Sorry geen ervaring. Maar balen zeg. Moet je een half jaar wachten en dan weer of naar de gynaecoloog? Succes.
Snap ik heel goed. Zou ik ook zijn hoor, maar met deze pap moet het goed te behandelen zijn gelukkig. Wel fijn dat je nu niet meer heel lang hoeft te wachten en veel succes alvast dinsdag!
Dank je wel! Ik heb gegoogeld, moet ik niet doen, weet ik. Maar dan lees ik weer dat 3a1 niet erg hoeft te zijn, maar dat het dieper in de baarmoedermond dan misschien wel erger is.
Geen zelf test gedaan maar hij de huisarts toen ik 30 werd. Bleek pap3b te zijn en heb daarna een behandeling gehad om weefsel weg te laten halen. Nu 2 uitstrijkjes verder is het weer gewoon normaal en zou eigenlijk in mei voor de laatste keer een uitstrijkje moeten in weer in het reguliere proces te mogen. Echt Google niet! Hoe moeilijk ook. Na mijn eerste uitslag en doorverwijzing naar de gynaecoloog heb ik dat wel gedaan en heb alleen maar stress gehad. De zelftest zegt nog vrij weinig. Niet stressen, het komt vast en zeker goed.
Ik had Pap3a + HPV bij mijn eerste uitstrijkje ruim 5 jaar (ik was toen net 30 geworden) geleden. Er is toen weefsel (biopt) weggehaald en er zijn wat plekjes weggebrand. Ik had geloof ik ook Cin 2. En er is me verteld dat ik juist die verkeerde cellen (er zijn een paar varianten die kanker veroorzaken) in mijn lichaam had die baarmoederhalskanker veroorzaakt. Sta je dan met een grote kinderwens. Het heeft nog ruim 3 jaar geduurd voordat ik weer pap1 had en kon starten met mijn wens. Ik doe uit voorzorg wel jaarlijks een uitstrijkje en hou alles goed in de gaten. Het heeft me aardig wat kopzorgen gekost. Googlen doe ik niet meer, daar krijg je alleen maar meer stress van. Helaas laat dat 2de kindje nog steeds op zich wachten! Ben inmiddels 3 miskramen verder, de arts zegt dat dit er niks mee te maken heeft. Maar zeker weten doe ik niet. We wachten maar af! Sterkte ermee!
Ik heb PAP3b gehad. Is goed te behandelen, geen kanker! Je bent er op tijd bij zeg maar! Goed dat je gegaan bent naar uitstrijkje. Ik heb een lisexcisie gehad. Was in 2014, daarna in 2017 zwanger geworden en na controles steeds PAP 1. Laatste uitstrijkje was vorig jaar toen ik 40 werd. Ook weer goed. Hier is een fijne site om nog wat dingen na te lezen. Succes! Meestal is het een kwestie van weghalen en klaar. https://www.thuisarts.nl/uitstrijkje-baarmoederhals/ik-ga-naar-gynaecoloog-vanwege-afwijkend-uitstrijkje-0
Bedankt voor jullie positieve ervaringen met afwijkende uitstrijkjes. Ben al wat geruster, maar heb dikke ogen van de huilbuien Mijn dochter vroeg al wat er met me was. Heb maar gezegd dat ik hoofdpijn heb en dikke ogen heb omdat ik flink in m’n ogen heb gewreven. Ik zal jullie in dit topic op de hoogte houden. Meer reacties zijn welkom, positief en negatief.
Dit is ook exact de reden dat het bevolkingsonderzoek er is, afwijkingen opsporen voordat het kanker is. Succes di! Ik duim dat het gewoon klaar is na een lisexcisie, al komt het ook voor dat ze met aankleuren (ze smeren azijn op je baarmoedermond om de afwijking aan te kleuren) niet heel veel zien en een biopt nemen (klein hapje weefsel) en dat ze daarna toch afwachten en dat het vanzelf over gaat. Ik duim dat het allemaal goed is! Ik weet niet of je rookt? Maar roken is wel een risicofactor voor sneller ontstaan van afwijkende uitstrijkjes, dus dan is stoppen een goed idee nog.
Nog meer meiden met ervaringsverhalen? Kan het maar niet van me af zetten. Halve nacht wakker gelegen, onrustig geslapen. En werd vanmorgen extra vroeg wakker met een knoop in mijn maag, en ik dacht: ‘o ja, pap3a1’
Ik kreeg op m'n dertigste dezelfde uitslag. Eerst de pap en vervolgens dat er hpv gevonden was. Uiteindelijk een lisectie gehad. Mocht ook nog 6 maanden wachten om te kijken wat het lichaam zelf zou doen. Ze hadden toen ook totaal geen haast. Daarna in de controle en tussendoor zwanger geworden. Vond het toen wel even spannend omdat mijn laatste controle toen niet door kon gaan. Vorig jaar uitstrijkje weer via bevolkingsonderzoek nieuwe stijl dus eerst de hpv check, en geen hpv meer dus ook geen vervolg onderzoek meer. Voelde wel even raar nadat je 3 jaar op controle bent geweest. Maar wat mij toen verteld werd was dat in meer dan de helft van de gevallen het lichaam het echt nog zelf opruimde en anders de behandeling heel goed is. Zo ben ik dus nog gewoon 3x zwanger geworden na de behandeling.
Ik had van mijn 24e (ontdekking HPV) tot mijn 27 een positieve HPV test. Nog geen kinderen toen, dus natuurlijk ook bang geweest. Wel pap2 toen. 2014 werd ik gepland zwanger van mijn eerste kindje en wat bleek? Pap3a opeens! En nog steeds HPV Ik moest toen tijdens de zwangerschap een soort kijkingreep aan de baarmoedermond laten doen, ingreep mocht uiteraard niet tijdens de zwangerschap. Hierbij werd een cin2 ontdekt. Ik moest wachten tot een half jaar na de bevalling, dan gingen ze indien nodig een ingreep doen. Toen dus terug naar de gyn geweest en opeens had ik een Pap1! Het is vanzelf beter geworden. Het kan dus alsnog Aangezien wij nog meer kinderen wilden, was het natuurlijk een grote opluchting voor ons!! Sindsdien moet ik jaarlijks op controle. Maar HPV testen ze bij mij nu niet meer, dus misschien heb ik dat nog steeds. Wel altijd Pap1 nu. Mijn oudere zus kreeg op haar 30e de diagnose Pap3b met HPV. Bij haar was het erger, dus ze moest meteen een ingreep laten doen waarbij de onrustige cellen werden weggehaald (lisexcisie?) Dat is al jaren geleden en ze heeft nergens meer last van (na de ingreep had ze wel enkele weken lastige kwaaltjes aan de baarmoedermond) maar ze is nu gewoon weer kerngezond Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Het is natuurlijk niet niks, maar tegenwoordig loopt het toch meestal goed af!
Dat zijn positieve berichten. Bedankt meiden! Het komt ook gewoon omdat ik maar blijf zoeken op Google, hopen op geruststellende verhalen. Die lees ik gelukkig ook! Maar ik lees ook negatieve verhalen, zelfs al bij pap2. En wat in mijn hoofd blijft spoken is dat ik het afgelopen half jaar twee keer een tussenbloeding heb gehad, 1x zelfs alsof het een menstruatie had! En de seks doet soms pijn.. En hoe langer ik google en over m’n “symptomen” nadenk, hoe erger het scenario in mijn hoofd is. Morgen wordt mijn dochter 8. Het is al een andere verjaardag vanwege de coronacrisis, maar nu nog mijn kopzorgen erbij. Maar het is haar dag, dus ik focus me morgen vooral op haar.