Zal zelf ook nog even toelichten; Ben nog nooit getest, maar mijn moeder heeft me altijd gezegd dat ik hooggsensitief was. Heb dat wat weggewuifd omdat ik geen zweverige dingen wilde maar het is helemaal niks zweverigs heb ik gemerkt. Wel wil ik me nog eens echt laten onderzoeken door een psych, om te kijken of ik echt verder niets "heb". Bij mij is het zo, dat ik van jongs af aan altijd doordender, veel te veel hooi op mijn vork neem en dan volledig instort. Mijn moeder hield me vroeger al wel eens zomaar een dag thuis omdat ik dan helemaal overstuur was. Daarna ging het dan weer een tijdje goed. Ben nu thuis met de kinderen, gestopt met werken omdat ik tegen een burn-out aan zat. (goh ) 20 uur werken, en twee kleintjes opvoeden is dus teveel voor mij. Slapen is altijd al een probleem geweest. s'nachts ben ik wakker en ik ben een soort van verslaafd aan de rust die dan om me heen heerst. s'morgens heb ik dus een probleem, ook altijd al zo geweest. Nu ik thuis ben merk ik dat ik op een bepaald moment even rust nodig heb, anders word mijn lontje ongelooflijk kort. Ik vind het dus erg moeilijk mijn eigen grenzen in te bouwen. Voorlopig zie ik het nu dus als een last. Wbt ADD, mijn man heeft ADD (word ook gek van labeltjes en dergelijke zaken, maar is dan weer te druk in zijn hoofd om stemmingen etc van anderen aan te voelen) en ik weet haast wel zeker dat ik dat niet heb. Voordeel van HS zijn is dat ik precies weet hoe ik met hem moet omgaan. Ik regel hier dus alles. Breng structuur aan, orden etc. Maar meer en meer kom ik er achter dat ik die structuur dus zelf ook erg nodig heb! Kinderen: mijn oudste dochter en ik botsen regelmatig. Ik ben erachter gekomen dat dat komt omdat ik heel veel in haar herken van mezelf; confronterend. Ik houd haar in de gaten, omdat ik ook weet dat bijv ADD erfelijk is. Wil liefst geen stempel plakken, maar ik wil wel op de juiste manier met haar omgaan.
Uhm nou ik ook niet maar heb het wel, en das best eng! Het schijnt erbij te kunnen horen als je hsp bent! Dat een op een heb ik ook!
beautevil; ik heb daar wel wat herinneringen van uit mijn jeugd, dus het is niet vreemd voor me. Maar liever wil ik er niks mee te maken hebben 't was niet vervelend bedoeld hoor.
Ik ben niet hoogsensitief, maar met tijden wel zeer prikkelgevoelig en pik stemmingen van anderen ook snel op. Ik herken een aantal kenmerken van hoogsenstiveit bij mezelf en heb er ook een boek over gelezen. Wat ik overigens erg interessant en verhelderend vond.
Wilde nog even reageren op het onderwerp kinderen. Mijn oudste dochter is ook mijn evenbeeld in gedrag. Zij kan ook heeeeel druk zijn en maar doordraven. Dan stort ze op een gegeven moment in en is ze helemaal overstuur. Ik benoem het dan als dat 'het allemaal teveel is.' Wij kunnen dan ook botsen want, ik zie het al mijlenver aankomen. Ook is mijn dochter gevoelig in sociale contacten. Lastig is het soms als je met een mini-spiegelbeeld samen leeft . Wel bijzonder om te lezen hoeveel ik herken in jullie verhalen .
Het kan ook beide he, tenminste dat is hier het geval. Ik herken veel in het verhaal van Maja. Verder kan ik ook bijzonder slecht tegen plekken met hoge elektromagnetische velden, hoe raar dat ook klinkt. Voel me dan vaak erg depressief.
Dank voor je reactie! Weet even niks te zeggen maar soms is wat herkenning gewoon prettig! Sanne, hoe weet je dat je bij zo'n veld bent? Ik voel me regelmatig uit het niets ineens depri....
ja dat wil ik ook wel weten, mijn dochter heeft wel als ze door een bepaalde straat hier in het dorp fiets , dat ze heel erg somber en angstig word, nou staat er in die straat een alarmpaal ( 1 x per maand gaat dat ding) en ben ik eigenlijk benieuwd of dat de oorzaak kan zijn, ook krijgt ze in die straat een enorme hoge piep in haar hoofd..
Eindelijk een topic erover!!! Hier ook hsp Helder wetend, voelend en horend.... Op het moment ben ik erg aan het worstelen met mezelf met wat ik doorlaat en wat niet, wordt snel opgeslokt door anderen. Mijn dochter heeft is ook erg gevoelig maar ziet ook dingen in huis. Ik vind het mooi maar soms ook zo moeilijk...
sow maja das een lap tekst maar ik herken mezelf heel erg in jou verhaal. ook de dingen die je schrijft over je "kind zijn"