Hoihoi, Ik heb last van bekkeninstabiliteit. Goed last ook... als ik ook maar iets over mijn grens heen ga mag ik een dagdeel tot een hele dag op mijn rug liggen en hopen dat de pijn weg trekt. Ik werk 32 uur per week. Ik heb een bureaubaan dus hoef ik gelukkig niet veel te lopen, tillen enzovoorts. Toch kan te lang op een stoel zitten ook al heel onprettig worden. Op mijn werk hebben ze een bal voor me gekocht. Als ik veel last heb kan ik hier even op zitten om bij te komen. Dit helpt gelukkig wel wat... Het probleem is nu alleen dat ik alleen nog maar kan werken... na mijn werk heb ik niet de energie of de kracht om nog iets te ondernemen, alleen maar om lamlendig op de bank te liggen. Boodschappen doen na mijn werk zit er gewoon stomweg niet in. Als ik iets anders wil doen naast werken dan moet dat in het weekend. Ik heb geen rijbewijs maar fietsen wordt me ook langzaam aan steeds zwaarder, zelfs al is het maar 10-15 minuten naar mijn werk. Ik weet even niet zo goed meer wat ik nu moet doen. Ik krijg pas eind december zwangerschapsverlof en ik zal het dus nog 2 maand moeten uitzingen. Is er iemand met een tip over hoe ik nog wat kan blijven doen? Ik wil als het kan het ziekmelden zo lang mogelijk uitstellen... maar pijn en een sociaal isolement is ook niet alles.
Ik zit/zat ongeveer in hetzelfde schuitje. Hier geen officiële BI vastgesteld, maar wel bekkenpijn en ischias. Ook hier veel fietsen, pijn etc. Ik kan je alleen maar zeggen: wél ziekmelden. Dat heb ik ook gedaan. Ik werk nu nog maar 2 dagen per week, en merk dat ik alsnog helemaal gesloopt ben als ik thuis kom. Maar op de dagen dat ik niet werk, kan ik tenminste wel mijn dingen doen (waar ik dus na mijn werk ook gewoon niet meer de puf voor had), en het belangrijkste: ik heb tenminste weer de energie om ook te genieten van mijn zwangerschap. Loyaliteit aan je werk is belangrijk, maar in deze fase van je leven vind ik loyaliteit aan jezelf en je baby toch net iets belangrijker. Deze tijd komt hooguit maar een paar keer in je leven terug, ja toch... En sociaal isolement oké, maar ik heb daar zelf niet zoveel last van. Ik vind de meeste mensen op dit moment toch maar irritant. Het liefst wil ik lekker in bed liggen en aan mijn kind denken Enige nadeel is wel dat je dan 6 weken van te voren met verlof moet in plaats van 4, maarre...veel vrouwen houden het sowieso niet vol tot de 36 weken hoor, zeker niet met BI. Dus waarom jezelf nog langer pijnigen? En als je dan toch persé wilt blijven werken, kun je dan niet bijvoorbeeld 2 dagen per week thuis werken? Dan hoef je in ieder geval niet te fietsen...
Ik heb hetzelfde gehad als jij.. Ik ben uiteindelijk op advies van mijn arts halve dagen gaan werken.. Toen ik met verlof ben gegaan KON ik niet meer.. Ik heb 2 weken vakantie genomen en 6 weken van te voren verlof.. Nu zit ik inmiddels al 7 weken thuis en kan ik werkelijk niets meer.. Niet meer naar buiten omdat lopen te zwaar is, niets meer in huis doen en kan niet eens staand meer douchen... voel me echt een gehandicapte.. Het enige wat ik je wil adviseren is Pas op voor jezelf.. trek op tijd aan de bel want je wilt ook graag nog kunnen genieten van je verlof.. Ik heb nu al 7 weken verlof maar kan alleen maar zitten en liggen.. Gelukkig wordt ik op korte termijn, vanwege oa BI, ingeleid... maar zwaar is het wel..
oh jakkes... wat een vooruitzicht... Ik zal in elk geval mijn verlof 2 weken naar voren proberen te halen en kijken of ik met mijn huisarts en/of vlos iets kan bespreken...
het allerbelangrijkste is luister naar je lijf. overleg met je vk. en ga anders als je niet wilt stoppen met werken halve dagen proberen nu ga jij en de baby voor alles. ook voor je werk dus.
Hier ook BI, net als in eerste zwangerschap en heb vandaag dit te horen gekregen van mijn bekkentherapeut... Mag nu nog 4 halve dagen werken van max. 4 uur en alleen op de ochtend, gaan ze hier niet mee akkoord, moet ik me ziekmelden. Als arbo moeilijk zou gaan doen zou er een verzekerd overleg zijn ofzoiets(geen idee wat het inhoudt of dat ik het goed schrijf). Denk aan jezelf meid!
Ben je al naar een fysio (of andere therapeut, met bekkenspecialisatie) geweest? Door haar behandelingen en tips heb ik het toch nog kunnen volhouden tot aan mijn verlof. Op zich is het niet zo gek, dat je weinig anders meer kunt. Is een kwestie van prioriteit of je dat accepteert of niet... voor mij sprak het vanzelf dat ik bleef werken zo lang het ging, ook al betekende dit dat ik 's avonds thuis op de bank lag en ik voor de rest weinig tot niets anders meer deed. Maar dat kan natuurlijk voor iedereen anders zijn. Misschien goed om te minderen, dus halve dagen werken, meer rust nemen. Fijn dat ze op je werk meedenken en zo'n bal hebben aangeschaft! Verder wil ik je veel sterkte wensen!
Meteen aan de bel trekken, en minder gaan werken, ik heb er ook last van, mijn arboarts heeft zelf voorgesteld dat ik nu 6 uur ga werken per week ipv 32 uur. Zitten is bij mij het probleem, krijg dan het zogenaamde startprobleem als ik wil opstaan. Niet wachten tot je zwangerschapsverlof. Ik loop 2 keer per week bij de Mensendieck therapeute.