Goede morgen allemaal. Een tijdje terug heb ik een topic geopend over overspannen / burn out etc.. Nu ben ik al een paar keer bij een psycholoog geweest en die heeft idd bevestigd dat ik overspannen ben dat ik zelf wel al op de goede weg ben maar wel nog een lange weg te gaan heb. Ook heb ik paniek aanvallen.. die komen zomaar opzetten zonder reden ( tenminste ik weet niet hoe zo komen wel dat ze erineens zijn en me dan gigantisch kloten voel ) Waar hadden jullie het beste baat bij om het overspannen proces wat draagbaarder te maken of hoe zorgde jullie er voor dat jullie er boven op kwamen. Ik zelf heb veel klachten (gehad ) en herken ze nu inmiddels maar jeetje iedere keer als ik 2 stappen vooruit zet val ik er 1 zo hard omlaag Het maakt me intens verdrietig want ik wil me niet zo voelen en ik kies hier niet voor. Ook heb ik weinig steun van vrienden en familie. Mijn moeder zegt ik ben er voor je als nodig maar wil en kan haar er niet mee belasten omdat ze een ongeluk heeft gehad en veel dingen haar snel te veel zijn. vrienden zijn veel werken. sommige weten niet eens hoe ik me voel omdat ik het niet met hun wil delen en mijn man die is soms 6 dagen niet thuis ivm met zijn werk dus ik sta er lekkerlijk en figuurlijk alleen voor Als mijn man thuis is steunt hij me wel enorm hoor. Maar poeh hè wat is dit lastig....
Heb je al ondersteunende medicatie? Dit kan zkr de scherpe randjes eraf halen en je over t algemeen wat rustiger maken.
Ik hen oxazepam van de huisarts gekregen om rustig te slapen want ik slaap heel slecht. en meer wil ik niet bang et niet meer vanaf te komen ..
Hier allemaal meegemaakt. Ik ben 9 jaar depressief geweest. paniekaanvallen en alles gehad. Ik ben in nederland aan de medicijnen gezet waar ze hier in belgie wel een beetje op tegen zijn Inmiddels loop ik bij een psycholoog. Maar ik ben wel vooruit gegaan behoorlijk wat tegenslagen gehad en als ik dan weer op gesprek kwam dan had ik dat omgezet in positief..
Met de drie G schema's werken. Bij mij ging het uiteindelijk pas weg met antidepressiva. Ik had zeer weinig mg nodig.
Ze kunnen je net een zetje geven waardoor therapie effectiever wordt, en afbouwen is echt geen probleem hoor als je zover bent. Ik ken in mijn omgeving verschillende mensen die met positief resultaat met medicatie zijn gestopt.
Bij mij gingen de paniekaanvallen helaas niet vanzelf weg (ook n burnout toen). Ik heb toen bij een psycholoog gelopen en na een half jaar heb ik citalopram gekregen welke ik ruim een jaar heb geslikt en heeeeel langzaam heb afgebouwd (dit ivm afwennen). Deze medicatie heeft mij er vanaf geholpen gelukkig!
Ik ben ook pro ondersteuning! Als je verstandig met je oxazepam omgaat kan het je net over drempels heen helpen en de scherpste randjes van je angst afhalen. Het is vaak gewoon al fijn als je weet dat je ze in je tas hebt. En verder geloof ik absoluut niet in mindfullnesstoestanden en meditatie (ieder zijn ding, maar is gewoon niks voor mij). Ik geloof in rust nemen, veel wandelingen maken en leuke dingen doen. Dat heeft mij het meest geholpen na mijn burnout. En heel erg mijn grenzen aangeven. Dan ben ik maar een saaie pief als ik die verjaardag afzeg, of om 22.00 uur met een boek naar bed wil. Mijn lijf, mijn geest, mijn leven.
Thanks voor jullie reacties. Ik denk dat ik gisteren ook te veel heb gedaan hoor. Gisteren met de kids naar een drukke opendag, daarna naar vrienden op de koffie gegaan en daarna nog gaan uiteten. en net voordat de vrienden kwamen kwam de paniek op zetten doormidden van minder lucht krijgen en me echt niet lekker voelen. Maar wat ik me afvraag WAT zorgt ervoor dat ik in paniek begin te raken.. De hele nacht niet kunnen slapen
Wat ik deed was veel rust nemen. In het begin hield dat in dat ik na alles wat ik deed even moest gaan liggen en tussen de middag sliep ik een uurtje (dochter sliep toen nog 's middags). Ik plande niks in het weekend en als ik me goed voelde deed ik 1 ding per dag (of even naar de stad of even afspreken met vrienden ed), geen 2 dingen op een dag. De rest van de dag moest ik dan rustig aan doen. Soms heel frustrerend, maar van de psycholoog geleerd dat ik naar mn lichaam moest luisteren en langzaamaan werden de rustmomenten minder. Voor de paniekaanvallen had ik ook oxazepam, in het begin redelijk vaak geslikt (sowieso voor het slapen gaan, maar vaak ook nog een overdag) en zodra ik me beter voelde was ik er ook zo weer vanaf. Neem het echt om te slapen, want slaap is zo belangrijk! Ik moest het in het begin nemen van mn huisarts en ben nog altijd blij dat ze het toen gegeven heeft. En ze gaf toen ook aan dat als het binnen een maand niet beter ging ik ad kon krijgen. En geef het tijd, het gaat met hele kleine stapjes vooruit. Bij mij was het ergste na een half jaar voorbij, maar in totaal zeker 1,5 jaar geduurd voor ik weer echt goed in mn vel zat.
Ik heb begrepen dat je hersenen het dan niet meer kunnen verwerken, dan krijg je een paniekaanval. Als ik lees wat je gedaan hebt op een dag, zou dat een tijdje niet meer doen, dat is nu veel te veel. Neem je de oxazepam om te slapen?
Ja ik denk zelf idd dat het te veel is wat ik gedaan heb... volgende keer maar iets minder doen. Ja neem het om te slapen. probeer eerst een halve als dat niet werkt de rest van de helft..
Ik zou zo graag wat meer rust willen maar met drie kids die nu vakantie hebben zit dat er even niet in.. Maar vind het wel een goed idee om naar ieder ding in het hh even te gaan zitten. Heb vanmiddag even een half uurtje geslapen toen de Kids tv keken. Wel zei mijn ha dat als ik vandaag 1 oxazepam pak ik dat morgen niet hoef te doen want dan werkt die niet .. .Hij zei dat ik er Max 4 in een week mag
Ik kreeg door de stress van de MMM opeens paniekaanvallen, daarvoor had ik er nooit last van eigenlijk. Ik ben onder behandeling geweest van een psychologe, maar om nu te zeggen dat ik daar veel aan gehad heb...nee De aanvallen zijn nu veel minder frequent, maar de stressvolle zwangerschap zorgt nog regelmatig voor een optater hoor. En meestal wanneer ik ze niet verwacht. Als ik in de rij bij de kassa sta bijvoorbeeld Wat bij mij wel helpt is de panieksituaties juist niet uit de weg gaan, want daardoor leert je lichaam (en geest) dat er geen gevaar is op dat moment. En bewust tegen jezelf zeggen dat het paniek is en geen levensgevaar. En het hardop uitspreken tegen degene die bij je is. Op de een of andere manier werkt het erkennen van de paniekaanval veel beter dan wanneer ik denk "Oh nee! Nee! Nee het mag niet! Help!" etc.
Nee, dat snap ik, met 1 gaat dat nog wel, maar met 3 is lastig. Goed van je dat je vanmiddag geslapen hebt, probeer dat vaker te doen. En soms kan 15 minuten zitten ook al helpen. Vreemd wbt de oxazepam, ik nam een halve als ik een paniekaanval had en altijd een s avonds. Overdag ben ik er snel mee gestopt, voor het slapen gaan wat langer gebruikt. Ik was ook bang voor verslaving, maar totaal geen last van gehad.
Op Google staat het ook goed uitgelegd. Het gaat om een gebeurtenis daar krijg je een bepaalde gedachte bij. Dit zorgt voor een gevoel. Door de schema's te maken (zijn ook apps voor) word je meer bewust en kun he steeds beter inspelen op de g's en dan word je dus realistischer