ja zoals de titel het al zegt. alle vragen over de zwangerschap en meubeltjes en kleding worden aan mij gesteld... voor velen is dat logisch maar ik vind het zo zielig voor mijn vriend. Hij is met werkelijk álles erbij betrokken wat we ook kopen. al is het een slabbertje. en toch krijgt hij nooit de vraag of hij/wij nog wat leuks hebben gekocht. Ook als zijn familie belt, eerste dat er gevraagd word is hoe het met mij gaat terwijl hij de telefoon op neemt. Hij zegt dat hij het niet zo erg vind en het logisch is dat ze het aan mij vragen maar ik ken hem door en door en toch zie ik wel enige telleurstelling in zijn ogen. Hebben meer mensen dit? overdrijf ik en hoort het gewoon zo? hoe ga ik hier mee om?
Hoihoi, Ja hier een beetje hetzelfde. Ik probeer mijn vriend er zoveel mogelijk bij te betrekken. Zorg dat als mensen mij iets vragen dat mijn vriend zich mengt in het gesprek en ook zijn mening geeft. En meestal als we een cadeautje krijgen laat ik hem dat uitpakken (terwijl het idd altijd aan mij gegeven wordt) Mijn vriend zegt ook dat hij het niet zo erg vindt maar zie dt hij er soms wel van baalt. Ik probeer hem er zoveel mogelijk bij te betrekken. Maar kan ik ook niet doen denk ik. xxx Suzan
Wat sneu en onattent van al die mensen, maar ze doen dat natuurlijk niet opzettelijk. (hoop ik toch) Mijn man had dat bij onze eerste ook een beetje, totdat hij zei (zijn eigen moeder aan de telefoon die weer over mij begon) dat hij degene was die papa werd en dat hij zelfs het eerst jaar huisvader (eerste jaar heb ik full-time gewerkt) zou zijn en het dus ook zeker leuk vond om een beetje aandacht daarvoor te hebben! Daar had ze helemaal niet bij stil gestaan zei ze en vanaf toen ging het eigenlijk vanzelf beter! Als er visite is of je gaat op bezoek, dan kan je vriend ook zelf beginnen met iets te vertellen of antwoord geven op de een vraag die aan jou wordt gesteld, zo wordt dan vanzelf duidelijk dat je vriend er ook graag bij betrokken wordt! Succes!
Ha Rooz, Al ben ik nog niet zo ver als jij, toch merk ik het ook! Alle aandacht van mijn schoonfamilie gaat ook ineens naar mij. Als ik bij de vk ben geweest belt ze mij gelijk op en al krijgt ze mijn man aan de telefoon dan is ze eigenlijk niet tevreden voordat ze het van mij nog een tweede keer heeft gehoord . Ik probeer heel bewust ervoor te zorgen dat mijn man ook zijn verhaal kwijt kan. Waarom zouden wij (de moeders) alleen maar aandacht moeten krijgen? Want ook al dragen wij het kind, de vaders hebben daar ook een grote bijdragen in gehad en het is ook hun kind en voor hen is het ook speciaal! Tsja, je kunt andere mensen natuurlijk niet veranderen maar je kunt ook gewoon proberen om wat van die aandacht door te schuiven naar je vriend, al is dat soms lastig. In een groep kun je ook zelf iets vertellen en bv daarna zeggen dat je vriend een ander deel verteld omdat hij dat beter kan, zodat hij ook zijn verhaal kwijt kan. Maar soms is dat gewoon heel lastig...
lijkt me heel logisch dat ze na een VK bezoek het aan JOU vragen aangezien het over JOUW lichaam gaat en let's be honest shoppen doen toch meestal de vrouwen en inrichten e.d. ook dus lijkt me ook logisch om aan de mama te vragen. Ik vraag zulke dingen echt nooit aan mannen, die hebben nooit echt uitgebreide antwoorden zoals wij vrouwen zouden hebben (wij communiceren anders) wij kunnen elke detail en flutseltje vaak herrineren mannen vertellen in grote lijnen dingen (en juist vraag je meestal naar details) Kortom ik vind het vrij logisch wat moeten ze dan doen, vragen hoe het met je vriend en zijn pens gaat? want god hij heeft zo'n zware zwangerschap e.d. slaat toch ook nergens op? Een man die daar niet goed tegen kan vind ik eigenlijk niet zo lijkt wel of ie aandacht tekort komt ofzo (zo zou ik dat over vinden komen, sorry) een vrouw maakt alles lichamelijk en mentaal mee en mannen (nogmaals sorry) ja die hoeven niet alle dingen te ondergaan die wij als vrouw zijnde wel moeten dus logisch dat er extra aandacht aan de vrouw word gegeven..
Snap wel wat je bedoeld, wij vrouwen zijn immers degene die de baby dragen. Maar als het gaat om babynamen, kamertje inrichten, echo's enz vind ik dat hij daar net zoveel over weet dan ik. We doen die dingen wel samen.
bedankt voor alle reacties! Imd: ik snap je standpunt helemaal hoor. maar bedoel meer met als we kleertjes hebben gekocht. of als we net een echo hebben gehad. Ik zie bij zo'n echo net zo veel als mijn vriend toch? Kan hij toch ook antwoord geven ipv dat ze het aan mij vragen. Net als met het hartje horen. Details ja daar zijn vrouwen wel beter in maar zelfs met meubels in elkaar zetten (waar mannen vaak beter in zijn) gaan ze mij vragen hoe het gegaan is. Ik zie het niet als 'zwak' zijn als de man zich beetje buiten gesloten voelt. ik vind dat heel logisch want het is ook zijn kind. Eerste keer dat hij de baby voelde schoppen en het trots vertelde aan de hele familie, kreeg ík alle vragen hoe dat was...
Ik ben blij dat mijn vriend er geen moment mee kan zitten. Echt BOEIEN (denkt hij dan he). Gisteren was hij echt wel heeeeeeeeeel blij (als een kind)dat hij voor het eerst een schopje voelde door zijn hand op mijn buik te leggen. Maar echt NO WAY dat hij vandaag happy aan iedereen gaat zitten vertellen. Echt een man hey haha. Ikke wel natuurlijk gelijk tot vervelends toe aan iedereen vertellen (echt vrouw hey) Het belangrijkste is toch dat hij er straks als papa voor ons kleintje er is. En al die babypraat dat laat hij lekker aan mij over, lekker ouderwetsie.
Logisch dat ze het aan mij vragen want ik ben de gene die zo intens bezig is met de baby en alles eromheen (spullen, kleren, etc) Soms wilde ik weleens dat hij uitzichzelf zou zeggen: Goh schat, laten we vandaag kinderwagens kijken! Leuk! Zijn jullie mannen ook zo passief? Begrijp me niet verkeerd, hij is heel blij met ons meisje. En nam ook echt vrij voor de eerste afspraak met de VK, echo's, thuis altijd die hand op mijn buik, etc. Maar als het op shoppen enzo aankomt... als ik het aan hem overlaat heb ik na de bevalling nog niks in huis staan, vrees ik
Hier juist andersom. We weten al precies welke kinderkamer en kinderwagen we willen hebben, alleen nog niet besteld. Mijn vriend gaat het liefst nog steeds op elk vrij moment naar de Prenatal ofzo om weer te gaan kijken. Heel leuk, maar als we al weten wat we willen en toch nog niets gaan kopen zie ik het nut er niet van in. Maar goed, mag als ik het soms zo lees hier, al lang blij zijn dat hij hier zoveel mee bezig is .