Hoi, Vanochtend hebben mijn vriend en ik bij de echo een misvormd kindje gezien zonder hartactie (iets over 8 weken oud). We staan dus voor een miskraam, en een vakantie. We gaan wel, we willen het niet thuis afwachten. De vakantie voelt als een soort bedevaart, samen zijn, verdrietig zijn. Maar wie kan me vertellen wat me te wachten staat? We hebben een lieve verloskundige en een schat van een vriendin die medicus is. Maar ze hebben het zelf niet meegemaakt. Ik stel het me, na hun verhaal, voor als een zeer heftige ongesteldheid met een aantal uren een soort van weeen. Veel bloedverlies met stolsels (wat is veel?) en dat het daarna schoon is. Is dit reeel? Hoe lang duurt het? Ben je na de miskraam ongesteld? Kan je het dan af met tampons/maandverband? Hoe veel tijd zit er tussen de eerste symptomen en de hevigheid van de miskraam? Mijn verlos sprak over een uurtje. Wat gebeurt er metje hormonen? Merk je dat terk of valt het mee? Ik ben nu niet meer misselijk, geen pijnlijke borsten. We hebben een pak kraamverband, paracetamol en Brufen bruis meegenomen tegen de pijn (aangezien ik feitelijk toch meer zwanger ben). En twee zeiltjes voor in bed, mocht het 's avonds gebeuren/doorgaan. Zou dit genoeg zijn? We kennen het Italiaanse woord voor zwanger en voor miskraam, we hebben het alarmnummer genoteerd, we hebben sowieso de eerste twee nachten een mooi hotel uitgezocht. We hopen er naast de nare momenten toch ook een mooie tijd van te maken. Geen idee of we er goed aan doen, maar ik wil hier echt weg! Ik hoop dat jullie mijn vragen kunnen beantwoorden!
Allereerst wat erg voor jullie dat jullie dit moeten meemaken. Eerlijk gezegd dacht ik toen je zei op vakantie hier gewoon in Nederland, zelf zou ik echt niet naar het buitenland gaan met een naderende miskraam. Ik denk dat iedereen er anders op reageerd, ik wilde alleen zijn en kei hard muziek opzetten....maar nogmaals dit is voor iedereen anders. Je zal zelf je afwegeningen hebben gemaakt over het wel of niet gaan maar persoonlijk zou ik het niet doen, ook ivm eventuele complicaties. Veel sterkte! Mijn miskraam verliep als volgt, ik kon wachten of op een natuurlijke mk of kon tabletten krijgen of een curretage. Heb toen gekozen voor de tabletten. Daarna heb ik heel veel bloed verloren en moest ik met spoed naar het ziekenhuis waar ik alsnog gecurreteerd ben. Daarna was het bloeden niet zo veel meer denk dat ik nog een dag of 5 heb gevloeid (milde menstruatie). Wel veel buik en rugpijn gehad maar voornamelijk was ik geestelijk een wrak. Kruiken hielpen bij mij wel goed, misschien ok een tip voor in de koffer.
Mijn situatie is niet echt te vergelijken, want ik was al 16 weken zwanger, maar ik had ook zoveel bloed verloren dat mijn hb nog maar 5 was. Maar als jullie dat zelf graag willen denk ik op zich dat je best kunt gaan hoor. Ik zou alleen even nadenken over het vervoer enzo, gaan jullie met de auto? Of met het vliegtuig? Het kan natuurlijk ook onderweg gebeuren. Zie je dat zitten? Over complicaties zou ik me geen zorgen maken, want in italie hebben ze ook goede ziekenhuizen, zoiets kunnen ze daar echt wel aan. Overigens, als je annuleringsverzekering hebt, kun je de vakantie ook cancellen. (mocht je dat alsnog willen) Dan krijg je gewoon je geld terug. Het is een medische indicatie.
Zilvervosje, wat een verschrikkelijk nieuws! Ik heb 4 september een miskraam gehad na 10,5 week zwangerschap. Ik heb twee dagen buikpijn gehad. Welke de tweede dag steeds heftiger werd. Ik heb de tweede dag echt een aantal uur heftige weeachtige pijn gehad. Om de zoveel minuten kwam het. Veel stolsels verloor ik. Ik kon het opvangen met dik maandverband (die moest ik toen wel elk half uur verwisselen) Op een gegeven moment werd de pijn zo erg (alsof er iets op knappen stond in mijn buik) toen zomaar kwam de vruchtzak met vruchtje er in 1 keer uit. De pijn was direct weg. Daarna verloor ik alleen nog bloed. Een aantal dagen als een heftige ongesteldheid (weer met dik maandverband te redden). Na een week was alles over. Ik hoop dat alles goed gaat bij en dat jullie dit samen kunnen doen op vakantie. Heel veel sterkte meid!!
Hoi, Bedankt voor jullie lieve berichtjes. We hebben gisterochtend net voor het vliegveld besloten om niet te gaan. De realiteit van een miskraam op de straten van Rome kwam ineens hard binnen. Mijn moeder was er, met een "zorgpakket" dus we hebben daar wel even thee gedronken. Verbrand ik ook nog eens mijn hand aan het hete water. Ik had het papieren bekertje te hard beet en toen knapte het. Vandaag voel ik me zo slecht. Helemaal niet sterk. Ik ben boos en verdrietig. We zijn al anderhalf jaar niet op vakantie geweest. In de tussentijd was het klote op mijn werk, we zijn net verhuisd en lopen allebei tegen een burn-out aan. Ik wilde zo graag weg, vakantie. En dan nu dit.... ik wil alleen maar dat het weg gaat. Dat die miskraam eindelijk komt. Maar het oneerlijke is dat de symptomen nu nagenoeg weg zijn. En ik wil dat alle zwangere vrouwen in mijn directe omgeving voorlopig een blokje om lopen. Sorry.... ik weet me echt even geen raad. Het hele "het is goed dat dit gebeurt"-gevoel is weg... ik ben niet sterk.
Och jeetje lieverd, ik had al op je andere topic gereageerd. Wat een verdriet allemaal. Nu komt dus echt alles tegelijk. Het enige wat ik nu kan zeggen, neem je tijd en neem echt je tijd. Zeker als jullie toch al tegen een burnout aanzitten. Blijf vooral zoveel als mogelijk met elkaar praten en gun elkaar ook de ruimte om soms even niet te praten.... dikke knuffel vanaf hier!
Hee Zilvervosje, Wat een ontzettend naar bericht! En wat verdrietig zo vlak voor je vakantie. Jammer dat je niet kunt gaan. Ikzelf heb het vorig jaar meegemaakt vlak voor dat ik op wintersport ging. Ik ben wel gegaan en heb de miskraam achter in de auto op de heenweg meegemaakt. Ik vond het erg vervelend omdat ik veel bloed verloor. Maar de pijn ging wel, net als een erge menstruatie. Dus dat betreft heb je denk ik wel een goede keus gemaakt door niet op vakantie te gaan. Van de vakantie daarna heb ik wel kunnen genieten en geen spijt gehad. Misschien kan je nog iets in Nederland gaan doen? Probeer in ieder geval te genieten van wat vrije tijd. Veel sterkte!
Probeer anders zoveel mogelijk te genieten in Nederland of Belgie. Ik weet het, het is nog steeds bij de deur. Maar als je een heel leuk en superromantisch hotelletje boekt, een paar lekkere restaurantjes, een massage...en misschien sauna (als dat mag) of yacuzzi...dan kan je er nog echt het beste van maken.. Fun in eigen land kan soms beter meevallen dan je denkt..en dan ben je toch veilig als er complicaties zouden komen.. Hopelijk krijg je hierdoor wat inspiratie... veel sterkte xx
Hoi Meiden, Ik ben er nu wel aan toe om mijn verhaal te vertellen. Wij waren vorige week dinsdag in het Zk om een echo te laten maken, en helaas zagen we dat het hartje gestopt was en de kleine was gestopt me groeien. Dus we kregen het bericht dat de MK door zou zetten. Onwerkelijk en heel veel verdriet gingen we naar huis. Je kindje verliezen is niet niks. Vrijdag begon het te bloeden en kreeg ik last van mijn rug en buik, ik had de Vk gebeld om te vragen of het allemaal goed was, en ze zei ja zover wel, maar je mag niet langer dan een uur bloed verliezen in die mate. Op een gegeven moment zei ik tegen mijn vriend, bel haar op het gaat niet goed, hij heeft mijn een natte doek gegeven omdat ik bijna flauw viel, ik hoorde niks meer en had het koud maar zweete me kapot. De VK heeft met spoed de Ambulance gebeld en ik werd thuis klaar gemaakt voor vertrek.Toen we in het Zk aankwamen ben ik daarna naar de OK gegaan en hebben ze me geholpen. Ik was 2 liter bloed verloren en heb een nacht moeten blijven. Nu zit ik aan de staaltabletten en ik moet flink aansterken. Het bloeden is gelukkig gestopt en ik moet mijn lichaam rust geven en op kracht komen. Het is ons heel heftig geweest, maar de VK en het ZK hebben super voor ons gezorgt en geholpen. Nu moeten we ons verdriet een plekje geven en dan hopen we dat we alsnog een gezin mogen gaan vormen. Ik wens iedereen ook heel veel sterkte, en het deed me even goed om dit op te schrijven. Sun. En ik heb voor mijn vriend en mij een gouden hanger besteld met hoop,geloof en liefde,dit als symbool van ons kleine kindje van bijna 10 wk.
Hey lieve Sunshine, ik vind het ontzettend erg wat er met je is gebeurd. Ik zie ook dat we ongeveer van dezelfde leeftijd zijn, dan krijg je ook nog eens vaak het gevoel erbij dat de tijd begint te dringen. Ik weet exact hoe je je voelt, en samen met mij nog heel veel andere dames hier op het forum. Je bent niet alleen! Hopelijk komen jullie snel uit het dal en zal 2010 het gezegende jaar worden.