Lieve Hope, Ik lees het nu allemaal pas....wat vind ik dit erg voor je/jullie Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen.... Vanaf hier een hele dikke knuffel voor jou, ik denk aan je en ik hoop en duim dat jullie grootste wens heel snel mag uitkomen! Liefs en een dikke knuffel xxx
Dankje lieve meiden voor jullie woorden. Het is echt ongelofelijk hoeveel de moeite nemen om me een hart onder de riem te steken. Mijn man en ik waarderen dat enorm. De Mk is nog niet over. Vandaag kreeg ik weer opnieuw buik en rugpijn met in de loop van de middag/avond weer wee achtige pijnen. Het bloed stroomt er zo nu en dan flink uit. Geen stolsels meer maar wel veel slijm Voel me er flink beroerd van. Pijn trekt echt door in mijn benen. Ik ga zo weer plat met de kruik op mijn buik. vandaag was / is ook nog de sterfdag van mijn vader. Ik kon het niet opbrengen om mam te vertellen wat gebeurd was. Niet op deze dag. Maar ik heb me net tijdens het etentje zowel lichamelijk als psychisch behoorlijk groot moeten houden. Ik ga nu echt plat, tot morgen. Hopelijk een betere dag. Hope
Och jeetje lieve Hope! Ook dat nog eens er bij. Is het je wel een beetje gelukt om je groot te houden? Wat moet dat moeilijk voor je zijn geweest zeg!
@Nynke, tuurlijk vind ik het niet erg dat je inbreekt. Alle steun doet me goed. Tja nicoletta, ik heb me wel goed gehouden. Mijn moeder zei alleen opeens, dat ze naar een kerkje was geweest en daareen intentie voor ons had geschreven en dat ze zo hoopte dat deze uikwam. Toen moest ik wel behoorlijk slikken. Het gaat nog niet echt best, nog steeds veel pijn en bloed. Manlief gaat ook proberen vanmiddag en morgen vrij te kriijgen, hij heeft het ook zwaar Konden we morgen maar opstaan en vergeten wat was gebeurd en verder gaan, maar helaas......... zo werkt het niet. Hope
Och die lieve moeder van je ook! Moeilijk dan he als ze zoiets tegen je zegt. Die rotpijn en dat bloedverlies zal je ook niet helpen om je beter te voelen. Kun je wel een beetje eten? Niet verzwakken nu he?! Goed voor jezelf blijven zorgen al heb je er misschien helemaal geen zin in. Dat van je man is heel herkenbaar. Zo was mijn vriend dan ook. Hij had het ook moeilijk met het allemaal aanzien en wensen en hopen dat het nu eindelijk wel eens mee gaat zitten. Praat hij er wel met iemand (behalve jou dan ) over of doet ie ook heel veel dingen zelf? Nee helaas gaan de dingen niet zo makkelijk en kun je je er niet zomaar even overheen zetten of "loslaten" zoals dat zo mooi heet.
jee meid ik wou dat ik iets voor jullie kon doen hopelijk gaat de pijn snel over... en kun je dit weer een plekje proberen te gaan geven een hele dikke knuffel voor jou en je mannetje!
Ach wijfie, wat een lieverd is je mams. Wat zal je het moeilijk hebben gehad om ook op dat moment niks tegen haar te zeggen over de K.... situatie waar jullie nu weer in zitten En dat ook nog eens op je vader zijn sterfdag. Wat een grote pot ellende,bah! Ik wou dat het anders was, vind het vreselijk dat jullie hier steeds weer doorheen moeten! Ik hoop dat je mannetje vrij kan krijgen, zodat jullie dit grote verdriet samen weer een plekje kunnen proberen te geven Heel erg veel sterkte samen! Ook hoop ik, dat die grote pot ellende dan eindelijk dicht kan en dat jullie grootste wens dan eindelijk in vervulling mag gaan! Heel veel liefs en een mega knuf van mij. xxx
Hope, ik weet echt niet wat ik moet zeggen nu. Ik heb een kaarsje aangestoken voor jou en je man. Liefs, Belle.
Wat moeilijk als je je verdriet zo weg moet stoppen tegenover je moeder. Ik had precies hetzelfde gedaan om mijn moeder te sparen. Ik wil je nog even veel sterkte wensen op de sterfdag van je vader. En nogmaals sterkte met het vewerken van jullie grote verlies. Ik lees dat de miskraam nog steeds aan de gang is. Wat slopend zeg. Denk je goed om jezelf en neem je genoeg rust! Een hel dikke knuffel van mij! Gr Flam
Lieve Hope, ook jij hebt het niet makkelijk lees ik. Maar gelukkig leeft iedereen wel met jullie mee en wenst iedereen jullie al het geluk van de wereld toe. Ik heb er verder geen woorden voor, voor wat jullie allemaal hebben moeten mee maken. Sterkte voor jou en je lief, Drew
Lijkt me erg moeilijk om niks te zeggen, maar op zo'n dag als gister is alles al extra moeilijk natuurlijk. Wel heel erg lief van je moeder, ik hoop ook dat jullie grootste droom uit zal komen. Dikke knuf van mij.
Thanks voor jullie onvoorwaardelijke steun, het doet me echt goed. Even een update in mijn eigen topic. Ik heb woensdag, donderdag en vrijdag nog flink gevloeid en rug en buikpijn gehad. Volgens de ass, van de gyn kwam nu pas echt alles los. Er zaten wederom wat stukjes weefsel bij. Maar vanaf vandaag is het bloeden duidelijk minder. Ik hoop echt dat alles er nu uit is. Dinsdag krijg ik de controle echo. Vanmorgen even een zwangerschapstest gedaan om even te kijken hoe het ervoor stond. Nou deze was nog VET positief. Maar ik hoop over een week al een lichter streepje te zien. We hebben vandaag wat gerommeld in huis. Lichamelijk is dat eigenlijk nog niet zo best, maar psychisch werkt het wel degelijk als je even met wat anders bezig bent. Maar dan voel je je weer schuldig omdat je er even niet aan hebt gedacht..... . Ik denk dat het voor mij idd de beste remedie is, om weer andere bezigheden te gaan zoeken. Niet om het verdriet weg te stoppen of te vergeten, maar wel om weer vooruit te kunnen. Alles om het onderste van de put te voorkomen. Hope
Lieve Hope, Met tranen in m'n ogen heb ik je verhaal en je ontzettend mooie gedichten zitten lezen. Ik kan ook niet de juiste woorden vinden om ook maar iets zinnigs tegen je te zeggen. Het enige dat ik jou en je man toe wil wensen is heel veel sterkte om ook dit verdriet weer een plaatsje te geven. Knuf en liefs, Con
Thanks Zazaziezo en Nicoletta. Vandaag heb ik een "dames dagje" gehad, ofwel een dameszitting ( carnavalszitting) Deze stond al gepland. Met wat wijntjes op was het best gezellig, maar eenmaal thuis voelde ik me zo K*T. Heb zo zitten janken. Ik wil helemaal niet gezellig zitten doen, ja alleen zonder alcohol en met beebje inmijn buik. Het had zo anders moeten zijn. Ik blijf het een rotgevoel vinden. Als ik er even niet mee bezig ben, is dat wel weer goed voor de rust in mijn geest maar daarna voel ik me schuldig omdat ik naar mijn idee 24 uur per dag moet rouwen om dit verdriet en niet gezellige dingen moet doen. Ik weet dat he beter is hoor, andere dingen doen en proberen weer wat leuke dingen te doen, maar het voelt zo fout..... Herkennen jullie dat? Hope
hey meissie, ja dat gevoel herken ik zeker, gezellig een feestje drankje, maar toch is dat niet het gevoel wat ik wil hebben. ik wil nuchter en met een dikke buik naar feestjes toe. als ik er even niet aan denk, ( wat bijna niet voorkomt in mijn dag) denk er zo'n beetje continu aan, dan voel ik me later weer extra verdrietig. het is goed om andere dingen te doen om er niet de hele dag aan te denken, maar je krijgt het gewoon niet uit je hoofd. wanneer heb je weer een echo, dinsdag toch? ik hoop voor je dat alles weg is meid, dat je dit verlies een plekje kunt geven, en verder kunt. dikke knuffel, en lief dat je even op mijn topic kwam kijken
Hey lieve Hope, Oh wijffie toch...ik vind het zó erg voor je. Het is ook moeilijk om er niet aan te denken of mee bezig te zien...het is wel jullie kindje wat je bent verloren...hoe klein hij/zij ook was....het was van jullie. Het is gewoon zo moeilijk en oneerlijk...toen wij hoorden dat ik een MA had, zei mijn vriend tegen mij "Je bent al moeder, alleen nog zonder kind" En dat geldt voor jou ook! En dat je je schuldig voelt als je er even niet aan gedacht hebt, dat herken ik ook. Terwijl het nergens voor nodig is, maar dat is je gevoel en je gevoel kan je niet zomaar even uit zetten. Lieverd, neem alle tijd die je nodig hebt, een MK is niet zomaar iets...en zeker niet als je het voor de 3e keer meemaakt. Liefs en een dikke knuffel xxx
Lieve Hope, ja ik had (en heb soms) precies hetzelfde. Dan at of eet ik rosbief en denk ik shit.... ik zou zoooo graag willen dat dit niet mag! Of dat wijntje, dat zou eigenlijk niet mogen. Soms geniet ik er dan dubbel van maar meestal is dit het begin van een enorme emo-bui. Daar moet je "gewoon" doorheen. Het is niet anders.