Hormonen... Pff wat ellendig zijn ze toch! Ik weet niet goed wat ik met dit verhaal wil.. Wellicht gewoon even mijn hart luchten. We hebben net vier weken vakantie gehad heerlijk! Een vakantie zonder gezeur en gemopper, nu werkt mijn schoonvader voor mijn man en wat was het lekker rustig die weken. Nu is hij er weer en hebben mijn man en ik nu alweer ruzie gehad. Ik ben een eerlijk persoon en verwacht ook dat mensen eerlijk tegen mij en mijn man zijn maar jammer genoeg kom ik er steeds meer achter dat veel mensen dit niet zijn. Onder andere dus schoonvader. Nu heb ik het gelukkig al zo ver dat het meeste werk wat hij deed wij zelf gaan doen en hij dus hier niet meer zo vaak hoeft te komen. Maar helemaal stoppen kan (nog) niet omdat hij hier al lang werkt en wij niet in eens dat allemaal erbij kunnen gaan doen. Maar 4 weken alles leuk zoals het moet zijn en meteen de eerste dag is het alweer raak... Nou is vandaag ook nog de vader van mijn ex overleden, die ik nog regelmatig zie. Dus erg vervelend en dochterlief die heel hangerig is (valt waarschijnlijk wel mee maar kan weinig hebben) oh ja en had ook nog ruzie met m'n moeder vandaag over mijn portemonnee die ik altijd kwijt ben, vandaag dus ook weer Maar goed ik besef dat mijn reageren echt met de hormonen te maken heeft maar kan er even weinig aan doen. Het lucht in ieder geval op om even van me af te hebben getypt!
Lastig he. Alles kan soms zoveel groter lijken door de hormonen. Dingen waar je je normaal lichtelijk aan irriteert zijn nu helemaal wereldproblemen. Ik merk het ook aan mezelf. Ik kan veel minder hebben, heb echt een kort lontje en irriteer me snel aan mensen of dingen. Ook van dochter kan ik haar gedrein minder hebben. Ach ja Even lekker van je afschrijven helpt soms, even mopperen ook. Het komt wel weer goed! Sterkte met de hormonsters