Hope's weg door de IVF.

Lieve Hope,

Eerlijk gezegd herken ik het alleen maar, vorig jaar gingen wij naar Curacao, menigeen zou misschien jaloers zijn op zo'n vakantie en toch was mijn gevoel precies als die van jou.

Lekker nog even tijd voor jezelf deze dagen en we gaan je hier weer volop steunen meid!!!

Vind het wel heel gezellig dat je weer terug bent, het scheelt misschien ietsie dat het hier ook lekker weer is, wordt je in ieder geval niet nog meer depri door het weer.

Knuf van mij

 

hey meis,
je bent er weer, kan me eigenlijk helemaal in je gevoel vinden, dat van een kindje krijgen is nu het belangrijkste en alles daar om heen kan me gestolen worden. ik begrijp je gevoel denk ik ook wel, van het niet kunnen genieten van de vakantie.
zelfs daar wordt je natuurlijk geconfronteerd met jonge gezinnen baby's en zwangere buiken, hoe kun je dan tot rust komen heh.

wel fijn dat alles verder perfect voor elkaar was daar.

het is ook een hele diepe wond meid, en die heelt niet zo snel.

nu nog een paar daagjes lekker thuis, dat is toch vaak het prettigst vind ik.
het is hier igg wel lekker weer.

je hebt ook mooi goed om de dingen van dag tot dag te bekijken, en nu nog niet druk te maken over je werk. als je er nog niet aan toe bent moet je echt goed aan jezelf denken.
mensen zeggen dan wel vaak van het is afleiding, maar niemand kan zich in jou verplaatsen, en weten of je het aan kunt.

voor nu een hele dikke knuffel,x.

 

Hey meid je bent er weer. Wat rot dat je vakantie toch een beetje is tegengevallen. Je hart reist met je mee waar je ook bent. En je wens ook.

Wat vervelend dat je constant DE vraag krjgt he? Het liefst zou je alles en iedereen die DE vraag zou kunnen stellen willen ontlopen, maar zo werkt het niet helaas.

Ik ga met Linda en Lisa mee, neem nog lekker een paar dagen de tijd voor jezelf en inderdaad; we gaan je weer volop steunen hier!

Hele dikke knuffel, Zora

 

Hey lieve Hope,

Fijn dat je er weer bent.
Ik kan ,net als de andere meiden,me ook in jou gevoel vinden. Het is en blijft allemaal zo moeilijk en zo confronterend. En soms waar je ook komt lijkt iedereen wel een dikke zwangere buik te hebben, bah.

Probeer deze dagen dat je thuis bent nog lekker even van het weer te genieten.En doe nog lekker even rustig aan

Hele dikke knuffel voor jou.

Lfs LiAnn

 

Hey hopeik kwam even hier lezen en zie dat je al terug bent van reis, ik had gehoopt dat je wat zou kunnen genieten maar kan me voorstellen in die omstandigheden, zwangere vrouwen rond je, die voortdurende terugkerende vragen....of je nu in Nl of in het aards paradijs vertoeft, ik vond het mooi hoe iemand het hier schreef, je hart reist overal met je mee...knuffelflyke

 

Balen dan he Hope? Ergens zie ik ook al stiekem tegen onze vakantie op. Durfde het eigenlijk niet eens uit te spreken. Maar die vakantie hadden we zo geboekt onder het mom van Stel je voor dat het weeer zover is.... Maar het is niet weer zover. We hebben er een streep onder getrokken. Toch knaagt er dan iets.

Ik vind het heel rot voor je dat je vakantie niet datgene heeft gebracht wat je nu eigenlijk heel goed kan gebruiken: rust in je koppie. Die rotvragen zijn er, die blijven er en die zul je altijd moeten krijgen. De ene dag kun je volstaan met een simpel Nee en de volgende dag zit je rotter in je vel en heb je een enorme brok in je keel. Dan heb je ook nog van die figuren met een plaat voor hun kop die doorvragen....dan kunnen soms ook zomaar ineens de stoppen doorslaan. Lieve Hope, het is alleen sh*t en naar maar waar, die momenten blijven je achtervolgen. De pijn in je hart blijft, soms wat minder sterk en soms weer heel stekend en venijnig.

dikke knuffel

 

Hope, ik heb even getwijfeld of ik mijn gedicht hierover bij je zou plaatsen. Een tijdje terug heb ik het geschreven na een lompe opmerking in mijn omgeving.
Ik hoop dat je het goed vindt dat het hier staat bij jou.


De vragen van een ander….

Een simpele vraag; “hebben jullie geen kinderen”?
Op zich niet iets wat iedereen zou hoeven hinderen.

Behalve wanneer je weet dat kinderen krijgen niet zomaar vanzelf gaat,
Ik kan dan niet altijd doen alsof die pijn in mijn hart niet bestaat.

De ene dag kan ik volstaan met een simpele Nee,
De andere dag slik ik dat brok verdriet weg en fluister ik Nee.

Soms zou je dan willen dat die ander eens wist wat hij je nu eigenlijk echt vroeg
En beseft dat het hebben van een kinderwens, is niet altijd genoeg.

 

Ik wens je al het geluk van de wereld en meer om,
jouw droom waarheid te laten zijn.

Sommige mensen zijn wijs, anderen reageren dom.
Sommige tillen je op met woorden, sommige maken je klein.

Ik ben er gweest om je te steunen
en woordelijk op te leunen.

Ik blijf dat doen beloof ik met zekerheid.
en onze antwoorden komen met de tijd.

Of wij moeder gaan worden ligt in het verschiet.
en deze forumtijd vergeten we zeker niet.

Het is een bijzondere tijd geweest.
Zeker als je alles nog eens terugleest.

Heel veel liefs van Flam en
ik hou contact