Dat probeer ik zeker. Dat is alleen geen garantie dat het ook zo over komt of dat het me altijd goed lukt.
Ik hou me lekker ver van bekvechten en probeer alleen iets te posten als ik denk dat mijn reactie iets toevoegt (een concreet antwoord op een vraag bijvoorbeeld). Anders blijf je aan de gang:
Ik probeer het wel altijd leuk te houden. Gaat de laatste tijd wel wat moeizamer gezien de huidige ontwikkelingen en mijn persoonlijke visie/gevoelens daaromtrent. Maar ik probeer in elk geval niet al te persoonlijk aanvallend te reageren, in elk geval niet zonder een knipoog.
Ja en nee. Het ligt helemaal aan de situatie. Wel denk ik altijd na over WAT ik zeg. Ik heb nog nooit in mijn leven gezegd, of hoeven zeggen: "Dat had ik beter niet kunnen zeggen." want ik zorg er wel voor dat ik meen wat ik zeg. Ik let er wel op hoe ik dingen breng want als ik dat allemaal zou doen wat als eerste in mijn hoofd opkomt dat weet ik zeker dat 1: Veel mensen boos worden, gekwetst of gaan huilen en 2: Men mij vast niet altijd even aardig meer vind. Niet omdat ik onaardig ben, maar ik weet van mezelf dat ik nog al grof uit de hoek kan komen dus probeer ik wel mijn best te doen om mijn mening wat netter en gevoeliger te brengen.
Ik kan behoorlijk lomp uit de hoek komen, maar vaak heb ik eerst al een keer of twee een nog onaardiger stuk tekst verwijderd en herschreven. Ik word steeds beter in het vriendelijk omschrijven van mijn onaardige gedachten. Ik ben namelijk eigenlijk heel vredelievend en enorm gevoelig. Kan totaal niet tegen conflicten, oneerlijkheid of mensen die dingen beweren waarvan het tegendeel bewezen is. Dan word ik echt fel en dus heel onaardig, dus soms kan ik beter niet reageren, maar dan vreet ik me weer op. Ik moet erbij zeggen dat ik door discussies op dit forum wel beter met mijn emoties om kan gaan tijdens discussies irl en dingen minder persoonlijk opvat.
Ik hou daar wel rekening mee ja. Sowieso hou ik totaal niet van confrontaties.. online niet en in reallife al helemaal niet. heel soms ben ik wel hard in wat ik schrijf maar dat is echt zelden. ik zou juist soms wat harder moeten zijn.
@Maslov ik vroeg het al eerder, misschien heb je er overheen gelezen, misschien denk je nog na over je antwoord of misschien wil je het niet delen. Maar hoe sta je hier zelf in / hoe ga je er zelf mee om?
Dat ligt helemaal aan het onderwerp. Ik hou wel van een discussie op zijn tijd en als er dan ook nog mensen achterlijk reageren kan ik mijn lol op.
Ik had het gelezen (en je post geliked ) maar ik was er zelf nog over aan het nadenken. Wat ga ik er precies over schrijven... Het idee voor dit topic kwam n.a.v. een korte uitwisseling van berichten tussen @tuc en mij. Ik bood mijn excuses aan voor een woord dat ik gebruikt had en voor een aandeel dat ik wellicht had in hoe ze zich voelde. Ik vertelde dat ik ook hele vervelende reacties heb gekregen van mensen, of vervelende dingen over mezelf heb gelezen. Maar goed, ik heb ook heel veel superleuke en aardige reacties gehad van mensen in die jaren dat ik actief ben op fora. Aanzienlijk meer positief dan negatief, in ieder geval. Ik ben door de jaren heen wel anders gaan schrijven. Ik wilde ooit 'goed' worden in discussie, dat herinner ik me nog wel. Ik begon op scholieren.com, toen ik zelf nog tiener was, en las met veel ontzag hoe treffend sommige mensen hun mening of idee uiteen konden zetten. Ik had gelijk door hoe belangrijk het is voor het verloop van een gesprek hoe je iets zegt. Ik wilde daar ook goed in zijn. Ik was veel bezig met Nederlandse literatuur, maar ook met actualiteiten en opinie en ik vond het interessant om te analyseren hoe verhalen en artikelen in elkaar zaten. Ritme, klank, woordkeus, verbeelding, opbouw, onderbouwing. Dat waren instrumenten die ik ook terugzag in online communicatie. Maar wat ik het moeilijkst vond om te begrijpen, was hoe belangrijk het achterliggende gevoel van de ander was in die online dialoog. Men zegt soms meer dan hij schrijft. Ik ben geneigd om analyserend te lezen. In een discussie ga ik categoriseren: deze persoon draagt een persoonlijke beleving aan, deze persoon komt met feiten of redenatie, deze met een gangbare norm of waarde, deze met een emotie. Ik probeer die te waarderen voor wat het is, maar ook trouw te blijven aan wat ik zelf wil zeggen. Als ik een (voor mij) belangrijk principe verdedig, waarvan ik denk dat het een universele waarde heeft, vind ik het moeilijk om een persoonlijke, emotionele respons van een ander daarop serieus te nemen in een discussie. Ik heb geleerd om die dan maar te erkennen (anders kwets je die ander en dat is nooit de bedoeling), maar meer doe ik er niet mee, bijvoorbeeld. We spreken nu eenmaal niet allemaal dezelfde taal, ondanks dat we allemaal Nederlands schrijven. Ik heb ook geleerd dat mensen je kop eraf willen hakken zodra je die boven het maaiveld uitsteekt. Als je structureel iets teveel bijval krijgt, of te zichtbaar wordt, zijn er mensen die het op je munten. Als je iets onderneemt, zijn er mensen die je graag zien falen. Evenals er mensen zijn die je steunen, hoor. Maar het positieve legt het vaak af tegen het negatieve. Dat is iets uit je reptielenbrein, geloof ik. Daar werd ik op den duur heel voorzichtig van. Toen ik zelf als beheerder 'regels' moest gaan verzinnen vond ik dat eng en ging ik mezelf proberen aan te passen. Maar je kunt het nooit voor iedereen goed doen, dus dat heb ik moeten loslaten. Uiteindelijk gebeurt er natuurlijk niets, ook niet als je een keer iets schrijft dat niet in goede aarde valt. Ik laat me niet meer zo makkelijk censureren. Ik wil trouw zijn aan mijn ideeën, maar ik ben me er bewust van dat ik daarmee anderen voor de borst kan stuiten. Ik ben feminist, geëmancipeerd, liberaal, humanist, atheïst, noem maar op, en daar ben ik niet onverschillig over. Ik ben behoorlijk geopinieerd en uitgesproken. En dat blijf ik ook, zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ik ga ook niet doen alsof ik ieder idee of ieder standpunt gelijkwaardig vind. Iedereen heeft recht op een eigen visie, dat recht en dat die persoonlijke vrijheid is wat ik respecteer, maar ik respecteer lang niet alle visies en ik ga ook niet meer doen alsof dat wel zo is. Tolerantie is wat dat betreft beter te bepleiten dan onvoorwaardelijk respect. Als je alles maar respecteert, wat is dat respect dan nog waard? En zo sta ik ook in het contact met anderen. Als ik iedereen maar loop te respecteren en met ieders gevoel rekening houd, ben ik niet oprecht. Ik ben niet de persoon die een ander moedwillig gaat lopen kwetsen of treiteren, maar ik heb nu eenmaal mijn standpunten. En wanneer iemand keer op keer op een bepaalde manier uit de hoek komt, is mijn respect ver te zoeken, en dan zal die persoon dat merken. Lang verhaal he. Daarom stelde ik mijn reactie steeds uit, ik wist dat ik teveel zou uitweiden. edit// en mezelf veel te serieus zou nemen
In het echte leven houd ik wel veel rekening met wat ik zeg. Ik ga confrontaties dan ook liever uit de weg en wil niemand kwetsen. Om de een of andere reden is het op internet toch minder persoonlijk. Vooral wanneer iedereen anoniem is en je dus alleen op een reactie reageert en niet op de persoon. Ik houd het wel altijd netjes, ga niet als een Tokkie tekeer, maar kan dan wel direct en eerlijk zijn. Vandaag had ik toevallig nog een discussie op sm waarmee ik met mijn echte naam reageer. Ik heb heel wat scheldwoorden en asociale verwijten naar me toe gekregen maar neem dat zelf ook minder persoonlijk op dan in het echte leven. Edit: ik hou het wel netjes, maar kan ook zeker fel zijn. Ik ben een idealist en sta geheel achter mijn eigen idealen (al sta ik er ook voor open om mijn mening te veranderen). In het verleden heb ik het niet altijd netjes gehouden, maar voelde mij dan (persoonlijk) aangevallen. Raak dan in de verdediging en kon me dan verlagen tot bepaald niveau. Nu ik meer zelfverzekerd ben, sterker in mijn schoenen sta, kan ik beter bij mezelf blijven.
Ik heb hem 3x moeten lezen voor ik begreep war er stond. En vind het knap dat jij op die manier kunt discuseren op een forum. Dat analyseren is voor mij al niet weggelegd en door mijn hersenletsel op de juiste woorden komen om te reageren soms ook niet waardoor ik goed herken dat we alleen Nederlands spreken maar elkaars taal niet allemaal verstaan. Of beter gezegd, ik versta anders taal vaak niet. Maar ik ben wel van mening dat ik daarin een sprong heb gemaakt de afgelopen jaren en dat merk ik in discussie voeren. Zo zijn er bepaalde mensen hier bijv. Op zp die goed met woorden beleelfd kunnen discuseren en daarbij dicht bij hun mening en standpunt blijven. Daar heb ik ontzag voor. Als voorbeeld vind ik @suus1983 en @Anouk2005 daar erg goed in. Als die bijvoorbeeld in een discussie tegen me "aantrappen" trek ik me dat veel meer aan dan van iemand die niet sterk in discussie gaat maar alleen op de man discussieert om puur te raken en niet om het standpunt te verdedigen. En daar probeer ik van te leren en volgens mij is mij dat de afgelopen jaren goed gelukt. Jouw manier van discuseren voelt voor mij als een level te hoog gegrepen, voorheen ging ik daar dus op de man op in om zo voor mijn gevoel sterker in een discussie te staan. Nu zie ik in dat dat geen nut heeft en ga ik dus een discussie uit de weg maar verkondig ik wel mijn mening en laat ik het daarbij. Ik ben benieuwd of mijn gevoel van verandering over hoe ik nu discusseer, nu het me aantrek, en hoe ik nu rekening probeer te houden met een ander ook herkenbaar is voor een ander hier op het forum tov een pak hem beet 2 jaar geleden? Oh ja en voor mij heeft de overstap naar het nieuwe forum, wat intiemer en persoonlijker was, daar voor mij een steentje aan bijgedragen.
Ik ben me altijd heel bewust om vriendelijk te reageren en ook zo duidelijk mogelijk. Ik vind het zelf altijd heel naar als iemand kattig of snauwerig reageert (op mij). Ook als je de 'les wordt gelezen' omdat ze t niet met je eens zijn, brrr . Soms worden dingen echt heel onaardig geformuleerd maar staat er naderhand dat t niet zo bedoeld is en helemaal niet zo gezegd. Echter geven sommige woorden wel degelijk dan die intonatie aan je geschreven tekst. Ik probeer dus zelf altijd maar aardig te zijn zoals ik dat zelf ook graag zou willen lezen . Ik lees ook altijd na en verander dan ook weleens mijn tekst alsnog. Eigenlijk ben ik 'op papier' wel zoals ik in real live ook ben .
Ik heb er op fora altijd wel een beetje last van dat ik savonds laat zit te schrijven en dat al mijn energie om politiek correct en logisch en welbespraakt te zijn dan al in mijn werkdag is gaan zitten. Soms lees ik een reactie en denk ik “oohhh , dat was wat ik eigenlijk had willen schrijven!” Maar ik had gewoon niet genoeg tijd en energie meer over dan.
Jazeker. Ik probeer vaak feed forward te geven (hoe zou je het ook kunnen doen en wat heb je daarvoor nodig om dat te bereiken). Als ik niks aardigs te melden heb en ik weet dat ik de ander er mee zou kunnen kwetsen, zeg ik niks Ik heb 1 x meegemaakt dat ik reageerde op een topic aangaande mijn werk als leerkracht. Ik legde iets uit (hoe ik iets doe), waarop een ander lid mij op persoonlijke titel aanviel. 'Jij zult wel zo en zo zijn'. Dat vond ik zo bizar, kan ik ook helemaal niks mee. Er is wel 1 uitzondering; In het 'opvallende namen topic' ben ik pijnlijk eerlijk Maar dan hoop ik altijd maar dat de bewuste moeder van het kind niet mee leest
Wow Maslov, wat mooi verwoord. Ik begin me nu wel af te vragen of ook ik eerder met je gediscussieerd heb, elders. Ontopic: in grote lijnen probeer ik rekening te houden met hoe ik dingen verwoord. Aan de andere kant van het scherm zit immers ook iemand met gevoelens, een achtergrond, en meer dan eens moeite om een hele oprechte gedachtegang helder te omschrijven. Daar overheen walsen heeft geen positieve kanten. En toch hap ik soms wel eens, ook als ik overwogen heb of dat nodig is. Treiteren is dat niet; het gaat (bijna altijd) om een individuele discussie, en als ik dan goed kijk heb ik sneller een pittige discussie met iemand die ik verder hoog heb zitten dan met iemand op wie ik niet zo gesteld ben. Naar mijn inschatting gaat het ook meestal om mensen die wel stevig in hun schoenen staan en een beetje weerstand aankunnen. Dat hapt ook veel lekkerder.