goedemorgen meiden gisteravond ben ik een beetje ingestort. ik kreeg ineens weer zoveel verdriet over mijn miskraam. ik heb nog nooit zoveel gehuild als gister avond, alles zag ik weer opnieuw in me gedachten. ik ben gewoon heel gelukkig dat ik weer zwanger ben, maar voor mij is dit mijn tweede kindje. mijn vorige zwangerschap heeft misschien maar tot 8 weken mogen duren maar het heeft veel met me gedaan. ik voel me dan ook gewoon schuldig, dat mensen het raar gaan vinden dat ik er nog verdriet om heb omdat ik ondertussen alweer zwanger ben. ik herken mezelf gewoon even niet. wie heeft hier ervaring mee? of ook meegemaakt? hoe zijn jullie hier mee omgegaan? ik heb wel een hele goede steun aan mijn vriend maar dat neemt me verdriet niet weg. liefs
meid je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen. Ik heb in oktober een mk gehad, ben ook erg bang als het weer raak is, dat het mis gaat. Mijn tante heeft 9 miskramen gehad en toen kwam ze er achter dat ze weer zwanger was., heeft ze zich de helem zwangerschap druk lopen maken, zo erg dat ze het best niet meer uit kwam. Haar kindje is gezond geboren. Probeer wat te genieten, zoek iets wat je leuk vind, zodat je niet continu met je vorige kindje bezig bent en met je aanstaande kindje. Ja het doet pijn, en ja het is moeilijk. Maar zoals mijn huisarts ook zegt : het is beter om niet te veel te stressen en de natuur op de loop te laten gaan ( hij zegt hoemeer je druk gaat maken hoemeer de kleine ervan mee krijgt) en gewoon lekker ontspannen, iets doen wat je leuk vind, want dan is je lichaam zelf er ook veel minder mee bezig. Succes meid en wens jou een voorspeodig en gezonde zwangerschap, en kindje.