he meid, ik ben ook een jonge moeder en echt trek het je niet al te veel aan!!! onze oudste zoon is een beetje "anders"uniek natuurlijk haha maar ik en mijn man liepen tegen dingen aan en wisten niet wat we hier mee aan moesten (ook tegen ons werd erg vaak gezegd, dat hij erg voor liep veel dingen weet etc.) jelle weet ook veel, en wil alles weten vraagd veel al op erg jonge leeftijd hij kreeg wat problemen omdat hij zich verveelde en hij werd dwangmatig en heefgt een heel erg vast patroon nodig. heb de hulp ingeroepen van het c.b en nu krijgen we hulp via het vto team heb nu alleen nog mail contact en het gaat super met jelle (weet nu goed met hem om te gaan) dus weet je het even niet kun je altijd hier op terug vallen dit vind ik erg prettig!! want als je kind hoogbegaafd-hooggevoelig is loop je ntoch als ouder tegen veel dingen aan. jelle krijgt nog geen `stempel` daar is hij te jong voor om direct te zeggen dit of dat heeft hij maar we moeten wel rekening houden met hooggevoeligheid en add eerst was ik super trots dat hij net 1 jaar was en met gemak een houten puzzeltje maakte en veel woorden had en veel vroeg, maar ik wist niet waar ik hem mee kon uit dagen, we hebben hulp gekregen vanaf 2 en half jaar, nu jelle een broertje heeft zie ik duidelijk verschil hendrik loopt voor mijn gevoel erg achter maar dit is natuurlijk niet zo, alles in hun eigen tempo ben een super trotse moeder van 2 jongens
Oh nee, Kick is overduidelijk niet dom maar hoogbegaafd dat denk ik niet (al zouden we er rekening mee moeten houden gezien de familiegenen). Ik zie grote verschillen met mijn neefje en hoewel Kick een snelle Jelle is heb ik geen enkele zorg en dus ook niet over hoogbegaafdheid. Kick is ook een kind wat graag leert, uitdaging nodig heeft en dat geven we hem dus ook. Hij kan me verbazen maar dat kan een kleine baby ook omdat ik het gewoon zo mooi vind. Ik geloof niet in remmen maar ik geloof ook niet in overstimulatie. Kinderen vinden heel veel leuk en het is dus vaak heel goed te doen om een kind bezig te houden met dingen die passend zijn voor zijn of haar leeftijd (of er niet al te ver vanaf liggen) en juist te stimuleren waar kinderen niet geweldig in zijn. Kick wordt bijvoorbeeld snel boos en dat is iets waar we echt mee aan de slag zijn gegaan. Niet boos worden maar op een andere manier proberen. Dat gaat heel goed. Kick wilde al heel vroeg alles zelf kunnen doen. Dat mag dus ook maar geen messen maar wel zelf aan- en uitkleden etc etc. Ik vind hoogbegaafdheid geen zege maar ik vind het wel een prettig idee dat meneertje misschien straks naar het VWO kan gaan en eigenlijk alles zou kunnenw worden wat hij wil.. dat is toch een rijkdom. Maar we zullen het wel zien.. Hij is pas 2,5 .. ik ben allang blij als hij een beetje netjes eet
Leuk die lijstjes. Feit blijft dat je er nog geen conclusies uit kunt trekken zolang het kind in ieder geval onder de 4 jaar is. Het correleert, zoals ik al eerder zei, wel een beetje, maar niet enorm sterk. Ik snap ook niet waarom ouders zo graag lijstjes willen. Volgens mij vormt "hoogbegaafdheid" onder hele jonge kinderen amper een probleem en is een diagnose dus nog helemaal niet nodig.
Ik zou me nog kunnen voorstellen dat in een gezin waarin begaafdheid (laat staan hoog begaafdheid) iets bijzonders is en men eigenlijk geen referentiekader heeft, het toch wel prettig is om dit even voor het 4e jaar wel te weten. Schoolkeuze bijvoorbeeld maar toch ook de tijdige begeleiding van zo'n kind. Het is gewoon handig om tijdig (maar ben het volledig met je eens dat het niet bepaald vroeg echt vastgesteld kan worden) te weten of je kind afwijkt van het gemiddelde.... Dit is handig met een IQ van 75 (zwak begaafd) en een IQ van 130 (hoofbegaafd)
Wat ik het mooie vind aan dit topic zijn de trotse verhalen van moeders over hun kind(eren), zo hoort het ook! Maar ik lees vooral verhalen over heel gewone kinderen; het ene kind kon vlot lopen, het andere praten, weer een ander kind is creatief. Samen zijn ze allemaal bijzonder; het is immers je kind! Ik ben getest op hoogbegaafdheid op mijn 10e. Ik heb een klas overgeslagen; ik vond het verschrikkelijk! Mistte mijn vriendinnetjes en werd zelfs gepest, want ik was anders. Ik ging als enige van die lagere school naar het gym; heerlijk opnieuw beginnen. Maar vanuit thuis moest er teveel en dat remde me; ik had het erg moeilijk met het gegeven dat iedereen in de familie minimaal VWO had, dat werd me steeds opnieuw voorgespiegeld. Ik had ook steeds meer moeite met mijn hooggevoeligheid; toneel, gitaar- en pianospelen en zingen waren mijn uitlaatkleppen en ik eindigde uiteindelijk op een hele leuke scholengemeenschap ipv dat duffe gymnasium, ik had toch geen ambities om arts oid te worden. Ons zoontje is hooggevoelig en volgens onze euritmie-therapeut zou hij ook hoogbegaafd zijn. Huh, nu al? Doe normaal, hij is een dreumes en ik wil dat helemaal niet, ik hou niet van stigma's en stempels, zeker niet op deze jonge leeftijd. Wel wil ik hem zo goed mogelijk begeleiden. Dat hij intelligent is zou goed kunnen met een papa en mama met een IQ > 130. Maar hij hoeft van ons niet naar het VWO; als hij automonteur of bakker wil worden of zanger van de band, hartstikke prachtig en trots zal ik zijn op mijn jongen!
@ zogelukkig: wij hebben deze week toevallig een heel gesprek gehad met ons zoontje. Die wilde weten wat ie allemaal kon worden. We hebben geloof ik wel 50 beroepen genoemd. Van putjesschepper tot dokter en vanalles wat er tussenzit. Zijn keus: vuilnisman, en dan wel van de grote containers. Samen met papa en die mag dan uit de vrachtwagen om de bakken goed te zetten. Wij stiekem lachen en gezegd dat dat een prima idee is. Zeiden tegen elkaar dat we ons in ieder geval geen zorgen hoeven te maken over zijn schoolkeuze. Of het nu VWO of VMBO theoretisch wordt, vuilnisman moet wel gaan lukken. Hoogbegaafdheid is zeker geen zege. Of dat nu ontdekt is toen je kind was of dat je het pas wist toen je ouder was. Je voelt je raar, anders en onbegrepen door je omgeving en da's geen fijn gevoel. Wij doen zelf ons uiterste best om onze kinderen te leren dat alles wat ze doen goed is. (Niet iets wat ik van huis uit heb meegekregen, heb me jarenlang dom gevoeld, terwijl ik een IQ heb van >130 met een flinke dosis perfectionisme en faalangst).
Ik weet precies wat je bedoelt, dat gaat ons niet gebeuren, daar waken we voor! Ons kind zal zich ook gewaardeerd voelen, hoe onze ouders het deden (geen vrije keuzes, niks was goed genoeg) gaat hier niet gebeuren!
Ik heb begrepen op mijn werk dat de twee wel vaak samen gaan. Als ik jullie verhalen (ZG en Misoh) dan ben ik elke keer weer blij met mijn opvoeding!
Och, ik weet niet of het geen zege is. Ik heb er in ieder geval nooit last mee gehad, en merk dat ik me wel een beetje begin te verzetten tegen die verhalen die de laatste jaren opduiken waarbij gezegd wordt dat hoogbegaafde kinderen moeite hebben op school ec. Er wordt bijna een ziekte van gemaakt! Gewoon stimuleren laten doen wat ze leuk vinden, bij mij op school lieten ze me op devakken die ik leuk vond extra dingen doen (zoals poezie bij engels bijv.) en dan komt het wel goed. Ik ben blij dat mij ouders er nooit iets heel speciaals van hebben gemaakt, en me altijd het idee hebben gegeven dat ik niet 'anders' of 'raar' was. Perfectionisme en faalangst herken ik wel, omdat het zo lang heeft geduurd (ong. 3e jaar universiteit) voordat ik pas echt iets moest doen wat me moeilijk afging, dus dan krijg je wel de neiging om aan de makkelijke kant van de dingen te gaan zitten. Maar dan ben ik ook wel overheen gekomen.
Nee, ik zeg niet dat ik hoogbegaafd ben. Hoogbegaafd is volgens Renzulli meer dan alleen IQ. Ik heb wel een hoog IQ, maar ik mis meestal creativiteit en doorzettingsvermogen Maar bespeur ik een beetje cynisme?
Even mezelf erin mengen. Het bovenstaande wordt dus vaak vergeten. Als je een IQ test op een gemiddelde uni loslaat komen best veel mensen boven de IQ van 130 uit hoor. Bij ons op de uni was dat iig wel. Maar deze slimme studenten zijn echt niet per definitie hoogbegaafd, het zou wat zijn..
Exact, ik ben 10 jr geleden voor het laatst getest en kwam boven de 140 uit maar blink niet echt ergens in uit. Ik ben wel goed in mijn werk en kan alles wel makkelijk aan, maar omdat ik vooral doorzettingsvermogen mis om me echt ergens op toe te leggen, hobbel ik vrolijk met de massa mee. En geheel tot tevredenheid
Dat zou kunnen, maar het zijn wel 2 andere dingen. Ik denk dat de meeste mensen die hooggevoelig zijn, niet hoogbegaafd zijn. Andersoms zou het wel kunnen dat de meeste hoogbegaafde mensen ook hooggevoelig zijn, dat weet ik niet.
Als de maatstaf voor hoogbegaafdheid een IQ van > 130 zou zijn, zou 2,5% van de Nederlandse bevolking dat zijn. Als tezamen met een hoog IQ: *prikkels vanuit de zintuigen snel binnen komen en snel worden doorgeleid; *het denken zich voltrekt in parallelle processen en beelden; *grote hoeveelheden kennis efficiënt geassocieerd en verwerkt worden. Dan ben je hoogbegaafd. Kan ik nog zo slim en creatief zijn en over een groot doorzettingsvermogen beschikken, ik ben niet hoogbegaafd, want ik kom wel tot mijn doel (waar een wil is is een weg) maar die weg is hobbelig. Door mijn hooggevoeligheid ben ik nl. snel afgeleid, ik heb moeite met mijn concentratie.
Nou, dat viel mij ook al op ja, haha. Of het waar is, wie weet. Ik bespeur ook een beetje 'we doen alsof het niet cool is om een hoog iq te hebben, maar dat is het natuurlijk eigenlijk wel dus daarom noem ik die van mij even tussen neus en lippen door..'. Maargoed, ik snap de vraag van ts wel, je wilt mensen tegenkomen die een beetje hetzelfde doormaken. Dat heb ik ook(met mijn kind van 14 maanden dat geen aanstalten maakt om binnen een half jaar te lopen) en dat heb je ook wanneer een kind ontzettend veel woordjes kent en gebruikt. Overigens werd bij mij als kind(door mijn ouders en familie en school etc.) ook gedacht dat ik hoogbegaafd was omdat ik voorliep in taal etc. In groep 2 riep ik dat ik de poppenkast kinderachtig vond. Uiteindelijk 2 keer getest en beide keren kwam er 117/118 uit met een gigantische discrepantie(zo noemen ze dat toch..) tussen beide onderdelen. Verbaal had ik 127 ofzo, en dat andere(performaal?) had ik 105. Dat kan dus ook nog ts..
Hooggevoelig vind ik zelf altijd een hele vage term. Kan er niet zoveel mee. Ben zelf iemand die gaat voor ratio en logica. Dat wil niet zeggen dat ik leef zonder gevoel en niet beinvloedbaar ben (zeker als kind niet). Wat betreft doorzettingsvermogen. Dat komt er bij mij nu pas uit. Nu ik durf te zijn wie ik wil en me niet meer zoveel aantrek van m'n vader en familie. Ik richt me op mijn eigen gezin en de mening van mijn man. Wij werden thuis ook vooral gestimuleerd om niet creatief te zijn. Onder het mom: daar heb je niks aan en kun je geen geld mee verdienen. Dat creativiteit iets heel anders is dan bijv. schilderen heb ik pas ver in de twintig geleerd.