Ik zie steeds meer topics voorbij komen over reflux en ook met mijn eigen vragen over reflux kwam ik op een oud topic van dit forum terecht: het grote reflux topic. En het leek mij geen gek idee om het nieuw leven in te blazen. Dit topic is bedoelt om je verhaal kwijt te kunnen, je vragen te kunnen stellen of gewoon even je ei kwijt....alles met betrekking tot (verborgen) reflux.
Goed idee!! Wie weet komen er nog eens nuttige tips voorbij. Hier weer eentje met Reflux, de a typische. Mijn andere dochter (bijna 6 jaar) heeft 4 jaar lang met verborgen reflux, vertraagde maaglediging gezeten. En slokdarmontstekingen en de ellende. Hoop dat het ons dit x toch wel bespaart blijft, ga er gewoon vanuit dat als ze gaat lopen het al een groot deel verlicht. Beeb krijgt Omeprazol drank 5ml per dag (10mg). Soms denk ik hmmm doet het wel zn werk?Maar na 1 dag gestopt te zijn vorige week maar snel weer gegeven. De hele dag niet slapen en weer meer huilen. Herkennen jullie ook dat ondanks de medicatie de onrust blijft?16 uren per dag ontroostbaar huilen is gelukkig verleden tijd , maar de blijft de hele dag door kreunen, bellen blazen en toch wel snel huilen in de box ed. Vandaag in overleg met de arts gestart met Nexium, mn oudste kon daar absoluut niet tegen. Maar ik denk geef het een kans. Ze ligt al een uur in bed en slaapt nog niet ( stil, zeuren, huilen, kletsen, stil, zeuren, huilen en kletsen). Hmmmm zou het door de nexium komen? Lastig, ze word ook verkouden en is daarom erg uit haar doen.
Laat ik beginnen met mijn eigen verhaal. Vanaf de geboorte van ons zoontje L. hebben we al heel wat zorgen om hem gehad. In mijn kraamtijd bleef hij maar afvallen. Hij wilde continu eten en slapen was er nauwelijks bij en al helemaal niet in zijn eigen wiegje. Uiteindelijk toen hij 10 dagen oud was naar de pre-logopedist geweest en bleek dat hij geen vacuüm kon maken met drinken. Toen we wisten hoe we hem daarmee konden helpen, dachten we eindelijk rust te krijgen met hem. En het werd ook wel wat beter, want hij at me de oren van de kop en hij kwam rap weer aan! maar het vele huilen bleef en steeds meer andere dingetjes kwamen tevoorschijn. Hij begon te spugen, en niet zo zuinig ook. Of hij stroomde compleet over of het spoot een eind weg. Het was ook regelmatig niet gewoon melk maar doorzichtig "slijm" met vlokjes. Hij ruikt zuur uit zijn mondje en blijft geluidjes maken alsof hij zich verslikt. Steekt continu zijn tongetje uit alsof hij er wat uit wil werken en blaast veel belletjes. Bij zijn eerste bezoekje aan het consultatiebureau zijn huilen aangekaart, maar volgens hun kwam dat van de krampjes. Dat zou zo'n beetje op een piek zitten en zou langzaamaan minder worden. Kramp heeft hij ook zeker wel degelijk last van, maar omdat het huilen zo langzamerhand echt krijsen werd, zijn we naar de huisarts gegaan. Die constateerde dat hij last had van verborgen reflux. We hebben de leefregels gehoord en zijn dat gaan toepassen. Ook zijn we zijn voeding gaan indikken met nutriton. Toen we eindelijk uitgevogeld hadden hoe L. het weg kon krijgen en wat de goede hoeveelheid was, werd het spugen in elk geval flink minder. Maar zijn krampjes des te erger. Dus zijn we pure johannesbroodpitmeel gaan gebruiken en dat lijkt heel iets beter te gaan. Het enige wat we nog niet goed krijgen is hoe hij drinkt. Zat flesjes en speentjes geprobeerd, maar hij krijgt het of niet uit de fles, of te snel of het speentje blijft verstopt raken. Daar zijn we dus nog mee aan het worstelen. Maar hij huilt nog steeds veel, slaapt nog steeds slecht en blijft nog steeds de "hiieep" geluidjes maken, continu smakken en dat tongetje blijft maar gaan. Dus wij weer naar de huisarts, die gaf aan het verder ook niet te weten en stuurde ons naar het consultatie bureau. Daar zijn we gisteren geweest en we moesten maar gaan inbakeren. Nou dat helpt ook geen ene fluit en na wederom een onrustige nacht en een avondje met een troosteloze baby vanmorgen weer met de huisarts gebeld dat we naar een kinderarts willen. Dus nu wachten we op de verwijsbrief en hopelijk kunnen we over niet al te lang terecht en kan het verhaal verder gaan
Heb met je te doen! Wat is het toch wat om je kleintje zo te zien. En wat betreft de pure jbpm, die gebruiken wij hier ook vanaf het begin maar de onrust blijft. Ze blijft kramp houden. Maar als ik het niet dik maak dan heb ik na 1,5 dag een kind dat stikkend in onze armen ligt en kunnen we op naar het ziekenhuis. Daar heeft ze ook al gelegen omdat ze er een virus bij kreeg. Dus geen keus, heb ook wel gelilact geprobeerd voor het indikken want dat zou minder bijwerkingen hebben. helaas het drama werd nog groter. GOED van je dat je hebt gevraagd om een doorverwijzing. UIt eigen ervaring met ons eerste kindje weet ik hoe lastig het soms is. Ik wist toen helemaal niet wat er aan de hand was. Ze krijste zo enorm tijdens het drinken, ik kreeg er gewoon bijna niets in. Een drama. Steeds maar weer weggestuurd met ''spruw''. ZO vaak bij de huisarts gezeten, op een gegeven moment gewacht op een vervangende huisarts en die stuurde mij door. Nou ja een heel traject met haar doorgelopen , wonen in Friesland en zijn naar het UMCG geweest en naar NIjmegen naar een specialistisch eetteam in het Radboud. Mochten er mensen daar in de buurt wonen het is echt een aanrader!Wauw wat een geweldige specialiste. Helaas door bezuiniging moeste we het traject in Friesland doorzetten. Kwamen er achter dat ze vertraagde maaglediging had. Al met al ze kon nergens tegen, met 8 maanden kreeg ze nog alleen maar 600 cc nutramigen per dag en verder niets. Tot 4 jaar heeft de ellende bij haar geduurd, incl slokdarmonstekingen bah. Nu dit kleintje begon ook direct de eerste week al met de symptomen maar ik wilde er niets van weten, Nooit weer dat traject dacht en riep ik. Het heeft 5 jaar geduurd voor ik weer aan een baby toe was......... Helaas heeft dit kleintje het nog erger dan haar zus , ze heeft de atypische reflux. Ik ben naar de huisarts gegaan en deze nam mij per direct heel erg serieus. Ik wilde eerst niet naar de ka want had dat traject al wel bewandeld en die konden mij niet zoveel meer vertellen. Dus met huisarts in overleg veranderingen toegepast, andere voeding, verdikken enz. Tot ze op een gegeven moment wekenlang 16 uur per dag ontroostbaar krijste. De huisarts heeft direct gebeld naar de dienstdoende kidnerarts en we mochten een uurtje later langs komen. Omeprazol drank voorgeschreven gekregen. Even later raakte ze in het ziekenhuis door koorts en weer stikken in haar slijm. Ze bleek een virus te hebben een hele vervelende. Ach vele voedingen moeten uitproberen, alles was een drama. Toen op eigen aandringen nutramigen geprobeerd en daar werd alles een beetje rustiger van. Met 3 maand overstap gemaakt op de nutrilon AR, ging op zich oke. Dik het nog extra in anders is ook die voeding veel te dun. De onrust blijft ! Ik hoop voor jullie dat het straks met medicatie een stuk beter mag gaan. Laat je niet weg sturen met dat alles baby's huilen en ze er nu eenmaal over heen moeten groeien. We zijn 2015 en ze kunnen heus wel de pijn een beetje verlichten, het zij met medicatie.
Ja dat kan idd kloppen, dan was de slokdarm al behoorlijk aangetast denk ik. Als het goed is is dat hier niet het geval aangezien ze al een flinke tijd de omeprazol drank krijgt. Ons andere meisje heb ik een maand lang nexium geprobeerd, en die sliep een maand lang bijna geen nacht meer. Op een gegeven moment dacht ik ineens kon wel door de nexium komen,. En idd dat was het geval helaas. Want overdag was het een wonder wat er geschiede met de nexium. Zodra ze weer slokdarmonsteking had gaf ik een paar weken de nexiium en zelfs met 3,5 jaar was het dan de nachten weer drama. Triest , ze kon dan met geen mogelijkheid in slaap komen en huilde de hele nacht. Die angst zit er bij mij nog behoorlijk in. EN aangezien de kleine er zonet een dik uur over heeft gedaan in slaap te komen vrees is een beetje voor de nacht. We gaan het mee maken, en anders is de stap naar de omeprazol weer snel gemaakt.
Oh wat lijkt me dat griezelig atypische reflux. Het is inderdaad vreselijk om je kindje zo te zien terwijl je er niks aan kan veranderen voor hem Hier nog geen medicatie gehad, dus of dat wel of niet zou helpen tegen de onrust gaan we denk ik op den duur vanzelf achter komen. Vanmorgen in elk geval gevraagd of we doorverwezen konden worden en daar maakte de arts geen probleem van. De brief is naar het ziekenhuis gestuurd en nu dus afwachten op bericht wanneer we terecht kunnen. Vandaag valt het gelukkig mee voor ons kereltje. Hij is goed lachs gelukkig. Hopelijk wordt dat straks niet alsnog huilen, zijn ergste huilbuien beginnen meestal rond 8 uur.... Hoe slapen jullie kindjes met reflux? Ik merk aan mezelf dat ik het inmiddels al aardig op heb gegeven om hem in zijn eigen bed te leggen. Slapen gebeurt 9 van de 10 keer bij mij of mijn man op schoot en 's nachts op mijn buik met hem. Maar wat wordt ik flauw van alle opmerkingen van familie die roepen dat ik hem verwen door hem bij me te nemen en mensen die roepen dat hij in zijn bed moet slapen. Natuurlijk heb ik hem liever in zijn eigen bed, maar niet als dat betekent dat we geen van allen aan goede nachtrust toekomen!
ja een pretje is het zeker niet. ik meende dat ik heel wat gewend was met de oudste, helaas. ik heb echt doodsangsten uit gestaan. wat fijn dat hij goedlachs was vandaag. geniet volop van die momentjes! en i know het is makkelijker gezegd dan gedaan 'laat je de kop niet gek maken door de reflux'. heb ik met de eerste wel gedaan, genieten was er niet bij. bij deze beeb probeer ik van ieder lachje volop te genieten. probeer je niet teveel aan te trekken van de omstanders. dat is een leer die ik heb getrokken. men weet niet eerder wat je mee maakt als ze het zelf mee hebben gemaakt. ik heb een paar in de buurt van de wat oudere garde die het mee hebben gemaakt met hun kinderen vroeger en die leven erg mee! lekker bij je houden te slapen. verwennen? nee geen sprake van gewenning? ach misschien, valt ook echt wel weer eens te doorbreken. ach en beter verwend dan verwaarloosd toch? ons beeb sliep de eerste 2,5 maand overdag eigenlijk niet. soms 5/10 minuutjes in de armen. 23.00 viel ze in slaap en legde ik haar in wiegje naast mn bed en veeel momenten gehad dat ze snachts bij mij in de armen sliep. met ong 3 maand.sliep ze rond 20.00 in eigen bed en in eigen kamer. ps bij de oudste luisterde ik teveel naar andere mensen en die moest in eigen bedje slapen. wel bleef ik er altijd naast zitten hand op haar buikje achteraf denk ik wat had ik mezelf en haar daar ook raar mee te pakken. bijna geen slaap in de avond en nacht
Wat een nacht weer, pfff. Overdag ging perfect! L was heel vrolijk en heeft machtig veel en vast geslapen (uiteraard gewoon lekker op schoot, want in bed is nog steeds een ramp). Maar rond 6 uur 's avonds begon het gehuil. Hij was gelukkig redelijk makkelijk af te leiden, maar hij heeft toch weer flink wat tranen gelaten arm kind... Vannacht na zijn flesje van een uur of 4 was het helemaal hopeloos. Hij probeerde te slapen, maar lag heel onrustig. Continu slikken en verslikken. Ik heb dus ook geen oog meer dicht gedaan.
Pfff wat een verhalen. Zo zielig voor die kleintjes Hier heeft de oudste reflux gehad tot zo'n 14 maanden. Alleen had hij er geen last van gelukkig. Alleen 3 keer per dag andere kleren aan en er gingen minstens 4 hydrofiele doeken per dag ddoorheen Bij de jongste had ik al vanaf week 2 het gevoel dat hij ook reflux heeft. Vanaf 3 weken merkte ik dat hij er last van begon te krijgen. Na elke voeding de hik, veel spugen, of spuug doorslikken, dan zag ik het omhoog komen maar niet eruit. Meneer wil absoluut niet op zijn rug liggen. Op een gegeven moment ook na elke voeding huilen van de pijn. De cb arts was het met me eens, dit is reflux, ze zag aan zijn koppie en manier van bewegen dat hij absoluut niet lekker in zijn vel zit. Daarna bij huisarts geweest en die heeft ons ranitidine voorgeschreven. Hier zijn we eergisteren mee begonnen, hoop dat het snel werkt De nachten zijn de laatste tijd drama. Na de voeding rond 3 uur (hij krijgt bv) blijft hij kreunen tot smorgensvroeg. Overdag slaapt hij redelijk, op zijn buik, dat durf ik snachts nog niet aan. Daarbij slaapt hij snachts in de puckababy dus dan mag buikslapen ook niet.
ahhh wat sneu peetje! dan kun je beter een spuger hebben die er geen last van heeft, dan maar extra was. dat kreunen is zo herkenbaar. ondanks medicatie doet ons meisje dat nog veel op een dag. Hoop voor jullie dat de medicatie snel aan slaat! begrijp dat je buikslapen niet aandurft. ons beeb wil absoluut niet op de buik, buj pudste was dat ook een drama. al eens op de zij geprobeerd? hier eerste maanden op de zij geslapen
Dat gekreun is inderdaad heel herkenbaar. We maken hier nog wel eens grapjes dat hij soms net een ouwe kerel is met z'n gekreun Zonder ingedikte voeding hebben we hier ook een kampioen projectiel spugen. Maar als het alleen een was probleem was, had ik ervoor getekend! Gelukkig heeft de assistente van de kinderafdeling net gebeld en we kunnen dinsdag al terecht! L is vandaag ook nog eens verkouden geworden, dus het zal wel een lang weekend worden, maar wat ben ik blij dat we zo snel al terecht kunnen! Vanavond komt er een vriendin lekker koken en maandag past oma even op zodat we uit eten kunnen voor de verjaardag van mijn man. Dus genoeg leuke afleiding in elk geval
Dames, wat vinden jullie hiervan? Normale luier of niet? Ik ben van L alleen hele dunne luiers gewend eigenlijk....
@ Horselover: Op zijn zij slapen heeft ook geen zin, hij is zo beweeglijk dat hij binnen de kortste keren op zijn rug of buik belandt. Momenteel slaapt hij overdag dus steeds beneden in de box, maar ik merk dat dat ook niet echt meer werkt, hij is weer snel wakker. We hebben een beeldbabyfoon maar daar was iets mis mee dus ben aan het wachten tot we een goede terugkrijgen en dan gaat hij weer lekker boven slapen, ook in de puckababy, dat geeft hem toch meer rust. @ Mikarun: Fijn dat jullie dinsdag al terecht kunnen! Die luier ziet er wel een beetje vreemd uit ja. Maar mijn oudste heeft ook altijd vrij dunne luiers gehad (tot op heden nog nooit een fatsoenlijke keutel geproduceerd haha) dus ik weet het ook niet echt.