Baan zoeken en zwangerschapswens

Gewoon gaan voor je kinderwens EN je droombaan! Niks is zeker in het leven, en het laat zich allemaal toch niet plannen. Je kunt nu je kinderwens wel op een laag pitje zetten of een 'mindere' baan nemen, maar voor hetzelfde geld lukt het niet (meteen) om zwanger te worden, en dan heb je geen van beide. Ga gewoon voor allebei, en mocht je zwanger moeten solliciteren of zwanger zijn als je net begonnen bent, lost dat zichzelf meestal wel weer op. Het allerergste wat je je nu voostelt blijkt later meestal reuze mee te vallen!

Uiteraard heb ik geen inzicht in jullie verder situatie, dus als andere (financiele) factoren meespelen kan het allemaal weer anders worden.

Heel veel succes!

 

Ik zou ook gaan voor je kinderwens en je droombaan.

Je weet 1. niet hoe lang het gaat duren voor je een kindje hebt, misschien duurt het wel 8 maanden en ga je dan al die tijd jezelf inhouden terwijl je misschien volgende maand een baan zou kunnen hebben en dan heeft je nieuwe werkgever je wel al zo'n 6 maanden meegemaakt en als je goed functioneert, waarom zou dat dan een probleem zijn.

Ik ben nu zwanger en op zoek naar een baan. Dat gaat inderdaad heel erg moeilijk. Voor mij niet in elk geval. Dus ik ga pas weer in december echt actief op zoek. En als dat gaat betekenen dat ik een baan tegenkom die ik superleuk vind en waar ik 4 dagen zou moeten gaan werken, dan is dat zo. Het liefst wil ik een baan van max. 3 dagen, maar er is altijd wel wat te regelen. Als ik 4 dagen zou werken, zou mijn man er waarschijnlijk ook 4 kunnen gaan werken enzovoorts. Dus dat laat mij niet tegenhouden.

Ik zou zeggen, gooi niets aan de kant, blijf gewoon doorgaan met proberen en ondertussen te zoeken naar een leuke baan.

 

Ik zou voor de zwangerschap kiezen.. en waarom..

Toen ik zwanger raakte van m'n dochter Demi hadden we alles gepland qua verlof/bevallnig/opvang.. echt alles
Ik werkte in het familiebedrijf bij m'n ouders aan huis en Demi zou ik elke dag mee kunnen nemen, en vrij nemen wanneer ik wou. Klinkt ideaal.
In maart hebben we het bedrijf noodgedwongen moeten sluiten vanwege de crisis en heb ik een nieuwe baan moeten zoeken, waar ik nu 3 dagen werk. Demi gaat 1 dag naar de opvang en we redden het financieel nog maar net aan. Met kunst en vliegwerk redden we ook de opvang nog maar net aan.

Als ik dat van tevoren had geweten hadden we nooit gestopt met de pil, maar nu ik weet wat voor wonder Demi is ben ik blij dat we ons hart hebben gevolgd !
Je kan het allebei niet plannen, al moet je wel voor jezelf overwegen of je het financieel kan redden mét baby en zónder baan of niet....
Anders lijkt het me toch zwaar

 

Ik heb jaren lang mijn kinderwens onderdrukt omdat ik graag nog een opleiding wilde doen. Ik merkte dat dat heel erg tegen begon te werken, dat ik chagrijnig werd en steeds meer moeite kreeg met het feit dat we nog niet voor kinderen gingen. Ik werkte, maar had daar geen plezier in. Toen we besloten dan toch voor kinderen te gaan, kreeg ik gek genoeg mijn opleiding aangeboden op een nieuwe werkplek. Tegen beter weten in mijn wens weer opzijgezet, maar dat werd steeds moeilijker en lukte ook niet, huilbuien tot gevolg. Uiteindelijk dan gestopt met anticonceptie en er voor gegaan. Gedacht we zien wel waar het schip strandt. Toen duurde het vervolgens bijna een jaar voordat ik zwanger was, wat ook veel spanning gaf en mijn humeur niet verbeterde. Ondertussen wel werken, maar nooit geen vaste baan of iets dergelijks gehad.
Als ik er nu op terug kijk en eigenlijk al vanaf het moment dat ik zwanger wilde worden kan ik heel duidelijk tegen iedereen zeggen: zet je kinderwens niet opzij als die heel sterk is voor jullie samen. Werk....het kan altijd....en als het zo moet zijn komt het toch op zijn pootjes terecht. Je kunt evt. altijd met 'minder' werk beginnen en later nog doorgroeien, maar waarom niet toch solliciteren en kijken of die droombaan ook lukt. Maar je kinderwens uitstellen kan heel erg tegenvallen, vooral als het niet zo snel gaat als je dan eindelijk denkt dat het wel kan.
Enne...het is nog steeds zo dat zwangere vrouwen soms wel gewoon aangenomen worden. Mijn vriendin - nu 10 weken zwanger- heeft afgelopen week een nieuwe baan gekregen, waarbij ze al heel duidelijk had aangegeven zwanger te zijn. Nu weet ik dat niet iedere situatie het zelfde is en voor de ene baan zijn meer kandidaten dan voor de andere, maar ik ben inmiddels wel overtuigd van het feit dat als je wil er mogelijkheden zijn, of als je zwanger bent, of als je al kinderen hebt om uiteindelijk een functie te vinden die je leuk vindt en die zo mogelijk ook aansluit.
Uiteindelijk heeft het bedrijf waar ik mijn opleiding gedaan heb tijdens mijn opleiding twee keer te maken gekregen met mijn zwangerschapsverloven, omdat de tweede vervolgens wel sneller kwam dan gedacht, waar we o zo gelukkig mee waren omdat de stress van het wachten er nu niet was. Het bedrijf was daar uiteraard niet heel blij mee, maar ja....dat is het gevolg van vrouwen in een bepaalde leeftijd aannemen.
Ik heb geleerd in deze in elk geval ook voor mezelf te redeneren en er zijn altijd redenen om te zeggen nu nog effe niet of het is nu toch niet handig, maar dat is rationeel en emotioneel kan het heel anders zijn en naar je emotie luisteren is soms erg zinvol...

Zo een heel verhaal, maar ik zou dus gaan voor de zwangerschap en ook kijken of je je droombaan kunt vinden. Zo niet nu dan later als je kinderen hebt.

 

Mime, een zwangerschap valt niet te plannen... je weet nooit hoe lang het duurt voor je zwanger raakt. Dus ik zou niet wachten...
Wie weet is ook jouw droombaan wel prima te combineren met het moederschap... ik zou niet op voorhand maar iets anders zoeken geloof ik. Gewoon solliciteren op wat je graag zou willen doen. Misschien duurt het nog jaren voor je zwanger raakt (hoop t niet voor je) en dan zit je misschien al die tijd iets te doen wat het net niet is... want stel je voor dat...

Toen ik zwanger was van de eerste heb ik gesolliciteerd en ben aangenomen. Was voor meer uren dan ik zelf in gedachten had en heb dit toen ook aangegeven. Dat ik dat niet wilde ivm zwangerschap en dat ik na de bevalling in elk geval niet zoveel uren wilde werken. Daar hebben we toen heel mooi een mouw aan kunnen passen .

Weet je, niks in het leven is zeker. Ga voor allebei en als het zover is kan je altijd zien hoe daar een mouw aan te passen is...

 

Je moet zeker je hart volgen. Ik dacht alles uitgestippeld te hebben. Mooi tijdens mijn studie een kindje krijgen en tegen de tijd dat ik een baan moet gaan zoeken omdat ik klaar zou zijn zou het kindje er zijn en we allemaal gewend zijn aan die situatie. Vervolgens heeft het 1,5 jaar geduurt voordat ik zwanger was (via ICSI). Ben bijna klaar met studeren en ook opzoeken naar een baan en zwanger. Zwanger worden kan je niet plannen.
Volg je hart. Maar qua werk, neem die beslissingen die je zou nemen als je niet zwanger zou worden. je weet namelijk niet hoe het loopt. Straks kan je geen kinderen krijgen en heb je een kut baan. Je kan het niet plannnen.

 

Wij zijn begonnen met proberen zwanger te worden toen ik werkloos was. Op het moment dat ik een job gevonden had, zijn we even gestopt omdat ik niet de eerste maand al wou zeggen dat ik zwanger was. We hebben toen 2 cyclussen overgeslagen en zijn er toen terug voor gegaan omdat ik het echt niet langer uithield gewoonweg. Nu is wel pas gebleken dat ik mijn man zijn zaad slecht is. Soms denk ik hadden we toch maar eerder begonnen, niet gestopt met proberen toen ik mijn job had,... Maar langs de andere kant wat als ik wel direct zwanger geweest zou zijn? Dat zag ik toen op dat moment niet zitten in combinatie met een nieuwe job. Dus ik zou zeggen: gewoon je hart volgen!

 

Hier iemand die zwanger is aangenomen. Ik zou 3 maanden tijdelijk komen invallen voor iemand. In die tijd ben ik zwanger geworden. Ondertussen kwam er een andere functie binnen de organisatie vrij en omdat ik wel beviel, mocht ik blijven. Ondanks dat ze wisten dat ik zwanger was.
Uiteindelijk ben ik daar na zoveel maanden ook weggegaan, omdat ik ook nog een eigen zaakje had, waar ik 2,5 dag aan werkte en 2 banen werd me gewoon teveel. Maar goed, het is dus mogelijk. Al was het niet mijn droombaan hoor, het was eerder een paar stappen terug, want ik heb jaren fulltime gewerkt en dat zijn toch vaak wel de betere banen met meer verantwoordelijkheid en uitdaging. Dit was ook semi-overheid. Het bedrijfsleven hoeft je vaak niet als je zwanger bent of kinderen hebt, te onhandig, te duur, blabla.
Ondertussen ben ik net bevallen van de tweede en zit alweer driekwart jaar thuis. In het begin nog gesolliciteerd, maar ja, dat schoot totaal niet op, dus ik heb besloten thuis te blijven en weer te gaan solliciteren als de kleine een maand of twee is.
Er valt niet zoveel te plannen als het gaat om kinderen krijgen. Je kunt binnen een maand zwanger zijn of het kan langer dan een jaar duren. Ik word er niet jonger op en heb toch een medisch verleden waardoor ik niet tot Sint Juttemus moest wachten, dus ben toch voor de zwangerschap gegaan.
Succes met zwanger worden trouwens! Ik hoop dat het snel raak is en je ook nog een leuke baan vindt.