De volgende stap is waarschijnlijk dit weekend ( met goede hoop ) IUI inseminatie.. vrijdag moet ik weer terug voor de 4e echo. zeker goed nieuws weer eff hoop. Ik heb dat toen destijds gevraagd aan me gyn.. over dat bruinverlies of je dat nu kunt zien als een echte menstruatie.. ze zei dat dat moeilijk te zeggen is, ik ken ook verhalen van vrouwen die na de pilgebruik alleen wat bruinverlies hebben gehad en toch zwanger zijn geworden uit zich zelf. Het is zo lastig in te schatten allemaal.. ja had ook veel last van hoofdpijn, gewoon allemaal kleine kwaaltjes.. hoop echt gauw dat jij aan de beurt bent meid.. eindelijk duidelijkheid, daar ben je wel aan toe.
Thanks! Ik hoop het ook hoor.. Ook al kan ik dan nog niet starten eigenlijk met het traject (clomid bijv.) want we willen misschien na de zomer naar NL gaan verhuizen.. Dus wil dan niet zwanger zijn ivm alles opnieuw opbouwen (een baan en huis etc, manlief Nederlands leren). Dus sta dan sowieso een beetje op stil, maar goed nu alles zo lang duurt maakt het dat in die zin ook automatisch wat makkelijker ! Spannend deze dagen voor jou zeg, ik hoop dat het er vrijdag goed uit ziet..! Vind je het ook spannend?
Ja ik begrijp het.. is niet handig om dan al het traject in te gaan ( in het ergste geval ) maar daar moeten we nog maar niet over na denken. Hopelijk zal dit niet hoeven ! Fingers crost ! Dan is het idd verstandiger om eerst in nederland een beetje het leven op te pakken.. en wanneer je eraan toe bent kun je wel meteen gaan starten met evt. behandelingen. Zo kun je in de tussentijd ( wanneer de uitslag niet zo positief is ) het een plekje geven en weet je wel wat er teminste aan de hand is. Ik had ook even de tijd nodig om alles te verwerken en het een plekje te geven, nu heb ik het geaccepteerd en heb ik er vrede mee.. dat ik pcos heb. Tis niet anders en ik heb nog steeds geloof en hoop, en ik denk maar zo het kon allemaal nog veeel erger ! en ze zijn zo kundig tegenwoordig ongelooflijk. Maar weet wel dat toen ik nog niet wist wat er aan de hand was.. dat ik maar bleef malen, moest huilen en heel onzeker en bezorgt was. toen ik de de diagnose had gehad luchte dat al heel erg op. omdat ik eindelijk wist wat er was. Jaa echt spannend ik had het hellemaal niet verwacht eerlijk gezegt.. ik ben van mezelf heel nuchter, en ben er niet mee bezig geweest .. haha eigenlijk nog steeds niet.. ik denk altijd van ik zie het wel .. laat altijd alles op me af komen, tuurlijk hoop ik stiekem dat het er vrijdag nog beter uit ziet, maar weet ook dat je teleurstellingen kunt krijgen..