet naar een KDV oid gaat misschien iets minder vergelijkingsmateriaal. Ik merk alleen dat ik voor m'n gevoel vaak altijd dezelfde reacties krijg op Julia: wat is ze klein en wat zegt/snapt ze al veel. Ik word daar niet onzeker van (eerder trots), maar ik hoor ook graag eens een keer iets anders! Maar goed, ik ben helemaal niet onzeker, maar vind de mogelijkheid van een forum om wat ervaringen te horen gewoon erg leuk en zeker omdat ik die in mijn fysieke omgeving gewoon niet zo gek veel heb. Ik denk dat het meer lijkt dat ik erg onzeker ben over haar dan dat het echt zo is. Julia doet het prima! Over haar gewicht/lengte maakt het CB op dit moment meer "zorgen" dan dat ik doe en haar voorsprong vind ik zelf interessant om te weten hoe andere ouders daarmee omgaan. Jammer dat dit meteen dan opgevat wordt als onzekerheid. Ik ben gewoon benieuwd hoe zoiets vastgesteld wordt of hoe andere kindjes daarin zijn. Dat betekend niet dat ik daarom minder van haar geniet ofzo!
Ik merk dat ik nu wel een beetje geen zin meer heb om op het forum te komen... Ik vroeg gewoon een vraag over ervaringen, en krijg dan van die persoonlijke ideeën over wie ik ben. Daar heb ik niet zoveel zin in eigenlijk...
nou je begrijpt het jammer genoeg niet hoe ik het bedoel, het was zeker geen aanval. Maar je moet zeker niet met tegenzin op het forum komen. Er zijn zoveel onzekere moeders, daar hoor ik op bepaalde gebieden ook bij hoor, ik zie dat zeker niet als tekortkoming. Maar ik zal dan niet meer reageren, het was echt uit een goed hart.
Dit topic mag wat mij betreft dicht. Ik heb van een aantal hele fijne tips gekregen, maar dit wordt me te persoonlijk en dat vind ik niet leuk. Ik ben niet onzeker, wilde gewoon wat ervaringen en die heb ik gehad. Laat maar zo.
Ik heb de hele discussie niet gevolgd, maar kan alleen een advies geven uit de andere hoek. Als je het idee hebt dat je kind hoogbegaafd is, stimuleer haar dan. Niet door er een heel groot verhaal van te maken, maar hoogbegaafde kinderen vervelen zich enorm snel en zoeken continu naar nieuwe uitdagingen. Geef die zoveel mogelijk en laat nooit merken dat je bepaalde dingen raar vind die ze vragen, willen weten of willen doen want ze krijgen snel genoeg al het gevoel dat ze 'raar' of 'anders' zijn.