Ik had ook telkens tussentijdse bloedingen. Zo is het ontdekt. Nadat ik weer pap1 had, heb ik er nooit meer last van gehad
Dat weet ik niet. Maar door het bloedverlies ben ik naar de huisarts gegaan. Toen kwamen we er dus achter. En ma de zwangerschap heb ik er nooit meer last van gehad. En toen was mijn pap dus weer goed. Ik vond het ook een onprettig idee dat er "iets" in mijn lichaam zat, dat deze klachten veroorzaakt
Hoi! Toen ik net 30 was heb ik de zelftest gebruikt. Ik bleek besmet met HPV. Vervolgens uitstrijkje dokter gehad en daaruit kwam PAP3A. Daarna heeft de gynaecoloog een biopt afgenomen. Helaas bleek ik toen zowel CIN3 (laatste voorstadium baarmoederhalskanker) als voorstadium klierkanker in de buitenste laag van de baarmoederhals te hebben. Ik heb een conisatie gehad (stuk bmh verwijderd) en sindsdien goede uitslagen uitstrijkjes gehad (gewoon PAP1 dus) en geen hrHPV meer . Sterkte met afwachten! Probeer je niet al te druk te maken, hoe moeilijk ook. En stop Googelen .
Heftige uitslag! Maar gelukkig goede afloop. Ik weet het echt, ik moet niet googelen, maar de verleiding is zo groot. Ik kom trouwens veel pap3a en pap3b tegen. Is pap3a1 en pap3a2 iets nieuws?
En terecht dat jouw huisarts het nog wel doet. Want ondanks dat de uitslag meestal meevalt is er natuurlijk toch een klein percentage vrouwen waarbij er wel degelijk kwaadaardige cellen worden gevonden. En iemand zou maar net diegene zijn. In mijn ogen valt het dus wel degelijk onder spoed. Het bevolkingsonderzoek is niet voor niets in het leven geroepen en dat is om onnodige ellende te voorkomen. En to, hpv komt heel veel voor. Ik geloof dat iets van 80% van de seksueel actieve vrouwen ooit hpv krijgt en vaak ruimt het lichaam het dan zelf op. En voordat cellen onrustig worden, en voordat ze van onrustig naar erger gaan komt relatief weinig voor. Maar voor de zekerheid is het goed om na te gaan wanneer je terecht kunt.
Oh oké, super dat ze al langs heeft kunnen gaan. Ik had niet gezien dat er al verschillende pagina's waren geschreven. Niet helemaal wakker geloof ik.
Hier ervaring met PAP3B. Was nog heel jong, 18 (heb het pas allemaal nagekeken, in een eerder topic heb ik 15 geschreven, maar dat bleek dus fout hahah). Ik bleef bloeden, 3 weken lang. Pillen van de huisarts gekregen, helpte niet, hop naar de gyn. Uitstrijkje en PAP3B. En dan kom je in de molen op je 18/19e... Ook een ingreep gehad waar ze stukje verwijderen en onderzoeken, bleek allemaal rustige cellen te zijn. Uiteindelijk verder geen behandeling voor gehad en is het vanzelf PAP1 geworden. Wel geregeld controle, en uiteindelijk kom je weer in het gewone bevolkingsonderzoekprogramma terecht. Wel heb ik bij mijn zwangerschappen beide bij de gyn gevraagd een extra uitstrijkje te maken, gewoon voor de zekerheid, moest toch een inwendige echo dus dan maar gelijk Dit hebben ze bij mij ook gewoon zonder problemen gedaan. Heb in die tijd helemaal geen last/pijn of iets gehad, behalve de uitstrijkjes. Ik weet niet hoeveel uitstrijkjes ik al had voordat ik uberhaupt zwanger was. Mocht je al PAP3B hebben, dan wordt er een stukje weefsel weggehaald en onderzocht. Mócht dat al slecht zijn, is het nog te behandelen. Wat ik wil zeggen is dat het wel het uiterste van het uiterste moet zijn mocht dit allemaal misgaan en je uiteindelijk baarmoederhalskanker krijgen. Ze doen deze onderzoeken om er op tijd bij te zijn en het zo ook goed te kunnen behandelen. Dus daar moet je eigenlijk ook in geloven en op vertrouwen. Ze kunnen tegenwoordig heel veel... Vertrouw op je eigen lichaam, de doktoren en op alle technieken. Ik weet hoe makkelijk het praten is, psychisch maakt het je gek... Maar echt niet doen! Blij zijn dat ze er nu achter zijn gekomen.
Wow, wat heftig om dat op zo’n jonge leeftijd al mee te maken. Stel dat je had gewacht tot je 30ste! Ik probeer er echt niet mee bezig te zijn, maar dat is zó moeilijk! Mijn dochter is vandaag jarig, dus het was vandaag haar dag, tijdens de coronacrisis niet trakteren op school, geen visite, geen kinderfeestje. Dus vandaag leuke dingen gepland in en om het huis! Was een leuke dag, maar af en toe ineens zo’n moment dat ik een knoop in m’n maag kreeg en me weer realiseerde waarom ik me zo voel. Ik kan gewoon heel moeilijk relativeren, ben een doemdenker. En dan ben ik bang dat mijn onderbuikgevoel klopt
Daarom moet je vertrouwen op je lichaam. Je lichaam geeft heus wel een sein als er echt wat mis is, zoals bij mij het lange bloeden. Snap je gevoel helemaal, maar probeer te vertrouwen op je lijf en de doktoren. Zij hebben er voor geleerd. Er zijn in dit stadium nog gewoon zooooooooooooveel wegen naar Rome. Zelfs tijdens quarantaine hahahaha. Probeer je leven er niet door te laten beheersen. Helaas zal het hele PAP/uitstrijkje-tijd een nare tijd van veel wachten zijn. Elke keer wachten op een uitslag. Weer onderzoek, weer wachten. Afwachten en niks kunnen doen is het meest nare wat er is, ik spreek uit ervaring. Maar probeer te relativeren en alle feiten op een rijtje te zetten. Als je dat doet, zal je ook meer gerustgesteld zijn. Kijk naar de reacties hier op het forum, geen enkele negatieve die PAP3A/B heeft gehad. Hou je daaraan vast...!
Ergens weet ik dat je gelijk hebt.. maar google he, haha. Horrorverhalen zelfs met pap2! Marleen... STOP met googelen! Maar heb geen lange heftige bloedingen, maar wel tussenbloedingen gehad en pijnlijke seks. We gaan het zien dinsdag. Ben zo nerveus! Ik mag ook niemand meenemen vanwege corona, logisch ook, maar wel balen voor mij. Bedankt voor de hoopvolle en lieve berichtje, geldt voor alle dames hier. Stel het zeer op prijs!
Nou ben net bij de gynaecoloog geweest. Hij ging met een microscoop naar mijn baarmoedermond kijken, ik mocht meekijken op een scherm. Hij zag dat het er wat onrustig uit zag en heeft op het “ergste” plekje een biopt genomen, dat deed niet echt zeer maar het bloedde best wel, met iets van zilvernitraat heeft hij het bloeden gestopt, dat deed wel zeer! Hij verwacht CIN 1, hooguit CIN 2, dat is niet ernstig en makkelijk te verhelpen. Over 2 weken krijg ik de uitslag.
Fijn dat hij er gelijk bij zegt dat het niet ernstig is en makkelijk te verhelpen. Succes nog even met weer afwachten, maar al met al is het nog redelijk snel gegaan toch (al zou dat voor jou wel anders voelen)?
Het voelde als een eeuwigheid! En de aankomende weken zal ook wel lang duren. Ik vind het evengoed nog spannend hoor, ik ben en blijf een doemdenker: wat als hij het toch fout heeft gezien? Wat als het dieper in de baarmoederhals toch nog fout zit? Wat als... wat als... wat als...
Ik snap je. Zo zou ik zelf ook denken namelijk, denk dat dat heel normaal is. Zul je waarschijnlijk ook pas echt naast je neer kunnen leggen als je daadwerkelijk dat bericht hebt gehad. Sterkte de komende weken.