Hallo allemaal, Mijn kleine jongen is over 2 maanden al weer 1 jaar. Wat gaat de tijd toch super snel en wat heeft hij al veel geleerd! Als ik terug denk aan de geboorte tot nu kan ik soms emotioneel worden. Ik heb het ook als ik denk aan het moment dat hij 1 gaat worden en geen baby meer is. Me kleine jongen is groot aan het worden en heeft mij straks niet zo veel meer nodig Nog steeds last van de hormonen? Hebben jullie dit ook?
Herkenbaar! Misschien nog hormonen (ik verdenk die dingen nog van vanalles ) maar volgens mij wordt je ba de geboorte van je kind ook best wel een "watje" als het om dit soort dingen gaat.
ik denk dat het iets typisch is voor moeders.. ik denk ook nog regelmatig terug aan de tijd dat dl nog een lief klein baby'tje was terwijl ze al 8 is.. vooral bij mijlpalen dat je er even aan denkt hoe kort het eigenlijk nog geleden is dat ze zoooooo heel klein waren
Nee hoor geen hormonen, maar 'gewoon' moedergevoel! Wat gaat de tijd snel hè?! 1 geruststelling, mijn zoon is nu een jaar en 8 maanden maar er zijn nog genoeg momenten dat hij mij nodig heeft en daar geniet ik nu intenser van
Oh herkenbaar. Mijn mannetje wordt volgende maand 1 en ik heb het er moeilijk mee! Ik vind het geweldig hoor, maar dan is het echt echt baby af....al is dat nu ook al zo hoor, maar dan officieel....
Ohhh jaaa zeker.... Nu 16 maand oud.. Waar is mijn babygirl? Kan nog steeds janken bij de gedachte van bevalling enz.. En wat denk je van alle babygeboorte programma's op tlc... Tranentrekkers!
Haha zo niet herkenbaar! ik geniet van iedere eerste keer, eerste rol, eerste hapje en afgelopen zijn de eerste stapjes. ik vind het zo mooi om haar te zien groeien en ontwikkelen! ik heb niet het idee dat ze me minder nodig geeft maar het is anders.
Jaaaa ik ook, maar niet het gevoel dat hij mij niet meer nodig heeft, maar meer een trots en ontroerd gevoel. Zo van " dat eerste jaar hebben we bijna maar mooi gered samen" en "wat is het bijzonder dat hij al een wordt". Maar op zijn verjaardag ga ik denk wel een potje janken Hihihihi
Hihi gelukkig ben ik niet de enige! Natuurlijk zijn alle eerste dingen speciaal. Soms betrap ik mezelf op dat ik alleen maar over hem aan het praten ben Ik ben ook echt super trots op alles wat hij doet! Maar wat gaat de tijd toch snel he!
Hier het zelfde. Ik ben zo een moeder die heeeeel vaak over jace praat haha. Maar verdomd wat gaat de tijd snel , kan me nog heugen dat hij net uit me buik kwam en nu loopt meneer vrolijk rond.