Sylvie van der Vaart luidt borstkankermaand in Uitgegeven:29 september 2009 00:34Laatst gewijzigd:30 september 2009 10:06 AMSTERDAM Sylvie van der Vaart was maandag de speciale gast tijdens het Estee Lauder Pink Ribbon Award Gala 2009 in een in roze licht gehuld Carré. Op deze manier werd oktober, de borstkankermaand, ingeluid. Pink Ribbon Gala slideshow Tijdens het gala werd door Van der Vaart de Estée Lauder Pink Ribbon Award uitgereikt. De prijs, inmiddels vier jaar oud, heeft tot doel om vrouwelijkheid tijdens of na borstkanker te verbeelden. In mei van dit jaar werd bij Sylvie van der Vaart borstkanker in een vroeg stadium ontdekt. Hierna werd ze succesvol geopereerd. Wel moest ze een preventieve chemokuurtherapie ondergaan. Door de kuur verloor ze haar haren en besloot ze een pruik te gaan dragen. Recentelijk maakte ze haar opwachting in een Duitse talkshow, waar ze indrukwekkend sterk overkwam. Vele BNers passeerden maandagavond de revue op de roze loper. Iedereen benadrukte de noodzaak om veel aandacht te geven aan borstkanker. Bespreekbaar Het is heel belangrijk om borstkanker bespreekbaar te maken. Teveel mensen schamen zich er nog voor. Ze voelen dat er een knobbeltje zit, maar durven niet naar de dokter, vertelt Catherine Keyl. "Ik hoop dat een avond zoals deze er aan bijdraagt om mensen toch die stap te laten zetten om er makkelijker over te praten. Ook Willeke Alberti kan het niet vaak genoeg zeggen. Het komt zo enorm veel voor. Een op de negen vrouwen krijgt borstkanker, zegt Alberti, in mijn omgeving is het helaas bij een aantal vriendinnen voorgekomen. Het is zo belangrijk om aandacht te geven aan deze ziekte. Ook ik controleer mezelf regelmatig. Dat moet iedereen doen. Mannen Niet alleen vrouwen krijgen borstkanker, ook mannen kunnen met de ziekte te maken krijgen. Dat heb ik inderdaad ook gehoord, zegt Robert ten Brink, maar godzijdank ben ik er nog niet mee in aanraking gekomen, ook niet in mijn omgeving. Het geeft maar weer aan dat er veel openheid moet komen over borstkanker. Voor zowel mannen als vrouwen. Orchideeën Rob Verlinden, de man met de groene vingers, promootte maandag zijn orchideeën. Met het geld wil hij de Stichting Pink Ribbon steunen. Iedereen vindt orchideeën leuk, dus dit lijkt me een goede manier om ze te promoten en om de Stichting te helpen. ----------------------------------------------------------------- Houden jullie je er mee bezig? Of kopen jullie Pink Ribbon spulletjes? Zelf wil ik de geluksarmband gaan kopen. Simpelweg omdat ik hem toch wel erg mooi vind. Nog een leuke witte blouse erbij zoeken (die ik heb is wel aan vervanging toe) en het ziet er allemaal leuk en netjes uit. Dat zo'n 45 procent van het bedrag van de armband voor een goed doel is, is dan mooi meegenomen.
Ik hou me er niet mee bezig. Ik geef ook niets, kan het geld niet missen. Misschien over een paar jaar.
sorry maar dit vind ik nogal kortzichtig. dat jij je niet met kanker bezig houdt wil niet zeggen dat kanker zich niet met jou (w naasten) kan gaan bezig houden!
Een op 8 vrouwen krijgt borstkanker dus de kans dat je het zelf krijgt is erg groot. Ook op jonge leeftijd. Ben nog altijd blij dat ik jaarlijks een mammografie en klinisch onderzoek mag in het ziekenhuis vanwege mijn moeder die vroeger met 34 jaar borstkanker kreeg. Groetjes, C
dat bedoel ik, charlie. vandaar dat ik de opmerking van ladydaisy dan ook nogal kortzichtig vind. eerst wou ik ' egoistisch ' schrijven, maar als je echt egoistisch bent, dus aan jezelf (gezondheid, en hopelijk je naasten) denkt, dan zou je als de wiedeweerga een pink ribbon kopen en een blij armbandje oid. sorry dat ik (voor mijn doen hier) een beetje direct reageer, de oplettende lezer kan concluderen dat het mij blijkbaar persoonlijk aangaat.
Ik ben een groot ijshockey supporter en helaas is afgelopen zaterdag 1 van onze vrouwelijk lijnsmen (scheidsrechters) overleden aan borstkanker. Ze was pas 39 jaar. Aankomende vrijdag bij de wedstrijd zal zij herdacht worden, er wordt dan door de andere scheidsrechters een collecte gehouden voor Pink ribbon. Ik vind het een hele goede actie en zal het dan ook zeker steunen. Borstkanker is iets wat wij (vrouwen) allemaal kunnen overkomen, nu is het misschien nog ver van je bed maar helaas wijst de werkelijkheid vaak anders uit
Tuurlijk vind ik kanker vreselijk, mijn vader is hier ook aan overleden, 1 jaar geleden. En het is fijn dat er aandacht voor is. Maar ik koop niks! Wie zegt mij dat mijn geld op de juiste plek terecht komt. En dat er niet een hoge directeur is die veel verdiend, net als bij de hartstichting. Om deze reden geef ik helemaal niet meer aan goede doelen. Wij steunen familie in Kameroen en dat kost al geld genoeg, verder betalen we belasting en daarvan gaat ook een deel naar bijvoorbeeld ontwikkelingshulp. En als ik al wat zou geven, dan zou ik niet zo'n armbandje kopen. Hun moeten ook zo'n armbandje laten maken, en dat kost ook weer geld.
Ik denk dat veel mensen hetzelfde denken als ze de reactie lezen hoor. Maar "je er mee bezig houden", hoeft niet altijd op een manier die geld kost in principe. Een pink-ribbon op je hyves bijvoorbeeld, is ook al een manier. Of je pagina knalroze maken (als hij dat toevallig al niet is ) . Een gedichtje of tekst neerzetten, is ook al een manier. Ondanks dat, het blijft internet he... mondeling komen dingen wat anders over en kunnen gelijk toegelicht worden eventueel. Dus mogelijk was het wat minder kortzichtig bedoelt, dan het overkwam. Zelf vind ik het verder sowieso mooi om te zien, hoe zo'n vreselijke ziekte, die zoveel mensen treft, ook zoveel mensen op een positieve samenbrengt.
Ze vroeg toch of wij ons er mee bezig houden? Ik niet dus. En ja, kanker komt in mijn familie en de familie van mijn man voor. Niet alleen verre familie maar ook dichtbij. Erg k*t om het zo maar eens te zeggen. Maar moet ik dan geld dat ik niet kan missen weggeven? Of aan die rot ziekte denken terwijl ik andere dingen aan mijn hoofd heb die voor mij veel belangrijker zijn op dit moment? En waarom zou ik daarover gaan liegen? Ik heb nog nooit iets aan collectanten gegeven of producten gekocht alleen omdat een percentage naar een goed doel zou gaan. Ik heb betere besteding voor mijn geld: huur, electra, warmte, eten, kleding, enz.
Ik heb toevallig gister nog een pink ribbon item gekocht. Ik vind het een zeer goede zaak dat een bepaald bedrag van de verkochte dingen naar zo'n goed doel gaat. Hoe meer onderzoek er naar gedaan wordt, hoe beter, in mijn ogen. Ik geef ook altijd een redelijk bedrag mocht er iemand komen collecteren. Voor mij is dat vanzelfsprekend.
Ook hier een mooie geluksarmband gekocht. Mijn moeder heeft borstkanker gehad dus ik heb de armband dan ook aan haar gegeven.
@athina: mooi gesproken @daisy: als jij je er, zowel geestelijk als financieel, niet mee bezig wilt houden, moet je dat vooral niet doen. ik hoop voor iedereen dus ook voor jou en de jouwen bespaard blijft dat je door iets immaterieels als K wordt getroffen. en dat als het onverhoopt wel zo moet zijn, je de (financieele) steun kan verwachten van .. de maatschappij (..dat ben jij ) maar misschien kan je er toch nog eens over nadenken of de boodschap die je uitzendt, naast eerlijk inderdaad, eentje is waar je trots op kan zijn. @consider: uiteraard gaat er ook belastinggeld naar goede doelen. maar ikzelf zou niet kunnen en willen leven vanuit een negatief (en makkelijk) oogpunt ' het komt toch niet op de goede plek terecht '. daarbij, wie goed doet, goed ontmoet, en dat hoeft idd zoals athina zegt helemaal niet in geld.
Het is toch echt bewezen dat geld wat naar een goed doel gaat, vaak aan de strijkstok blijft hangen. Ik doe daar niet aan mee. Wij doneren rechtstreeks geld, en weten zeker dat het op de juiste plek terecht komt.
@Klingel: We zijn er al door getroffen, meerdere malen zelfs. Ik weet dus heel goed hoe erg het allemaal is. Maar ik ben niet iemand die dit soort dingen (niet alleen kanker maar ook andere ziekten) in het dagelijks leven meeneemt. Elke keer als er weer een actie wordt opgestart blijft bij mij altijd de vraag wat er met de vorige actie is gebeurd, en met dat geld. In het verleden heb ik geld gegeven, de laatste keer 7 jaar terug. Maar omdat er teveel aan de strijkstok blijft hangen, en ik geen energie en tijd heb om zelf iets te organiseren, tja dan heb ik maar geen bijdrage. Ik schaam mij daar ook niet voor. Ik ga niet krampachtig meedoen en geld uitgeven omdat dat het ´juiste´ signaal afgeeft. Zodra ik ooit mijn eigen leven op orde heb, en ademruimte heb om aan andere dingen buiten mijn gezin en familie om te denken, misschien dat ik dan wel eens iets ga steunen. Maar tot die tijd, nee sorry.
Mij persoonlijk kan het me aan m'n kont roesten wat voor signaal ik afgeef. Ik geef geld omdat IK dat WIL. Niet omdat andere mensen dan misschien beter over mij gaan denken. Ik vind overigens ook dat iedereen voor zich moet uitmaken of hij of zij wel of niet geeft aan goede doelen En dat niemand verantwoording hoeft af te leggen over het hoe en waarom
das nou al de 2e x dat ik amen tegen je zeg vandaag! @consider: rechtstreeks geven is een prima oplossing enne, iedereen moet idd doen en laten wat ie zelf wil. prettig trouwens, dat we hier op een vredige toon het woord ' discussie ' tot zijn recht laten komen zonder dat er ontsporende reacties tussen zitten!
Ik koop elk jaar het tijdschrift. Heb ook de armband en de agenda. Met kerst had ik pink ribbon kerstkaarten. Ik vind het een prettige gedachte dat ik zo wat geld bijdraag. Ik heb het strikje/speldje ook nog ergens liggen van een paar jaar geleden, zal ik weer eens opdoen. Bewustwording is heel belangrijk en daar draag ik graag aan bij.