Hey Meiden, bedankt voor jullie lieve antwoorden en jullie begrip. Ondanks dat ik hartstikke blij ben dat we nu eindelijk gaan beginnen, merk ik toch dat ik wat minder positief ben. Waarschijnlijk door het aantal embryo`s wat maar goed zal zijn, maar ook de angst of er uberhaubt wel bevruchtingen gaan plaatsvinden met ICSI of IVF. Als ik hier dan elders het verhaal lees, datbij ICSI de eitjes uit elkaar kunnen springen als de naald erin gaat, dan wordt ik niet vrolijk. En dat bedoelde ik nou, met het mee laten slepen in de verhalen. Ik ga dan alles van iedereen lezen en ga dan echt doemdenken voor mezelf. Terwijl ik gewoon moet proberen om mijn eigen instelling terug te krijgen. Dat ik het niet in de hand heb, dat mijn man en ik ons deel hebben gedaan, door niet te roken en te drinken en door gezond te eten, en dat we er verder geen invloed meer op hebben. maar pfff dat is moeilijk. Maar ik ga het zeker wel proberen, want ik moet wel positief de behandeling ingaan, anders heeft het helemaal geen zin. Ik zal daarom, om mezelf te beschermen, wel regelmatig meelezen en ook wel reageren, maar ga proberen om niet meer dagelijks op het forum te zijn. Daarbij merk ik het ook weer aan mijn polsen, dan nu ik op meerdere topics weer intensief meeschrijf, ik weer veel klachten heb. ( de bekende grens bij fybromyalgie ) Dus zowel voor geest als voor lichaam ga ik proberen iets gedoseerder te lezen en posten, zodat ik me wat meer kan focussen op andere dingen. Liefs Hope PS: vandaag ga ik wel nog even proberen om op iedereen kor te reageren.
Hé Hope kom op ! Er komen straks vast prachtig emmy's (zo noemen jullie dat toch ) en die kunnen dan lekker verder groeien in jou buik. Ik duim voor jullie !
LIeve Hope, Het klinkt inderdaad altijd frusterend alle negatieve verhalen. Maar er zijn ook heel veel positieve verhalen! Daar houd ik me altijd maar aan vast. Tuurlijk moet je wel realistisch blijven, er geeft namelijk helaas niemand garantie op zo'n behandeling dat ie slaagt. Dat is ook de reden dat ik duidelijk gemeld heb dat de punctie mij zo meeviel en helemaal neit echt pijnlijk was, omdat meestal alleen de pijnlijke verhalen bijblijven. Probeer positief te blijven, natuurlijk mag je je dipjes hebben, die heb ik ook heel veel gehad en nog steeds wel eens.. Ik hoop dat jouw tijd snel komt! Dikke kus
Hey Hope. Je moet doen waar jij je prettig bij voelt, het moet natuurlijk niet zo zijn dat jij jezelf gek loopt te maken en dingen in je hoofd gaat halen. Probeer de moed niet te verliezen. We denken allemaal aaan je Liefs wolly
Ik begrijp het goed Hope. Je komt zelf op de eerste plaats. Je moet rustig en positief de poging ingaan. Komt goed Hope en we zijn er voor je Groetjes Scat
He Hope Ik weet hoe je je voelt hoor. Je wilt het zelf niet, maar toch laat je je onbewust meeslepen in al die verhalen hier. Maar naast sommige minder leuke verhalen lezen we hier toch ook wat goed nieuws he...en daar moeten we ons aan proberen vasthouden. Weet het, is niet gemakkelijk Het zal je wel goed doen om dit even los te laten. Gewoon weer terugkomen als jij er klaar voor bent. Heb ik ook gedaan en nu lukt het me wel veel beter (nog niet altijd hoor ) Dikke knuffel!
Lieve Hope, Doe het maar rustig aan en heel veel succes met jullie poging.... Positief blijven denken hoor...is soms heel moeilijk, maar probeer vooral te kijken naar je eigen situatie en niet teveel naar alle verdrietigeheden hier op het forum. Er zijn namelijk ook zat positieve verhalen...en ondanks dat het voor ons niet was weggelegd deze poging, viel de punctie mee en het spuiten was ook prima te doen... Positive thinking Dikke knuffel Daffie
Hey Hope het komt nu echt dichtbij. Veel sterkte en denk vooral heel goed aan jezelf! wij lezen hier wel wat je kwijt wilt.
Hallo meiden, daar ben ik weer even. Bedankt voor jullie lieve reacties. Het is echt niet zo dat ik down ben, het niet zie zitten, of de moed laat zakken. Dat zeker niet. Maar ik weet uit ervaring, ( heb vorig jaar echt in de negatieve spriraal gezeten) dat ik mezelf weer helemaal kan gek maken met negatieve verhalen, en om dat te voorkomen, lees en reageren ik wat selectiever. En zeker staan er hier ook heel veel positieve verhalen op. Vooral de verhalen van de positieve puncties zal ik nog vaak lezen, om mezelf te overtuigen dat ik dat ook kan Ik probeer het nu weer allemaal wat los te laten. Ik weet gewoon dat je er geen invloed op hebt, en of ik me er nu druk om maak of niet, dat veranderd niks aan het feit hoe de behandeling gaat verlopen. Dus kan ik maar beter proberen om het op me af te laten komen en positief te blijven. Ik heb iig nog steeds heel veel "zin" om aan de behandeling te beginnen. Momenteel voel ik me niet zo goed, maar dat komt omdat ik maandagavond opeens door de griep werd geveld. Ik ben nog steeds niet lekker, ik hoest de longen uit mijn lijf. Maar de koorts is gelukkig weg. Nu hoop ik [-o< maar dat mijn man niet ziek wordt en absoluut geen koorts krijgt. Dat kunnen we er echt niet bij gebruiken. Ik ga dit weekend iig nog gebruiken om even goed bij te tanken. Want mijn energie is zo goed als nihil. Iedereen fijn weekend. Ik denk aan jullie, en zal volgende week proberen om weer eens bij iedereen een lief berichtje achter te laten. Iedereen op de wachtbank, toi toi toi. Liefs Hope
Hope, mijn man is ook ziek geweest voor onze 2e ICSI en zijn zaad bleek goed te zij, zelfs beter dan de vorige keer terwijl ze ook zoiets over koorts riepen in Nijmegen. Zelfs als je man ziek zou worden kan het nog raar lopen dus Komt goed Hope Groetjes Scat
Hey Hope, Ik hoop dat je je weer wat beter voelt...het heerst toch wel hoor de griep! Mannetje volproppen met vitamines Liefs Daffie
Hoi Hope, Ben je alweer een beetje opgeknapt. Nog maar heel even en dan mogen wij ook beginnen. Rust lekker uit. Groetjes, Elvira
Vandaag gaat het gelukkig weer wat beter. Nog niet wat het zijn moet, maar toch...... En daffie, mijn man slikt nu idd "verplicht" extra vitamine. Hij wilt dat zelf ook heel graag. Hij doet er ook alles aan, alles voor een goede start van de behandeling. IK ben vandaag bij mijn psych geweest ( bah wat klink dat erg, alsof ik niet helemaal goed ben ) Zij heeft me vorig jaar uit mijn diepe dal geholpen. En als ik nu ergens mee zit, mag ik meteen komen. Omdat ik het alweer zag gebeuren dat ik de negetieve gevoelens laat overheersen op de positieve gevoelens, dacht ik: ik trek nu meteen aan de bel. Ze heeft me weer zo geholpen om alles weer in het goede perspectief te zien. Ze gebruikt altijd van die leuke voorbeelden, waardoor het heel inzichtelijk is en goed voor te stellen is, hoe je het moet doen om positief te blijven. Dus voor nu kan ik er weer tegenaan. En dreig ik te "ontsporen" dan trek ik gewoon weer aan de bel. Liefs Hope
Hey Hope, Bedankt voor je berichtje. Ik moet mijn recepten nog inleveren. Doe ik eind deze week denk ik. Ja aardig bedrag he? Ach ik hoef het zelf niet voor te schieten, dus dat is weer een zorg minder. Tja die verhalen: Ik trek met het verdriet en de teleurstelling heel erg aan. Dus daarom heb ik besloten om het niet allemaal meer te lezen. Als er iemand geen bevruchting heeft, ben ik serieus een dag van slag. En juist de aanloop naar de nieuwe IVF kan ik dat gewoon niet gebruiken. Misschien is een psych voor mij ook wel goed. Het emmertje is hier al een tijdje vol. Dikke kus voor jou. Liefs, Elvira
Hey Hope, Het is idd moeilijk om de het positieve te laten overheersen. Mijn glas is ook altijd half leeg en ik heb vaak grote problemen met relativeren Ik probeer positief te blijven maar op sommige momenten wordt het me al soms te veel en dan te bedenken dat we eigenlijk nog van geluk mogen spreken dat we nog 'maar' met IUI bezig zijn en de behandelingen elkaar snel opvolgen! Als het jou helpt om op momenten dat je het even dreigt te verliezen, even een uurtje bij je spych op de bank te gaan liggen... waarom niet? Zolang jij er beter van wordt en er vol energie terug tegenaan kan... da's het belangrijkste! xxx
lieve lieve hope ook hier wil ik even laten weten dat ik aan jou denk lees hier vaak even hoe het met je gaat en hoe de andere dames hier in dit topic het afgaat heb echt zoveel respect gekregen voor jullie ik heb dan wel twe miskramen en een vroeggeboorte meegemaakt en ben bang dat het nooit goed gaat. maar ik kan wel zwanger worden een uitspraak die ik eerst nooit wou horen want ik zei altijd wat heb ik aan zwanger worden als ik het niet kan blijven maar als ik hier kom en lees de verhalen van je mede mensen hier en van jou dan mag ik wel heel erg dankbaar zijn. daarom echtwaar ontzettend veel respect voor alle dames die met behandelingen bezig zijn op welke manier dan ook. liefs miriam en hope hele dikke knuffel van mij
Hee hope, hoe gaat het nu met jou? En voor ons saamhorigheidsgevoel; ik ga ook naar een psych hoor, en ik vind het heerlijk! Ik wou je even succes wensen met alles.
Hey Hope, een psych is er voor jou, niet omdat je 'gek' zou zijn. Fijn toch juist dat zij je weer even de goede perspectieven kan laten zien, beter dan in je eentje in de negatieve spiraal aanmodderen. Je hebt nu eenmaal veel op je dak gekregen waar je nooit om gevraagd hebt! en zeker nu er weer zo'n spannende tijd aankomt is het wel prettig als je er positief in kunt staan! denk aan je!
Hi lieve lieve lieve Hope, Ik wil je even een hart onder de riem steken. Ik vind het heel goed van je dat je voor de zekerheid al de hulptroepen (in de vorm van een Psycholoog) hebt ingeschakeld voor het geval je weer in een dippie dreigt te vallen! Petje af want daar moet je je zeker niet "raar" over voelen want het bewijst maar weer hoe goed je voor jezelf zorgt! En dat je goed voorbereid het "circuit" in gaat! Je weet dat het ondanks een translocatie toch goed kan gaan. Kijk naar ons! Onze zoon zal met dezelfde translocatie geboren worden als mijn man. Maar goed mijn man heeft bijna 30 jaar niet geweten van deze afwijking en heeft er nooit last van gehad. Dusss wat ons betreft...is ons ventje gewoon HELEMAAL gezond! Het komt goed met jullie meissie! Ik voel het! Liefs Silla