Brrrr.... Ik hoop dat perfecte mamas niet bestaan, ze lijken me heel eng [/QUOTE] haha ja mij ook hoor, anders geformuleerd : ik hoef in andermans ogen niet een echte goede moeder te zijn, als ik maar goed genoeg ben als mama in de ogen van mijn kinderen, iedereen kan altijd overal commentaar opgeven, en zo doet iedereen het altijd anders, als mijn kinderen tevreden zijn ben ik dat ook
In mijn ogen is iedereen een goede moeder die met liefde omgaat met zijn kinderen. Iedereen heeft een andere manier van opvoeden en dat heeft een ander maar te respecteren (tenzij dingen uit de hand lopen, maar dan is het waarschijnlijk ook niet meer zo dat ze met liefde met elkaar omgaan). Zelfs bijv een moeder die haar kind met volle kracht slaat, hiervan schrikt en hier hulp voor gaat zoeken vind ik GEEN slechte moeder. Dit is een slechte daad van een moeder die te ver is gegaan maar er alles aan zal doen dat het niet meer gebeurd omdat ze zoveel van haar kinderen houdt. Wellicht maak ik geen vrienden met deze opmerking, maar even om mijn statement duidelijk te maken zeg maar. Is maar een voorbeeld .
Herkenbaar wat je in je openingspost zegt. Vroeger voelde ik me enorm opgelaten als ik zou moeten zingen voor andermans kind. Baby's vond ik enig, maar met peuters en kleuters kon ik helemaal niks. En nu groei ik lekker samen op met m'n eigen kinderen. Doe buiten lekker gek met m'n zoontje en ik denk er niet eens over na of het nou raar is wat we doen. Eindelijk die remmingen los! (en dat zonder alcohol ) Ik zie dat ik een goede moeder ben in de manier waarop onze kinderen ons en elkaar kunnen troosten. Ze zien iemand die pijn of verdriet heeft, en doen dan de dingen die ik voor hen doe als zij het even moeilijk hebben. En in de manier waarop ze naar me toe rennen als ik ze ophaal uit het kdv, of van een logeerpartijtje. Zó blij om me te zien. Word er helemaal warm van binnen van.
Waarin ik een goede moeder ben (maar dat weet ik alleen doordat het me verteld is) is bijv. dat ik geregeld naar het KDV bel hoe het met mijn kleine gaat en dat ik hem meteen kom halen als ze me bellen dat er iets is. Volgens de leidster van mijn zoons groep ben ik 1 van de enige 2 ouders in zijn groep die dat doet, dus blijkbaar is dat toch bijzonder, hahaha! Verder heb ik niet het idee dat ik een bijzondere of uitzonderlijk goede moeder ben. Ik doe mijn best en ik speel en dans en zing keihard mee, maar dat lijkt mij niet meer dan normaal.
Perfecte mama's bestaan gewoon niet! maar wat ik denk dat mij voor mijn dochter n goede moeder maakt is dat ik 100% alles voor haar doe/geef. Zij is mijn nummer 1 komt bij alles op de eerste plek! (ja soms voelt mijn vriend zich in de steek gelaten) en ik ga vaak met haar de stad in dat vind ze geweldig omdat ze weet dat ze altijd wel n nieuw rokje of jurkje of knuffeltje krijgt ;P. We spelen thuis ook heel vaak samen spelletjes en met de speeltjes! en dat vind ze echt super leuk! s'ochtends kijken we samen altijd naar woezel en pip en sesamstraat etc. Eigenlijk doen mijn dochter en ik ALLES samen! waar ik mijn dochter al hellemaal blij mee maak is als ze met haar papa gaat douche en ik dan n spelletje met haar speel met het douchegordijn! dan ligt ze altijd in de slappelach!