Ik heb haar ook nooit laten huilen op die leeftijd haar. Wel heb ik vanaf begin af aan geprobeerd haar wakker weg te leggen, en dat heeft hier zn vruchten afgeworpen. Maar ieder kind is anders natuurlijk, het is gewoon steeds weer zoeken naar wat past bij jouw kind. En daar kun je als nieuwbakken mama knap onzeker van worden. ( ik was dat tenminste wel)
Ja absoluut! En vooral als in je omgeving alle kindjes goed slapen en je zelf met een kindje zit wat maar niet zelfstandig in slaap kan vallen... Dat maakt je heel onzeker. Maar ik ben inmiddels wel zo ver dat ik alleen doe waar ik zelf achter sta en wat goed voelt. En dat is niet laten huilen. Maar als je kindje inmiddels zoveel ouder is en niks helpt meer, kan ik me voorstellen dat het wel een optie gaat worden.
ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien is het al genoemd,maar ik zou eens een afspraak met een goede osteopaat maken,hier zelf zeer goede resultaten mee.
Ik heb niet alles gelezen. Als een medische oorzaak uitgesloten is, probeer dan eens de kinderwekker. Bijv. deze: bol.com | Kidsleep - Globetrotter - Groen | Baby Ik ben hiermee begonnen met 22 maanden, precies zo oud als je zoontje nu. Leg overdag een paar keer uit: je gaat de hele nacht slapen zonder te roepen/huilen. (evt. Want papa/mama slapen ook.) Schaapje slaapt? Dan ga jij ook proberen te slapen. Pak je speen/knuffel en ga lekker knuffelen tot je in slaap valt. Schaapje wakker? Dan mag je papa/mama roepen. Leg het voor het slapen gaan nog een keer duidelijk uit in simpele woorden. Bij zo'n jong kind leg je het een paar weken lang elke avond uit. Je kunt daarbij eventueel refereren aan een succesvolle nacht ("net zoals gisteren, toen je ook niet riep!") Het werkt niet meteen. Als hij roept, ga je er naartoe. Je kunt doen wat je altijd deed, maar dan zeg je ook: "Het schaapje slaapt nog, je moet nu niet roepen. (evt.: papa en mama slapen nu ook en willen slapen)" Dus een paar weken volhouden op deze leeftijd. Ik heb er later (ze was toen al 2 jaar en een paar maanden, denk ik) nog een sticker beloningssysteem aan gekoppeld (volle kaart = 8 stickers = een cadeautje, zorg dat je cadeautjes in huis hebt). Uiteindelijk heeft het gewerkt. Het ging langzaam steeds beter. Ze riep minder vaak en niet meer elke nacht. Met 2,5 jaar sliep ze eindelijk door. Maar ik ben ervan overtuigd dat schaapje en de stickers en de cadeautjes het verschil gemaakt hebben.
Onze oudste ging pas met 23 maanden doorslapen. De jongste wisselt nog. MAAR: bij beiden is het ons heeeeeel duidelijk geworden dat het slechte slapen 1:1 verband houdt met ziek-zijn en dat er goed geslapen wordt zodra alles OK is/niet ziek/geen pijn. Wij hebben, vooral destijds bij de oudste ontzettend vaak naar ons hoofd gesmeten gekregen dat het gewoon onze eigen schuld was. Gewenning zou het zijn en dat hadden we aan onszelf te danken. Nou, niet dus. Oudste bleek chronische oorklachten te hebben, (eerder ook KMA, reflux en eczeem, maar dat was na een jaar wel onder controle. Volgens huisarts was er -ondanks minimaal eens per maand een oorontsteking- helemaal niets aan de hand). Na buisjes werd ze een stuk rustiger. Nog even waterpokken, een paar kiezenrondes en 6e ziekte langs gehad en toen knapte ze echt enorm op en ging slapen. Tot die tijd kreeg ze nachtvoedingen BV van mij om zo snel mogelijk weer te slapen, en bij 23 maanden vond ik haar zo rustig en opgeknapt dat we besloten hebben dat mijn man ging troosten 's nachts en de nachtvoedingen niet meer nodig waren. Eerder gaf dat krijspartijen van 3 kwartier tot een uur, waarna ze dan van uitputting in slaap viel om 3 kwartier later gewoon weer wakker te zijn. Toen we dit in hebben gezet met 23 maanden, was het de eerste nacht 1 keer 5 minuten huilen, (mijn man bleef bij haar) en toen sliep ze weer. Nacht 2 en 3 heeft ze 2 keer iets van 2-3 minuten gehuild en toen sliep ze weer. Nacht 4 was een aai over haar bol genoeg en vanaf dat moment sliep ze door. Niks geen drama's, niks geen huil- en krijspartijen, gewoon heel rustig de onnodig geworden troost vervangen door een andere en toen ging ze heel gewoon slapen. De jongste heeft een heel scala aan problemen (gehad) die voor de slaapproblemen zorgden. Als ze pijnvrij is, slaapt ze gewoon door. Hebben we niets voor gedaan, zetten we verder niets voor in, ze slaapt dan gewoon. Vanwege oorproblemen heeft ze ook heel lang nachtvoedingen (KV) gehad, maar na een periode ontstekingsvrij van ruim 2 weken met dus ook doorslapen, konden we haar ook zonder die nachtvoedingen troosten en was dat niet meer nodig. Mijn ervaring is dus echt dat kinderen die niet slapen 's nachts, niet lekker in hun vel zitten. Daarbij wel 1 maar: ik kom ook ouders tegen die 'niet-laten-huilen' zo letterlijk nemen dat ze altijd en overal bij de eerste de beste kik of jengel naast hun kind staan en het uit bed plukken. Daarmee creeer je wel degelijk een patroon waarbij je je kind ontneemt om zelf te leren slapen. Hier was het echter nooit een enkele kik of jengel, maar altijd direct krijsen op volume maximaal. En als dat onderdeel si van het slechte slaappatroon van je kind, dan speelt er meer dan enkel gedrag, (als dat krijsen er altijd is geweest dan wel, als het krijsen pas ontstond op het moment dat je iets wilde gaan doorbreken, is een gedragsprobleem waarschijnlijker). In adviezen over slapen, zou dat dus altijd meegenomen moeten worden.
Ts reageer op je topic heb verder niet gelezen misschien had al iemand soort tips voor je. Mijn dochter nu van 14mnd heeft dat ook en het wisselt of ze 4 keer wakker is of 20 kan allemaal. We hebben alles geprobeert en niets helpt. Hier ook geen oorzaak zo slaapt ze gewoon... We gingen steeds heen maar als we tig keren geweest en ze is elke 20-30min wakker weer haalden we haar bij ons. En dat ging goed gewoon maar uiteindelijk wilden we dat niet gewoon. We doen al 6 dagen slaaptraning. We hebben beide vrij genomen voor 2 weken. Als ze wakker huilt - gaan we heen, leggen haar terug etc. We laten haar niet huilen want dat geprobeert maar haalt niets uit ze wordt totaal overstuurd. Dus we gaan steeds heen. Eerste nacht was dat 20x, daarna minderde dat elke nacht. Gisteren was ze maar 1x wakker! Dus we zetten het 2 weken voort en dat moet helpen. Als dat laatste poging niet helpt gaat ze komende maand naar de peuterbedje als laatste optie: ha zei dat sommige kinderen houden niet van gesloten ruimtes en juist als ze zelf in/uit kunnen vinden ze fijn maar ze gaan gewoon slapen gaan niet lopen spoken zoals men denkt. Dat gebeurt dus bij sommige kinderen