Hoogsensitief

Ik zou echt een kindercoach opzoeken die ervaring heeft met HSP. Kinderen met HSP hebben gewoonweg een andere benadering nodig. Zelf veel ervaring met kids met hsp. Mocht je willen kletsen erover, je mag altijd een pb doen!

 

Ja kindercoach met hsp ervaring.

Zodat hij met al zijn emoties leert omgaan. En uitbarstingen daardoor kan voorkomen. Is voor hem ook enorm vermoeiend en vervelend. Kind heeft geen idee wat hem overkomt. Succes.

 

Mij heeft het boek Temperamentvolle kinderen van Brons veel inzicht gebracht. Dat ons zoontje niet "raar" is en zijn gedag niet "abnormaal" maar dat hij gewoon een andere aanpak nodig heeft. De ene keer gaat dat beter dan de andere keer, maar ik ben hem wel beter gaan begrijpen door het lezen van dat boek.

 

Bij ons hielp een coach voor mezelf. Toen ik beter in mn vel kwam te zitten, pikte zij dat meteen op en werd ook rustiger. Onderschat niet hoe de wisselwerking tussen jullie is, ook op positief vlak. En met zelf meer levensvreugde en energie kan je dan een bui ook veel beter handelen.

 

Mijn middelste heeft een tijdje kindercoach gehad en een tweetal jaar later in een mindere periode yogatherapie om haar te helpen meer 'uit haar hoofd' te komen en te aarden.

Wij hebben er overigens wel voor gekozen om haar te laten onderzoeken bij de GGZ in verband met autisme van haar broer. Dat had ze niet, maar ze bleek wel overspannen te zijn. Het onderzoek bij GGZ heeft ons veel gebracht, veel inzicht in sterke en zwakke punten, waarmee we thuis en op school ook aanpak hebben kunnen aanpassen.

Mijn jongste was ook lang 'HSP en strongwilled' in mijn beleving, maar toen ze vanaf groep 2 steeds meer problemen kreeg en nergens 'overheen' groeide (zoals mijn middelste dat wel had gedaan) realiseerde ik me opeens dat er echt (veel) meer aan de hand was.

 

Ik herken beetje wat….
Maar ben zelf behoorlijk zoekende!
Ons zoontje van net 4 jaar is zo verschrikkelijk heftig!!!! In zijn emoties.
En hebben echt het gevoel dat de helft niet bij m binnenkomt van wat wij zeggen/ vragen.

mij zot er momenteel helemaal doorheen en schiet werkelijk snel uit m’n slof…. Om te janken dus.

dus ik lees even met je mee…

 

Hier een meisje van 7 die hoogsensitief is en heel erg op zoek naar uitdagingen. Ze kan geen moment stil zitten of stil zijn . We zijn bij een kinderpsycholoog geweest, die heeft haar geholpen met haar vele angsten ( dmv EMDR )
Ik merk ook zoals hierboven gezegd word, als wij als ouders goed in ons vel zitten pikt zij dat meteen op, ze is dan een stuk gezelliger.
onze dochter is heel erg onzeker, we zijn nu aan het kijken voor een training om haar weerbaarder te maken, of een training voor faalangst op advies van haar lerares.

ik zou op zoek gaan naar iemand die er in gespecialiseerd is, misschien speltherapie? Dat was een tip van de kinderpsycholoog. Er is ook een fb groep voor ouders met kinderen met HSP, daar staan ook heel veel tips.

 

Je bent niet van het stempelen maar noemt je kind wel hoogsensitief? Ik bedoel het niet aanvallend maar ik vraag me af wat je er mee bedoelt dan?

 

Hoe gaat het op school? Kan hij mee komen of is het te makkelijk? Lopen er dingen die niet fijn zijn?

Bij ons is er drama in huis wanneer het niet loopt op school.loopt het daar goed komt de rust terug. Natuurlijk wel met rare fratsen en veel energie maar dat past bij die van ons.

 

Zoals hier eerder ook al gezegd wordt: sluit andere dingen zoals bijv ass niet uit. Mijn moeder heeft ook jaren geroepen hsp te zijn, tot het zo uit de hand liep dat ze moest worden opgenomen. Uiteindelijk blijkt ze flink te scoren op ass. Als ze dit eerder had geweten had haar leven zo fijner en makkelijker voor haar kunnen zijn.
Het kan nooit kwaad om het te onderzoeken. Al is het wel echt hsp, dan kunnen ze je iig helpen met de dingen waar je tegen aan loopt.

 

Hier een beetje hetzelfde met onze zoon van 5 jaar... maar omdat hij nog maar 5 is, willen we er nog niet echt iets mee doen. Het is ook niet zo dat het iedere dag een strijd is, maar soms krijg ik weinig hoogte van wat er nu allemaal in hem omgaat. Ik ben zelf erg prikkelgevoelig, en bij drukte wil ik het liefste rust. Ons zoontje lijkt het tegenovergestelde en wordt dan enkel maar drukker en opstandiger en heel lastig te corrigeren.
Op school zeggen ze precies hetzelfde. Er zijn dagen dat hij niet gecorrigeerd hoeft te worden, maar er zijn ook dagen waarop de juf blijft corrigeren en het niet lijkt te helpen.. hij is dan voornamelijk richting andere kindjes erg heftig in zijn emoties wat resulteert in kindjes die gewoon even niet meer met hem willen spelen.
We zijn er nog niet helemaal achter wat nu precies de triggers zijn.. en het is aankijken of hij erover heen zal groeien.

 

Wij hebben ons kind wel laten testen op jonge leeftijd (4) omdat we hem graag beter wilde begrijpen en mogelijk dingen konden ondervangen. We hebben wel aangegeven dat als er uit kwam wat wij verwachtten, dat dat vooral heel voorzichtig omschreven moest worden, omdat wij de toekomst niet konden overzien.

 

Als je googlet op vrijwillige Jeugdzorg (Ik was er namelijk niet bekend mee) dan wordt je daar niet zo blij van. Heel jammer want het zou toch mogelijk moeten zijn om gewoon wat extra ondersteuning te moeten krijgen. Gewoon tips van opvoed ervaringsdeskundigen. Volgens mij zijn na andere opvoedsteunpunten die je misschien kan proberen.

Ikzelf als ervaringsdeskundige met vier kinderen zou je als advies geven: zorg ervoor dat je zelf lekker in je vel zit. Dat heeft zo'n enorme impact op het gedrag van je kinderen zowel Direct als indirect. Ik denk dat je daar een hoop van je huidige problemen al mee kunt verbeteren!

 

Hier helpt het om M te helpen om haar gevoel te omschrijven en haar serieus te nemen. De boekjes van draakje vurig helpen hier goed bij.
Ze kan zelf meestal goed aangeven als het te druk is in haar hoofd en ze even alleen wil zijn. Op school hebben ze standaard een keer per week ‘rots en water’. Daar heeft ze geleerd om als ze heel boos wordt op haar ademhaling te letten. Ze past dit heel bewust toe. Niet onregelmatig helpt ze hier ook anderen mee: ‘… ik zie dat je nu in rood zit, zullen we even samen ademhalen’.
En natuurlijk gaat het lang niet altijd goed, ze is ook pas 5 en je het is nogal een karaktertje.

 

Hier ook draakje vurig en draakje vurig op school gekocht, de juf gevraagd of zij ze wilde lenen om voor te lezen, nou zoon kwam helemaal blij thuis hij kon het allemaal navertellen met een lach, voor mijn gevoel herkende hij zichzelf er in.

Laatste tijd hoor ik ook van de juf dat het weer niet zo lekker ging, hij is grenzen aan het opzoeken en als hij geen zin heeft doet hij bij wijze dingen ook niet.
Wel heb ik gemerkt dat ik er een beetje klaar mee was, zelf weet ik dat hij hier ook grenzen opzoekt en wij hebben zelf wat oorzaken opgepakt maar heb nu ook wel het idee dat zoon op sferen reageert, dus wel benieuwd hoe het met de juf zelf gaat. Want vanaf de psz dachten wij manman dit gaat wat worden op school maar echt het ging super, nu nog dezelfde juf en we zijn ruim 2 jaar verder.
Misschien ook toe aan groep 3. Op de psz had hij ook vervelender gedrag een half jaar voor hij naar school mocht.

Zoon is best fysiek ingesteld maar moet zeggen hij heeft zichzelf geleerd zich af te zonderen als er teveel prikkels zijn.
Laatst had hij teveel prikkels en ging hij bij de oppas(familie) helemaal uit z'n stekker, maar later zei hij ook ze zaten allemaal aan mij(ze pakte z'n hand omdat hij z'n step moest laten staan) en ook ik wilde naar de gang maar daar waren al andere. Die dag waren er inderdaad nog 2 extra familie leden en nog 2 neefje/nichtje. Was een hectische dag en dan zegt hij ook ik wil daar niet zijn. Wel bij de oppas hoor maar niet bij de rest.

Ook merk ik als een sfeer niet okee is hij ook vervelend gedrag gaat vertonen(ook zo herkenbaar van mijzelf van vroeger, haha en miss wel nog)

 

Ik heb mijn middelste meegenomen naar de Sensorische Integratie therapeut. Daar hebben we een vragenlijst ingevuld over de prikkelverwerking. Dit gaf al meer inzicht in welke zintuigen op scherp staan. Al wist ik wel waar hij extra gevoelig is. Zij helpt hem meer balans te vinden. En geeft mij tips over hoe ik hem kan helpen in balans te blijven. Daarnaast heb ik een aantal hulpmiddelen gekocht om hem op tijd af te remmen zodat hij niet meer of veel minder over zijn grens heen gaat. Hij heeft een sterke wil en is gevoelig voor prikkels. Als de prikkels te veel of te weinig zijn dan is het voor een kind ook moeilijker om om te gaan met gevoelens. Daarnaast zorgen we om hem heen ook voor extra uitdaging. Op het moment gaat het goed. Hij wordt wel eens boos maar niet furieus meer. Waardoor het nu ook mogelijk is om samen te kijken naar die woede. Waar komt het vandaan en hoe ga je ermee om. Hij heeft geen diagnose.

Voor mijn oudste was de kleuterklas overweldigend. Toen hij naar groep 3 ging hielden de buien vanzelf op. Ook hij is erg gevoelig. Hij krijgt ook hulp voor de verwerking van prikkels. Niet voor de woedeaanvallen. Maar om informatie te kunnen verwerken in de klas. Ook hij heeft geen diagnose.

Wat betreft zelf goed in je vel zitten. Dat is een wisselwerking. Natuurlijk moet je daaraan werken. Maar dat is wel heel lastig als een kind flinke woede uitbarstingen heeft.

P.s. naast dit alles kijk ik naar verantwoordelijkheden die ik mijn middelste kan geven. Hij heeft een grote behoefte aan autonomie. Lang niet alles wat hij wil stem ik mee in. Maar daar waar hij meer verantwoordelijkheid kan krijgen probeer ik dat ook te geven. Zo kan hij steeds meer dingen doen op zijn eigen manier.

 

Dit!
Onze jongste dochter ik eerder ook can dat hij hsp is. Oudste is het ook heel duidelijk.
Ook de coach die ons toen begeleidde mbt zindelijkheid zag een echte hsp in hem.
Pas een jaar later kregen we via ziekenhuis een doorverwijzing naar ggz om naar ass te latrn kijken
Ik geloofde er toen niks van. Toch onderzocht. Bam! Echt ass dus. Dat heeft ons echt geholpen in hem beter begrijpen.