Een gedichtje voor jou: http://www.witteroospraktijk.nl/images/Gevoel%20van%20gemis.jpg Een knuffel van Flam
Dankje lieve meiden, voor de woorden en mij een hart onder de riem te steken. Ik kan het wel gebruiken. Sinds vanmiddag werd ik overvallen door zoi`n onrustig gevoel van binnen. Alsof je ontzettende zenuwen hebt voor iets, dat kennen julie wel toch? Heb dan ook nergens de rust voor. Morgen ga ik weer werken, maar zie er erg tegen op. Tussendoor ga ik dan voor de controle echo naar het ZH en dat maakt me ook zenuwachtig. Niet zo zeer voor de uitslag, maar om weer in die rot wachtruimte te zitten. Tussen de zwangeren in. Bah dat zouden ze echt anders moeten doen. Ik weet dat het allemaal nog vers is maar verlang zo weer naar een beetje rust in mijn hoofd. Wat een rotgevoel is dat wat ik nu heb. Ben echt rusteloos en heb nergens zin in. Ik hoop dat het werken me goed doet. Hope
Hopelijk geeft het werk je idd afleiding al zal je zelf waarschijnlijk ook wel moeite hebben om erin te komen. Wordt dan weer zo lekker benadrukt dat het leven ondertussen gewoon verder gaat he, bah. En die stomme wachtkamer, zit je daar te zenuwen terwijl het niet eens voor iets 'leuks' of in ieder geval een hoopgevend iets zal zijn. Kijk als je goed hersteld is natuurlijk goed nieuws maarja je had daar nu liever voor iets anders gezeten... zucht... moeilijk hoor... dikke knuf, wil in ieder geval laten weten dat je echt voor 100% begrepen wordt! HUG***
Thanks voor de knuffel Ik heb een beroerde nacht achter de rug, heb amper geslapen, Nu maar hopen dat dit niet te erg op mijn emoties werkt ( meestal wel namelijk) Was deze dag maar alvast voorbij zucht Hope
Dankje lieverd, ik kon voelen dat je aan me dacht . De controle echo ging wel goed. Alles was schoon, er kon wel nog een beetje bloed komen maar het vruchtje zelf was weg. Van de ene kant fijn natuurlijk. Toen heb ik mijn vragen maar afgevuurt. Welke onderzoeken nog gedaan konden worden. Nou de arts keek even na wat al allemaal getest is en zei, dat uit dat alles niks speciaals is gekomen. Toen vroeg ik of die uitslagen nog wel relevant zijn, want de testen zijn immer van meer dan 1 jaar geleden. Volgens de gyn kon dat vereder niet veranderen. Je had b.v. problemen met auto immuniteit of je had het niet en zo ook met de homocysteïne enz. Dus..... zei ik: ligt het echt puur en alleen aan de translocatie? Ja, volgens haar wel, dit was de grootste veroorzaker. Het is zo`n raar gevoel. Niet dat ik wil dat er nog meer aan scheelt, maar je hoopt zo dat ze iets vinden wat wel behandelbaar is. Zeker moet ik "blij" zijn dat ik alleen dit mankeer, maar alleen dit, is al moeilijk genoeg. Want het is niet te behandelen en dus moeten we blijven wachten tot die ene keer die wel goed gaat. Maar wat moet ik daarvoor nog meemaken? Maar goed, ik zal een manier moeten vinden om hiermee om te gaan. Het is zo en niet anders ( al zou ik het wel willen) Het werken ging ook wel redelijk. Al was ik regelmatig erg "dizzy" als ik veel bukte enz. De collega`s die het wisten waren erg lief, maar verder was het ook heel fijn dat de rest ( de andere afdelingen) niet beter wist dan dat ik griep had. Zo was het heel makkelijk om te zeggen: bah wat was ik ziek, maar gelukkig ben ik nu weer beter . Is toch de makkelijkste weg dat toneelspelen. Ik hoop gauw weer wat beter in mijn vel te zitten, want dit kost zoveel energie. Ben zo moe van alles. Liefs Hope
pppfff meid wat een dag! wel fijn dat je nu begrip kreeg op je werk en die griepepidemie komt nu wel lekker uit ja hou je taai, het zal niet snel gaan, ik denk aan je!
Wat fijn dat de controle goed was. Ik kan me goed voorstellen dat je wilt dat ze wat vinden dat behandelbaar is, nu is het zoals je zelf zegt wachten tot die ene keer dat het wel goed gaat. Ik denk vaak aan je, hoe sterk je bent en hoe je telkens toch weer positief verder gaat, hoe moeilijk het ook is. meid, een dikke knuf van mij. liefs patje.
hi hope, wat fijn dat alles schoon was meid. heb je nu nog veel pijn? nu kun je weer langzaam aan verder, dromen die verwezenlijkt mogen worden. ik kan me goed voorstellen dat je wilt dat er iets met je is waarvoor je ze kunnen behandelen, medicijnen kunnen geven waardoor je weer meer kans hebt om zwanger te worden. een manier vinden om met de ongewenste kinderloosheid te leren leven, mee om te gaan. we zouden het allemaal zo graag anders zien. ik vraag me elke dag weer af waarom overkomt mij dit? dan zie ik s'morgens moeders op de fiets hun kindjes naar school brengen, en dan stel ik mezelf de vraag weer, zal ik dat ook ooit mogen doen. elke dag weer moet je leren omgaan met de ongewenste kinderloosheid. ik denk niet dat ik er aan kan wennen, dus een manier zal ik daarin ook niet vinden denk ik. fijn dat het werken redelijk ging. en het tonneel spelen is idd een makkelijke weg, dan is het net of het probleem er niet is, al denk ik er wel aan. er wordt niet over gepraat, en zo weet ik me elke dag weer door te komen. lieve hope, ik hoop ook dat je je snel weer beter voelt liefs lisa.
Hee lieve Hope, Sterke meid! Fijn dat alles schoon was, al wou je natuurlijk ontelbaar keer liever dat die schoonmaakactie niet nodig was geweest . Het lijkt me zo verschrikkelijk lastig, je kunt zelf zwanger worden met een grote kans op een mk, of nog die laatste IVF met PGD... Zo stom als het lijkt alsof je kinderwens onbetaalbaar wordt... Maar dan, de emotionele belasting bij meer behandelingen zal waarschijnlijk wel zwaarder wegen dan de medische kosten. Waar komt die 4 keer vergoeding eigenlijk vandaan? Vond het zo zonde, had zelf een springend eitje vandaag, wou dat ik 'm per electronische snelweg naar je kon versturen... Klinkt misschien erg suf maar het is met de beste bedoeling opgeschreven. Ook al kan ik me je situatie niet echt voorstellen, ik denk aan je meid. Dikke knuffel, Neeke
Kan me zo voorstellen dat je er zo moe van bent. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel. Tja, en dat alles mooi schoon is, is natuurlijk heel mooi maar blijft heel dubbel. Gr Flam
Gelukkig Hope dat dit nu wel goed heeft gefunctioneerd bij je! Ik heb even niet eerder kunnen reageren omdat ik momenteel op een studie 2daagse zit maar moest wel steeds aan je denken. Het is zo'n dubbel gevoel he; ze zeggen je bent "schoon", heel fijn maar tegelijk ook zo ontzettend leeg. Is je lichaam nog erg aan het ontzwangeren? Dat gevoel vond ik zo vreselijk, het gleed gewoon mijn lichaam uit en ik wilde het eigenlijk met alle macht vasthouden. Het voelt zo fijn en zo frustrerend. Steeds mag je weer even snuffelen, en snel wordt het weer van je afgepakt .
Zo daar ben ik weer. En ik mag best zeggen dat het redelijk goed gaat sssshhhh Niet te hard roepen natuurlijk. Het werken doet me goed. Ik ben daar nodig, de oudjes hadden me gemist en wat is dan weer fijn als je iets voor de oudjes kan betekenen. Dat als ze even in de war zijn dat ik er dan voor hun ben om ze gerust te stellen. Dan voel ik me wel goed. Maar om eerlijk te zijn, zo gauw als ik de deuren achter me sluit dan gaat mijn filmpje weer verder met draaien waar ik gebleven ben. Maar goed, dat hoort erbij. Ik durf zelfs te zeggen dat ik weer een beetje van Hope`s oerkracht heb gevoeld. Ik durf weer vooruit te kijken. Maar ben altijd voorzichtig met dit te schrijven, want meestal komt daarna weer een terugval. Maar nu is dit moment en dat nemen ze me niet meer af. Eerst maar eens carnaval vieren, dan hopen dat de cyclus weer op gang komt en dan.........gaan we er weer voor. Liefs Hope
klinkt misschien raar maar ik vind dat je wel een hele lieve banner hebt, daar straalt echt warmte vanaf!
Ja mooi he? Ik ben er ook blij mee Had liever een foto van ons beebje er neer gezet, maar dat komt nog wel ( dit jaar nog ) Liefs Hope
Zeker weten dat we dat morgen ook nog vinden. We blijven dat vinden!Je mag gerust een dip hebben, die zou ik ook krijgen met al dat verdriet, wat je steeds weer moet verwerken. Maar je moet er wel heel snel weer uitkomen! Je hebt je energie nl heel hard nodig! xxx