Wat zijn hormonen toch een rare dingen... Ik weet zeker dat ik niet zwanger ben( slik braaf de pil en ben hem niet vergeten) en toch voel ik me raar... hele ochtend kotsmisselijk geweest, nu weer prima. Ging tijdens de lunch bijna over mn nek van de geur van pindakaas. Vorige week ook al een keertje van paprikachips.. zucht... je lijf kan soms zo vreemd doen.. zo dat wou ik ff kwijt...
Hahahahahaha, ja hormonen, het is dat ze nodig zijn maar anders... Soms zorgen ze alleen voor ellende.. Op dit moment hebben winkelmedewerkers/verkopers echt pech als ze mij tegen komen... Ik snau en grauw ben extreem duidelijk en direct. Absoluut onvriendelijk.. Wel heb ik iedere keer het besef binnen een minuut.. sta ik nog bij de kassa dan probeer ik poeslief te doen, maar vaker staat er een verlaat schaamrood op mijn kaken... Nog erger in mijn hormonenbui is het voor verkopers van organisaties wiens verkooptechniek ik wel kan schieten. Vroeger probeerde ik ze te omzeilen, te vermijden... maar nu... Ik hoop dat ze me aanspreken.. (mede ook omdat het andere verkopers verlost van mijn bui..)
Oh hier ook al. Ik ben ook elke keer zo misselijk van allerlei luchtjes enz. Ook soms als ik moet hoesten gaat het over in kokhalzen. Zwanger kan ik zeker nog niet zijn, gister iui gehad😄
Hormonen zijn vreselijk. Hongerig of misselijk maken ze me niet maar soms wel zo labiel als ik weet niet wat..