Arm bolkje.. ze vraagt wat over dr kind.. En komt vervolgens midden in een b*tchfight terecht als ze even niet oplet
Er is een verschil tussen hoogbegaafd en hoogintellectueel. Hoogbegaafden zijn de creatieve denkers met de verassende oplossingen die in elke puzzel een uitdaging zien en op meerdere fronten goed zijn. Die experimenteren, ontwerpen en uitvinden. Dat zijn die kinderen die op school wprden bestempeld als lui omdat ze naar buiten kijken, zich afvragend waarom vogels kunnen vliegen en wij niet. Die torentjes bouwen van hun pen, potlood, gum en lineaal. En hoogstwaarschijnlijk die categorie 'domme' mbo'ers die het uiteindelijk maken in de maatschappij met hun eigen bedrijf. Dan de hoogintellectuelen. Dat zijn die gymnasium -plustypes. Die drie studies naast elkaar volgen en dan nog tijd hebben voor het wk schaken. Dat waren wellicht de kinderen die al konden lezen met 3 jaar, puzzels van 100 stukjes maakten met 2 jaar, spreekbeurten hielden over de ruimtevaart met 6 jaar, Harry Potter in het Engels lazen met 8 jaar, etc. Met beide groepen niks mis, je bent zoals je bent. Maar begaafdheid is zoveel meer dan alleen je iq..
Bij de schoolkeuze zou ik vooral opletten op de dingen waar de school zich op richt en waar ze ervaring mee hebben. Een jenaplan of montessori school kán voor kinderen die voor lopen heel fijn zijn. Maar wanneer deze scholen vooral aandacht hebben voor kinderen die slechter mee kunnen zou ik hier niet voor kiezen. In het reguliere onderwijs is er ook steeds meer sprake van differentiatie. Ik zou bij verschillende scholen gaan kijken en in gesprek gaan. Juist óók vragen stellen over wat ze doen wanneer je kind niet zo goed mee kan. Als het goed is merk je dan welke scholen ook ervaring hebben met kindjes die écht voor lopen. En waar jullie je natuurlijk het prettigste bij voelen.
Ik vind het eerlijk gezegd wel mee vallen. Het is knap en je kind kan goed onthouden maar hier spreek je nog niet van hoogbegaafdheid. Mijn zoon is inmiddels 4 en we twijfelen of we hem laten testen. Ik ben bang dat hij dan een stempel krijgt en dat eenzame gevoel op school nog erger wordt. Hij verveelt zich snel op school en vind het ook helemaal niks aan. Hij is heel gevoelig Kan in het Nederlands tot 100 tellen in het Engels tot 20 in het Frans tot 5. (Allemaal van paar keer horen). Kan echt al een gesprek/discussie voeren Kan zo goed als klokkijken. En zo zijn er nog heel veel dingen. Als je hem een paar uur mee maakt kun je pas echt snappen wat ik bedoel. Maar nogmaals op de leeftijd van jou kind en de dingen die je op noemt spreek je nog niet van hoogbegaafdheid. En eerlijk, misschien moet je daar maar blij mee zijn! Het maakt het allemaal niet makkelijker
Ben inderdaad wel eens met de reacties dat je er rekening mee moet houden qua schoolkeuze. Dat hebben wij niet gedaan en ik heb dus regelmatig al een topic geopend over niet meedenkende leraren en een kind dat niet meer naar school wil omdat hij zich verveelt.
Hier is de kleine nog maar 17 maanden. Veel te vroeg om het echt te kunnen zien natuurlijk. Daarom houd ik in mijn keuze rekening met de genen. Zowel van mijn vaders kant als mijn moeders kant veel hb. Waaronder m'n ouders zelf. Maar bij m'n vriend en in zijn familie komt het helemaal niet voor. Nu hebben we zonen en die hebben meer kans de intelligentie van de moeders kant te erven. Mijn gevoel zegt wel dat m'n oudste redelijke kans heeft om het te hebben omdat het vaak hand in hand gaat met hsp. Daarom ga ik binnenkort kijken wanneer ik m moet aanmelden voor montessori onderwijs. Daar zijn de wachtlijsten langer. Bij regulier onderwijs kan je veel sneller terrecht. Dus als montessori niks blijkt te zijn is de overstap sneller gemaakt. Verder merk ik dat mensen met hb vanuit intuïtie hb herkennen. Dat kan ook een idee geven. Mensa heeft op de pagina als het goed is ook een lijst van karakter eigenschappen staan die veel voorkomend zijn onder mensen met hb. Ik ken de lijst niet uit m'n hoofd, maar misschien staat er iets nuttigs in. Laat vooral je gevoel spreken bij het soort onderwijs. Het is vooral belangrijk dat het bij het karakter aansluit. Op montessori zitten bijv ook veel kinderen zonder hb. Dus mocht het later niet het geval zijn dan is dat ook geen ramp.
Dan kan ik alleen maar hopen dat mijn zoon en dochter nooit een stagiaire begeleider als jouw tegenkomen.
Dit is wat onze dochter dus steeds overkomt. Na ongeveer een half jaar school begint ze zich te vervelen, gelukkig weten we nu de tekenen en kunnen wij ingrijpen door met juf in overleg te gaan. Dus nu hoeft ze niet meer naar de klassikale uitleg te luisteren (ze gaf ook duidelijk aan dat juf altijd dingen verteld die ze al weet) Krijgt ze in het begin van de week haar taken die ze aan het einde van de week af moet hebben (is vaak op woensdag al klaar) Gaat ze elke maandagmiddag (samen met nog een paar kinderen uit de klas) met een andere juf lezen op hun niveau (ze heeft net AVI M4 gehaald) Met rekenen mag ze ook zelfstandig werken, alleen als het over klokkijken gaat moet ze met de klas meedoen ( bij de laatste rekentoets had ze 2 fouten en beiden met klokkijken) Ze heeft nu een leesmaatje uit groep 5 die op het zelfde leesniveau zit als haar, daar gaat ze elke dinsdagmiddag samen mee lezen. Zo maken we het laatste gedeelte van het jaar vol. Hier helaas geen montessori onderwijs in de stad anders was dat voor haar een goede oplossing geweest.
Iedereen is zo te spreken over Montessori, terwijl ik twijfel of het wel zo geschikt is...soms wel, soms niet, denk ik, afhankelijk van de school. Van oorsprong is Montessori vrij 'star'; er is Montessori materiaal, wat op een bepaalde manier en in een bepaalde volgorde wordt aangeboden. Natuurlijk is het tegenwoordig niet meer helemaal zoals rond 1909, maar ik zou zeker niet blind voor Montessori kiezen, maar eerst in gesprek gaan ed. Hetzelfde geldt voor tradionele scholen, die zijn lang niet meer allemaal zo klassikaal als >20 jaar geleden. Ook daarbij dus in gesprek gaan en kijken wat ze te bieden hebben. Dat kan je best eens verrassen.
Het verschilt zo per school. Ik heb niet voor Montessori gekozen, omdat ik over de Montessori in deze woonplaats teveel negatieve verhalen heb gehoord van ouders die hun kinderen daar hadden. Anders had ik het wel overwogen. Mijn kinderen zitten nu op een reguliere basisschool waar ze klassikaal les krijgen. Voor mijn zoontje bevalt dit niet. Ze weten op deze school wel wat meer dan gemiddeld van hoogbegaafdheid. Nou ja, de kleuterjuf wist dat, maar daarna ging het mis. We hebben zoveel problemen ondertussen gehad afgelopen jaar, dat we rond zijn gaan kijken naar andere scholen. Zowel bij regulier onderwijs als Jenaplan. Die laatste beviel tot onze verbazing juist goed en we overwegen een overstap. Fijne sfeer en ze weten aardig wat van hoogbegaafdheid af. Die combinatiegroepen zie ik juist als een voordeel. Hij trekt vaak toch naar oudere of jongere kinderen toe. Daarnaast heeft mijn zoon nogal een gebruiksaanwijzing en elk jaar moeten de leerkrachten weer uitvogelen hoe hij werkt en hoe ze met hem om kunnen gaan. De leraren vertrekken en wisselen ook met bosjes de afgelopen anderhalf jaar en van een goede overdracht is geen sprake, dus heel vermoeiend en onrustig. Op zijn huidige school hebben ze zowel levelwerk als een plusgroep, maar de uitvoering ervan laat nogal te wensen over. Daarnaast moet hij steeds naar die plusgroep tijdens zijn lievelingsvakken, waardoor hij nog minder zin heeft om naar school te gaan. Levelwerk bestaat vooral uit zelfstandig werken uit boekjes. Daarnaast zijn er leerkrachten die zelf niet eens sommen enzo van het hoogste niveau begrijpen of uitleg kunnen geven, dus tja... Aan versnellen doen ze niet. Niet dat ik dat in het geval van mijn kind nodig vind momenteel, maar de mogelijkheid is er dus niet eens. In zijn klas zitten nogal wat kinderen met behoorlijke gedragsproblemen. Zijn huidige leraren kunnen daar wel mee omgaan, maar ook zij vallen in en wie hij volgend jaar krijgt, is nog maar de vraag. Daarom, loop alle scholen af, de ene Montessori etc. is de andere niet, net zoals reguliere scholen sterk verschillen. Daarnaast is de ene hoogbegaafde de andere niet, dus wat bij ze past, kan ook verschillen. Veel scholen hebben mooie praatjes, maar je moet er toch in de praktijk achter komen hoe het gaat en of het echt bij je kind past. Ik verwacht niet dat ik de perfecte school voor mijn kind ga vinden hier, want hij is nou eenmaal niet gemiddeld en daar is het onderwijs wel op gericht. Hb-onderwijs hebben we hier niet in de omgeving en ook die scholen verschillend onderling sterk.
Dat Jenaplan bevalt, verbaast me dan juist weer niet. Hoewel het ook daarbij natuurlijk per school verschilt, maar het principe van Jenaplanonderwijs is er, naar mijn idee, wel heel geschikt voor. En in combinatiegroepen zie ik ook een (groot) voordeel. HB-scholen verschillen inderdaad ook sterk. Daar heb ik ook al enorm negatieve verhalen over gehoord...kinderen die van hb-onderwijs terug overstapten naar regulier onderwijs en daar beter op hun plek zaten (en dan niet vanwege niet hb zijn oid). Mijn dochters zitten op een reguliere basisschool, maar er is bijzonder veel ruimte voor eigen lesprogramma's, veel extra mogelijkheden, veel kennis over en materiaal voor van alles en nog wat. 100% perfect is het niet, maar dat zal het nergens zijn, denk ik. Voor geen enkel kind.
Deze Jenaplanschool had eerst een andere directeur en toen was het nogal rommelig en chaotisch, vandaar dat we er destijds niet voor gekozen hebben. Nu we gingen kijken was er al een tijdje een nieuwe directeur en waren we verbaasd over de rust en wat ze te bieden hadden. Goede ideeën, meer structuur, gaven ook eerlijk aan aan welke problemen ze moesten werken etc. We waren positief verrast .
Ik herken het Mijn zoon is nu 4,5 en volgens mijn moeder is hij hoogbegaafd. Ik denk er iets nuchterder over Heb zelf wel een vrij hoog IQ en mijn vader ook. Dus ja het zou wel kunnen. Ik denk dat als het echt zo is het vanzelf wel echt gaat opvallen op school Tot dan doe ik er niks mee. Mijn zoon zit overigens ook op een Jenaplanschool.
Zou het zelf wel ook goed in de gaten houden; sommige kinderen zijn uitstekende aanpassers en vallen daardoor juist totaal niet op.
Hier een zoontje van net vier, die dus net naar een (reguliere) basisschool gaat. In week 1 spraken zijn juffen me al aan dat hij met bepaalde dingen wel fors voorloopt... Hij telt inmiddels vlekkeloos tot 999, en sinds mijn broertje hem vertelde dat er na 999 ook nog iets als 1000 komt, gaat hij vrolijk verder tot 1099. Het valt hem op dat de huisnummering "niet klopt".. het gaat van 86 naar 88, dat klopt niet mama, daar moet 87 tussen! Is ontzettend bezig met cijfers, cijferreeksen, dagen, weken, maanden, dat soort dingen. Hij kende alle letters van het alfabet voor zijn tweede jaar. Legde grote puzzels, ook al op die leeftijd. Zo zijn er meer dingetjes die opvallen, ik ben erg benieuwd hoe dit zich gaat ontwikkelen allemaal. We laten het maar een beetje gaan, als hij interesse toont in bijvoorbeeld sommetjes die hij nu wil gaan leren, gaan we er in mee, maar altijd vanuit zijn initiatief. Overigens was hij met zijn hele lichamelijke ontwikkeling erg laat, en ook het praten is flink verlaat op gang gekomen.. hij praat pas sinds zijn derde. Inmiddels wel op het normale niveau van een vierjarige.
je kunt altijd contact opzoeken met de ouders van HB kinderen vereniging van je stad(stichting jonge uil). mensen daar weten van alles over de scholen en kunnen je persoonlijke ervaringen vertellen met de plaatselijke scholene, juffen ib'ers etc. ook een begaafheidsadviseur in je stad weet meer over de specifieke toestanden vanuit eerste hand ervaringen en kennis. die begeleiden de HB kinderen in verschillende scholen. een schoolarts kan ook meer vertellen.
Je wilt het van mij niet horen naar hier een link. Hoogbegaafde baby's, peuters en kleuters Van de 3 blokken met kenmerken tot 6 jaar had mijn oudste er 3 NIET op net 3 jarige leeftijd. Daarna zijn wij gaan testen en je weet het resultaat. Ik schep niet op ik vertel hoe het zit. En ja mijn jongste is het ook. Zitten allebei bij hbkids.
Itsme: ik had zon vriendin... die vond het ook onzin. Tot de schooljuf er op een zeker moment ook mee kwam. Nu zijn ze apetrots en stellen ze enorm hoge verwachtingen aan ALLES wat ze doet.. Beetje doorgeslagen de andere kant op nu. Maar toen ik het zei.. Was het absoluut niet waar achja.. Niet mijn probleem