Lieve schat Bijna 8 weken geleden hebben we jou nog in onze armen gehad. Je was zo klein en teer, als we naar jou keken deed ons hart zo zeer, van pijn en verdriet toen jij ons verliet. We zullen je nooit vergeten, dat moet je weten. Dag lief manneke van ons We houden van je dikke kus van je papa, mama en grote zus
Wat is tijd toch een raar begrip he... soms lijkt het voorbij te vliegen en soms kruipt het maar voorbij. Ik weet zeker dat jullie hem nooit zullen vergeten zelfs niet in 80 jaar. Ik hoop zo dat onze pijn in de loop der jaren minder heftig wordt... dikke knuffel van loopy
caruli, wat mooi geschreven. sterkte meid! loopy, die pijn wordt minder...laat ik zeggen, beter dragelijk. Maar sommige momenten komt het nog zooo hard terug
ik heb zelf 3 mk gehad op het begin dat is al wel moeilijk maar als je je kind al heb gevoelt en heb gezien is dat nog veel erger ik mag juist mischien wel een klein beetje blij zijn dat me lichaam het vruchtje gelijk afstoot als het niet goed is want wat jullie moeten meemaken lijkt me echt verschikkelijk je hebt dan al echt helemaal een band je ziet ze aldoor op de echo en dan de bevalling. ik wens jullie dan ook allemaal heel veel STERKTE met dit verlies.
Lieve caruli, ik weet precies hoe je je voelt. Voor ons is het nu net iets meer dan 8 weken geleden. Het voelt nog zo vaak zo onwerkelijk. Ik hoop nog steeds dat het allemaal een boze droom is. Helaas weet ik dat het niet zo is. Nogmaals heel veel sterkte en ik voel heel erg met je mee. PS: ik zag je reactie op mijn verhaal "samen zitten huilen", en vraag me af: Hoe is jullie meisie vanaf het eerste moment met het verlies van Tygo omgegaan, en hoe is dat nu? Groetjes Miranda.
miranda: onze meid is er heel goed mee om gegaan maar wij hebben haar overal bij betrokken tis zo raar voor een kind mama met buik en er komt een broertje/zusje en dan ineens niet meer wij hebben haar tygo* laten zien wel pas op het moment dat ie overleden was het moment dat hij leefde wilden we zelf meemaken en ik moest toen helaas met spoed naar de ok maar nu snap ze dat er echt geen broertje of zusje meer komt want die is nu dood en nu praat ze over tygo* gewoon net of het normaal is ik heb een broertje hij is dood enzo enzo en soms wil ze het verhaaltje horen van de crematie... dat speciaal voor de kinderen verteld is... en verder gaat ze heel relativerend mee om ene minuut zegt ze mama ik mis mijn broertje jammer dat ie dood is en een minuut later zit ze vrolijk te spelen we houden haar goed in de gaten maar gaan er zelf niet over beginnen maar als ze zelf over tygo wil praten mag ze dat... en kijken hoe ze het op school doet en dat is nu ook weer helemaal de oude
Onze meiden vonden het ook heel raar dat mijn dikke buik weg was. Ik heb ook het idee dat ze alle twee heel goed snappen dat Lindy* overleden is. Zij praten samen ook wel eens over haar, dan hoor ik ze zeggen: wel jammer dat Lindy* dood is hè, kunnen we helemaal niet met haar spelen. Ze hebben samen ook een pop uitgekozen die Lindy* heeft meegekregen in haar mandje. Ze moest wel iets te spelen hebben in de hemel. Het gedrag van onze oudste is een beetje in negatieve zin veranderd, ze is veel sneller boos en let niet meer zo goed op op school. De jongste is veel aanhankelijker naar mij toe geworden. Kan bijna de deur niet meer uit zonder haar. Wij beginnen nu ook niet meer over Lindy*, als ze over haar willen praten komt dat wel.
mijn nichtje vond het ook maar zo raar dat ikzo veel moest huilen. ik heb haar verteld dat ik een babietje in mijn buik had en dat hij Baby Bas heet en nu een vlinderkindje in de hemel is. Ik heb haar een klein fotootje gegeven van zijn voetjes zodat zij ook wat had van Bas. Laatst zag ze bij mij thuis mijn sleutelhanger met mijn fotootjes erin (soort medaillon) en toen vroeg mijn schoonzus: weet je wie dat is? En toen zei ze: jahoor dat is Baby Bas, hij is nu een vlinderkindje. Laatst vroeg ze me: ben je nou niet meer zo verdrietig? lief he...
Caruli,heel mooi geschreven meid. Wat een gemis he,iedere week,iedere dag,ieder uur en iedere minuut Ik weet zeker dat Tygo* weet dat jullie van hem houden en hem nooit meer vergeten,hij is vast supertrots op zo'n geweldige ouders! Sterkte meis.. Veel liefs Dais.. -x-
Wat een mooie tekst en gelukkig dat jullie dochter er zo mee om kan gaan. Het is altijd lastig om dit soort dingen goed uit te leggen op hun niveau. Ik werk zelf op een kinderdagverblijf dus al die kinderen wisten dat ik een baby in mijn buik had, dus daar wordt nu heel veel aandacht aan besteed op m'n werk. Mijn overbuurmeisje van 3 heeft ook altijd van die grappige dingen. Vorige week stond ze aan de deur 'Mag ik naar de baby komen kijken?' haar moeder uitgelegd dat de baby bij opa is in de sterren, vraag ze aan d 'r moeder 'Mamma wanneer komt opa dan terug met de baby?' vond het wel heel schattig, heb d'r een foto'tje beloofd en toen ging ze verder spelen. hmm hier zijn wij nu op de helft... bijna 4 weken. Kindjes zoeken hun eigen ouders uit. Tygo* wilde heel graag bij jullie komen en ik weet zeker dat hij heel trots is op jullie als pappa en mamma. Hij zal ook altijd bij jullie blijven. En waken over jullie dochter en wie weet in de toekomst over een ander wondertje... Veel sterkte, dikke knuffel