Je houdt echt super-zielsveel van die kleine lieverds, maar soms... heb je even van die momenten dat je wel even in janken kunt uitbarsten, ken je dat ? Je kind wil niet drinken, niet eten, is opstandig, je bent zelf moe of wil gewoon even dat ene dingetje voor jezelf doen of afmaken. Wat doen jullie op zulke momenten; kun jij je gevoel 'uitzetten' en helemaal voor de kiddies gaan ? Of reageer jij je af op ze (en dan bedoel ik dat je bv wat snauwerig wordt of dat je ze maar even voor het gemak voor de tv zet of wat dan ook ?) Ik was vandaag heerlijk aan het opruimen op zolder en mn man had de kids wat meer onder de hoede en was ook lekker bezig, tot hij ineens naar zn werk moest (stuk rijden, dus zo'n 1,5 uur bezig ws), komt hij net thuis, sleutels vergeten en moet dus wéér heen-en-weer. Dág lekkere rommeldag, zolder opruimen kan ik nu duw wel vergeten, nou ja min of meer. Komt bij dat ik slecht geslapen ben en erg moe ben. En dan frustreer ik me extra over mn jongste die geen druppel drinkt; okee een fles pap van 120 ml en dat is het dan. Verder misschien nog 2 slokjes limonade maar verder de hele dag niks meer. Geen zorgen over maken maar op deze momenten zoals vandaag word ik zo dwars en gefrustreerd en kan ik zo moeilijk genieten van mijn kroost ! Het moment dat mn man net thuis kwam en zei 'ik moet meteen weer weg, sleutels vergeten', kon ik echt wel janken en gillen. Gewoon een uur verprutst. Ik probeer me er echt overheen te zetten en straks nog wat leuks met ze te doen (en ze even prijzen dat ze momenteel wel lief aan het spelen zijn). Wat doen jullie, welke situaties doen er zich bij jullie wel eens voor ? ps dan gaat het nu nog niet eens over de momenten dat ze echt opstandig zijn en een time-out moeten want dat is vaak ook lastig hoor. Ben gewoon even aan het zeuren nu haha
Mijn vraag is, als je al zo moe bent waarom ga je dan in godsnaam de zolder opruimen. Waarom kruip je niet eens lekker met een boek of tijdschrift op de bank en ontspan. Waarschijnlijk gaan je kindjes dan ook lekker fijn spelen, want jij bent ontspannen. Hier knappen jullie dan allemaal van op. En die zolder, jammer dan het loopt niet weg. Leg jezelf miet zoveel druk op met vanalles moeten en dat het huishouden perfect moet zijn. Enneh als je echtgenoot zich daaraan ergert hij weet waar de poets spullen staan. Mijn huis is vandaag ook niet echt aan de kant, maar ik heb vandaag lekker een lummeldagje. Ben lekker zelf even hardlopen en doe de was tussendoor en straks kook ik nog een keertje. En verder zit ik lekker met een boek op de bank en heb een kind die ook heerlijk aan het rommelen is z'n pyjama. Manlief is nu aan het hardlopen en verder rommelt die ook lekker wat aan vandaag. Morgen moeten we van alles weer en dan sprint ik wel weer met poetsdoek en stofzuiger door het huis als ik een ochtend gewerkt heb. Wees vooral geen perfecte moeder die allerlei bordjes in de lucht aan het houden is. Dat hou je niet vol. Je bent leuker als je een goedgenoeg moeder bent.
Ik herken het wel een beetje. Had het net ook even gehad. Ik ben gastouder en ben dus de hele week met kids bezig en dan vind ik het in het weekend heerlijk om wat minder met ze bezig te zijn en de zorg voor de kids wat meer bij mn man te leggen. Alleen had manlief bedacht dat ie dit weekend aan de radiator ombouw ging beginnen. Daaaaag weekend!!! Daymian is niet helemaal fit en heeft vandaag als 5 onderbroeken nat geplast en niks is goed. Hij drinkt en eet slecht, niks is leuk en zelfs bij mama hangen en tv kijken is nog geen 5minuten leuk. Zucht. Net ben ik dus even uit mn slof geschoten omdat hij getekend had (3strepen op een kleurplaat) en al een kwartier bezig was met zn potloden opruimen omdat hij dat niet wilde. Heel menselijk dus dat je af en toe zin hebt om te gaan gillen. Je mag best uit je slof schieten, maar maak het wel weer goed en leg uit hoe het komt. Morgen een nieuwe dag die vast beter wordt.
Ik heb een diva dochter van 3,5....als zij een van haar buien heeft dan denk ik wel eens ggggggrrrrrrr! Ik probeer haar zoveel mogelijk te negeren en hou mezelf voor dat ze meestal ontzettend lief is (wat ook zo is) en dat de hormonsters niet mogen winnen... Dit is vaak genoeg om niet uit mijn dak te gaan En ik kan heel goed even voor mezelf kiezen (wc, naar boven, tijdschrift lezen etc)
Oh ja hoor ik heb 4 kindjes, 11, 9, 4,5 en 7 maanden. De jongste daar geniet ik alleen maar van hahaha Maar de andere 3, vooral de oudste 2, continu elkaar opzoeken, ruzie maken, puber tijd perikelen op en top hier in huis pfff. Ik heb regelmatig die grrrrrrrrrr momentjes maar ik probeer dan wel iets voor mezelf te gaan doen, of met de jongste even apart gaan zitten.
Ik moet het vaak even kwijt aan iemand. Ik bel dan een goede vriendin op en zeg 'Ik moet even een klaagmoment hebben, heb je nu 30 seconden voor mij de tijd?' Ze kennen me al langer en zeggen ja. Ik klaag dan ook echt even die 30 seconden. Zij hoeven dan eigenlijk niks meer te doen want dan ben ik het kwijt. Daarna hebben we het altijd weer even over de gezellige dingen
Thanx mamavanmeisje, bamjolan, Cygnet2, dorisn, voor jullie antwoorden met herkenbaarheid. Zoals één van jullie een vriendin belt om te klagen, zo heb ik even herkenbare antwoorden nodig. Enne... de zolder is trouwens helemaal gelukt hoor ! Alles weer schoon en opgeruimd en de tijd dat mn man weg was heb ik uiteindelijk even lekker beneden met de kiddies gezeten en zelfs nog even naar buiten geweest. Op een gegeven moment kwam mn man terug en wilde ik net naar buiten gaan, ipv meteen naar boven heb ik eerst nog een half uur met de kids buiten gespeeld en dat voelde toen ook wel heel goed !
Ooooo heeel herkenbaar. Ik grrrrrrrrrrr dan nog een keer en nog een keer en als de kids dat horen en mn kop erbij zijn schieten ze in de lach en ik meestal ook. Maar er zijn ook momenten dat ik mn grrrr moment ( hoe onterecht) ook op hun afreageer. Kort en snauwerig ben ik dan.
pfff hou op zeg. Ontzettend herkenbaar! Nu nog... ik heb onze draak zojuist op haar kamer gezet, ik moet eigenlijk vanochtend nog wat dingen halen (vanmiddag geen tijd) maar mevrouw weigert om 1. naar de wc te gaan (ze moet van ons altijd voor we weggaan om te voorkomen dat ze onderweg moet) 2. naar mama te luisteren dus ze is nu volledig over de zeik omdat ze van mij naar de wc moest. Leuk als je weg moet :x. Zucht. Ga maar even afkoelen op je kamer. Ze wil er af, maar ze mag er pas af als ze kan luisteren... Dus hier zet ik haar meestal even apart (nu toevallig haar slaapkamer) en negeer ik het. Werkt meestal, niet altijd, maar meestal wel. Kan ik ondertussen ook even afkoelen .
Ooohhh Ts, ik herken het hoor! Ik heb er ook regelmatig last van. Sommige dingen zijn gewoon lastig te organiseren met kinderen om je heen. Ik vind het soms ook moeilijk om die dingen dan maar te doen als de kids van de vloer zijn (school, slapen, spelen bij een ander) Dan vindt ik het ook wel lekker om even tijd voor mezelf te hebben en niet allemaal klusjes te hoeven doen die zijn blijven liggen. Ik word er ook wel eens gefrustreerd van en merk dat ik kortaf ga doen tegen de kinderen. Totaal niet reeel natuurlijk en ik roep mezelf ook vaak snel tot orde. Ik laat mijn man op zaterdagmiddag wel eens lekker met de kinderen een uurtje weg gaan. Dan ga ik als een razende het huis door en kunnen we daarna heerlijk weekend vieren!
Heel herkenbaar TS Vorige week de hele dag politieagentje moeten spelen voor de oudste, de jongste was gelukkig niet zo moeilijk die dag. Ik was echt gesloopt aan het eind van de dag, alleen maar door het corrigeren. En ja ik reageerde op een gegeven moment ook wel aangebrand Gelukkig heeft hij het de volgende dag helemaal goed gemaakt door de hele dag lief te spelen met zijn duplo.
Soms kan ik wel snauwend reageren als hij stront vervelend is. Hij kan er natuurlijk niks aan doen maar sommige momenten blijft hij alleen maar huilen, werkt niet mee en niets is goed dan denk ik grrrr. Dan kan ik wel kortaf reageren. Vaak app of bel ik mijn vriend om te zeggen dat J. lastig is. Soms (afhankelijk waar hij op dat moment is) komt hij iets eerder naar huis maar sowieso altijd als hij thuis komt neemt hij J. even over zodat ik even iets voor mezelf kan doen. Regelmatig reageer ik het ook op mijn vriend af Dit doe ik niet bewust maar dan ben ik geiriteerd doordat zoonlief dus niet mee werkt en als mijn vriend dan iets vraagt of (in mijn ogen) irritant doet dan snauw ik ook naar hem Als ik gek word omdat hij vervelend is in combinatie met huilen en ik trek het even niet dan leg ik hem even boven in zijn bedje om hem te laten huilen. Vanmorgen was ook heel gezellig... normaliter ga ik om 06.30 douchen en als ik rond 07.10 verzorgd en aangekleed ben neem ik J. mee naar beneden en geef ik zijn pap. Ik hoorde hem echter om 06.30 al in zijn bedje huilen dus ik denk, eerst de pap en dan douchen, dat moet wel optijd lukken. Nou....het was feest hoor! Normaal eet hij zijn pap in een rap tempo op. Nu was het de hele tijd huilen. Hij wilde eten maar ook weer niet. Flesje water, 2 keer zuigen en toen was het ook niet meer goed. Opnieuw pap, 3 happen en weer brullen en achterover in zijn stoeltje gooien. Dan maar op schoot. Dat ging na 5 minuten gelukkig redelijk goed maarja ideaal is het niet.
chocolada,chocolade en chocolade. Ik berust en probeer te overleven tot ze s avonds in bed liggen, maar dan MOET ik wel chocolade hebben eens ze in bed liggen
Oh en ik bel ook vaak mijn moeder. Dan zegt ze een paar dagen later (heel onopvallend he, haha) komt ... nog een keertje logeren? Of, wordt het niet eens tijd dat je ... (gaat shoppen, met vriendinnen wat gaat doen etc.) dan kom ik wel even oppassen. Ach, mijn ouders zijn schatten!
Herkenbaarrrr! Net een bui achter de rug.. Jongste wilde niet slapen, doet niks als aan mn benen hangen waar ik ook loop. Die dus in de box 'gegooid' en daar blijft ze maar lekker tot het eten, huilen of niet. Hmm.. ben eigenlijk best wel tekeer gegaan tegen de dames.. Maar ja zo gaat dat. Ben als een gek gaan zuigen dweilen en opruimen, ben ik mn energie weer kwijt en dan gaat het weer. Gek genoeg zijn de kids dan beter in hun doen als dat ik niks doe.
Ja hoor, helaas. Vanmorgen gehuild, omdat de jongste heel erg tegenwerkte met verschonen, niet willen liggen op de bank. Dat was net de druppel. Er stond nog een enorme afwas op het aanrecht en moet vanavond ook nog werken. En niet geheel onbelangrijk: ben ook nog ongesteld
Oh jee, staat me dit nog te wachten? Hier alleen een meisje van 14,5 maand, en ondanks haar beginnende peuterpuber-perikelen ben ik nog nooit boos op haar geweest. Wel af en toe streng de laatste tijd (het opvoeden moet immers beginnen) maar nog nooit gemeend boos... Ik zie eerlijk gezegd een beetje op tegen de eerste keer dat ik echt boosheid voel jegens mijn lieve meisje ...
Mijn dochter is bijna 19 maanden.. maar soms..... grr Als het zo´n dagje/middagje is en ze houdt maar niet op(Met bijv de muis pakken, het toetsenbord aan raken, op de bank, rolgordijn trekken, dvd's pakken, tv aanraken.....) Dan wordt ik heel erg geirriteerd na een tijdje, en zet haar dan in de box, of in haar stoel, zodat ze daar even een half uurtje kan spelen/tv kijken.. dan zorg ik dat ik een half uurtje rust heb, dus even lekker alleen thee drinken, even achter de pc kruip, of in alle rust de was opvouw/slaapkamer even goed opruimen zonder een hangend kindje om me heen haha.