Hi, Ik ben opzoek naar een aantal vrouwen die zoals ik christen zijn en ondersteund willen worden in gebed, maar ook voor mij en andere vrouwen willen bidden. Ook een platform om je te uiten. Het gaat om bidden rondom het zwanger worden en alle moeilijke situaties daaromtrent, als je soms moeilijk zwanger kunt worden zoals ik (pcos), als het lang duurt of als het lijkt dat het maar niet lukt, als je in de MMM zit en soms moeilijke beslissingen moet nemen etc. Of als je niet begrijpt waarom God nog geen kind heeft geschonken etc. Hopelijk vind ik een paar dames die samen met mij voor elkaar willen bidden en steunen in deze periode van proberen zwanger te worden. Denominatie maakt niet uit, bij voorkeur niet eens benoemen als je maar wilt bidden is prima. Er is ook ruimte om elkaar te bemoedigen (ook met bijbelteksten). Groetjes, Iez
Er was een (begin van) een christelijke club voor mama's (to be), onder clubs, t is alleen beetje doodgebloed... Ik was zelf al snel zwanger, we zijn God erg dankbaar! K zou niet goed durven beginnen te bemoedigen als ik zo je banner lees... tjonge wat heftig, heb ook niet zoiets meegemaakt... Maar wil wel voor je bidden.
Hoi Goed initiatief! Heb zelf twee gezonde knullen, heb in jan. een mk gehad met 15 weken en nu heb ik toch nog de wens... maar lukt het niet. En ik ben al over de 40, dus twijfel soms ook of ik niet egoïstisch ben.... Maar jij bent nog veel langer bezig... Ik bid met je mee!
@1Hanneke: van harte welkom! Dat je gehoor geeft aan mijn oproep is al een bemoediging op zich!! Heel erg fijn dat je voor me wilt bidden. En ik op mijn beurt zal bidden voor een goede zwangerschap voor jou, want ik en ook babybanjo zo te lezen weten hoe het opeens anders kan lopen dan je hoopte. Gods bescherming is echt nodig! @babybanjo: volgens mij ken ik je nog van de NOD-lijsten. Leuk dat jij ook ons wilt joinen . Je bent echt niet egoistisch hoor. Ik ken genoeg vrouwen van 40 en zelfs ouder die een gezond kind hebben gekregen. Wie bepaalt dat dat niet kan? Ik zal eens mijn verhaal vertellen: Al jong wist ik dat ik waarschijnlijk geen kinderen kon krijgen vanwege mijn onregelmatige/uitblijvende menstruaties. Er is PCOS geconstateerd en de dokter gaf aan dat ik waarschijnlijk geen kinderen kon krijgen. Na 6,5 jaar getrouwd en onbeschermde gemeenschap was ik opeens op 3 mei 2013 misselijk. Later die dag bleek dat te komen omdat ik zwanger was. We waren in shock, want we hadden na al die jaren niet meer erop gerekend dat we natuurlijk zwanger konden worden. Dit was een grote wonder van God voor ons. Daar is namelijk een wonder aan vooraf gegaan waarbij mijn lichaam opeens toch eisprongen is gaan krijgen. In aug 2012 was ik op vakantie bij een Afrikaans eiland. We gingen daar naar een lokale christelijke kerk. Bij die kerk was er op die zondag gebed voor zieken. Ik zette mijn hand op mijn onderbuik tijdens het gebed van de voorganger (dat was gewoon voor in de kerk en er gebeurde geen rare of spannende dingen). Dit was de 1000e keer dat ik bad voor genezing, maar was de eerste keer dat ik een warmte in mijn onderbuik voelde. Vanaf september ben ik voor het eerst in mijn leven elke maand gaan menstrueren en half jaar later was ik dus opeens zwanger. Alles ging goed tot ik begin september met 23,5 week werd opgenomen in het zkh omdat ik opeens uit het niets een bloeding kreeg. 1 week later met 24,5 week is mijn baby geboren. Hij heeft 4 dagen geleefd. Hij vocht voor zijn leven en wij voor hem in gebed. We konden (en kunnen nogsteeds) niet begrijpen waarom God eerst een wonder toeliet die op deze vreselijke manier is geindigd. Vandaag zou hij 1 jaar zijn geweest. Sinds zijn geboorte is bij ons een enorme kinderwens ontstaan. En de vraag is of God weer Zijn genade zal tonen en onze diepe wens uit zal laat komen en dit keer natuurlijk met een kind die op aarde blijft leven. Heel fijn dat jullie voor mij willen bidden. babybanjo: ken je het boek De jongen die in de hemel was? Ik zou je dat boek willen aanraden. Ik denk dat je het mooi zult vinden, ook al houdt je misschien niet van lezen. Het is een waargebeurd verhaal.
Wat heftig Iez. Lees het met tranen in mn ogen. Ik bid met je mee. Ik ben God enorm dankbaar voor onze parel. Ik was zo zwanger, een zwangerschap die heerlijk verliep, een bevalling die geweldig was en een heerlijk kind. Ik vraag me zo vaak af waar ik dit aan te danken heb. Als ik dit zo typ springen de tranen weer in mn ogen, omdat God mij zo gezegend heeft met alles en omdat ik weet dat er zoveel zijn die moeten wachten op een wonder. Nu genieten wij van onze S. Ga voor jullie bidden dat jullie dit wonder ook mee mogen maken en ook voor jou Hanneke. Ik heb zelf enorm veel steun gehad aan gebed in mijn zwangerschap.
Al die moeilijke vragen die je dan kan hebben en vooral jij Iez, het lijkt me dan echt onbegrijpelijk. We hebben dan elkaars begrip zo hard nodig! Mijn man zegt altijd: je moet een keer vragen, en dan God danken, anders geloof je niet dat Hij het heeft gegeven, refererend aan onder andere de strijd die Engel Michael moest leveren voordat hij kon doen waar God hem voor gestuurd had. Nou, ik heb gevraagd en gedankt, maar het ging toch mis. Ik laat het in Gods handen, en blijf wel geloven dat wat Hij doet gewoon goed is. Ik hoop nog steeds op dat mooie wonder, maar ben ook zeer dankbaar voor twee gezonde zoons. Dat is al heel wat meer dan anderen hebben. Ik bid voor jullie.
Hey Dames, mag ik mij ook aansluiten bij jullie groep ? Mijn verhaal : Ik ben vorig jaar zomer getrouwd, augustus gestopt met de pil en in februari kwam mijn man naar nederland(ontmoet en getrouwd in het buitenland). Toen ik gestopt was met de pil had ik best een regelmatige cyclus tot december en opeens in januari kwam mijn ongi niet meer opdagen tot de 2e week in februari toen mijn man kwam. Uiteindelijk bij de gynaecoloog geweest daar kwam ik erachter dat ik ook pcos heb. Nu slik ik clomid 50mg om de eisprong op te wekken. 8 augustus 2014 een positieve test ik kon God niet genoeg bedanken en op 11 augustus kreeg ik een vroege miskraam. Ik snapte niet waarom mij dit moest overkomen. Maar ik gaf niet op ookal was ik in strijd met mezelf en de mensen om mij heen die me niet begrepen. Aankomende zondag mag ik testen en kijken of het weer gelukt is, zal super blij zijn als het is gelukt en Als het niet gelukt is dan gaan we gewoon door. Heftige verhalen hebben jullie maar mijn moeder Zegt altijd " everything happens in Gods timing" dus als ik bid en zal uiteraard ook voor jullie allen bidden dat alles in de Here zijn tijd mag gebeuren en dat we allen gezegend Zullen worden. De meesten begrijpen mij niet omdat ze mij nog erg jong vinden , dus waarom maak ik mij druk ? Maar ik weet dat de here mijn gebeden spoedig zal beantwoorden Sorry voor mijn lange tekst haha ...
Iez tjonge wat een verhaal zeg... Ik besef wel wat een wonder en zegen van God het is dat ik zwanger mag zijn en dat het nooit vanzelfsprekend is allemaal. Soms denk ik dat we als christen kunnen denken dat dingen als ernstige ziektes, miskramen en onvruchbaarheid ons bespaard zullen blijven omdat we christen zijn en God dienen. Maar het blijft een gevallen wereld waarin we leven... En ik denk dat we niet veel anders kunnen dan God blijven vertrouwen, dat Hij het beste met ons voorheeft en ALLE dingen uiteindelijk zal doen medewerken ten goede. Moeilijk te zien als je er middenin zit, niet te begrijpen aan deze kant van de hemel... Maar onze hoop is het eeuwige leven met Jezus, en de hoop dat een kind dat je verloren hebt daar ook zal zijn. Als ik terugkijk is het eigenlijk dankzij ellende uit mijn jeugd dat ik uiteindelijk Jezus heb leren kennen! Besefte ik toen niet dat het ook maar ergens goed voor kon zijn... Moet ook denken aan Job, alles van hem afgenomen, kinderen gestorven, allerlei ziektes, zijn vrouw die zegt keer God de rug toe en sterf... 'Vrienden' die beweerden dat hij wel wat verkeerd moest hebben gedaan om al die ellende over zich uit te roepen. Maar hij blijft dicht bij God en uiteindelijk zegent God hem meer dan ooit. Nani hoezo te jong? Je bent oud genoeg om te trouwen. Moet bekennen dat wij er in het begin van ons huwelijk nog niet zo klaar voor waren, allebei dikke rugzak uit het verleden wat toch even aan mekaar moest wennen Maar als je samen vind dat je er klaar voor bent gewoon voor gaan. En natuurlijk is het erg als zwanger worden moeilijk gaat, dat maakt voor leeftijd niet uit. Vooral mensen in de omgeving die niet in God geloven begrijpen je keuzes toch niet, maar je moet gewoon doen wat je weet vanuit de bijbel dat goed is om te doen. Sommigen in mijn omgeving waren ook aardig in shock dat we zo snel al wilden trouwen. En schoonfam vroeg zich ook af of een kind wel zo verstandig was aangezien man via uitzendbureau werkt en ik geen baan vond na afstuderen. Tja Jullie kunnen allemaal bijna testen zie ik. Bid dat het raak mag zijn! En hoe dan ook, God is goed!
@babybanjo: Wat mooi verwoord over de Engel Michael. Het lijkt me ook echt enorm moeilijk om jullie kleine weer af te staan. Ik vraag me regelmatig af of deze kleine wondertjes ook naar de Hemel gaan. Het zijn al levende wezentjes. Misschien een rare vraag en misschien weet je het niet, maar wat is het geslacht van jullie derde kind. Want zo zie ik het. Het is jullie kind. Als je er geen antwoord op wilt geven, dan hoeft het niet. @nani 1: Welkom. Ineens PCOS. Kun je dat ineens krijgen dan? Ik ben daar niet in thuis. Gelukkig niet moet ik eigenlijk zeggen. Daar ben ik zo dankbaar voor. Maar vind het wel enorm vervelend voor de mensen die het wel hebben. Ik bid voor jullie dat je over zes dagen een mooie test in handen heb. Hoe jong ben je dan? @Hanneke: Zo vervaarde ik het ook. Elk kwaaltje en elk pijntje nam ik voor lief, omdat er zo veel zijn die niet zwanger kunnen worden. Ik vond het echt een wonder en een zegen ja. Soms is het moeilijk om het over te geven aan God, maar ik ervaar altijd ook weer de kracht van Hem. Jij hebt echt een diep geloof Hanneke. Wou dat ik zo`n geloof had. Ik betrap me er soms zelfs op dat ik God alleen maar nodig heb in moeilijke tijden. Ik bid elke dag, maar mijn gebeden zijn vuriger en dieper als ik het moeilijk heb en daar baal ik van. Want ik heb Hem ook nodig als het goed met me gaat. Mijn vader is overleden toen ik nog jong was (11) en ik heb me vaak afgevraagd: Waarom? Maar ik heb er wel vrede mee, omdat het Gods wil was/is. Ik ben een nakomertje en nu weet ik dus ook waarom. Zodat mijn moeder niet alleen achterbleef toen pa stierf. Mijn zussen waren toen namelijk al het huis uit. Toen ik net zwanger was kwam ik de tekst tegen: Vertrouw op de Heere met uw ganse hart. Ik wist toen net dat ik zwanger was en ik was zo bang. Toen ik die tekst las, toen kreeg ik een soort rust over me heen. Ik bid mee voor een positieve test.
@babybanjo: heel herkenbaar wat je schrijft, vooral de zin nou ik heb gevraagd, gedankt en het ging toch mis. Zo is het ook bij ons gegaan. En enerzijds geloof ik absoluut dat God goed is, maar soms is het moeilijk te rijmen met wat God in mijn leven toe liet En daar zal ik maar mee moeten leren leven. En nu hopen op nog een wonder. @Nani1: je bent van harte welkom. We zitten in dezelfde fase, ik heb ook pcos en slik clomid 50mg. Ik moest a.s. vrijdag testen, maar helaas is het voor mij einde oefening want ik ben vandaag ongi geworden. Dus ik begin weer een nieuwe ronde. Ik hoop dat je a.s. zondag een positest in handen heb. Dat zou geweldig zijn. En persoonlijk vind ik het goed dat je jong begint, juist omdat je pcos hebt. En als je er samen klaar voor bent, laat niemand op je neerkijken vanwege je leeftijd. Leeftijd zegt niet alles, volwassenheid telt en die kun je jong of oud behalen. @1Hanneke: idd er zijn veel dingen die we aan deze kant van de hemel niet kunnen en zullen begrijpen. En ook veel dingen die niet met elkaar te rijmen zijn. En ondanks alles, zie ik een leven zonder God niet zitten. Zonder Hem had ik afgelopen jaar niet overleefd. En nu nog moet ik mijn relatie met God hervinden. Enerzijds ben ik overtuigd dat hij van ons allemaal hier op aarde houdt, daarom heeft Hij ook Zijn Zoon gezonden. Maar waar ik mee worstel zijn beloftes als: bid en gij zult ontvangen, waar 2 of meer vergaderd zijn in Zijn Naam en eenparig iets vragen zal Hij het geven etc. Veel beloftes die niet zijn uitgekomen, voor mijn leven hier op aarde. Maar ik merk ook dat alles mede ten goede werkt. Door al de ellende ben ik veranderd in mijn wezen en karakter, maar gelukkig nog meer ten goede dan dat het al was. Ik heb meer compassie gekregen. @marievs: dat is ook zwaar om je vader al zo jong te verliezen. Maar wat knap dat je dat zo ziet zoals je het ziet en je zo een positieve draai aan hebt kunnen geven. Je vroeg of de kleine wondertjes ook naar de hemel gaan. Ik denk van wel, dit komt met name vanwege het boek De jongen die in de hemel was. Dat boek heeft mij veel troost gebracht. Dames fijn dat jullie er zijn.
Ik geloof zeker dat elk kind dat overlijdt naar de hemel gaat, ook al was het nog niet geboren. De bijbel zegt dat God ons vormde in de moederschoot en ons al kende. Ik denk dat de ziel er al in komt bij de bevruchting, het is al een nieuw mens zelfs al is het zo klein. Ik vind dat wel erg hoopvol. Als het nu mis gaat is dat vreselijk, je leeft nog jaren met dat grote gemis. Maar in het licht van de eeuwigheid, als je later herrenigd bent was het eigenlijk misschien maar kort. Marievs lief dat je dat zegt maar kweet niet altijd... heb ook echt mijn strijd! Dat ik niet genoeg bid zoals ik zou willen of wat ik denk dat God van mij verwacht... nouja Paulus had zoiets ook. Ik denk dat we allemaal makkelijk gaan denken dat we het zelf kunnen in goede tijden... waarschijnlijk hebben we daarom soms moeilijke tijden nodig, om God echt nodig te hebben En we kunnen altijd bidden voor meer geloof. Er was zo'n man bij Jezus voor genezing (van zijn dochter?) die zei Heer ik geloof, kom mijn ongeloof tegemoet. Een mosterdzaadje geloof is schijnbaar genoeg al Iez dat vind ik ook wel moeilijk soms... Jezus genas iedereen. Ik heb genezingen gezien, maar niet iedereen. Heb ook een voorganger veel te jong zien overlijden. Ik bad en er werd voor mij gebeden en ik werd zwanger. Maar ik ken ook echtparen die ongewild kinderloos bleven. Geloof niet dat ik ook maar iets beter ben dan hun ofzo. Ik denk wel, ja God geeft ons wat wij bidden, maar op Zijn tijd en Zijn manier. Er is zo'n tekst dat wij nu nog slechts in een spiegel zien, in raadselen, maar straks van aangezicht tot aangezicht. Als God het belooft, zal Hij het doen. Alleen soms bidden wij misschien iets maar God weet de toekomst, en geeft ons dat wat we nodig hebben en soms is dat net anders dan wat wij dachten dat we nodig hadden. Of soms moeten we geduld hebben... Abraham was een groot volk beloofd maar moest lang wachten op een zoon, zo lang dat hij zelf eerst maar een oplossing bedacht... Wat balen dat je ongi bent geworden... ik bid dat God je kracht geeft om vol te houden en Hem te blijven vertrouwen!
Hoi Marievs, ik weet het geslacht niet... Ik heb het los gelaten. Ik vind het bemoedigend om te lezen dat iedereen zijn strijd heeft maar zo vast houdt aan het geloof, met vallen en opstaan... Iez, vervelend dat je ongesteld bent geworden. Maar we blijven bidden. Meer kan ik ook niet voor je doen. 1Hanneke, ik geloof ook dat een ongeboren kind naar de Hemel gaat. Je hebt het mooi verwoord. Bij mijn ouders was een jongeman die verslaafd was geweest en zich nu liet dopen. Een tijdje later werd hij ongeneeslijk ziek en hij is overleden. Weer vragen. Mijn toenmalige vriend zei: " Je weet niet waar God hem voor gespaard heeft. Misschien was hij wel van God afgekeerd." Daar heb ik veel over nagedacht. God weet de toekomst en wat wij nodig hebben, maar ook waar Hij ons voor beschermd. Hij kan alles, maar wij moeten kiezen voor Hem. Dat is iets wat Hij niet kan doen...
@Hanneke , ja je hebt gelijk als je er klaar voor bent om jong te trouwen dan hoort kinderen krijgen daar ook bij vindt ik zelf. Ik heb wel een vaste baan maar mijn partner werkt nog niet , ik zit dus ook een beetje in een dilemma want ik wil graag weer naar school maar wil nog gebruik kunnen maken van zwangerschapsverlof etc. Maar zoals ik al zei zijn we al sinds feb. Bezig en weet je nooit wanneer het raak zal zijn. We willen emigreren , een huisje vinden , een eigen zaak starten etc. De Here weet wat ons hartje begeert maar ik kan niet alles tegelijk krijgen. @Marievs Ik heb altijd al een onregelmatige cyclus gehad en dat komt dus doordat ik heel veel kleine eitjes heb en waarschijnlijk amper tot geen eisprong krijg. Daar bid ik ook voor dat het een positieve test mag zijn maar ik denk het eerlijk gezegd niet want ik voel niets af en toe wat krampjes maar dat hoeft niets te zijn. Ik was 21 toen ik trouwde en nu 22 wordt over 5 maanden 23 . @iez Awhh wat jammer ik voel zelf ook niet veel bijzonders hoor dus denk haast dat ik ook ongi ga worden. Juist doordat ik pcos heb wil ik zo gauw mogelijk klaar zijn . We hopen gezegend te worden met 3 kinderen en ook dat ik voor mijn 30ste klaar ben. Maar niet alles gaat zoals de mens zou willen en daarom heb ik de here waarop ik kan bouwen. Al moet ik zeggen dat ik in mijn christenlijkheid nog een hele lange weg te gaan heb vooral hoe ik nu contstant in een dip terecht kom en zo vaak misleidt wordt door de duivel. Ik heb het gevoel dat ik bijna tegen een burnout zit aan te leunen. Het zit me soms niet mee maar ik blijf op God vertrouwen.
@hanneke: zo is dat, de hemel, de eeuwigheid heeft een andere dimensie gekregen na de dood van mijn zoontje. Want dat is het enige wat troost biedt, dat ik ooit niet alleen met Jezus herenigd zal worden, maar ook met hem. Ik zie ernaar uit en in de tussentijd mag Jezus voor hem zorgen. Nani1: pas goed op jezelf meid. Een burnout is echt ernstig, mijn man is net herstellende, hij heeft het al 1,5 jaar.
Tja ik ben ook weer ongesteld geworden. Was wel even teleurgesteld, maar ' t is niet anders. Heb wel een hotel geboekt voor mijn man en mij, ergens in mei. Had behoefte aan wat positieve dingen.
Balen meid, hopelijk lukt het deze nieuwe ronde wel. Leuk dat je lekker een hotel hebt geboekt. We moeten niet vergeten te blijven genieten van wie en wat we hebben in ons leven in de tussentijd. Waarom in mei pas als ik mag vragen?
Awh jammer baby Banjo, ik ben ook ongi geworden , raak ook snel teleurgesteld en we krijgen er ook steeds minder zin in. Wel lekker dat jullie eventjes weg gaan. Ik en mijn man zouden naar parijs gaan in october even 2 weekjes er tussen uit maar hij heeft een nieuwe baan gevonden en begint vannacht dus het worden 2 weken thuis met uitstapjes.
Hallo dames, Heb het even een beetje te druk gehad. Nu weer reageren. @Iez: Het is zeker zwaar om mijn vader zo jong te verliezen. Heb er ook pas rond mn 18e echt mee gezeten. Toen kwam de klap ineens heel hard en nu ook weer. Nu mijn dochter geboren is. Zijn naam is ook in haar doopnaam verwerkt. Ik had eigenlijk gehoopt dat ze op zijn verjaardag geboren zou worden, maar ze kwam vijf dagen later. Mooi verwoord dat Jezus voor jouw zoontje zorgt. Heel mooi. @Hanneke: Ik denk het zelf ook hoor. Maar soms vraag ik me dat wel eens af. Zodra de ei en zaadcel bij elkaar komen is het al een klein mensje. Sommige vergeten dat en laten zo makkelijk een abortus doen. Jij verwoordt het mooi. Het is nu zo lang ja. Maar de tijd gaat zo snel. Ik hoop mijn vader ook straks weer in de Hemel te zien. Ik weet zeker dat mijn vader daar straks is, maar mag ik daar ook komen? @Babybanjo: Ik denk dat iedereen wel strijd heeft. Balen zeg dat je weer ongesteld bent geworden. Goed van je dat je iets geboekt hebt. @Nani1:wat voor opleiding wil je gaan volgen? Emigreren? Waar naartoe? Balen zeg dat je hele kleine eitjes heb en amper een eisprong. Waarom vraag ik me dan zovaak af. Waarom mocht ik wel zwanger worden en een ander niet? Het hoeft natuurlijk niet iedere keer in 1 keer raak te zijn, maar ik vind het zo oneerlijk dat de ene wel gewoon zwanger kan worden en de ander en jaren over doet of niet eens zwanger kan worden. Drie kinderen? Wij willen ook graag drie kinderen als het ons gegeven mag zijn. Ik besef me wel heel goed dat wij al gezegend zijn met 1 kind en dat het bij dit ene wondertje kan blijven. Oh wat vervelend zeg. Weet je, je moet het opschrijven hoe jij je voelt. Dan kun je het beter verwerken enzo. Ik heb ook wel eens tegen overspannenheid aangezeten en zelfs lichtelijk overspannen geweest. Schrijven is echt een uitlaatklep voor me. Ik snap het wel hoor. Aug begonnen vorig jaar en nog geen mooi wondertje. Ik bid voor je. Echt zo heftig om te lezen dat jullie allemaal al langere tijd bezig zijn. Ik hoop zo dat het deze maand voor jullie allemaal raak is. Ik snap het menselijk lichaam soms echt niet hoor. Zoals bij babybanjo ook. Je hebt mooie cyclussen, maar waarom lukt het dan niet? Weer al die waarom vragen.
Hoi meiden. Ik behoor niet helemaal tot de doelgroep mss omdat ik zwanger ben (via medische molen) maar ik zou wel voor jullie willen bidden en hier mee kletsen, mag dat?