volgens mij vraagt ze niet om jullie mening maar om tips.. mijn moeder werkt ook al jaren in de crises opvang en soms is er idd geen plek.. en hebben vroeger ook mensen in huis gehad.. niet IEDEREEN is slecht.. vind dat je heel dankbaar bezig bent.. maak duidelijke afspraken met elkaar zwart op wit op papier zetten en blijf bezig met hulp zoeken (je vriend dan) probeer er iets gezelligs van te maken.. dat is voor jou ook stukken makkelijker.. ben blij dat er toch nog mensen zijn die wel vertrouwen hebben! als ik ops traat sta voor oud vuil hoop ik ook dat iemand zo gul zou kunnen zijn!
ben zelf misschien een keer te vaak in de gezicht getrapt voor mijn 'liefdadigheid' en 'vertrouwen in medemens' sorry! blijf werken voor de medemens.. maar ag.. thats just me...
ik zelf zou het ook doen.. Denk er wel aan dat je goede regels met r maakt, ze heeft dus al een kindje : zorg dat ze zich niet met jouw kindje gaat bemoeien als t er eenmaal toch is. en ze kon bij jouw ouders terecht als jij moet bevallen? zou ze daar ook even kunnen blijven slapen? want dan zou ik zeggen als de bevalling zich aandient dat ze daar dan 2 a 3 dagen blijft zodat jij toch de eerste dagen lekker met je mannetje en je baby hebt. hoever is ze zelf? niet dat je straks met 2 pasgeboren baby's zit. En hoe zit t met de vader van de kindjes? niet dat die straks bij jou voor de deur staan. echt super dat je dit doet!
nee ik zou het zeker nu niet doen... uberhaupt geen mensen die je niet kent... je hoort zo vaak dat mensen daarmee zich zelf een oor aan naaien doordat ze lief en behulpzaam willen zijn... wat ik vreemd vind is dat een meisje van 17 met al een kindje nu wederom weer zwanger is in zo'n situatie.... zou er echt tien keer goed over nadenken... ik ben nu over de 40weken zwanger en ik heb echt meer dan genoeg aan mezelf
Hoi Hoi, Vind het knap dat je overweegt dat meisje in huis te nemen ! Er zijn al een heleboel meningen en tips gegeven. Het enige wat ik tegen je wil zeggen is dat het waar is dat de laatste loodjes het zwaarst wegen zeker de laatste 2 weken (in mijn geval dan) en als je kindje er eenmaal is word het echt wel even heel zwaar de eerste weken! Dus zorg dat als je haar in huis neemt dat je echt zorgt dat je voldoende rust neemt! En dat jullie maar dat was je natuurlijk al van plan wel met zn tweetjes de kraamtijd beleeft want die periode is al druk genoeg en heel speciaal Heel veel succes en geniet nog van je zwangerschap voor zolang het nog duurt Groetjes Lysanne
Ik zou nooit zomaar iemand in huis nemen. Als er een paar uur visite is ben ik het alweer zat. Het is MIJN huis en ik kan niet doen en laten wat ik wil als er iemand anders rondloopt dan ons eigen gezin. Zielig of niet, ik ben geen liefdadigheidsinstelling en zou het dus niet doen.
Nou ik heb wel al afgesproken met mijn vriend dat wanneer de bevalling echt begint ik haar toch wel 'weg' wil hebben, we willen de eerste tijd echt met z'n 3tjes doorbrengen en met kraamhulp en visite enzo is het voor mij dan al druk genoeg. Dus hopen dat beebje gewoon nog paar weekjes blijft zitten dan is dat geen probleem. Daarnaast ben ik ook wel weer zo dat ik het toch eng vind als de baby er is om een vreemde in huis te hebben. Mijn beebje gaat voor alles en iedereen en dan zou ik dus wel bang zijn dat er ruzie komt of wat dan ook. Dus ze is welkom tot de beeb er is of hooguit 2-3 weken om wat anders te vinden. Het gaat echt even om het feit dat ze anders maandag op straat staat, daarna helpen we haar gewoon snel wat anders te vinden. Mocht de beeb eerder komen dan zullen we haar er ook niet letterlijk uitgooien, maar dan kan ze zeker wel een aantal nachten bij mijn ouders blijven. Ik kan alleen niet vragen of ze meteen bij mijn ouders kan, want dan zullen ze dit weer niet zo snel doen denk ik. Maar dat andere ga ik sowieso vanavond met mijn moeder bespreken. Ze is zelf pas rond de 12 weken, dus gelukkig inderdaad niet net zo ver als ik, want dat zou het allemaal nog lastiger maken. Ook heb ik met mn vriend verdere afspraken besproken. Ik ga haar bijvoorbeeld niet 'verzorgen' in de zin van eten maken etc. Ze mag af en toe met ons mee-eten, mits ze er zelf ook wat aan betaalt. Verder zal ze echt voor zichzelf moeten zorgen. Ik ga geen extra werk op me nemen. Ook financieel zal ze zich moeten redden want we gaan haar geen geld lenen etc. we zitten zelf krap genoeg. Dus ook dat soort dingen heb ik goed met m'n vriend besproken zodat we op één lijn zitten en dat gaan we ook met haar nog even goed doornemen. De eerste dagen krijgt ze ook geen sleutel aangezien ik toch altijd thuis ben en mocht ze wel wat langer moeten blijven dan bekijken we hoe het gaat. Sinnamon: Ik begrijp je reactie hoor, ik ben zelf ook visite al snel weer zat en mijn vriend z'n broertje is hier bijvoorbeeld een aantal weken geweest en ik had het echt hélemaal gehad en miste mijn privacy verschrikkelijk. Maar ja dit is niet omdat ze het wel ff leuk of makkelijk vindt, of omdat wij het zo gezellig zullen vinden. Maar ik weet zeker dat ook al hoeft ze hier maar een paar dagen te blijven en vinden we wat anders voor d'r, ik zal me nooit schuldig hoeven voelen. Wie weet waar zo'n meisje anders belandt als ze echt nergens meer heen kan. Zelf belandde ik dus niet goed toendertijd. Was er toen maar iemand die dit voor me deed. Kylain: Ik realiseer me dat goed, daarom geef ik haar ook hooguit 3 weken om wat anders te vinden. Dan ben ik zelf 39 weken. Ik heb het nu al zwaar, ik heb al behoorlijke oefenweeën enzo gehad, dus ik zorg dat ik genoeg rust neem. En inderdaad de kraamweek enzo wil ik ook gewoon echt met mijn vriend en de baby zijn. Die week krijg ik nooit meer terug, dus dat is mij wel even te belangrijk eerlijk gezegd. Naast het feit wat ik hierboven al noemde dat ik dat anders ook toch te 'eng' zou vinden.
ja ik ben zo'n "muts" die haar in huis zou nemen ik heb zelfs overwogen om de nieuwe vriendin van mijn zusje haar exvriend te helpen (maar ik mocht niet van mijn zusje) die was zwanger en MOEST abortus laten plegen en dan ook nog bij hem blijven wonen terwijl ze weg wilde maar helemaal niets had. Ik heb het met mijn man overlegd en dat is ook zo'n "lullo" en dacht hetzelfde als mij, als we elkaar niet meer kunnen helpen in de wereld waar gaan we dan heen MAAR ons gezin gaat natuurlijk wel op nummer 1 en mocht het niet goed gaan dan gaat het niet door.. ook een kwestie van goede afspraken maken en uitleggen (ze snapt dat dnek ik wel als ze al een dochter heeft en zal zich zoiezo al snel TEveel voelen) dus denk dat dat wel mee zal vallen. succes met je beslissing, JIJ en je vriend die tellen wat JULLIE ervan vinden..
Knap dat er nog mensen zijn die zo'n instelling hebben. Ik zou het zelf niet doen, ook al was ik niet zwanger. Een koppel wat ik ken heeft ooit eens een vriend in huis gehaald die in een (zware)scheiding lag. Zou in 1e instantie voor paar weken zijn, volgens mij is ie zeker een jaar gebleven en koppel is nu uitelkaar.
Hey Janneke, Aan de ene kant goed dat je dit wil doen! Aan de andere kant ff (weer.. sorry hoor) een kleine waarschuwing: als de aanloop naar je bevalling niet relaxed genoeg is kan dat bijdragen aan het ontwikkelen van een postnatale depressie (in mn omgeving gezien, die hadden dan stress gehad vanwege verbouwing op het laatste moment bijv) en het kan invloed hebben op het verloop van je bevalling (waarvoor je zoals je vast wel weet ook erg ontspannen moet zijn). Hou dat wel ff in je achterhoofd! Wat ik verder las in je verhaal is dat je ouders kamers verhuren, kan ze daar niet nu meteen al terecht? Kan ze gewoon huur betalen en hebben jullie haar toch geholpen alleen op iets meer afstand? Succes met je beslissing en met de bevalling uiteraard! liefs, Marit
denk dat je jezelf echt in bescherming moet nemen dit wordt een periode dat je hele leven op zijn kop staat he... je moet echt aan jezelf en je gezinnetje denken... hoor het zo vaak dat mensen andere mensen in huis halen en hun eigen relatie loopt door zulke dingen stuk,....
Jouw keuze en jouw leven... Ik had het nooit gedaan, maar heb ook wel heel veel respect voor het feit dat je het wel doet of doen wilt. Vooral omdat zulke situaties ontzettend veel emotionele gesprekken meebrengen. Risico dat je je mee laat slepen is groot... Daarbij, ze is zeventien, dus je kunt alles verwachten! Van eigenwijze luie puber tot meest zelfstandig meisje (heb met mijn zus samengewoond in die leeftijd en dat gaf ook de meest onrealistische situaties) Ik heb wel vaker vrienden opgevangen die in nood zaten. Meiden van mijn leeftijd die echt problemen hadden (thuis of met vriendjes) een keer is het heel eng geweest... Dat meisje was zo onder de plak van haar vriendje dat ze hem nachtenlang belde. Hij dreigde ook met zelfmoord als zij niet bij hem terugkwam. Toen heeft hij haar één avond zover gekregen om open te doen en HEM in ONS huis te laten... (wij lagen al in bed) Dit liep zodanig uit de hand dat ik met de telefoon in de handen (112 ingetoetst) heb gestaan omdat ik bang was dat het helemaal mis zou gaan... Hij had gezopen en zij was helemaal in paniek... Sindsdien heb ik een regel: Iedereen is welkom, ik wil iedereen helpen, maar ik ben de baas. Gaat er ook maar iets niet naar mijn wensen, dan is het tas op straat en wegwezen. Je krijgt een kans, verspeel die dan niet, want daar heb je GEEN RECHT TOE! Oh ja... Houd één ding in acht. Want dat is iets wat ik van dichtbij heb meegemaakt... STEL EEN EINDDATUM! Geef haar bijvoorbeeld een maand, waarin ze iets geregeld moet hebben. Ook al is ze zeventien, als ze echt wil, kan ze overal hulp/onderdak krijgen. Misschien in een opvang aan de andere kant van het land, maar dat moet dan maar. Mensen die bij ons in de familie een gezin opvingen hebben een half jaar met die mensen in huis gezeten. Bleek dat de huurvereniging ze een huisje had aangeboden, maar DAT VONDEN ZE TE KLEIN! toen ze dat huisje afsloegen, verliep hun urgentie hebben ze dus een half jaar moeten wachten voor ze recht hadden op iets anders... En ook al heeft ze dan nog niks anders en komt ze daarna alsnog LETTERLIJK op straat, dan zul je wel zo hard moeten zijn... Lukt je dat dan niet, begin er dan nu ook niet aan! Zowel jij als zijzelf schieten er dan niks mee op...
Ik vind het hartstikke goed van je dat je zo een meisje hulp bied. Dit kan een hele hoop voor dit meisje betekenen. Echt respect! Ik ken zelf jongeren in mijn omgeving die met soortgelijke problemen zitten/hebben gezeten. Zo een gebaar kan voor hun weer een motivatie zijn om er het beste van te maken en een rustpunt (al dan niet tijdelijk). Het geeft een goed gevoel als je beseft dat er altijd mensen zijnn die je willen helpen. Als ze eventueel tijdelijk bij je ouders ondergebracht kan worden, is dat verder geen probleem lijkt mij. Ik snap heel goed als je de eerste weekjes samen wilt doorbrengen. Groetjes
valt me best tegen hoe weinig mensen zo'n meisje nog willen helpen eigenlijk, best jammer vind ik dat en natuurlijk is dit een situatie die apart is (op punt van bevallen enzo) maar in een normale situatie is het bij ons geeneens een discussie.. ik vind soms de maatschappij zo hard, ik weet wel zo'n meisje is niet je verantwoordelijkheid maar zijn we niet allemaal samen een beetje verantwoordelijk voor onze medemens en wat als het jezelf overkomt? of je dochter ? (je weet soms niet hoe dingen in het leven lopen) Er zijn natuurlijk wel grenzen want sommige mensen maken het te bont inderdaad en maken er misbruik van maar ik kan het toch niet over mijn hart krijgen om iemand geen kans te geven... Wij hebben pas nog bij ons op zolder een man laten slapen (een oude kennis van mijn vader) die door een brand in zijn zaak, faiiliet is gegaan, daarna naar de gevangenis voor die brand die hij gesticht zou hebben en daarna vrijgesproken maar helemaal uitgekleed door zijn vrouw,, hij heeft denk ik een paar maanden hier gezeten en ja ik heb weleens gedacht hoor "rot effe op" en me dood geirriteerd maar hij bleef gelukkig veel op zichzelf en deed allerlei klusjes en heeft al het werk met beide handen aangegrepen en daarna had ie genoeg geld om een huisje te huren.. Zonder ons had het alleen maar erger geworden voor zo'n man, nu heeft ie een eerlijke nieuwe kans gekregen en hij is van millionair met een zwembad en tennisbaan en een gigahuis nu naar een inieminie huurhuis gegaan met een simpele baan maar is wel heel erg happy!
ja vind heel knap van je dat je dat heb gedaan maar ik houd echt van mijn privacy en ik wil hier echt buiten mijn gezin om geen andere mensen in huis ook niet voor tijdelijk sorry tis misschien hard maar ik zou echt op mijn tandvlees lopen in mijn eigen huis... heel fijn dat er mensen zijn die het wel graag doen, maar mij niet gezien
Sorry maar ik zou er echt niet aan moeten denken om in de laatste weken van mijn zwangerschap / tijdens de bevalling iemand in huis te hebben. Zeker niet iemand die ik niet / amper ken. Het is heel vervelend voor haar,maar je wordt ook niet zomaar op straat gezet. Vind het ook niet erg verantwoordelijk dat iemand van 17 nu in deze situatie voor de tweede keer zwanger is,maar goed daar ging je vraag niet over. Als er in jullie plaats geen opvang is, kun je misschien verder kijken. Paar plaatsen verderop? En anders misschien iemand anders die haar kan opvangen?
Hoi Janneke, Ik heb niet alle reacties gelezen, dus wellicht is het al gezegd. Mijn vriend heeft zelf iemand in huis gehaald die problemen had. Hij kende haar ook niet zo 'heel' erg goed en zij heeft er een tijd gewoont. Ze maakt toch gebruik van jouw huis, van jouw dingetjes. Ze zit in jouw omgeving. Je bent zelf hoog hoog hoog zwanger, ikzelf zou er niet aan moeten denken om met een puber in huis te zitten als mijn vliezen zouden breken. Je levert een deel van je privacy in, en ook een deel van je kersverse gezinnetje..
Tsja, in sommige gevallen gaat je eigen leven voor. Ik vind dit een juist moment daarvoor. Als je snel bevalt (thuis) zit je nog met haar opgescheept. Het kan binnen een paar uur bekeken zijn...
Ik vind het ook nogal schockerend hoe weinig mensen zouden helpen en ook nog eens de ander demotiveren om het te doen! Er wordt gegooid met crisisplekken en allerlei andere hulpinstanties. Als je zelf nooit in dat wereldje hebt gezeten kun je niet weten hoe het is. Het is namelijk vaak verschrikkelijk. Je zit soms echt met jongeren die helemaal de weg kwijt zijn. Je bent niets anders dan een nummer. Er wordt niet naar je omgekeken. Je raakt vaker nog verder in een isolement of je wordt meegetrokken door een medebewoner die echt niet meer weet waar hij/zij mee bezig is. Het hoeft niet altijd zo te zijn, maar dan alsnog is het niet de meest ideale plek. Je raakt alleen maar vatbaarder voor verkeerde invloeden. De TS die zelf zegt in een jeugdinternaat te hebben gewerkt, zal denk ik ook wel weten hoeveel er daadwerkelijk mis is/gaat. (Voorbeeld: Er zijn ook jongeren in NL die in een jeugdgevangenis zitten, omdat ze geen andere plek hebben om naar toe te gaan en alle andere instanties vol zitten. Er gelden in een gevangenis uniforme regels, dus je wordt net zo behandeld als iemand die strafrechtelijk vast zit) Ieder mens heeft warmte nodig en begrip. Niet iedereen die in een rotsituatie zit, heeft dat helemaal zelf in de hand. Ze zijn niet allemaal psychisch ziek ofsow. Genoeg jongeren die te lijden hebben onder de slechte opvoeding van hun ouders EN de maatschappij die weigert hen te helpen. Ik kan best begrijpen dat men er huiverig voor is, maar het is wel een beetje ikke ikke ikke en de rest kan stikke mentaliteit. Jammer hoor, Want als je zelf in zo een situatie had gezeten dan had je maar al te graag gewilt dat iemand je zou helpen!
Het valt mij ook vies tegen hoe weinig mensen bereid zijn om hun mede mens te helpen. TS: geeft al aan dat het niet gaat om iemend die het zo gepland heeft en zichzelf moedwillig de shit in geholpen heeft. Daarbij geeft ze aan dat als de baby geboren zou worden, ze haar niet laten blijven.. Vind ik een heel goed besluit je kan inderdaad die eeste weken niet overdoen. De regels die je gesteld heb lijken mij prima, erg duidelijk en fijn dat ze een werkplek heeft met woon mogenlijkheid, is het misschien mogenlijk dat ze daar iets eerder kan beginnen of gaat dat niet vanwege opzegtermijn huidige werk?Misschien kan ze er wel al eerder wonen? Als je om jezelf blijft denken, komt het qua zwangerschap wel in orde.daar hoef je geen extra dingen voor te regelen lijkt mij. Succes en ik hoop dat jullie en zij gauw een plekje voor haar vinden.