Gisteren wilde mijn zus bij mij langs komen, op zich helemaal niks mis mee.. Ze heeft zelf een kleine meid van 2 maanden, en die wilde ze meenemen.. Ze vroeg me dat haar ukje in het bedje kon slapen die ik voor ons a.s beebje heb gekocht. Ik kan het niet hebben om mijn nichtje daar nou als eerste te laten slapen, terwijl ik het voor ons eigen heb gekocht die er nog niet eens in geslapen heeft. Niemand begrijpt mijn standpunt, is dit nou zo gek dan, dat ik mijn eigen kleine nichtje daar nog niet wil hebben? Straks als het bedje gebruikt is door ons eigen kindje, heb ik er geen moeite mee, maar nu wil ik het echt niet. Was mijn zus met haar kindje bij mijn ouders, kon ik het ook niet hebben.. opeens komt het dan zo dichtbij, dat ik het kleintje niet eens wil oppakken.. krijg dan het idee dat ik mijn eigen kleintje in mijn buik achter stel.. Ook (heb hier al eens ee toppic over gehad) had mijn zus onze naam gebruikt, die wij wilden gebruiken voor ons meisje, had een speciale betekenis voor ons. Kan er slecht tegen om die naam te horen.. het kleine ukje kan er niks aan doen.. maar ik krijg een soort anti gevoel tegenover haar.. Ik hoop echt dat het de hormonen zijn.. Maar het is allemaal zo verwarrend.. Ook zit er een stuk jaloesheid van mijn kant.. Ik zit hier heel erg mee.. Groetjes Kalush
ik heb sommige dingen ook hoor... gisteren hier een kleintje vn 4 mnd op bezoek... en had zun truitje ondergekotst... ik ben dan niet te beroerd om een doekje te pakken... maar ik pak geen truitje van mijn eigen kiddo... gewoon omdat hij er nog niet is... is de mijne nou geboren en heeft ie het zelf een keertje gedragen heb ik geen problemen ermee... zelf het bedje mag van mij door geen ander kind gebruikt worden... ook niet als hij er straks al is... de box die staat in de huiskamer en daar mogen wel andere kiddo's in... het is gewoon een principe... mijn kindje heeft wat dat betreft de voorkeur met bepaalde dingen...
Hoi Kalush ! Dat van het bedje kan ik heel goed bergijpen hoor ! Dat zou ik ook niet fijn vinden ! Wij hadden laatst bezoek en zat het kindje ook aan speelgoed dat ik speciaal voor ons kleintje heb gekocht. Er viel al iets op de grond en zo. Daar kon ik ook niet zo goed tegen. Het is voor ons kindje, voor hem of haar als eerste ... ik begrijp je gevoel. Het oppakken daar heb ik geen "ervaring" mee om het zo te zeggen. Ben niet echt bij babies in de buurt geweest de laatste tijd. Ik denk niet dat je kleintje daar veel van zal merken, maar als het jou een raar gevoel geeft moet je niets tegen je zin in doen, toch ? Dat van de naam weet ik inderdaad nog. Ik vind het een rotstreek van haar hoor en kan me voorstellen dat het moeilijk is als je de naam nu hoort en haar kindje daaraan koppelt, terwijl eigenlijk jullie kindje de naam al had. Ik hoop dat jullie al een mooie nieuwe naam hebben bedacht. Als ik jou was zou ik een beetje afstand houden van je zus. Het maakt het er voor jou niet makkelijker op als je haar vaak ziet. Dat is dan wellicht de beste oplossing, toch ? Hormonen zullen zeker meespelen, maar het probleem van de naam heeft naar mijn idee niets met hormonen te maken hoor ! Sterkte ermee ! Groetjes, Nikki F
Ik snap het wel hoor meid. Ik zou er zelf geen moeite mee hebben dat ze in het bedje zou slapen, maar ik kan me wel voorstellen dat jij dat wel hebt. Gewoon doen wat jij goed vindt!!
Mijn nichtje mag oko nog niet slapen in het bedje van ons kindje. Gelkukkig snapt en begrijpt mijn zus dat heel goed. Van dat opppakken snap ik zelf iets minder. Ik heb dat niet. Maar gevoelens zijn gevoelens. Terecht of niet, die heb je vaak niet in de hand. En zeker niet tijdens je zwangerschap!
Nou ben blij dat ik toch niet helemaal alleen sta, in het afstaan van je bedje zonder dat je eigen kleine hummel er ooit in geslapen heeft.. Iedereen in mijn omgeving verklaard me voor gek.. maar kan er gewoon niks aan doen, en hou voet bij stuk, het gebeurt gewoon niet. Ik zal jullie wel eerlijk vertellen dat ik mijn gevoelens zo zat ben, dan ik hoop dat ons kindje morgen al komt.. of eigenlijk gister er al was. Ik ga er dan vanuit dat ik de oude weer mag worden, en weer kan genieten van alle dingen in het leven. Nu zie ik overal spoken, en voel me niet goed in mijn lijf. Dit ook weer.. met het optillen van mijn kleine nichtje.. met moet toch niet gekker worden! Nog even.. zo kunnen de laatste weken erg lang duren.. Vind het zelf zo jammer dat het zo moet gaan.. het genieten is er nooit geweest.. en nu zit ik thuis met verlof, en heb het idee dat het met de dag erger wordt. Maar goed, het einde is in zicht, straks is dit allemaal vergeten, en ga ik alleen nog maar genieten.. Daar hou ik me aan vast, deze laatste maand kom ik ook nog wel door! Groetjes Kalush
Lieve Kalush, je bent niet de enigste ik voel mij exact hetzelfde. Krijg er wat van dat ik alleen thuis ben, verlof man werken kids naar school, en maar wachten!!!!
Ik vind het heerlijk alleen thuis.......... Lekker even doen waar ik zelf zin in heb. Ik slaap 's nachts heel slecht (zullen jullie ook wel hebben) en dan kan ik 's middags als de kinderen op school zijn even een dutje doen. Ik ga nu even de stad in. Enne van dat bedje.........ik zou er ook geen ander kindje in laten slapen hoor! Dus gek ben je echt niet! Gina
Ik begrijp je gevoelens voor wat betreft het bedje heel goed hoor Kalush, zelf zou ik daar ook problemen mee hebben... Over het niet goed voelen in je lijf.....Houdt er rekening mee, dat dat na de geboorte van je meisje nog wel even aan kan houden. Het duurt best een tijdje voordat je hormoonhuishouding weer een beetje op orde is en dat merk je aan je lijf en gemoedstoestand. Ik wil je hiermee helemaal niet bang maken, maar het zou zo zonde zijn dat je denkt dat met de geboorte van je dochter al deze gevoelens passé zouden zijn, terwijl dat best nog even kan duren. Het is fijn als je daar vantevoren een beetje rekening mee kunt houden, ik moest daar zelf achter komen en dat was best vervelend achteraf, dat je dus niet constant op die roze wolk zit, maar er dikwijls keihard afdonderd om er dan weer voorzichtig op te klimmen.....
Ja, dat het na de bevalling niet meteen goed zal zijn, daar hou ik toch ook wel rekening mee.. Maar ga ervanuit dat het dan toch wel bergopwaards gaat.. Zal wel vaak weer naar beneden tuimelen, maar ik denk wel dat het alleen maar beter kan worden. Mijn man steunt me wel.. hij gaat extra vrij nemen na de bevalling, ook om mij deels op te vangen, mocht het helemaal niet lukken. Ik zie wel waar we uitkomen, ga er toch vanuit dat het wondertje dat ons leven verrijkt, me op den duur er bovenop helpt, en dat ik de nare periode kan vergeten.. en alleen de goede dingen nog op de voorgrond komen! Groetjes Kalush
Het komt best goed allemaal meid, we hebben nogal wat voor de boeg ... maar ... we hebben ook al een heel stuk gehad waar we ons doorheen geslagen hebben en daar mag je best trots op zijn. Al die hormonen maken het allemaal niet makkelijker. Die mannen moeten ons inderdaad maar steunen. Als we straks dat kleintje in onze armen hebben weten we waar we het voor gedaan hebben ! Ik moet na deze week nog een week werken. Dat is toch wel zwaar ... zou liever thuis zijn nu ... Sterkte ! Groetjes, Nikki F
NikkiF Wat werk jij lang door dan?? Ik had ook nog wel een weekje langer willen werken, maar dat mocht op mijn werk niet Moest rust nemen van mijn baas.. nou ja ik luister altijd naar wat de baas zegt ( ), dus vandaar dat ik al bijna 2 weken thuis zit. Ik kan me voorstellen dat het nu toch wel zwaar begint te worden.. Nog even volhouden, en dan genieten van je wel verdiende rust! Kun je thuis beginnen aan je nesteldrang Dat komt ook nog.. Een vriendin van me die is nu 39 weken zwanger.. en ze staat sochtends om 5 uur (!?!) al op.. langer kan ze niet slapen, en begint alles te poetsen, wat ze de dag daarvoor ook al had gedaan Ik lach er nu om.. maar ik denk dat ik straks hetzelfde doe.. ben nu al een beetje bezig.. en kan alleen maar erger worden!! He succes in je laatste weekje.. Groetjes Kalush
Hoi Kalush, Wettelijk gezien mag je uiterlijk tot 4 weken voor de uitgerekende datum blijven werken. Ik werk de laatste dag met 35 weken en 6 dagen (volgende week vrijdag is dat) Dan heb ik dus 4 weken voor de uitgerekende datum en 12 weken erna. Ik had eerder kunnen stoppen, maar dan had ik maar 10 weken erna. Als ik 12 weken erna heb, sluit dat aan op de Kerstvakantie ( ... onderwijs-volk ... ) en heb ik dus 14 weken na de uitgerekende datum. Ik had als doel het te proberen en het ziet er naar uit dat het wel gaat lukken tot volgende week ... al ben ik wel blij als ik dadelijk eindelijk verlof heb ! Groetjes, Nikki F