jeetje zeg dat meen je niet! ze zal het vast echt nooit snappen! heel veel sterkte met je neefje!!! en uiteraard ook met julie eigen verwerking!
Er zijn inderdaad veel berichtjes weg..jammer Ik lees dat het nog helemaal niet zo goed gaat met je neefje. Wat zielig, hij begrijpt er niets van natuurlijk. Wens jullie allemaal heel veel sterkte. Heb wel een beetje moeite met de instelling van je andere zusje. Ondanks dat ze zwanger is en blij uiteraard kan ze toch nog wel begrijpen dat de wereld nu even niet om haar draait. Ze moest zich schamen! Ik lees hier Vrijdag weer mar moest gewoon even bijlezen. Ik kon het even niet laten Gr Flam
Lieve Hope, een hele dikke knuffel voor jou. Woorden schieten te kort voor jullie verdriet. Ik hoop dat je neefje zijn levenslust weer terug vindt. En je zusje: helaas sommige mensen hebben een betonnenplaat voor hun hoofd. Liefs Nynke
Lieve Hope, heel veel sterkte met en voor je neefje gewenst, wat erg allemaal, en dat nog bovenop de klappen die jullie afgelopen jaren te verwerken hebben gekregen. Het is erg kort door de bocht van je zusje, maar helaas sommige mensen zijn niet wijzer. Liefs Zora
Hope, wat erg zeg van je neefje. Het klinkt verschrikkelijk, ik heb zo met jullie te doen. Heel veel sterkte!!!
Thanks meiden. Vandaag was mijn neefje gelukkig wat beter aanspreekbaar. Hij maakte zelfs een grapje, maar lachte daar zelf niet bij. Hij lijkt heel erg zijn best te doen om maar goed over te komen. Vannacht ging het even niet zo goed. Hij kreeg een soort insult. Dat kan een reactie zijn van de operatie, maar hij kan ook blijvend epilepsie over houden aan dit alles. Het goede nieuws vandaag was wel, dat de uitslag van de cyste positief was, het was niks kwaadaardigs. Nu maar hopen dat hij iedere dag wat meer opknapt. Maar helemaal gerust ben ik nog niet. Hope
Heel veel sterkte en beterschap met en voor je neefje. Fijn dat jullie vandaag ook nog iets positiefs te horen hebben gekregen. Een klein lichtpuntje.
Hoi lieffie, ik ben heel blij te lezen dat het met je neefje ietsjes beter gaat. Ik hoop dat echt dat hij heel snel weer opknapt. Echt vreselijk zo'n klein mannetje Geef hem maar een hele dikke knuf van mij ( wel voorzichtig hoor!!!) En dan je zus................sorry, maar hier heb ik echt GEEN woorden voor. Of ze begrijpt het echt niet, of ze wil het DOM weg NIET begrijpen. Ze boft dat ze mijn zus niet is:x Sorry, maar ik kan hier echt heel erg boos om worden, maar jij dus ook!!! Nog een paar daagjes en dan benje lekker in verweggiestan, ( al hoop ik dan wel dat je je neefje met een gerust hard achter kunt laten. Dat hij weer een beetje op geknapt is en dat hij weer grapjes maakt, waar hij zelf ook om kan lachen) Lieverd, ik wens je heel erg veel sterkte me ALLES, en laat je zus maar ff waaien Liefs en een hele dikke knuf van mij. xxx
Wat goed om te lezen dat het beter gaat met je neefje. Nog niet goed, want als je niet lacht terwijl je een grapje maakt doe je dat dus om anderen gerust te stellen. Hopelijk gaat hij nu elke dag met stapjes vooruit! Ook goed aan jezelf blijven denken he en op tijd rust nemen. Jij hebt veel te verwerken gehad en dat verwerken is nog hard bezig. Ik hoop dat jij op je vakantie veel leuke dingen gaat zien en beleven en dat je een beetje kan genieten. Ik weet hoe moeilijk dat genieten kan zijn en dat het vanzelf moet komen maar dat hoop ik dus voor jou. Een prettige week gewenst en veel gezondheid voor jullie allemaal en in dit geval heel in het bijzonder voor je neefje. Dat het maar helemaal goed mag komen met hem! Gr Flam
Een aantal weken geleden ging ik samen met mijn zus naar de paragnost. We gingen voor mijn zus, ik had maar 1 vraag aan die vrouw, meer niet. Ze vertelde me dat het niet meer lang zo duren dat er een kindje zou komen. Aangezien ik toen zwanger was geloofde ik dat wel. ( heb ik haar niet verteld) Ze vroeg wie er in juni jarig was. Ik zei mijn man en ik. Dan krijgen jullie een heel mooi cadeau. Ik zag het al helemaal voor me.....een goed uistalg van de vruchtwaterpunctie of zo. Dat zou het mooiste geschenk zijn voor mijn verjaardag. En vandaag is dan de dag van mijn verjaardag..... en wat krijg ik? Ik ben niet meer zwanger, geen vruchtwaterpunctie en dus geen goede uitslag, maar wat krijg ik wel? Ik wordt ongesteld. Of dat haar idee nou was van een mooie verrassing? Ik had toch echt wel wat anders voor ogen. Al is het natuurlijk ene goed teken dat ik ongi wordt en dus aan de pil mag beginnen, pijn doet dit wel. Het had niet zo moeten zijn. Nu was gister ook nog 1 maand na de miskraam en 2 jaar na de positieve test van de 2e zwangerschap. De data worden steeds zwaarder, er komen er steeds meer bij. Met mijn neefje gaat het nog niet zo best. Hij heeft nu veel last van epileptisch aanvallen. Ze hebben nu bevestigd dat dit blijvend zal zijn. Alweer een klap. Het houdt niet op. Het arme mannetje krijgt wat voor zijn kiezen. En ondertussen "vier" je je verjaardag. Het enige liedje wat de hele dag in mijn hoofd zit is: It`s my party and I cry if I want to....... Hope
Lieve hope toch gefeliciteerd vandaag maar eigenlijk is het gewoon allemaal kl*t*! Mooier kunnen we het niet maken. Ik lees dat je aan de pil gaat, doen jullie dit vanwege de behandeling straks? Heb je nog wel een leuk cadeautje van je man gekregen? Ik denk aan je, het zonnetje schijnt wel vandaag, een schrale troost, dikke knuffel van mij.
Lieve Hope, Gefeliciteerd met je verjaardag. Wat een dubbele dag, als ik het allemaal zo lees.... Ik schrok ook erg van het bericht van je neefje. Ik hoop, dat hij snel een beetje opknapt en er niets aan over gaat houden. Ik duim heel hard voor jullie mee. Ook nog eens ongi geworden. Niet het cadeau, dat we gewenst hadden. Tja, en dan die zus van je............sommige mensen zijn gewoon niet wijs. Onbegrijpelijk, dat ze nog steeds geen begrip kan tonen voor jullie situatie. Daar zijn gewoonweg geen woorden voor. Ik hoop, dat je ondanks alle tegenslagen toch een klein beetje kunt genieten van je verjaardag. Een dikke verjaardagszoen Liefs Franka
lieve hope, wil je ondanks alle ellende toch feliciteren, echt zo k*t allemaal. je had het zo verdiend om het mooiste verjaardags cadeau ooit te krijgen. hele dikke knuffel van mij.
Mijn verjaardag was een moeilijke en dubbele dag. Maar toch bedankt voor jullie felicitaties. Mijn neefje had vandaag een goede dag. De medicijen tegen de epilepsie slaan gelukkig aan. Nu hopen dat hij weer iedere dag een beetje meer opknapt. Zo ga ik iig een stuk geruster op vakantie. Ik heb een heel onrustig gevoel van binnen. Wat moelijk te omschrijven is. Ik heb echt hartstikke zin in de vakantie, maar ik heb zo`n raar gevoel van binnen. Het zullen de spanningen van alles wel zijn. Ik heb nog een gedicht gemaakt van hoe ik het nu allemaal voel: Hoe kan ik me eenzaam voelen terwijl er zoveel mensen om me heen staan? Mensen, die met hun goedbedoelde adviezen, mij bijstaan. Hoe kan ik verdrietig zijn, als er zoveel ander moois is om voor te leven? Maar dat zie ik niet, omdat ik alle aandacht aan mijn grootste wens wil geven Hoe kan ik ongelukkig zijn, terwijl ik bijna alles heb wat mijn hartje begeerd Mag ik dan niet meer wensen om ons leven te verrijken, is dat echt zo verkeerd? Hoe kan ik genieten, als ik dagelijks mijn gemis onder ogen moet zien Is dat nou werkelijk wat ik in dit leven verdien? Hoe kan ik door gaan, is het niet gewoon een kwestie van overleven? Wachten op het moment, dat ook mij het grote geluk is gegeven Ik spreek jullie waarschijnlijk niet meer. Moet morgen nog vanalles doen. Ik wens iedereen midden in een behandeling veel succes en de rest allemaal een dosis geluk. Tot over 9 dagen, liefs Hope
lieve hope, ik wil je een hele fijne vakantie toewensen. probeer er lekker van te genieten. en ik hoop dat je je rust zult vinden. en alles een plekje kunt gaan geven. dikke knuffel, x.
Ja, en Hope is met vakantie Ik wens dat je een hele fijne tijd hebt en aan het genieten bent. Ik lees bij mijn volgende forumbezoekje hoe het geweest is Gr Flam
Hoi meiden, ik ben er weer. Nu zullen jullie wel afvragen hoe mijn vakantie was? En normaal zou ik automatisch zeggen: goed, geweldig. Maar sorry ik ga niet liegen. Laat ik beginnen met wat wel goed was: Er was volop zon, het hotel was goed, het eten was goed, de bediening, de animatie, niks moest alles mocht en we hebben vooral geluierd. Klinkt leuk toch?........ En dat was het ook zeker wel maar.... Men zegt: ga eens lekker op vakantie en laat eens alles los...... Hoe kan dat als je geconfronteerd wordt met hoe anders het had kunnen zijn als ik nog zwanger was ( al zou de warmte me dan wel tegen gevallen zijn denk ik?, dat is dan toch 1 positief puntje daaraan). Als je ook op vakantie mooi ronde buiken ziet, zelfs in buiken die misschien wel helemaal niet zwanger zijn, maar door mijn gedachten dat wel worden. Als je omringd wordt door vooral jonge gezinne, want nu kunnen ze nog met die hele kleintjes gaan, voor de echte drukte begint. ( maar ook daar zag ik wel een lichtpuntje, want ik zag dat de ouders geen minuut rust haddenmet zo`n kleine telg wat rond rent en in de gaten gehouden moet worden gehouden) De eerste 4 dagen, had ik he `s middagsals we naar de kamer gingen heel zwaar. De tranen kwamen er dan opeens uit lopen. En waarom? ik had geen idee. Het onrustige gevoel van voor de vakantie was nog niet weg. En genieten....? ik moest heel hard denken hoe dat ook alweer ging. En ook daar werd ik weer verdrietig van, zo triest dat ik gewoon veregten was hoe je moet genieten, van de omgeving, de luxe mara vooral van elkaar. De laatste 3 dagen heb ik niet meer echt gehuild en leek ik een beetje rust te hebben gekregen. Maar ook op vakantie wordt je met vragen geconfronteerd. We leerder ene stel kennen en na een praatje kwam de welbekende GEMENE vraag: hebben jullie kinderen? Zo`n 1e gesprek kan je die vraag wel volstaan met een simpel NEE. Maar de dagen daarna ging het gesprek verder: wilen jullie gene kinderen? Pfffff daar gaan we weer....... Ik moet zeggen die vrouw reageerde lief, toen ik kort maar krachtig vertelde dat het niet zo gemakkelijk is. Een ander stel dat we leerden kennen, vertelde eerder over hun zelf, dat was wel makkelijk, dan hoefde ik niks te vertellen. Maar ook dat werkte niet. Hij vertelde doodleuk hoe hij met zijn ex kinderen had gekregen. Tja hij liep letterlijk zijn LUL achterna en toen was zij opeens zwanger. Zij had hem erin geluisd...blablabla. Na 2 jaar ging de relatie niet zo best en NAMEN ze nog maar ene kind.....................:x ( ik vertel het nu nog allemaal beknopt) En als klap op de vuurpijl: Onze vaste ober maakte iedere dag een praatje met ons. Tot dat ook hij de vraag stelde. Ik vertelde gewoon dat wij geen kinderen hadden, niet meer en niet minder. Toen vertelde hij dat zijn vrouw 2 maanden na hun huwelijk zwanger was, maar dat ze het kindje met 3 maanden weg hebben moeten laten halen, omdat het niet goed was. Nu was ze alweer 6 maanden bezig maar het lukte niet. Zijn vrowu was erg verdrietig en was er erg mee bezig iedere dag. Zo zie je maar zelfs in Tunesie voelen vrouwen het hetzelfde. Maar als conclusie van dit hele verhaal, ik heb echt mijn best gedaan om alles LOS TE LATEN, maar de omstandigheden lieten het niet echt toe. Maar goed, we hebben nu nog een paar daagjes thuis en ik ga er zeker wat van proberen te maken. DE confrontatie met volgende week weer gaan werken zie ik ook tegen op. Maar we nemen het maar weer met de dag. Ik ben niet echt down of somber, dat zeker niet, maar om nu te zeggen dat het geweldig gaat........? Al is dat misschien wel wat de meeste mensen van me willen horen. Liefs Hope