Hoi De titel zegt het al, ik moet samenwerken met een collega waar het niet mee klikt. Dit zal heus wel meer mensen overkomen want je kunt het nou eenmaal niet met iedereen goed vinden. En meestal gaat het wel ok, want we zijn wel volwassen genoeg om samen te werken zonder al te veel problemen, maar af en toe kan het echt een vervelende sfeer geven. Ik zal een voorbeeld geven: mijn collega heeft een kindje dat nogal druk is. Ze noemt het haar 'stoorzendertje'. Laatst zei ze, 'Nou ik heb liever een stoorzendertje dan zo'n zoet braaf kindje .' Even later zegt ze heel subtiel maar niet heus; 'Volgens mij is jouw dochter echt zo'n zoet kindje he?' .... Mijn collega is ook echt een humeurig type. Als ze chagerijnig is moet iedereen het meteen weten en drukt ze echt een stempel op de dag. Ik weet dat ik me er niks van aan moet trekken. Maarja, dat doe ik dus wel en daar wordt ik doodmoe van. Heb al een andere baan proberen te zoeken maar heb na een aantal afwijzingen niet zo'n zin meer om verder te zoeken en vind mijn werk bovendien nog steeds leuk en nu ben ik zwanger dus even geen sollicitaties dan maar. Iemand anders ook dit soort ervaringen?
Haha ze baalt gewoon dat haar kind zo druk is! Echt hoor, zo'n sneer, dat is jaloezie. Heel erg kinderachtig.
Oeh dit zou echt iets voor mij zijn Na zo'n opmerking zou ik haar helemaal gek gaan maken met subtiele opmerkingen als: "Zo, ik ga zometeen heeeeerlijk naar huis. Lekker een boekje lezen op de bank, want mijn dochter kan zich zo lekker zelf vermaken he! Je hebt er gewoon geen kind aan". Echt geweldig, dat soort dingen. Keihard terugpakken!
Ik had zo'n baas, als hij een pokkebui had, moest iedereen dat weten en ik ook. Na een aantal maanden had ik er schoon genoeg van, ik heb alleen nog maar tegen hem gepraat als hij normaal kon doen. Anders negeerde ik hem gewoon, dan stond hij te razen en te stampvoeten in mijn kantoor en bleef ik gewoon doortypen en keek niet naar hem, sprak niet tegen hem...Hij ontsloeg me toch nooit. Maar wat een kinderachtige collega heb jij joh! Dat mens is gewoon strontjaloers. Stoorzendertje? De appel valt nooit ver van de boom.
Ooooh ja hoor, héél herkenbaar... Naast dat ik mijn werk niet leuk vond ben ik daar weggegaan om haar. Zij was het type agressief maar vond dat zelf lekker assertief.. Zit een dunne lijn daar tussen, vooral als je beledigende opmerkingen gaat maken. Enne...ik ben gaan solliciteren terwijl ik zwanger ben en ben aangenomen! Succes met die collega en inderdaad, wrijf het er maar lekker in dat jij een lief kindje hebt... Wie noemt haar kind nou eigenlijk stoorzendertje trouwens? Druktemakertje ofzo oke....maar stoorzender? Groetjes, Kweenie
Mikki, hahaha, dat soort dingen denk ik dus wel, maar zeg ik toch niet; ik wou dat ik jouw lef had! Maar ja, ondertussen zit je wel de hele godganse dag met zo'n type tegenover je. Als ik nou weet dat ik een andere baan heb dan zal ik me waarschijnlijk wel helemaal laten gaan...Heerlijk lijkt me dat!
Nog zoiets. Op ons werk is het vaak hollen of stilstaan. Ik heb nu - na een nogal drukke periode- een rustigere periode en niet zo gek veel te doen. Dat vind ik 1 dag wel ok, maar een hele week wordt irritant. Ik vraag dus extra werk aan anderen of doe wat archief werk. Wordt ik opgebeld door mijn moeder die op mijn dochtertje past dus ik neem op en hou zachtjes een kort gesprekje. Roept m'n collega ineens tegen een ander :'Vind jij het ook zo irritant als je collega niks te doen heeft en je zelf omkomt in het werk?!'
Heb ook ooit zo'n collega gehad. En ze was niet alleen een collega, ook nog mijn schoonzus...... Zij kon zo flauw doen, niet normaal meer. Was ik bv even naar de wc of buiten een sigaretje roken, kwam ik weer bij mn buro lag er een briefje dat ik de dop op mn pen moest doen anders droogde die uit......... En zo bleef ze maar door gaan. Maar heb er een keer goed terug gepakt, zij ging haar zoontje ophalen (onder werktijd ja, dat kan dus als de baas je broer is..). Ik heb toen haar pc uitgezet en er en briefje opgeplakt dat die niet onnodig aan hoeft te staan want dat kost allean maar onnodig stroom. Tuurlijk had ik niks opgelslagen van hetgeen ze mee bezig was. Ow, wat was ze kwaad toen ze terug kwam, maar het hielp wel want die flauwekul hield op. Zelfs haar eigen zus, die ook op kantoor werkte vond de dagen dat zij niet werkte veel gezelliger.
Hahaha...wat zal die collega het lastig hebben met zichzelf zeg. Probeer het inderdaad om te draaien en zelf extra te genieten van je gelukszalige leven! De muts .... hahahah