Hoi dames, de titel zegt het al; ik heb enorm last van mn hormonen! Echt niet leuk meer. Vooral voor mijn man. Ik weet namelijk heel goed dat ik echt onuitstaanbaar ben op dit moment maar ik kan er gewoon niets aan doen. Bij mijn vorige zwangerschap had ik dat helemaal niet, maar nu? Echt verschrikkelijk. Ik ga ook heel makkelijk huilen en ben vooral de hele dag heel chaggie! Herken mezelf totaal niet meer. Zijn er meer mensen die dit hebben/hadden? Gaat dit over of blijft het de rest van de zwangerschap zo? Hoor het graag!!! Liefs van een enorme chagerijn.
Zit je nog in de eerste 12 weken? Want dan is de kans groot dat het straks een stuk beter gaat hoor Ik was de eerste 12 weken ook echt niet te genieten (vorige zwangerschap ook niet trouwens) maar daarna ging het een stuk beter, al blijven die hormonen nog wel eens voor uitschieters zorgen Ik heb nog steeds weinig geduld, snel tranen en snel geërgerd, máár ben niet meer constant chaggerijnig zoals eerst, gemiddeld genomen een stuk vrolijker!
Hier hetzelfde hoor, al is het nu wel stukken minder. De eerste weken kon ik weinig hebben, daarna ging het wat beter en rond de 26 weken begon het weer en ook echt verschrikkelijk. Heb toen uit frustratie met servies gegooid. Nu is het hele chagrijnige/gefrustreerde wel over. Op het moment ben ik heel erg labiel en kan om alles wel in tranen uitbarsten. Mja, mijn vriend heeft heel wat te verduren met mij...
Hier het zelfde kan al janken als hij geen ijs wil halen, speciaal voor mij, om 10 uur 's avonds En om de meest rare en stomme andere dingen.
Ik was in het begin van mijn zwangerschap echt onuitstaanbaar... echt vreselijk Na de eerste 3 maanden werd het weer beter maar ik merk nu dat ik weer minder kan hebben, al is het wel veeeeeeel minder erg dan in het begin. Ik vind mezelf nu nog vrij redelijk i.t.t. het begin van mijn zwangerschap. Ach ja.. die hormonen he...
herkenbaar en ik hoop echt dat men gelijk heeft als ze zeggen dat t na 12 weken beter wordt. Ik herken het ook helemaal niet van mn eerste zwangerschap! Maar nu... ik ben de hele dag aan het katten en zeiken, vooral tegen mn man. We hebben bijna nog geen leuke momenten samen gehad omdat we aldoor ruzie hebben doordat ik zo bozig doe.... ik hoop echt dat t beter wordt. Ik hoor mezelf onredelijk doen, maar ik voel me gewoon ECHt heel boos om alles???!!!
Ik heb er ook last van.. Voel me net een puber! Dezelfde moodswings zo'n beetje.. Inclusief vet haar en puisten! En ben ik de laatste week ook nog dik verkouden.. En ik zit nog maar op 6 weken.. Maar ik las net dat het na 12 weken beter wordt, daar hoop ik dan maar op, want dan zit ik op de helft. Groetjes, Carlien
Hier ook zo'n hormonenbommetje. Het moet af en toe echt op mijn manier en o wee als het anders gaat. Ik ben ook echt een zeur en maak ruzie om niks. En ik jank om alles. Pfff, hormonen... (Mijn man heeft aan ons zoontje uitgelegd dat het over een aantal maanden weer beter gaat )
Bij mij gaat het met ups en downs, heb het in het begin heel erg gehad. Tot een week of 4 geleden was ik nog steeds niet zo lief, totdat ik minder ging werken, toen had ik meer rust en kon ik weer een beetje de hormonen in de hand houden. Nu heb ik het nog met uitschieters, maar veel minder. Succes, en praat op je heldere momenten met je partner, dan kan hij het ook meer hebben..
Hier ook een wandelende hormonen-bom! Echt verschrikkelijk, zeker aan het begin van de zwangerschap. Daarna komt er een tijdje dat het beter gaat, maar nu de laatste loodjes begonnen zijn, kan ik er weer wat van hoor Mijn man zegt: Ik ben blij als ik mijn vrouw weer terug heb straks! Daar kan ik hem geen ongelijk in geven...... Maar op het moment kan ik er gewoon niks aan doen!!!
Hier ook eentje die last heeft van haar hormonen en het ergste is je weet van je zelf dat je chaggie doet maar je kan er niets aan doen. Mijn man kan zich gelukkig heel goed inleven en elke keer als ik een bui heb zegt hij zitten je hormonen je weer dwars zal ik je even met rust laten of vraagt hij of hij iets voor me kan doen. Best lief van hem. Vanochtend met goede moed opgestaan en nu al 5 min voel ik me mega down. Maar gelukkig zit ik ook bijna op de 12 weken nog maar 5 weken Succes allemaal en zeker veel succes gewenst aan de pappa's haha Liefs brenda
Ooh wat fijn dat er zo veel mensen hebben gereageerd! Het is in ieder geval al fijn om te weten dat ik niet de enige ben! Het enige is dat ik al 20 weken zwanger ben (die banner lukt maar niet)...dus al ver over de eerste 12 weken... Het zal dan waarschijnlijk gewoon blijven tot het eind. Helaas. Mijn man weet gelukkig wel waar het door komt alleen het blijft ongezellig. Groetjes!
Inderdaad, zo zit ik hier ook Weet van mezelf dat ik niet te genieten ben, en word daar dan ook nie goed van, dus lkkr dubbel op Af en toe heb ik medelijden met me vriend haha Maar dan spreek ik mezelf maar weer moed in van ach, tzijn de hormonen maar, het is maar tijdelijk Moet wel zeggen dat ik er nu minder last van heb dan aan het begin van de zwangerschap, zit nu in de laatste loodjes, en ben nu beter gehumeurd haha (al ben ik het nu ook wel zat, en kan ik daar soms wel ff heerlijk over klagen, hoezo hormonen )