hoi meiden, na de geboorte van mijn zoontje heb ik helaas een postnatale depressie gehad, nu hebben mijn vriend en ik het vaak over een tweede, alleen zijn we beide wel angstig of het nu nog een keer gebeurd. het was een zware tijd en vraag me af hoeveel kans heb je er op? iemand misschien ervaring met 2x een postnatale depressie? alvast bedankt!
Volgens mijn gyn is de kans op herhaling groter. Het is ook 1 van de redenen waarom wij een tweede nog even uitstellen. Maar lees even mee, want ben wel benieuwd naar andere reacties.
Ik denk dat als je weet wat je kan verwachten je misschien al wat 'voorwerk' kan doen, zoals al direct gesprekken met een psych?
Mijn eerlijk antwoord. De kans vind ik persoonlijk groter. Alleen herken je de problemen eerder. En dat maakt het dat de kans kleiner is. Als je het gevoel hebt nog niet stevig in je schoenen te staan of van het overkomt me niet meer. Dan is het je kop in het zandsteken. Met mijn tweede ging het beter als met de eerste maar uit eindelijk toen ze net 2 was herhaalde geschiedenis zich weer. De tweede ging hier beter omdat ik van af het moment dat ik wist dat ik zwanger was. Gelijk een afspraak gemaakt had bij het ggz denk zal me zelf even voor zijn en heb dan meteen al hulp mocht het weer zo gaan als met mijn. Eerste. Hoop dat je er wat van snapt. Mijn advies is eigenlijk! Voel je je nu al goed genoeg voor een tweede voel je je stabieler of zijn er nog obstakels op de weg? Vind dat eerst uit voor je zelf. Je bent nog jong toch dus even wachten kan dus ook nog. Zou nog even de tijd nemen. Bijvoorbeeld met drie vier jaar aan een tweede beginnen. De oudste is dan al een stukje zelfstandiger dat scheelt, Altijd wel iets. Succes.
het hoeft ook niet gelijk hoor een tweede, en idd je weet waar je op moet letten. mocht ik zwanger zijn dan ga ik ook naar de huisarts die mij begeleidt heeft( ben ook naar psyc geweest) dus die weet er dan ook van en kan zeggen hoe hij mij gaat begeleiden en eventueel na de bevalling met medicijnen weer.
een hoogleraar gynaecologie zegt in dit artikel hetvolgende: http://www.kraamtranen.nl/tijdschrift%20voor%20huisartsgeneeskunde%20%20Eileen%20Engels-Prof.dr.A.A.Haspels.pdf en volgens onderstaande site is de kans op herhaling zelfs 80% Natuurgeneeskundige praktijk voor vrouwen - Preventie
Ik heb 3x een postnatale depressie gehad. Ik had een psych, die zich gespecialiseerd heeft in aan zwangerschapsgerelateerde psychische problematiek nadat ze zelf een postnatale depressie gehad had. Heel fijn, maar jammer dat ik haar pas ontdekte toen ik zwanger was van mijn 5e De eerste keer was het heftigst, ik heb toen ook heel lang onderkend dat er iets was, vervolgens een psych waar geen klik mee was nou ja... bij de 2e keer herkenden we het sneller en was ik er ook sneller weer vanaf. Bij mijn laatste zwangerschap meteen tijdens de zwangerschap naar de psych gegaan en ook daarna sneller weer erbovenop.
Zij zegt trouwens, mijn psych, dat je sowieso een bepaalde gevoeligheid hebt voor pnd's, dat naast de hormonen die de boel triggeren, je vaak karaktertrekken hebt waardoor je sneller en makkelijker in een pnd belandt. zoals faalangstig, veeleisend naar jezelf toe, mensen met een hoog iq.
Ik heb de 1e keer een (milde) PND gehad, onder andere omdat ik full time kolfde, en dat idioot veel energie kostte. Heeft mee een paar maand bij de psych gekost. Bij nr2 merkte ik na 4 weken dat ik met de borstvoedingen enorm moe werd, niet lekker wollig van de hormonen, maar echt uitgeput. Kon er ook niet tegen eten, en elke borstvoeding werd het erger. Toen ik over gestapt ben op FV was het hele probleem opgelost. Nog wel hier en daar wat depri/zorgen maken, maar denk zelf niet veel meer dan een normale moeder. Hier heb ik het de 2e keer voorkomen door de herkenning, en een voorgesprek met de psych, gesprekken met de VK en gesprekken met de kraamverzorgster. Dus de kans is misschien wel groter, maar in mijn geval kon ik het ombuigen.. En ik ben uit de eerste PND echt veel sterker gekomen dan ik was voor de zwangerschap. Veel dingen verwerkt uit mijn jeugd uit. Dat maakt je ook weerbaarder voor een 2e keer.
ik heb bij sam best lang gesukkeld eigenlijk, pas toen sam 10 maanden was ben ik begonnen met medicijnen en toen ging het heel snel beter! nu ben ik ruim 4 maanden geleden gestopt met de medicijnen en geen terugval gehad en voel ik me weer prima.
Vriendin van mij heeft het 3x gehad. De eerste twee keer zelfs opgenomen. De derde keer was ze er "optijd" bij en kon ze met veel moeite thuis blijven. Ik denk dat er wel kans op herhaling is.
Ken een aantal meiden die het ook hebben gehad. Allemaal zijn ze na de bevalling weer zo snel dingen gaan doen, dat ik denk dat dat er ook zeer zeker mee te maken heeft. Zeker de eerste weken rustig aandoen inplaats van na een week weer in de supermarkt lopen of na twee weken weer flink het huishouden doen. Na een tijdje merken ze dat het toch wel erg zwaar is en barst de depressie los. Dit is niet bij iedereen zo omdat niet iedereen gevoelig is voor een depressie.
ik was ook erg perfectionistich, dat helpt ook niet! wilde alles graag heel goed doen en dit zorgde voor heel veel stress. gelukkig heb ik er wel van geleerd en geleerd dingen los te laten en weet ik dat het niet perfect kan.