Hallo, Ik zit met een dilemma.. Ongeveer een jaar geleden besloten we de pil in de vuilbak te gooien en voor een kindje te gaan. Ik had op dat moment een leuke baan met een vast contract, ideale situatie dus.. Maar ongeveer een half jaar geleden zijn er veel dingen gebeurt op het werk waardoor het gehele team, waaronder ook ik, elders is gaan sollicteren. Waar ik ben gaan solliciteren ben ik aangenomen en heb gelijk een vast contract gekregen, helemaal super dus Maar een paar dagen nadat ik dat kreeg te horen, had ik een afspraak bij de gyn. ivm met onze kinderwens, omdat het niet lukte en vooral eigenlijk omdat ik zoveel pijn heb bij mijn eisprong. Na heel wat onderzoeken is gebleken dat het zaad van mijn vriend niet goed is en we zullen vrij snel beginnen met iui (a.s vrijdag heb ik weer een afspraak en gaan ze mij ook nog onderzoeken) 1 okt. begin ik bij mijn nieuwe baan.. maarja, jullie zien het natuurlijk ook al aankomen.. medisch traject en een nieuwe baan, niet echt ideaal natuurlijk!! Wat moet ik doen? open kaart spelen of het voor me houden,, aan de ene kant denk ik, deze hele situatie gaat jullie niets aan, maar aan de andere kant denk ik, misschien maar gewoon eerlijk zeggen, dan krijg ik straks geen scheve gezichten en misschien dat er wel wat te regelen valt. Wat zouden jullie in deze situatie doen of wie heeft er deze situatie mee gemaakt?? En hoe intensief is iui?? ((als er bij mij iets niet goed is, starten we met ivf, maar ik richt me nu maar eerst op iui)) Ik heb voor de onderzoeken wel gezegd, dat als alles goed is ik nog even aan de pil ga een half jaartje/jaar, zodat ik daar toch al even werk.. maja nu we dus het medisch traject in gaan, wil ik toch echt heel graag voor een kindje gaan. Sorry heel verhaal weer!! maar voel me erg onzeker over deze situatie, Groetjes, Jipje
Het scheelt natuurlijk wel al dat je een vast contract hebt. Ze kunnen dus niet zomaar van je af en je hoeft je niet druk te maken over wel/niet contractverlenging. Zelf denk ik dat eerlijkheid het langst duurt. Ik zou het dus zeggen. Succes!
Mijn advies; zeg niets en houdt het lekker voor je. Ik ken zoveel mensen die na een tijdje toch scheve gezichten begonnen te krijgen op het werk. Dit ondanks hun eerlijkheid. Mij bevalt mijn mond houden (na 3 jaar MMM) nog steeds prima!
Ha het ligt er beetje aan denk ik,hoe je werk kan combineren.. wij hadden hetzelfde 1feb nwe baan 18feb 1e gesprek gyn en nu zijn we met 8e iui bezig.. eerste instantie niks gezegd omdat het Prima te combineren was,maar uiteindelijk kwam de dag dat het niet ging,heb niks gezegd en na tijdje werd dat moeilijker en werd dat een verhaal met eigen leven..heb toen tegen mijn leidinggevende gezegd en die vond geen probleem.. mijn bazin was mijn mentale steun toen ik 1e x pregnyl zelf moest zetten..dus maybe heb ik geluk.. heb trouwens geen vast contract maar wel pas promotie gemaakt en toen werd de vrag gesteld wat ik met mijn baan wilde na de bevalling.. dat was super lief want ben niet eens zwanger.. Ik zou zeggen volg je gevoel,wacht hwt ff af en kijk waar je je het best bij voeld iig succes met eventuele iui en je nwe basn Xxxx
Als het te combineren valt met het werk wat je doen kun je je mond houden. Gaat dit moeizaam omdat je vrij moet vragen enzo zou ik eerlijk zijn...Misschien krijg je juist wel medewerking daardoor. Veel succes!
Ikzelf zat vorig jaar ook in het zelfde schuitje. Ik bleek PCOS te hebben en moest ook regelmatig naar het ziekenhuis terwijl ik net met mijn nieuwe baan was begonnen. Ik heb er voor gekozen om het niet te vertellen op mijn werk. Ik vond dat ze daar niets mee te maken hoefden te hebben. Opzich kon ik het goed combineren. Het voordeel was dat het ziekenhuis ook avondspreekuren had. dan hoefde ik maar een half uur eerder naar huis. Ook ben ik vrij flexibel met thuiswerken, dus als er iets echt nodig was in de late ochtend, dan bleef ik gewoon thuis werken en haalde ik het uurtje ziekenhuis gewoon later nog in. Ik zou als ik jou was gewoon even wachten. Mocht je straks het echt niet meer kunnen combineren, dan heb je nog tijd zat om het te vertellen.
Ikzelf wilde toen we begonnen met 'proberen zwanger te worden' eigenlijk een andere baan maar deed dat toen maar niet. Spijt! Want inmiddels zijn we jaren verder en een kind is er nog steeds niet. (Gelukkig zit in inmiddels in een andere functie en is het weer leuk op het werk.) Zeker de eerste periode in de MMM moet je soms lang wachten en dan merkt je werk er weinig van. Je kunt de IUI ook spreiden over een wat langere periode (bijvoorbeeld, steeds een maandje ertussen laten), zodat je zh-bezoeken niet zo opvallen. Ik werk trouwens vlakbij het zh en daarom was ik tijdens de IUI meestal gewoon op tijd op kantoor omdat de echo's altijd vroeg op de dag worden gepland. Ik zou het nog even niet melden. Vertel evt dat je bij de gyn loopt vanwege heftige klachten gedurende je cyclus. Als je een beetje gesettled bent in je werk kun je besluiten om meer te vertellen. O en nog één ding: je kunt ondanks een vast contract wel een proeftijd hebben, maximaal twee maanden. Even in de gaten houden!
Je leidinggevende in vertrouwen nemen zou ... kan voor jezelf fijn zijn, zeker op het moment dat er wel iets niet goed gaat of je het daardoor niet red.... Je kan ook gewoon niets zeggen!
Ik heb al die jaren mijn mond gehouden. Ik werk onregelmatig en heb her en der vakantiedagen kunnen inzetten zonder dat iemand er ooit achter kwam. Of een dienst ruilen etc. Ik weet niet of je een 9-5 baan hebt, of misschien een vaste vrije dag in de week waar mee je kunt schuiven. Ik heb het nooit gezegd omdat ik niet wist hoe het zou aflopen en daarnaast wil ik niet na iedere poging vragende gezichten van; en???? Succes meid!
Ik heb het tijdens de IUI behandelingen nooit gezegd, ik hoefde daarvoor niet vaak weg en als ik onder werktijd weg moest zei ik gewoon dat ik naar het ziekenhuis moest en werd er verder niet naar gevraagd. Wel probeerde ik mijn afspraak dan zo vroeg mogelijk te plannen. Ik kan tussen 7.00 en 9.30 uur beginnen dat scheelt ook. Tijdens de 1e IVF heb ik het ook niet gezegd en me ziek gemeld tijdens de punctie en de dag erna. De 1e ICSI heb ik wel open kaart gespeeld met mijn manager. Die reageerde gelukkig heel begripvol en ik kon weg wanneer ik wilde. Wij willen voor een 2e kindje gaan, maar dit keer houdt ik het toch weer stil. Ik werk nu parttime dus is dat ook makkelijker. Je moet echt doen waar je jezelf fijn bij voelt. Je kunt het ook even stil houden en kijken hoe het gaat, je kan het altijd nog vertellen. Succes!
Ik heb op mijn werk het alleen aan mijn leidinggevende verteld, maar lang niet alles. Heb altijd alles geprobeerd om het werk heen te plannen en moet zeggen dat dat heel goed lukte. De directeur heb ik het pas verteld toen ik zwanger was en toen ook pas op de hoogte gesteld van al het voorgaande. Deze had zelf zoiets had het maar eerder gezegd hadden we daar rekening mee kunnen houden voor jou zelf. Ik heb trouwens geen vaste baan en ben tussentijds ook ergens anders gaan werken. Succes met alles!
Bedankt voor de reacties meiden! doet me goed om even de mening te horen van anderen.. Ik heb idd nog een proeftijd van 2 maanden, maar ik ben nogal een doemdenker haha en ik zat alweer te denken van sja, als ik het in mijn proeftijd verteld ben ik wel echt eerlijk geweest en weten ze waar ze aan toe zijn zeg maar.. en als ik het voor mij hou tot na mijn proeftijd dat krijg ik misschien scheve gezichten en dat werkt ook niet echt fijn.. Maar ik ga denk ik het idd nog even afwachten en morgen ook aan de gyn. vragen hoe intensief het is en mijn situatie uitleggen, misschien dat hij me ook wel advies kan geven.. In ieder geval bedankt voor jullie reacties! en aan alle zwangeren, gefeliciteerd en dat iedereen in de mmm maar snel zwanger mag worden!!